"Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα μακρινή, ζούσε ένα αγόρι, διαφορετικό από όλα τα άλλα. Τον λέγαν Ευτύχη. Όλα ήταν ήρεμα στην ζωή του ώσπου κάποτε πριν πολλά πολλά χρόνια, ένα γεγονός έγινε η αιτία για να δει την ζωή με άλλο μάτι.
Τότε του αποκαλύφθηκε ένα μεγάλο μυστικό. Η λύση σε ένα γρίφο που οι άνθρωποι προσπαθούσαν να λύσουν εδώ και χιλιετίες.Του αποκαλύφθηκε το νόημα της ζωής...
Ο Ευτύχης τώρα ξέρει πως η ευτυχία δεν είναι τίποτα άλλο από στιγμές, μικρές, ασήμαντες,αδιόρατες στιγμές.
Όπως να σε σκεπάζει κάποιος μέσα στην νύχτα, να ονειρεύεσαι,να ξυπνάς από το τραγούδι ενός σπουργιτιού, πάνω σε φρεσκοπλυμμένα, μυρωδάτα σεντόνια, δίπλα σε κάποιον που αγαπάς.
Να τον αγγίζεις, να τον μυρίζεις, να αισθάνεσαι το ζεστό νερό να πέφτει στο πρόσωπό σου, το σπίτι να γεμίζει μυρωδιά από φρεσκοψημένο κέικ.
Να κρατάς μια ζεστή κούπα όταν έξω κάνει κρύο. Να κόβεις ένα λεμόνι κατευθείαν από το δέντρο σου. Να νιώθεις τον φθινοπωρινό άνεμο να σου χτυπά το πρόσωπο, να αισιάνεσαι ελαφρύς και άδειος από σκέψεις, μέσα στην απόλυτη ηρεμία κάτω από το νερό.
Να συνεχίζεις να κάνεις πράγματα που έκανες μικρός. Όταν όλοι τρέχουν κάτω από τις ομπρέλες, εσύ να στέκεσαι κάτω από τη βροχή. Να περπατάς ξυπόλητος πάνω στο γρασίδι.Να βγάζεις βόλτα ένα μπαλόνι. Να πιστεύεις σε πράγματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν. Πώς μια πασχαλίτσα είναι ένας καλός οιωνός. Να μη φοβάσαι.
Να κάνεις πράγματα που δεν ταιριάζουν στην ηλικία σου, να ακούς τα κύματα να σκάνε στην ακτή, να νιώθεις την γη κάτω από τα πόδια σου, να μη σκέφτεσαι τίποτα. Να σου ψιθυρίζει κάποιος ένα μυστικό. Να βλέπεις ένα ηλιοβασίλεμα ακόμα κι όταν οι άλλοι ξέρουν πώς δεν μπορείς να το δεις."Για αυτές τις μικρές στιγμές στην ζωή μας, που άγγιξαν την τελειότητα.
