Άνοιξη και τα έντομα ζουζουνίζουν χαρούμενα! Οι πεταλούδες χορεύουν στον ρυθμό της Άνοιξης, οι αράχνες υφαίνουν τους ιστούς τους, οι μέλισσες ρουφούν την γύρη από τα λουλούδια...Ένας υπέροχος κόσμος προς εξερεύνηση!
Καιρός για ανακαλύψεις με το παιδί μας, στο μπαλκόνι, στον κήπο, παντού!
Η κόρη μου, 3 χρονών, λατρεύει να παρατηρεί τα μυρμήγκια, τα σαλιγκάρια, τα σκουλήκια και τις πεταλούδες στις οποίες μάλιστα αδυναμία! Προχθές που περπατούσε στο πάρκο έπεσε πάνω σε κάμπιες..."Τι είναι αυτές μανούλα"; "Κάμπιες"..."Μια μέρα θα γίνουν πεταλούδες"..."Γιατί δεν γίνονται τώρα"; "Όλα θέλουν τον χρόνο τους, γλυκιά Σήμερα, λοιπόν, ανακάλυψα ένα φανταστικό Insect Lore Butterfly Garden
Και είμαι σίγουρη πως με αυτό θα της δώσω τις απαντήσεις που θέλει. Δείτε το βίντεο για να καταλάβετε τι κάνει!
Ένα υπέροχο παιχνίδι για το παιδί μας για να ανακαλύψουμε, παρέα, τον κύκλο ζωής μιας πεταλούδας! Διαβάστε, αυτό το άρθρο, κάνοντας κλικ εδώ, εάν θέλετε να πάρετε πληροφορίες σχετικά με το πως μπορείτε να το αγοράσετε.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)
"Μανούλα, θέλω να πιάσω την Άνοιξη"!Πώς σας φαίνεται η ιδέα να αιχμαλωτίσετε την Άνοιξη και να την προσφέρατε δώρο στο παιδί σας; Για μας ήταν εύκολο να το κάνουμε και μας άρεσε πολύ!Θα χρειαστείτε:
Ανυπομονώ να ζεστάνει ο καιρός και να βγαίνω έξω με την κορούλα μου να μαζεύουμε κάθε μέρα λουλούδια κα να φέρνουμε την Άνοιξη στο σπίτι και την καρδιά μας!
Τελικά, με πολύ απλά πράγματα, έρχεται σπίτι μας, η αγάπη και η ευτυχία...
Μια εξαιρετική ιδέα! Πώς να φτιάξετε για το παιδί σας τα τυχερά παπουτσάκια του λαγού! Παίξτε με πρωταγωνιστές τα παιδιά σας, φανταστικές ιστορίες και παραμύθια!
Παίζουμε με τα φρούτα και τα παρουσιάζουμε στα παιδιά με τέτοιο τρόπο
που πραγματικά ξετρελαίνονται! Ένα εύκολο σνακ για τα μικρούλια μας, η γοργόνα Μπανάνα που
θα κάνει το απόγευμά τους διασκεδαστικό.Η Αντριάνα είναι πολύ χαρούμενη όταν την φτιάχνουμε παρέα!
Θα χρειαστείτε:
Μία μπανάνα
Τυρί μοτσαρέλα
Αποξηραμένα φρούτα
Τι θα κάνετε:
Θα πάρετε την μπανάνα και θα τη κόψετε σε μικρά κομματάκια για να δημιουργήσετε το σώμα καιτο κεφάλι της γοργόνας σας, στο πιάτο!
Η διακόσμηση θα γίνει με τα αποξηραμένα φρούτα, ενώ τα μαλλιά της από την μοτσαρέλα!
Και η γοργόνα σας, ζητάει μια θέση, στη θάλασσα της φαντασίας και των γεύσεων του παιδιού σας...
Τα παιδιά μας έρχονται σε επαφή, σε αντίθεση με εμάς, με την τεχνολογία από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους...
Τα παιδιά μας, στην πραγματικότητα, είναι, σήμερα, πλήρως εξοικειωμένα σήμερα με την τεχνολογία και όλοι ξέρουμε πως μέσω αυτής μπορεί η εκπαίδευση τους, κάτω από συνθήκες, να γίνει καλύτερη.
Οι γονείς που έχουν iPhone ή iPod, ίσως, δεν γνωρίζουν πόσες εκπαιδευτικές εφαρμογές μπορούν να κατεβάσουν για το παιδί τους!
Ξεκινάμε, λοιπόν, με το Glow Doodle!
Κάθε παιδί μπορεί χρησιμοποιώντας τα δαχτυλάκια του να ζωγραφίσει τα πάντα! Η Αντριάνα το κάνει από 1 έτους. Την πρώτη φορά, κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού, στο πίσω κάθισμα επικρατούσε πολύ ησυχία...Ο μικρός καλλιτέχνης εργάζονταν!
Μου αρέσει, επίσης, το Faces iMake!
Ένα διασκεδαστικό παιχνίδι δημιουργίας προσώπων από καθημερινά αντικείμενα, με όχημα την παιδική φαντασία!
Πριν από λίγες μέρες ανέβηκε στο App Store του iTunes η νέα
εκπαιδευτική εφαρμογή για το iPhone και το iPod touch «Οι Πρώτες μου
Λέξεις στα Ελληνικά: Μαθαίνω τα Ζωάκια», η οποία βοηθάει τα παιδιά να
μάθουν τα γράμματα, τα ονόματα των ζώων, πώς σχηματίζονται οι λέξεις
αλλά και η ορθογραφία τους!
Κάθε ζωάκι της εφαρμογής παρουσιάζεται στην οθόνη με κίνηση στο
φυσικό του περιβάλλον, μαζί με το όνομα του και τα αντίστοιχα γράμματα
ακριβώς από κάτω.
Τα παιδιά πρέπει να τοποθετήσουν τα γράμματα στην σωστή τους θέση και
να σχηματίσουν το όνομα του ζώου που απεικονίζεται. Χρωματικές
υποδείξεις βοηθούν τα παιδιά να τοποθετήσουν τα γράμματα σωστά. Μόλις
συμπληρωθεί το όνομα, η εφαρμογή συλλαβίζει και εκφωνεί την λέξη.
Υπάρχουν έξι διαφορετικές ρυθμίσεις ώστε το επίπεδο δυσκολίας να ανεβαίνει καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και μαθαίνουν.
Πρόκειται για την πρώτη εκπαιδευτική εφαρμογή της Anlock LLC
από μια σειρά εφαρμογών που θα παρουσιαστούν σταδιακά. Το συγκεκριμένο
app είναι διαθέσιμο για iPhone και iPod touch, ενώ σύντομα θα
παρουσιαστεί και η έκδοση για το iPad.
Η πλήρης έκδοση της εφαρμογής είναι διαθέσιμη για download στο iTunes (1,59 €), ωστόσο υπάρχει και lite έκδοση δωρεάν. Η εφαρμογή περιλαμβάνει γραφικά ειδικά σχεδιασμένα για το iPhone 4 Retina Display.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)
Η χρήση της τεχνολογίας δεν διασκεδάζει τα παιδιά μας μόνο, αλλά με τα κατάλληλα προϊόντα και τη σωστή χρήση τους, είναι μία αστείρευτη πηγή γνώσεων. Σκεφτείτε και πείτε μου, τώρα, ποιο από τα δικά σας παιδάκια δεν τραβάει από τα χέρια σας την κάμερα, φιλοδοξώντας να σκηνοθετήσει το δικό του αριστούργημα; Ανακάλυψα και σας παρουσιάζω ένα υπέροχο δώρο που μπορείτε να κάνετε στο παιδί σας!Μια παιδική κάμερα, όπως αυτή που θα σας παρουσιάσω, μπορεί να γίνει δημιουργικό εργαλείο που να ενισχύει την παρατηρητικότητα και την φαντασία των παιδιών και εμπλουτίζει τις γνώσεις τους! Αυτή είναι η VTech Kidizoom Video Camera (Blue)
Μια φανταστική ψηφιακή παιδική κάμερα, για να σκηνοθετήσει το παιδί σας, τις δικές του μοναδικές ταινίες, προσθέτοντας ένα σωρό οπτικά εφέ που θα κάνουν το τελικό αποτέλεσμα μοναδικό!
Φανταστείτε το παιδί σας να παίρνει μια ταινία με θέμα την άφιξη στον κόσμο, του μικρού του, κατοικίδιου φίλου...ή την αλλαγή των εποχών, τις προετοιμασίες για το πάρτι του, μια συνέντευξη από τον καλύτερο φίλο του, μια ιστορία από τις αναμνήσεις του παππού και της γιαγιάς από τα παιδικά τους χρόνια και ένα σωρό άλλα. Το παιχνίδι με μία κάμερα δεν τελειώνει ποτέ, γιατί μια κάμερα καταγράφει την ίδια την ζωή...Είναι ένα δώρο που αξίζει να τους το κάνουμε!
Διαβάστε, αυτό το άρθρο, κάνοντας κλικ εδώ, εάν θέλετε να πάρετε πληροφορίες σχετικά με το πως μπορείτε να αγοράσετε τα προϊόντα. Κάντε κλικ πάνω στις ονομασίες των προϊόντων για να τα αγοράσετε.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)
Το βασιλόπουλο ήξερε πως ακριβώς θα βρισκόταν κοντά στην πεντάμορφη βασιλοπούλα γιατί όταν ήταν παιδί είχε διαβάσει ένα σωρό παραμύθια....θα σκαρφάλωνε...
Δεν
ξέρω που ξεκινάει η αλήθεια και που το ψέμα...Ξέρω, όμως καλά, πως όλοι
μας, έχουμε, ανάγκη, πιο πολύ απο κάθε άλλη φορά να χτίσουμε με τα
παιδιά μας, έναν συνοικισμό αυτόνομο...και να φτιάξουμε τον κόσμο απ΄την αρχή, όπως τον ονειρευόμαστε και μας αρέσει...
Μια από αυτές τις μέρες θα πάρω τα παιδιά της τάξης μου με τα
φτυαράκια και τα κουβαδάκια τους και θα φτιάξουμε έναν
συνοικισμό αυτόνομο...τον μικρό μας κήπο στο τσιμεντένιο σχολείο μας,
στην τσιμεντένια πόλη που μας πνίγει...
Θυμάστε την Πίπη Φακιδομύτη των παιδικών μας χρόνων;
Το άρθρο αυτό, το αφιερώνω στην Πίπη Φακιδομύτη που όλοι κρύβουμε μέσα μας, μικροί και μεγάλοι...
Ένα από τα ωραιότερα -πιο αστεία, τρυφερά, βαθιά φιλοσοφημένα και
διεισδυτικά- παιδικά βιβλία που έχουν γραφτεί είναι οι ιστορίες της
Πίπης Φακιδομύτης, της σουηδής συγγραφέως Astrid Lindgren.
Κι ενώ τα
βιβλία της (όχι μόνο η Πίπη Φακιδομύτη, αλλά και όλα τα υπόλοιπα)
ξεχειλίζουν από χιούμορ, περιπέτεια, χαρά της ζωής και παιδική
ξεγνοιασιά, ταυτόχρονα, τα περισσότερα από αυτά έχουν ως κύριο στοιχείο
τους τον παιδικό πόνο: της απώλειας, του θανάτου, της μοναξιάς και της
περιθωριοποίησης.
Μόνο που, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στα κλασικά
παιδικά μυθιστορήματα, όπως είναι ο «Όλιβερ Τουίστ», η δικαίωση, η
ευτυχία και το happy end δεν έρχονται από μια συγκυρία της τύχης που
φέρνει κάποιους καλούς ανθρώπους στο δρόμο του άτυχου παιδιού, αλλά μέσα
από το ίδιο το παιδί, από τις δικές του «θετικές δυνάμεις».
Η Πίπη, λοιπόν, είναι ένα παιδί ορφανό που ζει μόνο του σε ένα
μισοερειπωμένο σπίτι. Μόνο που η ίδια έχει για σύνθημά της τη φράση
«Φτιάχνω τον κόσμο μου όπως μου αρέσει να είναι». Θα μπορούσε να πει
κανείς ότι η Πίπη ζει μέσα σε ένα τεράστιο «ψέμα».
O πατέρας της είναι
καπετάνιος κι έχει γίνει βασιλιάς μιας πρωτόγονης φυλής στις Νότιες
Θάλασσες, η ίδια είναι τόσο δυνατή που μπορεί να σηκώσει ένα φορτηγό στα
χέρια της και να νικήσει τους πιο επικίνδυνους ληστές και, επιπλέον,
είναι πάρα πολύ πλούσια, γιατί ο μπαμπάς της της έχει αφήσει ένα
σεντούκι γεμάτο χρυσά νομίσματα.
Λυπάται, αισθάνεται μοναξιά, νοσταλγεί
τους γονείς της, ζηλεύει τα άλλα παιδιά που έχουν πιο κανονικές ζωές,
αλλά η χωρίς όρια φαντασία της τη βοηθά κάθε φορά να ξαναβρεί το δικό
της νόημα και τη χαρά στη ζωή της όπως είναι.
Ίσως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να προσεγγίσει κανείς τα παιδικά
ψέματα από αυτόν της Lindgren. Πέρα από αυτά που επιτάσσει η ηθική της
ενήλικης ζωής, την υποχρέωση, δηλαδή, της προσαρμογής στην
πραγματικότητα και την αποδοχή της όπως είναι «αντικειμενικά», η παιδική
φαντασία έχει ακόμη τη δύναμη να φτιάχνει το δικό της κόσμο ή, μάλλον,
να φέρνει τον κόσμο στα μέτρα της, να του αφαιρεί πράγματα δύσκολα και
να του προσθέτει ευχάριστα.
Μπορεί πάλι, όμως, και να τα διαλύσει όλα
αυτά, όταν παύει να τα χρειάζεται ή όταν συγκρουστεί με την
πραγματικότητα: τους γονείς που θυμώνουν με το ψέμα, τους φίλους που
κοροϊδεύουν, τις ηθικές παραινέσεις του κοινωνικού περίγυρου.
Μπορούμε να πούμε ότι η εποχή του «ψέματος» έρχεται στα παιδιά
ταυτόχρονα με την κατάκτηση της γλώσσας. Η γλώσσα, αυτό το καταπληκτικό
«όχημα» των σκέψεων και των συναισθημάτων, είναι ένα θαυμάσιο μέσο για
να κατακτήσει κανείς τον κόσμο και χαρίζει, στο παιδί που την κατακτά,
μεγάλη ελευθερία. Του επιτρέπει να εκφράσει με το δικό του τρόπο αυτά
που συμβαίνουν μέσα του και γύρω του, αλλά και να τα «πλάσει» σύμφωνα με
τις ανάγκες του, να δοκιμάσει τα όριά του και τα όρια των άλλων.
Όταν ένα παιδί 4 ετών λέει στη μητέρα του για τη δασκάλα που αντιπαθεί
πιο πολύ στο νηπιαγωγείο ότι «είναι πολύ καλή, πάρα πολύ καλή, με όλα τα
παιδάκια, τα τραβάει, τα σπρώχνει... », δεν λέει ψέματα, δεν
αντιλαμβάνεται καν την αντίφαση που υπάρχει στα λόγια του.
Η γλώσσα,
όμως, το βοηθά να «χωρέσει» αντιφατικά συναισθήματα: «Θέλω να αγαπάω τη
δασκάλα μου», «Η μητέρα μου περιμένει να αγαπάω τη δασκάλα μου» και «Η
δασκάλα αυτή είναι τέτοια που δεν μπορώ να την αγαπήσω». Oύτως ή άλλως,
έως την ηλικία των 6-7 ετών, δεν μπορούμε να μιλάμε για «ψέματα», αφού
τα παιδιά βρίσκονται ακόμη στη φάση της «μαγικής σκέψης».
O σκοπός
οποιουδήποτε ψέματος των παιδιών, τις περισσότερες φορές, είναι η
αναζήτηση της αγάπης, της αναγνώρισης και της αποδοχής των άλλων, είτε
των γονιών είτε των συνομηλίκων. Επομένως, αντιδρώντας με πανικό και
απέχθεια μπροστά σε αυτό που μας φαίνεται «τερατώδες» ή σπεύδοντας να
ερμηνεύσουμε στο παιδί την πράξη του («Ξέρω ότι το έκανες για να μη σε
τιμωρήσω ή για να μη με στενοχωρήσεις»), κάνουμε συχνά το λάθος να
παραβλέπουμε εντελώς την πραγματική ανάγκη που κρύβεται πίσω από το ψέμα
του.
› Η εμπιστοσύνη είναι το θεμέλιο της σχέσης. Γι’ αυτό
είναι απαραίτητο, από τη μια να είμαστε εμείς όσο πιο ειλικρινείς
γίνεται, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα παιδιά μας, και από την άλλη να
μην τα αμφισβητούμε πριν καν ακούσουμε τη δική τους εκδοχή της αλήθειας.
Όσο απίστευτη κι αν ακούγεται η αλήθεια τους, αξίζει να τη σεβαστούμε.
› Τα «μικρά» ψέματα μπορούν να αντιμετωπιστούν με
ελαφρότητα και χιούμορ. Το παιδί που λέει ότι έπλυνε τα χέρια του, ενώ
τα βλέπουμε άπλυτα, θα σκάσει στα γέλια αν μυρίσουμε τα χέρια του και
σουφρώνοντας τη μύτη τού πούμε: «Πάλι το βρομοσάπουνο πήρες, γιατί δεν
δοκιμάζεις και το μοσχοσάπουνο;».
› Ένα «μεγάλο ψέμα» καλό είναι να συζητιέται, γιατί
σίγουρα δεν ειπώθηκε χωρίς λόγο. Η μητέρα του παιδιού που είπε ένα μεγάλο ψέμα θα πρέπει να μιλήσει
το συντομότερο με το παιδί της, ήρεμα, χωρίς ύφος κηρύγματος, να του
πει ότι έμαθε για το ψέμα του, να δεχτεί τις όποιες εξηγήσεις και να
διευκρινίσει για ποιους λόγους δεν είναι καλό να λέμε τέτοια ψέματα.
Αυτό, άλλωστε, είναι κάτι που δεν έχει γενικευμένους κανόνες. Κάθε
οικογένεια έχει το δικό της μέτρο για το αν και σε ποιο βαθμό ανέχεται
το ψέμα κι αυτό θα μεταδώσει και στα παιδιά. Από εκεί και πέρα, αυτό που
αποκαλύπτεται ως βαθύτερη συναισθηματική αιτία, η οποία έκανε το παιδί
να πει ένα τέτοιο ψέμα, δεν θα λυθεί εκείνη τη στιγμή, αλλά απαιτεί την
περαιτέρω διακριτική προσοχή των γονιών.
› Oρισμένα πιο «σκόπιμα» ψέματα, ιδιαίτερα μεγαλύτερων
παιδιών, μπορεί να απαιτούν εκτός από τη συζήτηση και κάποιου είδους
τιμωρία, ώστε τα παιδιά να καταλάβουν ότι τα ψέματα μπορεί να έχουν
δυσάρεστες συνέπειες.
› Δεν χρειάζεται να δραματοποιούμε τα πράγματα. Τα
περισσότερα παιδιά λένε ψέματα, άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε περισσότερο,
ανάλογα με την προσωπικότητα και τις περιόδους της ζωής τους. Πριν
πανικοβληθούμε, λοιπόν, κι αρχίσουμε να βλέπουμε το παιδί μας σαν
μελλοντικό εγκληματία, καλό είναι να λάβουμε υπόψη μας κι άλλα
«σημάδια»: όταν «κάτι σοβαρό τρέχει με το παιδί», τότε συνήθως τα ψέματα
συνοδεύονται κι από άλλα προβλήματα, όπως ένταση, επιθετικότητα ή,
αντίθετα, κλείσιμο στον εαυτό του, θλιμμένη διάθεση ή φόβοι, μαθησιακές
δυσκολίες κλπ.
●
Τα παιδιά «μπερδεύουν» την πραγματικότητα με τον κόσμο της φαντασίας
τους, γι’ αυτό και δεν μπορούμε, στη φάση αυτή, να μιλάμε για ψέματα. Η
περιοχή του εγκεφάλου (προμετωπιαίος λοβός) που μας επιτρέπει να
ξεχωρίζουμε το πραγματικό από το φανταστικό δεν έχει ωριμάσει ακόμη. Γι’
αυτό, τα μικρά παιδιά πιστεύουν συχνά ότι έχουν ζήσει πραγματικά κάτι
που είδαν στον ύπνο τους ή φαντάστηκαν ή τα εντυπωσίασε.
●
Τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας γίνονται αισθητά στα
παιδιά, οπότε ξέρουν πότε λένε ψέματα και πότε αλήθεια. Παρ’ όλα αυτά,
τα ψέματα εξακολουθούν να είναι ένα προσιτό μέσο για να «επηρεάσουν» τα
πράγματα και να αποφύγουν ή να αποτρέψουν δυσάρεστες καταστάσεις. Δεν
έχουν το ίδιο ηθικό βάρος όπως στην ενήλικη ζωή και πρέπει να
αντιμετωπίζονται με επιείκεια. Ωστόσο, απαιτούν ευαισθησία και προσοχή
από τους γονείς, ειδικά όταν επαναλαμβάνονται, γιατί μπορεί να κρύβουν
κάποιο πρόβλημα.
●
Στην εφηβεία, τα ψέματα λέγονται εντελώς συνειδητά πια και συνήθως με
ξεκάθαρο σκοπό. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι όλα τα ψέματα των εφήβων ίδια.
Καθώς μεγαλώνει η ανάγκη των παιδιών για αυτονομία και ιδιωτικότητα, τα
ψέματα μπορεί να είναι ένας τρόπος να ξεφύγουν από την αυστηρή επιτήρηση
και τον έλεγχο των γονιών.
Πηγή:http://www.vita.gr/
Ένα διαφορετικό από τα συνηθισμένα παιχνίδι, με το παιδί μας, για την Πρωταπριλιά!
Μιλάμε στο παιδί μας για το ψέμα, εξηγώντας του τις συνέπειες που έχει στην καθημερινή μας ζωή.
Ύστερα, ζητάμε από το παιδί μας να μας πει ποια είναι τα πράγματα που δεν του αρέσουν στο σπίτι μας, στο σχολείο, στη γειτονιά, στη χώρα μας...
Θα εκπλαγείτε με την ωριμότητα της σκέψης του παιδιού σας...
Και του λέμε: Εάν μπορούσες να πεις ένα δικό σου ψέμα που θα έκανε τον κόσμο καλύτερο ποιο θα ήταν;
Π.χ. ένα παιδί μπορεί να πει το ψέμα οτι εξαφανίστηκαν τα αδέσποτα ζώα. Το ψέμα οτι εξαφανίστηκαν τα φτωχά παιδάκια... ή το ψέμα οτι εξαφανίστηκε το φρούτο που η μαμά του το πιέζει να τρώει καθημερινά...
Μέσα από αυτό το παιχνίδι γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας και δίνουμε την δυνατότητα στο παιδί μας να γνωρίσει τον δικό του...
Σήμερα, θα σας αποκαλύψω, πως να μετατρέψετε ένα απόγευμα με το
παιδί σας, σε πραγματική γιορτή, φτιάχνοντας μαζί του ένα παραμυθένιο
κάστρο με κουλουράκια της Άνοιξης!
Δεν είναι υπέροχο;
Για την κατασκευή του κάστρου δεν θα χρειαστείτε παρά μόνο πολύ απλά υλικά που υπάρχουν σε κάθε σπίτι!
Μία κούτα -που μπορείτε πολύ εύκολα να βρείτε!
4 ρολά από χαρτί κουζίνας - και αυτό εύκολο!
Αλουμινόχαρτο
Κοπίδι
Ταινία συσκευασίας
Πούλιες και σημαιάκια για την διακόσμηση!
Οδηγίες για την κατασκευή του παραμυθένιου κάστρου!
Παίρνουμε ένα κουτί και το τοποθετούμε σε ένα τραπέζι.
Κόβουμε με το κοπίδι μας, σχηματίζοντας τις πολεμίστρες.
Για να δημιουργήσουμε τους πύργους, παίρνουμε ένα ένα, τα ρολά από το χαρτί κουζίνας και τα κολάμε με την ταινία συσκευασίας στο κάστρο.
Προσθέτουμε τα χωνιά μας, πάνω στους πύργους του κάστρου.
Ώρα να το καλύψουμε, παντού με αλουμινόχαρτο.
Για να το διακοσμήσουμε προσθέτουμε παραθυράκια, πόρτα, πούλιες και σημαιάκια!
Και έτοιμο το πιο παραμυθένιο κάστρο γιατί το φτιάξαμε με το παιδί μας!
Στο εσωτερικό του κάστρου μπορούμε να βάλουμε σε ταψάκι ότι γλυκά ή φαγητά θέλουμε. Σας προτείνω τα κουλουράκια της Άνοιξης! Φτιάχνονται πανεύκολα και είναι υπέροχα!
Πως θα φτιάξετε τα κουλουράκια της Άνοιξης!
Τα κουλουράκια της Άνοιξης θα γίνουν πιο νόστιμα εάν τα φτιάξετε με το παιδί σας!
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)
●
Τα παιδιά «μπερδεύουν» την πραγματικότητα με τον κόσμο της φαντασίας τους, γι’ αυτό και δεν μπορούμε, στη φάση αυτή, να μιλάμε για ψέματα. Η περιοχή του εγκεφάλου (προμετωπιαίος λοβός) που μας επιτρέπει να ξεχωρίζουμε το πραγματικό από το φανταστικό δεν έχει ωριμάσει ακόμη. Γι’ αυτό, τα μικρά παιδιά πιστεύουν συχνά ότι έχουν ζήσει πραγματικά κάτι που είδαν στον ύπνο τους ή φαντάστηκαν ή τα εντυπωσίασε.
●
Τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας γίνονται αισθητά στα παιδιά, οπότε ξέρουν πότε λένε ψέματα και πότε αλήθεια. Παρ’ όλα αυτά, τα ψέματα εξακολουθούν να είναι ένα προσιτό μέσο για να «επηρεάσουν» τα πράγματα και να αποφύγουν ή να αποτρέψουν δυσάρεστες καταστάσεις. Δεν έχουν το ίδιο ηθικό βάρος όπως στην ενήλικη ζωή και πρέπει να αντιμετωπίζονται με επιείκεια. Ωστόσο, απαιτούν ευαισθησία και προσοχή από τους γονείς, ειδικά όταν επαναλαμβάνονται, γιατί μπορεί να κρύβουν κάποιο πρόβλημα.
●
Στην εφηβεία, τα ψέματα λέγονται εντελώς συνειδητά πια και συνήθως με ξεκάθαρο σκοπό. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι όλα τα ψέματα των εφήβων ίδια. Καθώς μεγαλώνει η ανάγκη των παιδιών για αυτονομία και ιδιωτικότητα, τα ψέματα μπορεί να είναι ένας τρόπος να ξεφύγουν από την αυστηρή επιτήρηση και τον έλεγχο των γονιών.