Κάθε φορά, που νιφάδες χιονιού πέφτουν από τον ουρανό, εκτυλίσσεται μια υπέροχη φαντασμαγορία γεωμετρικών σχημάτων μη διακριτή όμως, από το ανθρώπινο μάτι. Αν όμως κάποιος μεγενθύνει τις νιφάδες σε ένα μικροσκόπιο θα διαπιστώσει, ότι εκεί κρύβεται ένας ολόκληρος γεωμετρικός κόσμος.
Όπως κάθε τι στη φύση είναι μοναδικό, έτσι μοναδικές είναι και οι νιφάδες τού χιονιού. Κάθε μια έχει τη δική της προσωπικότητα. Δεν υπάρχουν δύο ακριβώς ίδιες νιφάδες ούτε έχουν ποτέ υπάρξει στα δισεκατομμύρια χρόνων ζωής της Γής.
Κάθε νιφάδα περνάει τη δική της οδύσσεια ανάλογα με τις θερμοκρασίες και την υγρασία, που συναντάει στη διαδρομή της προς τη Γη, όπως την παίρνει ο αέρας, η οποία είναι διαφορετική απ΄ όλων των υπολοίπων και από αυτήν εξαρτάται το σχήμα της. Η ζωή μιας νιφάδας χιονιού ξεκινάει από τούς υδρατμούς. Η εξάτμιση των ωκεανών, των λιμνών, των ποταμών, η διαπνοή των φυτών, ακόμα και η ανάσα μας κάθε φορά που εκπνέουμε, δημιουργούν υδρατμούς στον αέρα.
Το χειμώνα, τα σύννεφα -συμπυκνώσεις σταγονιδίων νερού, που αιωρούνται- αρχίζουν και παγώνουν σταδιακά από τους -10 βαθμούς περίπου. Δεν παγώνουν όλα τα σταγονίδια ταυτόχρονα.
Αν ένα συγκεκριμένο σταγονίδιο παγώσει, γίνεται ένα μικρό σωματίδιο πάγου, που περιβάλλεται από τα υπόλοιπα υγρά σταγονίδια τού νερού στο σύννεφο. Ο πάγος μεγαλώνει, καθώς οι υδρατμοί συμπυκνώνονται στην επιφάνειά του. Η διαδικασία αυτή σχηματίζει τις νιφάδες τού χιονιού.
Οι νιφάδες τού χιονιού δεν είναι παγωμένες σταγόνες βροχής. Μερικές φορές, οι σταγόνες βροχής παγώνουν καθώς πέφτουν, αλλά αυτό λέγεται χιονόνερο. Τα σωματίδια τού χιονόνερου δεν παρουσιάζουν τις περίτεχνες συμμετρικές διαμορφώσεις των κρυστάλλων τού χιονιού.
Οι κρύσταλλοι τού χιονιού σχηματίζονται, όταν οι υδρατμοί συμπυκνώνονται άμεσα σε πάγο, κάτι που συμβαίνει στα σύννεφα. Τα σχέδια προκύπτουν, καθώς οι κρύσταλλοι αυξάνονται.
Η μελέτη των ατόμων της ύλης συμβάδιζε στη σκέψη τού Δημόκριτου με τη μελέτη της ανθρώπινης ατομικότητας, της υποκειμενικής συμπεριφοράς και της προσωπικής συνείδησης. Κεντρικός άξονάς της η έλλογη ελευθερία τού ατόμου μέσω της εναρμόνισής του με τους νόμους τού Σύμπαντος.
Όπως δεν υπάρχουν δυο νιφάδες χιονιού ίδιες, δεν υπάρχουν δυο άνθρωποι ίδιοι, δυο πέτρες ίδιες κ.λπ.. Κάθε τι στο Σύμπαν έχει την ατομικότητά του.
Αν και η φιλοσοφία τού Δημόκριτου ήταν πλήρης, αφορούσε δηλαδή και στην ανθρώπινη ψυχολογία και ηθική, έγινε γνωστός ως «φυσικός φιλόσοφος», κι αυτό γιατί η επέκταση της «ατομικής θεωρίας» στην κοινωνία θα αποτελούσε επικίνδυνη εξέλιξη για το μαζισμό τού εξουσιαστικού πνεύματος.
Η πιο βασική μορφή των νιφάδων είναι το εξαγωνικό πρίσμα. Τα μόρια τού νερού στους κρυστάλλους τού πάγου σχηματίζουν εξαγωνικό πλέγμα, όπως φαίνεται στα αριστερά. Κάθε κόκκινη μπάλα αντιπροσωπεύει ένα άτομο οξυγόνου, ενώ οι γκρι ράβδοι αντιπροσωπεύουν άτομα υδρογόνου. Υπάρχουν δύο υδρογόνα για κάθε οξυγόνο (Η2Ο).
Η εξαγωνική συμμετρία των κρυστάλλων χιονιού προέρχεται από την αντίστοιχη συμμετρία τού κρυσταλλικού πλέγματος τού πάγου. Τα σχέδιά τους εξαρτώνται από τη θερμοκρασία και την υγρασία, που συναντούν οι νιφάδες στην ατομική πορεία τής καθεμίας τους προς τη Γη.
