Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Το μπαούλο με τις αναμνήσεις της μαμάς - ένα παιχνίδι που κάθε παιδί θα αγαπήσει!

Η Αντριάνα λατρεύει να ακούει την ιστορία της μαμάς για τα καλοκαίρια που ήταν παιδί, στην Μύκονο. Τότε που ζούσαμε στον Πλατύ Γυαλό σ΄έναν υπέροχο κυκλαδίτικο σπιτάκι που όταν καθόσουν στα περβάζια των παραθύρων του, φύσαγε ένας αέρας δυνατός και έλαμπε ένας ήλιος υπέροχος. 
Κι έβλεπα το λιβάδι με τις αγελάδες που είχα αρμέξει  και το ολάνθιστο μποστάνι του κυρ - Βάσου με τις ντομάτες, τα καρπούζια, τα πεπόνια και τις μελιτζάνες...Κι απέναντι απ΄το σπίτι μας ήταν "το δάσος με τις μουριές" που κάναμε κούνια με την Ευγενία και την Σταυρούλα. Μια κούνια που είχαμε φτιάξει τα παιδιά.
Εγώ και ο Τομ, ένα αγοράκι που τα μεσημέρια παίζαμε μαζί, στο πηγάδι στον Πλατύ γυαλό. Και βλέπαμε τα βατράχια να τρώνε μύγες.Και βάφαμε τα πρόσωπά μας με τα γεράνια και μούρα και γινόμασταν πειρατές και ινδιάνοι...Και πλέκαμε  στεφάνια από λουλούδια και κάναμε πως εξερευνούμε ένα στοιχειωμένο νησί.Και ανεβαίναμε τον λόφο και στην κορφή του που είχε κόκκαλα και κρανία από βόδια και τα φορούσαμε στο κεφάλι μας.
Η Αντριάνα λατρεύει να ακούει για τα χιλιάδες αστέρια που φώτιζαν τον ουρανό της Μυκόνου. Και για τον παππού της που μου έφτιαχνε μπουκαλάκια με πυγολαμπίδες και τα έβαζε δίπλα στο κρεβατάκι μου για να μην φοβάμαι το σκοτάδι. Και για τη θαλασσοσπηλιά που είχαμε φτιάξει τα παιδιά και ήταν το πειρατικό μας λημέρι. Και για την γιαγιά της που πηγαίναμε μαζί στον φούρνο στη Χώρα και μου αγόραζε φρέσκο, μυρωδάτο ψωμάκι.
 Και για τη προγιαγιά του Αντώνη ενός φίλου μου που ένα μεσημέρι Ιουλίου, στη χώρα της Μυκόνου είχε δεχτεί "επίθεση" από τα παιδάκια της γειτονιάς με τα νεροπίστολα. Και κρύωσε και άφησε στη μέση το υφαντό στον αργαλειό της... η Αντριάνα λατρεύει να ακούσει για τον Ρόκυ τον σκύλο μου που ανέβαινα πάνω του και με πήγαινε βόλτα.
Και που όταν γεννήθηκα μου τον έβαλε ο μπαμπάς μου στην κούνια μου...Και για τα γαϊδουράκια μανάβηδες που μας επισκέφτονταν στη γειτονιά μας στην Χώρα. Και για τις σκανταλιές μου λατρεύει να ακούει...όταν έπαιζα κρυφτό πίσω από τους Μύλους της Μυκόνου.
Σήμερα, λοιπόν, με την Αντριάνα αποφασίσαμε να παίξουμε ένα διαφορετικό παιχνίδι. Λέγεται το κουτί με τις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας της μαμάς. Τι θα χρειαστούμε; Πρώτον,  ένα μπαούλο, φωτογραφίες, ημερολόγιο, κασέτες, παιχνίδια και ότι άλλο πολύτιμο έχουμε κρατήσει από τα χρόνια που ήταν η μαμά παιδί. Αν με ρωτήσετε τι θα έχει το δικό μου μπαούλο τι θα σας πω; Το δικό μου μπαούλο πρέπει να έχει πολύ ήλιο, θάλασσα, την Μύκονο, το σκύλο μου τον Ρόκυ, πολλά παραμύθια και παιχνίδια και βόλτες στην Πλάκα και την Ακρόπολη...Τα βάζουμε όλα μέσα...

Και ύστερα, ζητάμε από το παιδί μας να ανοίξει το μπαούλο και το ρωτάμε τι νομίζει ότι είναι το καθένα από αυτά που έχουμε βάλει μέσα. Και ύστερα, του λέμε για τα δικά μας παιδικά χρόνια...

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)


Αν θυμηθείς τ΄όνειρό μου... Το χορεύω αγκαλιά με την κόρη μου


Όταν ήμουν μικρή, μου άρεσε να το ακούω τα καλοκαιριάτικα βράδια του Σαββάτου, στην Πανόρμου.
Πηγαίναμε, εκεί με τους γονείς μου... Και έκανα όνειρα, κοιτάζοντας τ'άστρα της ζεστής πόλης..να γίνω μεγάλη...

φωτογραφία από 
Αν θυμηθείς τ΄όνειρό μου...


Και σήμερα, πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος... το χόρευα αγκαλιά με την κόρη μου. Μόνο, με φως αστεριών θα μπορούσε να ντυθεί. Όπως, στα όνειρά μου...

Πάμε για πικ - νικ με το παιδί μας;

 

Τώρα που οι μέρες είναι υπέροχες τι λέτε πάμε μαζί με τα παιδιά μας, μια κοντινή εκδρομή για να κάνουμε πικ νικ;Στο πικ νικ μπορείτε να πάρετε μαζί σας, μερικά από αυτά τα υπέροχα καλαθάκια που θα τα γεμίσετε με πεντανόστιμα σπιτικά καλούδια! Δείτε τα! Είναι υπέροχα για τις ανοιξιάτικες εξορμήσεις μας!

Τιμή:44.37 ευρώ

 
Τιμή: 49.92 ευρώ
 
Τιμή:38.78 ευρώ


 
 Tιμή:31.69 ευρώ 


 
Τιμή:33.27 ευρώ 


Και ένα υπέροχο καλαθάκι για τα παιδιά μας!


 
Τιμή:18.58 ευρώ 

Συμβουλές για πικ -νικ. 

Πριν αποφασίσετε να πάτε για πικ νικ συμβουλευτείτε το μετεωρολογικό δελτίο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο εκνευριστικό από μια ξαφνική βροχή. Πάρτε μαζί σας ένα  καλάθι,  με ξεχωριστές θήκες για τα ποτήρια και τα σερβίτσια. Πάρτε και ένα δεύτερο τραπεζομάντιλο-κουβέρτα μαζί σας..ίσως χρειαστεί...


 
Τα κοφτερά μαχαίρια δεν έχουν καμία θέση στο καλάθι.Μην ξεχάσετε τη μουσική και μερικά παιχνίδια μαζί…Πικνίκ με τα παιδιά, σημαίνει άποψη, χαρά και ξεγνοιασιά! 

Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Μανούλα η φίλη μου δεν με θέλει!

 
Η κόρη μου με μια φίλη της, παίζουν στο δωμάτιο.Ξαφνικά οι τόνοι ανεβαίνουν...
"Είσαι κακιά. Δεν σε θέλω φίλη μου". Η Αντριάνα αρχίζει τα κλάματα. "Μανούλα, η φίλη μου δεν με παίζει"."Δεν θέλει να με έχει φίλη. Θέλει να είναι σε όλα πρώτη. Δεν με αφήνει να πιάσω τίποταααα"!
Όλοι μας έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τον τσακωμό ανάμεσα σε δύο παιδάκια. "Ελάτε κοντά μου, η φιλία δεν χαλάει έτσι απλά..."Κάποτε πολύ παλιά, ο Ήλιος και το Φεγγάρι μένανε στο ίδιο σπίτι. Μαζί ξυπνούσαν, μαζί κοιμόντουσταν, μαζί βγαίνανε βόλτα στον ουρανό. Δεν ξέρω όμως μια μέρα τι έγινε και τσακωθήκανε άσχημα.
"Εγώ είμαι καλύτερος, εγώ πρέπει να είμαι αρχηγός"! Έλεγε ο Ήλιος. "Όχι, όχι, εγώ είμαι το καλύτερο"! φώναζε το Φεγγάρι."Εγώ λάμπω περισσότερο κι έχω τόσο φως που δίνω λίγο και σε σένα"!
"Ναι αλλά εσένα δε σε κοιτάει κανείς στα μάτια- εμένα με κοιτάνε όλοι και μου γράφουνε τραγούδια"!
"Είσαι αχάριστο"! "Είσαι εγωιστής"!
"Δεν ξαναπαίζω μαζί σου"!
"Ούτε εγώ σ' έχω φίλο"..."
Από τότε το Φεγγάρι και ο ήλιος μένουν σε διαφορετικό σπίτι και ο Θεός κανόνισε έτσι που να μην συναντιούνται ποτέ". από το βιβλίο Το αλφαβητάρι της Φύσης της Μ.Φραγκιά.

"Κρίμα που μια ωραία φιλία όπως η δική σας να χαλάσει για μια κουταμάρα". "Ναι, μανούλα και ΄γω είδα το φεγγαράκι στον ουρανό τη μέρα. Δεν χαλάει έτσι μια φιλία, ναι;".

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Τι είναι αγάπη; Ονειρεύομαι ξύπνια....στα μάτια των παιδιών


Αγάπη είναι να ονειρεύεσαι ξύπνια κι εσύ όπως κι εγώ...να παίζεις και μιλάς στον άνεμο...στα λουλούδια... Να γίνεις παιδί ξανά...

Να λες καλημέρα και να μπορείς να γελάς με τη ζωή που είναι σύντομη..Να χορεύεις με τον ήχο της βροχής, να γίνεσαι ευτυχισμένη με ένα παγωγό, μια αγκαλιά, ένα χάδι...
Αγάπη είναι να δίνεις...εκεί που οι άλλοι δεν έχουν να σου δώσουν...

Δυο μάτια, ο κόσμος μας, όλος...Μια πνοή απ' τις ανάσες μας...Η πρώτη αρχή, η Άνοιξη της ζωής μας, εσύ...Στα χέρια σου πιάνουμε τ' αστέρια όλου του κόσμου...Και το φως τους είναι παντοτινό...Σαν την αγάπη μας...

Τι είναι αγάπη; Ονειρεύομαι ξύπνια....
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Τα παιδιά μαθαίνουν την αγάπη Το νησί των συναισθημάτων - Μάνος Χατζιδάκις


Το νησί των συναισθημάτων 

Μάνος Χατζιδάκις 

Για σήμερα, ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους...

Σκέψεις μιας μαμάς...


Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Παίζουμε μαζί; Αντριάνα, η αρχαιολόγος του κήπου μας!


Τις προάλλες, περάσαμε με την Αντριάνα έξω από το αρχαιολογικό μουσείο της Ακρόπολης

 «Μανούλα, τι είναι εδώ»; «Το μουσείο είναι». «Και τι έχει μέσα»; «Έχει αρχαία». «Δηλαδή, πολύ παλιά πράγματα»; «Ναι, κάπως έτσι». «Και γιατί τα φυλάνε»; 

«Γιατί είναι η ιστορία της χώρας μας. Κάθε χώρα έχει τον δικό της θησαυρό που είναι όλα αυτά που τις θυμίζουν τι έχει ζήσει». «Και ποιοι βρήκαν το θησαυρό»; «Οι αρχαιολόγοι». 


«Τι είναι οι αρχαιολόγοι»; «Οι αρχαιολόγοι είναι οι επιστήμονες που μελετούν και ανακαλύπτουν πως ήταν η ζωή των ανθρώπων στα αρχαία χρόνια. Αφού μελετήσουν καλά, εντοπίζουν τον χώρο που βρίσκεται ο αρχαιολογικός θησαυρός, παίρνουν τα εργαλεία τους και σκάβουν τη γη, σε ομάδες,  για να τον βρουν. Ύστερα άλλοι σκάβουν, άλλοι κάνουν μετρήσεις, άλλοι κρατάνε σημειώσεις για κάθε εύρημα και άλλοι τα επισκευάζουν γιατί κάποια είναι σπασμένα ή τα καθαρίζουν για να μπουν σε βιτρίνες στο μουσείο και να τα θαυμάσουν όλοι»…

Πήρα μαζί μου ένα βιβλίο ιστορίας,  χαρτιά, μολύβι, μέτρο, αγαλματάκια και αγγεία, κουβαδάκια, φτυαράκια , ένα μικρό σφυράκι και κόλλα και είπα:«Αντριάνα, θέλεις να πάμε στον κήπο και να παίξουμε τους αρχαιολόγους»;
«Ναι»!

Περάσαμε υπέροχα!...
Κι ύστερα παίξαμε κι άλλο παιχνίδι…στο δωμάτιο της…
«Και εάν 100 χρόνια μετά από σήμερα κάποιος αρχαιολόγος θα ήθελε να ανακαλύψει πως έζησες»;

«Πως θα το μάθαινε»; «Από το βίντεο, τις φωτογραφίες, τα παιχνίδια μου, το blog σου μαμά»….

Επίσης, μου αρέσει πολύ και ένα βιβλίο το "Χτίζοντας το Νέο Μουσείο Ακρόπολης".
 
Την ιστορία υλοποίησης ενός ονείρου, που έγινε πραγματικότητα, συνεπαίρνοντας μικρούς και μεγάλους- ελληνικής και μη καταγωγής- στα πέρατα της γης, αφηγείται το βιβλίο, με τίτλο "Χτίζοντας το Νέο Μουσείο Ακρόπολης", σε κείμενα της Νίκης Δόλλη και εικονογράφηση της αξιόλογης σχεδιάστριας και εικονογράφου, Έλενας Ζουρνατζή. 


Το βιβλίο, "ένα βιβλίο για την ελπίδα, την προσδοκία … αλλά και όλη τη σκληρή δουλειά για το χτίσιμο και την ετοιμασία του νέου μουσείου της Ακρόπολης", όπως επισημαίνει στην εισαγωγή του βιβλίου η Νίκη Δόλλη, διευθύντρια του γραφείου του Προέδρου του Μουσείου, καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή, κυκλοφορεί από τη σειρά Παιδική Βιβλιοθήκη, του εκδοτικού οίκου "Α. Α. Λιβάνη". Μέσα από τις 60 σελίδες του βιβλίου, η Νίκη Δόλλη εξοικειώνει τους μικρούς- και όχι μόνο- αναγνώστες, πρώτα απ΄ όλα με την έννοια "μουσείο", που μόνο βαρετό δεν μπορεί να είναι, πόσο μάλλον, όταν πρόκειται για ένα "παράθυρο", ανοιχτό στον κόσμο της Αρχαίας Ελλάδας, όπως το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. 


Και για όσα παιδάκια θέλουν να γίνουν παλαιοντολόγοι βρήκα αυτό το εξαιρετικό παιχνίδι για να θάψουν και να ανακαλύψουν, φέρνοντας ξανά στο φως, σκελετούς δεινοσαύρων!!!

 

Για όσους γονείς, πάλι, θέλουν να μυήσουν τα παιδάκια τους στο μεγαλείο του αρχαίου Αιγυπτιακού πολιτισμού ας δουν και αυτό, θα τους χρησιμεύσει στις ανασκαφές τους! 



Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Δωρεάν για παιδιά!

Πολλές φορές θέλουμε να πάμε κάπου όμορφα με το παιδί μας το Σαββατοκύριακο και να περάσει την ώρα του δημιουργικά. 
 

εικόνα από 
Όμως, το κόστος ζωής σήμερα, έχει αυξηθεί σημαντικά. Έψαξα και ανακάλυψα ότι κάθε Σάββατο και Κυριακή ο δήμος Αθηναίων πραγματοποιεί δωρεάν  ξεναγήσεις σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους.Βρήκα ακόμα έναν χώρο στο internet,  το for free που φιλοξενεί όλες τις δωρεάν εκδηλώσεις. Υπάρχει, μάλιστα, ειδική κατηγορία για τις δωρεάν εκδηλώσεις για παιδιά! 

Τι λέτε, πάμε; Είναι δωρεάν!

Ένα υπέροχο ηλιόλουστο πρωινό Σαββάτου, στην πλατεία της Νέας Σμύρνης με το παιδί μου!


Σήμερα, ήταν μια υπέροχη μέρα. Πήγαμε με την κόρη μας, μία βόλτα στη Νέα Σμύρνη. Είχε πολύ κόσμο.  Ήταν υπέροχα! Ο ήλιος έλαμπε και παίξαμε στο σιντριβάνι με την τηλεκατευθυνόμενη βαρκούλα μας…


Κόψαμε κλαδιά δέντρων και κάναμε πως ψαρεύουμε κουκουνάρια. Κυνηγήσαμε περιστέρια και ταΐσαμε αδέσποτες γατούλες.

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Μαγειρική για παιδιά. Τα ζώα της ζούγκλας σε cupcakes!


Σήμερα, θα φτιάξουμε κέικ με ζωάκια της ζούγκλας!Είναι εύκολο και τα παιδιά σας θα ξετρελαθούν από την χαρά τους!

Τι λέτε "Παίζουμε μαζί στην κουζίνα με την μαμά";

Τα όνειρα στέκονται πάντα, εκεί και μας κοιτάζουν...Πάμε ταξίδι με το παιδί μας;

 
Λατρεύω τα ταξίδια και τ' όνειρό μου, είναι να ταξιδέψουμε στον κόσμο..Άλλωστε η ίδια η ζωή ένα ταξίδι είναι...Και η Αντριάνα τα λατρεύει...


Απόψε, ελάτε παρέα μαζί μας, να πάμε στα ωραιότερα μέρη του κόσμου! 
Πάρτε μία βαθιά ανάσα, κλείστε τα μάτια και το όνειρο ξεκινάει...

Αλλά, τι λέτε  και να επισκεφτούμε τα καλύτερα  μουσεία του κόσμου δωρεάν; Υπέροχα! Είναι, σαν να είμαστε ήδη εκεί..

Πάρτε αγκαλιά τα παιδιά σας και φορτώστε  μόνο  τις αποσκευές της φαντασίας σας. Τα όνειρα στέκονται, πάντα, εκεί και μας κοιτάζουν...

Μη μου φωνάζεις μη, είμαι απλά παιδί…

 
Μη μου φωνάζεις μη, είμαι απλά παιδί…
Έχω πάψει να πιστεύω πια το ποίημα της αγάπης το ποίημα της παρηγοριάς της πιο γλυκιάς απάτης. Τώρα μοιάζει όνειρο που το ΄σβησε η μέρα κι είναι η μέρα σκοτεινή και πώς να δεις πιο πέρα.  Μα κι αν εγώ έχω χαθεί μη με ξεχνάς ποτέ εσύ.  Δως μου μια νέα αρχή μεσ΄ στην καμένη γη... 
Μεσ΄ στην καμένη γη μη με ξεχνάς εσύ Έχω πάψει να πιστεύω πια τα ίδια παραμύθια που κάποτε ορκίστηκα πως λένε την αλήθεια.  Τώρα δε βρίσκω τίποτα και τίποτα δε χάνω κι από τούτη τη ζωή αξίζω παραπάνω.  
Μα κι αν εγώ έχω χαθεί μη με ξεχνάς ποτέ εσύ Έχω πάψει να φοβάμαι πια τον αυστηρό σου νόμο μου είχε κόψει τα φτερά μου έκλεινε το δρόμο.
Τώρα πάω πια παντού μα πουθενά δε φτάνω κι όσο χρωστάω πιο πολλά ξοδεύω παραπάνω Μα κι αν εγώ έχω χαθεί μη με ξεχνάς ποτέ εσύ Νέα αρχή - Πορτοκάλογλου


Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)




Πώς να κρυφτείς απ΄τα παιδιά;

 

Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά;


.



Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα..


Τι έπαιξα στο Λαύριο 

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος




Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
στην αγορά, στο Λαύριο Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά κι όλο φοβάμαι το αύριοΠώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα. Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά όταν ξυπνούν στις δύο η ώραΖούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας μα ο χρόνος ο αληθινός σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος μα ο χρόνος ο αληθινός είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά μα ούτε και στους μεγάλους πάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικά πως είμαι ασχημοπαπαγάλος






Πώς να τα κρύψεις όλα αυτά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι. Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά όταν γυρνάς μέσα στην πόλη Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας μα ο χρόνος ο αληθινός σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος μα ο χρόνος ο αληθινός είναι ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός...

Οι παραλλαγές της Σταχτοπούτας, μια βάρκα oνειρική στο ταξίδι των παιδιών στις χώρες του κόσμου!


 
εικόνα από 

Κάθε μέρα η κόρη μου , μου ζητά να παίζουμε και ένα παραμύθι. Το αγαπημένο της είναι η Σταχτοπούτα. 

Χθες, της πήρα δώρο μια υδρόγειο σφαίρα.Την περιέστρεφε γεμάτη ενθουσιασμό και με ρωτούσε να της μιλήσω για τις χώρες στον κόσμο. 

«Αυτή, εδώ, η μεγάλη χώρα ποια είναι μαμά»; «Η Κίνα»; «Αυτή»; «Η Ιαπωνία».«Τι γλώσσα, μαμά, μιλάνε εκεί»; «Πώς ζούνε»; 

Τότε, μου ήρθε μια ιδέα! «Αντριάνα μου, θέλεις να παίξουμε την Σταχτοπούτα της Ιαπωνίας»;

«Ζήτω»!

Το παραμύθι άλλαξε…Η Σταχτοπούτα της Ιαπωνίας είναι διαφορετική από αυτήν της Ελλάδας έχει άλλη εμφάνιση και ρούχα. Διαφορετικά όνειρα.

 Και η καλή νεράιδα είναι άλλη… Και ένα σωρό άλλα…Το παιχνίδι το ευχαριστηθήκαμε πολύ και ύστερα το παίξαμε και για άλλες χώρες του κόσμου! Και αλλάξαμε και πολλά άλλα αγαπημένα της παραμύθια.

Τι λέτε «Παίζουμε μαζί»;


Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Θα σ΄αγαπώ ότι κι αν γίνει – ένα παραμύθι για τις δύσκολες μέρες με το παιδί μας

φωτογραφία από 

Υπάρχουν μέρες που είναι δύσκολες και που όλα μας φταίνε. Και τότε γκρινιάζουμε και εμείς και το παιδί μας. Θα σας πω ένα παραμύθι για το πώς μπορείτε να κάνετε τις μέρες αυτές με το παιδί σας πιο εύκολες.


Ήταν, λέει μια φορά ένα παιδάκι τοσοδούλη και όμορφο... Αλλά, εκείνη την μέρα ήταν κακόκεφο.Η μαμά και ο μπαμπάς ήταν πολύ κουρασμένοι και δεν έπαιζαν μαζί του.


Τότε, εκείνο, κλείστηκε στο δωμάτιό του κι άρχισε να στριφογυρίζει και ν’ αναποδογυρίζει όλα τα πράγματα. Και τα παιχνίδια τα πετούσε!Και γκρίνιαζε…Κι όταν γκρινιάζουμε...ξέρετε...αλλάζει ο κόσμος χρώματα...

Του λέει, τότε, η μαμά του. «Μα τι έχεις πάθει, σήμερα»;
«Είμαι λυπημένο και νιώθω μοναξιά και θέλω να γκρινιάζω».
 «Μικρό μου, εγώ θα σ’ αγαπώ όπως κι αν είσαι». «Χαλάει ποτέ η αγάπη»; Mόνο ανθίζει...

«Εγώ θα σ’αγαπάω πάντα».

«Έλα, τώρα, στην αγκαλιά μου.Κοίτα τ΄αστεράκια πώς λάμπουν στον ουρανό. Ξέρεις ότι πολλά έχουν πεθάνει πριν εκατομμύρια χρόνια αλλά το φως τους είναι εκεί…Έτσι είναι και η αγάπη της μανούλας.Και λάμπει και φωτίζει τα σκοτάδια και διαλύει κάθε φόβο».

Θα  σ΄αγαπώ ότι κι αν γίνει. Γιατί, εσύ είσαι το πιο φωτεινό αστέρι στον ουρανό μου…

 Εάν νιώθετε πιεσμένοι μια μέρα, βρείτε το κουράγιο να τους πείτε αυτήν την ιστορία και όλα θα αλλάξουν…

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

20+1 σπουδαίες γυναίκες μίλησαν για τη γυναίκα

8 Μαρτίου σήμερα κι η μέρα έχει κλίμα εορταστικό και άρωμα γυναίκας. Κάθε γυναίκα γιορτάζει για τα δικαιώματά της, από το δικαίωμα ψήφου μ...