Ζήσε, περνούν όλα τόσο γρήγορα...

Κάθομαι στην παραλία και  βλέπω  την κόρη μου να μεγαλώνει κάθε μέρα και σκέφτομαι πόσο γρήγορα περνούν όλα...και θέλω να μείνει για πάντα παιδί. 

Όλη την μέρα την έχουμε δική μας να πάμε στην παραλία  να μαζέψουμε πέτρες και κοχύλια. Και περνάμε τον χρόνο μας φτιάχνοντας τους δικούς μας μικρούς θησαυρούς.

 Βάφουμε κοχύλια.

 Και μας αρέσει πολύ! 

Η μικρή μου πήρε πηλό και έφτιαξε μία καρδούλα για τον μπαμπά. Το πιο πολύτιμο δώρο στον κόσμο. Η αγάπη της. 

Ζωγράφισε πέτρες και έφτιαξε παραμύθια, έφτιαξε ένα μικρό χωριό από πήλινα σπιτάκια, μερικά ψάρια από πηλό και μια γοργόνα που την ουρά της κέντησε με πετρούλες.

Τα έκανε όλα με μεγάλη χαρά και αγάπη. Και κάθε τόσο σήκωνε την καρδούλα της να μου την δείχνει.

Πόσο μου αρέσει να την βλέπω να γελάει. Ένα χαμόγελό της και όλα γίνονται φωτεινά. 

Δεν παρέλειψε να φτιάξει τις αγαπημένες  γάτες. Μου φάνηκαν πολύ αστείες και όμορφες. 

Στις διακοπές γνώρισα μια κυρία που την ώρα που μαζεύαμε πέτρες με την κόρη μου στην παραλία μου μίλησε.

Ήμουν κι εγώ κάποτε, σ' αυτήν παραλία με την κόρη μου.  Ήταν  μαζί μας και έτρεχε χαρούμενη πάνω κάτω. Σαν χθες ήταν. Τώρα έχει ανοίξει τα φτερά της και είναι 18. "Ζήσε, περνούν όλα τόσο γρήγορα" μου είπε...

Περπάτησα με την κόρη μου πιο πέρα στην θάλασσα και της έσφιγγα το χεράκι. Κάποτε δεν θα της το κρατάω...

Βλέπω να μεγαλώνει και σκέφτομαι πόσο γρήγορα περνούν όλα...και θέλω να μείνει για πάντα παιδί. Να της κρατάω το χεράκι. Να παίζουμε και να γελάμε... 

Κι ύστερα, κλείνω τα μάτια μου, κοιτάω την θάλασσα και λέω...να την δω μεγάλη και όμορφη, χαρούμενη να γελάει, ν΄ανοίγει τα φτερά της. Παίρνω μια ανάσα στη θάλασσα και σκέφτομαι. Να μεγαλώσει, να μεγαλώσει...Έτσι, κι αλλιώς για μένα θα είναι πάντα το μικρό μου!

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Το Ολυμπιακό στάδιο του Λονδίνου φτιαγμένο από 100.000 τουβλάκια Lego!

Είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακό! Το Ολυμπιακό στάδιο του Λονδίνου μοιάζει από ψηλά σαν αληθινό.  Η ανέγερσή του απέδειξε ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μη μπορεί να συναρμολογηθεί από τα αγαπημένα σε όλους μας τουβλάκια που κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στη Δανία το 1949.

Για την κατασκευή του χρειάστηκε η συνδρομή τεσσάρων ανθρώπων, 100.000 τουβλάκια Lego και το πέρας δύο μηνών και 450 ωρών για να θεμελιωθεί. Η μινιατούρα του Ολυμπιακού Σταδίου του Λονδίνου που αποτελείται από 100.000 κομμάτια, ζυγίζει 90 κιλά. 

Δημιουργός του είναι ο Warren Elsmore που έχει γίνει ξακουστός για τις εντυπωσιακές, πραγματικά, κατασκευές του, ανάμεσα στις οποίες το Κολοσσαίο, το Αβαείο του Γουεστμίνστερ, ο σταθμός του Σαίντ Πάνκρας. 

Είναι επίσης συντονιστής του LEGO Show, του μεγαλύτερου αφιερωμένου στα τουβλάκια δρώμενου στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κι όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι. 

Οι φιγούρες που συνοδεύουν το αρχιτεκτόνημα αντιπροσωπεύουν 9 Ολυμπιακούς αθλητές της Βρετανίας, μεταξύ των οποίων ένας μποξέρ, ένας κολυμβητής, ένας τενίστας. Μια υπέροχη συλλογή για μικρούς και μεγάλους συλλέκτες.

LEGO Collectable Minifigures

Θα τους βρείτε και τους 9 στο Amazon εδώ για να εμπλουτίσετε την συλλογή σας.  Μπορείτε να παίξετε με το παιδί σας τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θα του αρέσει πολύ. 

Μπορείτε ακόμα να τους βάλετε σε μια υπέροχη θήκη Lego που θα βρείτε εδώ και να τους κρατήσετε για πάντα. Η θήκη των συλλεκτικών Lego βγαίνει σε διάφορα χρώματα, κίτρινο, κόκκινο, μπλε και θα στολίσει υπέροχα το παιδικό δωμάτιο. 

Το πιστό αντίγραφο του Ολυμπιακού Σταδίου περιέχει  ομοιώματα αγωνιστικού ταρτάν, διαδρόμου ακοντισμού και πόντιουμ απονομής μεταλλίων. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό! Μικροί και μεγάλοι κάθονται γύρω του να το θαυμάσουν. 

Φιλοξενείται στο εμπορικό κέντρο Γουέστφιλντ, πλησίον του επίσημου καταστήματος merchandise του οργανισμού Λονδίνο 2012 και συγκεντρώνει εξίσου αθρόα συρροή επισκεπτών.

Pics via (Lego, Yahoo, Aurelien Guichard, Siv and Vince  mirror.co.uk)

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Για τα Lego των Ολυμπιακών Αγώνων και πώς θα τα βρείτε διαβάστε  αυτό το άρθρο κάνοντας κλικ εδώ.

Θέλετε να μείνετε πάντα παιδιά; Ζήστε σ'ένα σπίτι παιδότοπο. Κι όμως υπάρχει!

Εσείς δεν ξέρω, πάντως, το παιδί σας θα ήθελε να ζει σε έναν παιδότοπο! Και το ξέρω καλά γιατί όταν πάμε σ' έναν η κόρη μου, δεν θέλει να φύγει από εκεί, με τίποτα. 

Αυτή η πρωτότυπη αρχιτεκτονική σύλληψη που κάνει το σπίτι να μοιάζει περισσότερο με παιδότοπο.  

Δημιουργήθηκε από τους αρχιτέκτονες-καλλιτέχνες Shusaku Arakawa και Madeline Gins στην πόλη Mitaka της Ιαπωνίας και ονομάζεται «Reversible Destiny».

Είναι μια μοναδική αρχιτεκτονική σύλληψη που σαν σκοπό έχει να «αναστρέψει το πεπρωμένο της ζωής των κατοίκων». 

Να ζήσουν για πάντα μέσα στην χαρά και το παιχνίδι! Μα υπάρχει κάτι καλύτερο; 

Όσο πιο πολύ μας αρέσει ο χώρος που ζούμε, τόσο περισσότερο θα ζήσουμε. Απλή αλλά φανταστική ιδέα!

 Μήπως πρέπει να διακοσμήσουμε και τα δικά μας σπίτια με περισσότερα χρώματα και παιχνίδια σε όλα τα δωμάτια;

Η πρωτότυπη ιδέα συνοδεύεται από μια πολύ ενδιαφέρουσα θεωρία που λέει ότι «οι άνθρωποι στο σπίτι δεν πρέπει να χαλαρώνουν, αλλά το περιβάλλον όπου ζουν οφείλει να διεγείρει τις αισθήσεις και να αναζωογονεί τη ζωή τους»! Συμφωνώ, απόλυτα.

Εννέα  διαμερίσματα σηματοδοτούν την αλλαγή στην ιστορία της ανθρώπινης κατοικίας καθώς αποτελούνται από πολύχρωμους χώρους σε διάφορα σχήματα και μεγέθη, ενώ βασικό ρόλο παίζουν σε όλες τις κατοικίες τα έντονα χρώματα.

«Η ιδιαιτερότητα της κατασκευής συνίσταται σε μια προσπάθεια που κάναμε να ξεφύγουμε από τα συμβατικά.

Το σπίτι πρέπει να δημιουργεί καλή διάθεση στους κατοίκους όπως ακριβώς οι παιδότοποι και οι παιδικές χαρές λειτουργούν θετικά στην ψυχολογία των μικρών παιδιών», λένε οι αρχιτέκτονες.

Για το λόγο αυτό χρησιμοποιήθηκαν  υλικά αλλά και διακοσμητικά στοιχεία που θυμίζουν περισσότερο χώρους παιχνιδιού παρά σπίτι, ενώ αποφεύχθηκαν επιμελώς οι γωνίες και οι ίσιες γραμμές και δόθηκε έμφαση στις καμπύλες.

«Τα διαμερίσματα άλλαξαν τον τρόπο σκέψης και τη συμπεριφορά μας. Γίναμε πιο δραστήριοι και εποικοδομητικοί. Είναι η χαρά των… μεγάλων παιδιών και δεν τα αποχωριζόμαστε με τίποτα…», λέει ένας από τους ιδιοκτήτες. Και νομίζω ότι είναι αρκετό, αφού και μόνο στη θέα των κατοικιών, καταλαβαίνουμε όλοι πολύ καλά τι ακριβώς εννοεί!

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Ένα σχολείο χωρίς αίθουσες!

Θέλατε ποτέ όταν ήσασταν παιδιά να πηγαίνετε σ' ένα σχολείο χωρίς αίθουσες; Κι όμως υπάρχει στην Σουηδία! Ένας ασυνήθιστο σχολείο έχει ανοίξει τις πόρτες του, στους Σουηδούς μαθητές και τους υποδέχτηκε σε έναν τεράστιο και πολύχρωμο παιδότοπο.

Σ΄αυτό το σχολείο η γνώση δημιουργείται μέσω της ανακάλυψης με το παιχνίδι. Υπάρχει κάτι πιο συναρπαστικό; Στην ουσία πρόκειται για ένα σχολικό κτίριο, δημιούργημα του σχεδιαστικού γραφείου ROSAN Bosch σε συνεργασία με τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων της Σουηδίας που ξεπερνάει κάθε φαντασία.

Η αρχική ιδέα ήταν να δημιουργηθεί ένα σχολείο χωρίς τοίχους και  αίθουσες διδασκαλίας, όπου το μάθημα θα γίνεται σε παιδότοπους, πλήρεις χρωμάτων και παιχνιδιών. Μα δεν είναι υπέροχη ιδέα; 

Έτσι κι έγινε! Όλοι οι χώροι του σχολείου βάφτηκαν σε ζωηρά χρώματα ενώ διάφορες ξύλινες παιχνιδοκατασκευές τοποθετήθηκαν σε διάφορα σημεία, λειτουργώντας είτε ως θρανία είτε ως γραφεία.

Το μάθημα βασίζεται σε ένα είδος παιδαγωγικής που παρακινεί τους μαθητές να να βγουν από τις σχολικές αίθουσες και να αναπτύξουν το πνεύμα τους μέσα από το παιχνίδι. Ποιο παιδί δεν θα ήθελε να πηγαίνει σ' ένα τέτοιο σχολείο;

Άλλωστε τα χρώματα και τα παιχνίδια δημιουργούν άριστη ψυχολογία στα παιδιά και τα βοηθούν να αγαπούν πραγματικά την μάθηση! Σ΄ένα τέτοιο σχολείο δάσκαλοι και μαθητές θα είναι πολύ χαρούμενοι. 

«Σκοπός μας ήταν να δημιουργήσουμε όλες εκείνες τις συνθήκες που θα κάνουν τους μαθητές να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους όχι πάνω σε ένα κλασικό θρανίο με το φόβο… της έδρας απέναντι, αλλά μέσα σε παιδότοπους και ανάμεσα σε παιχνίδια. Αυτός, άλλωστε είναι ο φυσικός τους χώρος και αυτόν τους παρέχουμε.», λένε οι σχεδιαστές. 
Είναι φοβερό, αυτό που κάνουμε στα δικά μας σχολεία, έτσι, όπως χτίζονται. Έξι  ώρες να κάθονται τα παιδιά, σε μία αίθουσα που πολλές φορές είναι και πολύ μικρή. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί τα παιδιά μας δεν κάθονται ήσυχα...

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Μικρά γεύματα για τον γιο του με χαρακτήρες από κινούμενα σχέδια!

Ποιος σας είπε ότι ένας μπαμπάς δεν μπορεί να είναι πολύ δημιουργικός προκειμένου ο γιος του να μάθει να τρέφεται υγιεινά; Ο Heather Sitarzewski γραφίστας στο επάγγελμα και μπαμπάς ενθαρρύνει τον μικρό του γιο να φάει όλο το φαγητό, κάνοντάς το πιο όμορφο. 

Διαλέγει φρέσκα φρούτα και λαχανικά και φτιάχνει υπέροχα γεύματα με τους αγαπημένους ήρωες των κινουμένων σχεδίων. Ο Sitarzewski φτιάχνει την Μις Πίγκι με πένες, αρακά και βατόμουρα. Μα δεν είναι υπέροχο αυτό που κάνει;

Η τεχνική του Sitarzewski δεν είναι καινούργια αλλά μια ιδέα που έρχεται από την Ιαπωνία. Οι γονείς όταν φτιάχνουν τα γεύματα για το σχολείο στα παιδιά τους το ανάγουν σε τέχνη.

Περισσότερες δημιουργίες του θα βρείτε στο blog του  το  Lunchbox Awesome. Γεύματα ή μικρά έργα τέχνης δεν έχει σημασία. 

Είναι φτιαγμένα με αγάπη από έναν πολύ δημιουργικό μπαμπά. Και είναι σίγουρο ότι ο γιος του θα τα τρώει με πολύ χαρά! 

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)