Γιατί οι Χιούι, Λιούι και Ντιούι, ζούσαν με τον Ντόναλντ. Τι απέγιναν οι γονείς τους και γιατί ήταν οι καλύτεροι φίλοι των προσκόπων...

«Γεια και χαρά σας, μικροί μου εξερευνητές. Με το βιβλίο αυτό οι ανιψιοί του Ντόναλντ, Χιούι, Λιούι και Ντιούι κατόρθωσαν να ξεμπλέξουν θριαμβευτικά από πολύ επικίνδυνες περιπέτειες». 

Έτσι αρχίζει το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών, «ευαγγέλιο» για κάθε πρόσκοπο. Μέσα απο το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών οι Χιούι, Λιούι και Ντιούι μαθαίνουν τους αναγνώστες να αγαπούν και να σέβονται τη φύση, να υπερασπίζονται τα αδύναμα πλάσματα, να προσέχουν και να παρατηρούν. 

Τα τρία παπάκια πρωτοεμφανίστηκαν σε κόμικ τον Οκτώβριο του 1937 κι έναν χρόνο αργότερα έκαναν την εμφάνισή τους στη μεγάλη οθόνη, πρωταγωνιστώντας στην ταινία «τα ανίψια του Ντόναλντ».... 

Τα τρία ανθρωπόμορφα παπάκια είναι τα παιδιά της αδερφής του Ντόναλντ, Ντέλα, η οποία τα έστειλε να μείνουν προσωρινά μαζί του όσο ο πατέρας τους ήταν στο νοσοκομείο, μετά από μια σκανταλιά των τριών αδερφών που του έβαλαν ένα πυροτέχνημα κάτω από την καρέκλα του. 

Το γιατί έμειναν μόνιμα μαζί του παραμένει μυστήριο, καθώς δεν αναφέρονται ποτέ ξανά οι γονείς τους. Σύμφωνα με μια ολλανδική επετειακή έκδοση, προς τιμήν της 80ης επετείου του Ντόναλντ Ντακ, η Ντέλα είναι μία από τις πρώτες γυναίκες πιλότους η οποία τελικά έγινε αστροναύτης, αφήνοντας τα παιδιά της με τον αδελφό της λίγο πριν φύγει για ένα ταξίδι στο διάστημα. Αν και σκανδαλιάρικα, τα τρία παπάκια είναι πανέξυπνα και πολλές φορές είναι η σωτηρία τόσο του Ντόναλντ όσο και του Σκρούτζ, που μπλέκουν σε περιπέτειες και ξεμπλέκουν μόνο χάρη στην ευφυΐα του Χιούι, του Λιούι και του Ντιούι. 

Το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών είναι κάτι σαν οδηγός επιβίωσης στη φύση, τον οποίο χρησιμοποιούν τα αξιολάτρευτα ανιψάκια του Ντόναλντ, που επίσης είναι μέλη της Λέσχης Μικρών Εξερευνητών. Σκοπός τους είναι να προστατεύσουν τη φύση και να δώσουν συμβουλές για όσους αγαπούν τη ζωή στην υπαιθρο. 

Η σειρά βιβλίων κυκλοφόρησε στην Ελλάδα τη δεκαετία του ΄70 από τις Εκδόσεις «Ελληνική Παιδεία». Μικροί τόμοι με σκίτσα και ζωγραφιές που περιέχουν συμβουλές για το «πώς να μην χάσετε τα ίχνη σας στο δάσος», «πώς να φτιάξετε μια καλύβα», «πώς να μαγειρέψετε στην εξοχή», πώς να προστατεύσετε ένα πληγωμένο ζώο» ή «πώς να μάθετε τι ώρα είναι χωρίς να έχετε ρολόι». 

Τα βιβλία περιέχουν και διάφορες γνώσεις όπως για τα σήματα μορς, τους αστερισμούς. τους ναυτικούς κόμπους, την κατασκευή χαρταετού, τις βιταμίνες και πίνακες μετατροπών από μίλια σε χιλιόμετρα, από πόδια σε μέτρα, από ίντσες σε εκατοστά και από γαλόνια σε λίτρα...

via

Τι απέγινε η λίμνη της Πεντέλης όπου ζούσαν οι νεράιδες του θρύλου και πνίγονταν μυστηριωδώς οι λουόμενοι. Εκεί έκανε βαρκάδα η δούκισσα της Πλακεντίας και είπαν ότι δημιουργήθηκε από μετεωρίτη...

Η Πεντέλη κάποτε είχε μια λίμνη αλλά σήμερα έχει εξαφανιστεί. Την μπάζωσαν.Την αποκαλούσαν «Βουλισμένη» και «Μαγεμένη Λίμνη». Η επίσημη ονομασία της όμως ήταν Θάλωσι και είχε φανατικούς επισκέπτες δυτικά της Νέας Πεντέλης.

Γύρω από την ιστορία της λίμνης έχουν ακουστεί πολλές ιστορίες. Μία από αυτές υποστήριζε ότι το κοίλωμα δημιουργήθηκε από την πτώση ενός μετεωρίτη. Την θεωρία αυτή υποστήριζε ο πρώην διευθυντής του Αστεροσκοπείου Πεντέλης, Κ. Χασάπης. Έλεγε ότι ο μετεωρίτης εξετράπη της πορείας του λόγω κάποιας βαρυτικής διαταραχής και έπεσε στην περιοχή. 

Η θεωρία αμφισβητήθηκε με το επιχείρημα ότι οι μετεωρίτες εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τεράστια ταχύτητα και είναι αδύνατο οποιαδήποτε βαρυτική διαταραχή στην περιοχή να εκτρέψει την πορεία ενός τόσο γρήγορα κινούμενου σώματος, έστω και για λίγα μέτρα.... 

Μαρτυρίες λένε ότι μυστηριωδώς κάθε 4 χρόνια τα νερά της «τραβιούνταν» και αποκαλύπτονταν ο βυθός της. Τότε τα παιδιά έβρισκαν ευκαιρία να παίξουν χτίζοντας σπιτάκια με τα φύκια. Τον υπόλοιπο καιρό που είχε νερό αποτελούσε δημοφιλή προορισμό για μπάνιο, αλλά και για βόλτα στις όχθες της ή βαρκάδα. 

Λέγεται επίσης οτι η λίμνη, διαμέτρου περίπου 100 μέτρων, αν και ρηχή, είχε ρουφήχτρες με αποτέλεσμα να πνιγούν αρκετοί λουόμενοι. Σύμφωνα με τον ιστορικό Δ. Καμπούρογλου η περίφημη Δούκισσα της Πλακεντίας συνήθιζε τα βράδια να κάνει βαρκάδα στη λίμνη, ολομόναχη. Αποτελούσε δημοφιλή προορισμό για μπάνιο, αλλά και για βόλτα στις όχθες της Η λίμνη διέθετε επίσης εξαιρετική ακουστική και δίνονταν συναυλίες. Υπάρχουν κι αναφορές για παράξενες οπτασίες των κατοίκων που επισκέπτονταν ή περνούσαν από την λίμνη. Όπως αναφέρει το βιβλίο «Ιστορία, θρύλοι και παραδόσεις του Πεντελικού Βουνού», η λίμνη «ήταν γιομάτη από λάμιες και νεράιδες. Λίμνη κακιά, αφού καταπίνει ή πνίγει ανθρώπους.

 Οι βοσκοί που περνούσαν από εκεί τις νύχτες αντίκριζαν έντρομοι τις λευκοντυμένες Θεότητες να αστράφτουν στο σκοτάδι, να χορεύουν, να σιγοτραγουδούν και να λούζονται. Για αυτό έλεγαν πως αυτοί που μπαίνουν στη λίμνη, τους παίρνουν μαζί τους οι Νεράιδες ή τους πνίγουν μια και καλή!» Η λίμνη έγινε γήπεδο , αλλά συχνά πλημμυρίζει. Καθόλου μεταφυσικό. Η απόφαση για μπάζωμα της λίμνης ελήφθη το 1964 από τον δήμο. Σήμερα στη θέση της βρίσκεται το γήπεδο ποδοσφαίρου. Με πληροφορίες από το www.amarysia.gr. Οι φωτογραφίες είναι από το limnithalossi.blogspot.gr.

via

Αυτό είναι σαφώς το πιο καλαίσθητο κρεοπωλείο της Ελλάδας 'Αψογο ντιζάιν, δυνατή μουσική και προπαντός καλό κρέας

Είχα ακούσει για το κρεοπωλείο του Δρακούλη από μια φίλη μου που ζει στη Νέα Σμύρνη. Ωραίο κρέας μου λέει και πολλή μουσική. «Πας για μπριζόλες και κιμά και καταλήγεις να βρίσκεσαι σε ένα μεγάλο πάρτι». Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το κομμάτι της μουσικής, αφού δε μπορούσα να φανταστώ μια μεσήλικη κυρία να ζητά φιλέτο μοσχάρι υπό τους ήχους του Avicii.

 Στις 11 Σεπτέμβρη τον καλώ στο τηλέφωνο και του ζητάω να κάνουμε μια συνέντευξη για το κρεοπωλείο στη Νέα Σμύρνη. «Σήμερα άνοιξα το άλλο στην Βούλα-μου λέει-έλα από δω! Θα πάθεις πλάκα» Και κάπως έτσι τράβηξα μετά από 2 μέρες για την παραλία. 

Μπαίνοντας στο κρεοπωλείο της Βούλας έμεινα τουλάχιστον 3 λεπτά στο ίδιο σημείο, μη μπορώντας να αποφασίσω ποιο κομμάτι του θα εξερευνήσω πρώτο. Ένα ψηλοτάβανο κτίριο, με γκόθικ-φουτουριστικές πινελιές και απίθανες βιτρίνες με μεγάλες ποικιλίες κρέατος και σάλτσες για να το συνοδεύσεις, κάλυπταν τους δύο μεγάλους τοίχους. Vintage μηχανές κιμά έδεναν αρμονικά με τα ξύλα κοπής κρέατος, ανάμεσα στα οποία κινούνταν οι πελάτες. Σε μια γωνία, ένα εκπληκτικό ψυγείο με τουβλάκια από αλάτι ιμαλαΐων. Στα γατζάκια κρέμεται το κρέας μιας παρθένας αγελάδας 8 ετών και χοιρινά μπούτια που είχαν ταξιδέψει από κάπου μακριά (σίγουρα γράφοντας πάνω FRAGILE). Απέναντι από το ταμείο, φάγητα που ήθελαν μόνο μαγείρεμα και η Μαρία να ετοιμάζει εκείνη την ώρα κομματάκια από ένα υπέροχο κρέας με μυρωδικά στο τηγάνι, για να μας δώσει να δοκιμάσουμε. Εξερευνούσα τον απόλυτο ναό του κρέατος. 

Ο Στράτος Δρακούλης είναι ο ιδιοκτήτης και ιθύνων νους. Σε κοιτάζει στα μάτια, φιλάει τα πιτσιρίκια των φίλων και πελατών του και τα στέλνει για γλυφιτζούρι στη Μαρία. Βγάζει κρέας από τη βιτρίνα, το κόβει με χειρουργική ακρίβεια, σου λέει την ιστορία του. Το βάζει σε συσκευασία που θυμίζει δώρο Χριστουγέννων από μεγάλo εμπορικό και όλα αυτά ξανά από την αρχή. Κατάφερα να ξεκλέψω 15 λεπτά μαζί του. 

Έγινα χασάπης από σπόντα, λίγο πριν πεθάνει ο πατέρας μου. Πήγαινα Β λυκείου τότε, ο πατέρας μου ήταν άρρωστος, δεν είχαμε λεφτά να ζήσουμε και μια μέρα πήγα εγώ και άνοιξα το μαγαζί. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Από άγνοια..από θράσος. 

Τα μαγαζιά σου όμως διαφέρουν από τα συμβατικά κρεοπωλεία... Δεν καταλαβαίνεις γιατί; Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που πέρναγα πάρα πολύ καλά, δεν διάβαζα ποτέ για το σχολείο, ήμουν όλη μέρα έξω,έκανα αλητείες κι ευχαριστιόμουν τη ζωή. Και ξαφνικά βρέθηκα να δουλεύω από πολύ μικρός. Σταμάτησα να ζώ όπως ζούσαν τα υπόλοιπα παιδιά. Ακόμη κι όταν έβγαινα με τους φίλους μου, αυτοί συνέχιζαν με τις γκόμενες κι έγώ πήγαινα για ύπνο, γιατί έπιανα δουλειά το πρωί. Κάποια στιγμή σου μένουν πράγματα που θες να κάνεις. Εγώ μια αγάπη είχα, τη μουσική. Και την έβαλα μέσα. Αγαπάω τη ζωή κι έχω αγαπήσει και τη δουλειά μου. Και όσο ζω θα συνεχίσω να βάζω ό,τι αγαπώ μέσα στη δουλειά μου. Οι πελάτες με ξέρανε γιατί πάντα είχα μουσική. Όταν στο μαγαζί της Νέας Σμύρνης «έσωσα την παρτίδα» είπα τώρα με παίρνει να ρισκάρω και ας χάσω και 100 πελάτες..Ακόμη και τότε όμως δεν είχα κρούσματα. Άντε να έχουν έρθει 5 πελάτες να μου έχουν πει «χαμήλωσε τη μουσική». Έχουν όμως έρθει περισσότεροι να μου πουν «Ρε φίλε να σαι καλά, για 10 λεπτά ξέχασα τα προβλήματά μου». Τους βλέπω να κουνιούνται στο ρυθμό και γουστάρω. Δεν ασχολούμαι με το τι θα πουν οι άλλοι. 

Όταν ξεκίνησα τη δουλειά, το μαγαζί που παρέλαβα...-τα πρόλαβες τα παλιά κρεοπωλεία; Είχαν ένα κούτσουρο στη μέση και δύο μάρμαρα, ένα ψυγείο, μια ταμειακή, ενα κομπιουτεράκι και μια ζυγαριά από τις παλιές. Όταν πρωτοξεκίνησα τη δουλειά, είχα ακούσει για βιτρίνες που βάζεις τα κρέατα μέσα και είχα λυσσάξει. Αλλά δε μπορούσα να τα πάρω. Με τα πρώτα λεφτά που έβγαλα, άρχισα να εκσυγχρονίζω το μαγαζί. Τότε ήταν που κατάλαβα ότι έχασα την επαφή με τον πελάτη, γιατί αντιλήφθηκα ότι βάζοντας βιτρίνα, κρύβαμε ουσιαστικά πράγματα. Θέλαμε για παράδειγμα να κόψουμε κιμά και να βάλουμε και περισσεύματα μέσα (μη φανταστείς κάτι κακό, μιλάμε για κομματάκια κρέας). Όλη αυτή βιτρίνα μας βόλευε τότε. Έκανες τη δουλειά σου χωρίς να καταλαβαίνει ο άλλος τι κάνεις. Τώρα μετά από τόσα χρόνια, τα έχω λύσει αυτά τα προβλήματα. Γι αυτό είχα και την τόλμη να κάνω το open project. Δε μπορεί εύκολα να το υποστηρίξει άλλος αυτό. Open project σημαίνει ουσιαστικά ανοιχτό σέρβις. Έρχεσαι να ψωνίσεις και είναι τα πάντα μπροστά σου. Είσαι μέσα στη δουλειά μου...Με ταλαιπωρείς! 

Με ποιούς τα παίρνω; Μ’αυτούς που δεν τους νοιάζει τι θα φάνε. Οι καλύτεροι πελάτες είναι αυτοί που μ αρέσουν σαν άνθρωποι. Δε με νοιάζει πόσο θα ψωνίσουν, αρκεί να έρθουν να τους βλέπω. Τι θα φας το βράδυ; Άκου να δεις εμείς οι χασάπηδες, όλα αυτά τα χρόνια έχουμε καταφέρει κάθε κομμάτι κρέατος, να το φτιάχνουμε σωστά. Πάντα παίρνουμε ό,τι περισσεύει..Οπότε μη ρωτάς, θα ξέρω το βράδυ.

Dracoulis Open project Βασιλέως Παύλου 103 Βούλα facebook.com/drakoulismeat 

via

ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ: Παύλιανη-Το χωριό που ζουν οι νεράιδες

Οι εποχές διαγωνίζονται ποια θα μεταμορφώσει πιο όμορφα την Παύλιανη και μοιάζει τα βράδια να φροντίζουν γι' αυτό μάγοι και νεράιδες που σε κάνουν αν την επισκεφτείς, να την ερωτευτείς.

Μόλις 2,5 ώρες από την Αθήνα, η Παύλιανη Φθιώτιδας κρύβει δίπλα από τον κεντρικό δρόμο που σε οδηγεί στο χωριό, μαγικά μονοπάτια γεμάτα ψηλά έλατα και ποτάμια.

Τον χειμώνα το μέρος φοράει τα λευκά του για να υποδεχτεί τους επισκέπτες του ενώ την άνοιξη βασιλεύει το πράσινο. Το καλοκαίρι προσφέρει απλόχερα δροσιές και τρεχούμενα νερά ενώ το φθινόπωρο η πάχνη και τα κόκκινα φύλλα την μεταμορφώνουν σε ένα μέρος μυστηριακό.

Η Παύλιανη είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.040 μέτρων στην είσοδο του Eθνικού Δρυμού της Oίτης και δίπλα στην Πυρά του Hρακλέους. Βρίσκεται μέσα σε πυκνό ελατοδάσος. Πρώτα θα συναντήσουμε τη συνοικία της Κάτω Παύλιανης και ύστερα από 1-2 χλμ. την Άνω Παύλιανη. Και οι δύο γειτονιές μαζί έχουν μόνιμο πληθυσμό περίπου 500 κατοίκων. Είναι πνιγμένες στα έλατα, τις καρυδιές, τις μηλιές και τις καστανιές.

Το φυσικό πάρκο

Mε σεβασμό, αγάπη και μεράκι για τη διαφύλαξη, ανάδειξη και προστασία του περιβάλλοντος, η Παύλιανη είναι ενταγμένη στο πιλοτικό πρόγραμμα HabitatAgenda που αφορά στη βιώσιμη ανάπτυξη των χωριών και εκτέλεση πρότυπων έργων ανάπλασης για την αναβάθμισή τους.

M΄ ένα μοναδικό στην Eλλάδα φυσικό Πάρκο στις πηγές του Aσωπού, ο επισκέπτης εκστασιάζεται μέσα από ένα μαγευτικό μονοπάτι, όπου αντανακλούν τα χρώματα των αιωνόβιων δέντρων και των νερών, καταλήγοντας στην καρδιά του φυσικού πάρκου.

Ιδανικό μέρος για όλη την οικογένεια αλλά κυρίως για τα παιδιά, το πάρκο κρύβει στους επισκέπτες ευχάριστες εκπλήξεις σε κάθε βήμα: Κούνιες που αιωρούνται πάνω από το ποτάμι, πολύχρωμες υφασμάτινες αιώρες δεμένες στα έλατα, ένα γήπεδο βόλεϊ πάνω σε στρωμένο ροκανίδι και με ξύλινες κερκίδες για τους θεατές, πρωτότυπες αθλοπαιδιές όπως το τεμπελοποδόσφαιρο, ένα τραμπολίνο κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά, ξύλινα τραπεζάκια και σημεία με τάβλι και επιτραπέζια παιχνίδια.

Από τις πιο ξεχωριστές και πρωτότυπες εμπειρίες είναι το πέρασμα με τροχαλία πάνω από τον ποταμό, καθώς και οι κούνιες οι οποίες ξεπερνούν τις κορυφές των δένδρων.

Τα παιδιά θα ξετρελαθούν με τα δεντρόσπιτα αλλά και με τους καταρράκτες που βρίσκονται παντού.

Το πάρκο θα το συναντήσετε καθώς αφήνετε την κάτω Παύλιανη στο αριστερό σας χέρι, μετά το βρυσάκι. Στην είσοδο του «Αισθητικού Δάσους» όπως είναι γνωστό, θα δείτε το πάρκο υδροκίνησης με αργαλειούς και νερόμυλους, ώστε να μαθαίνουν οι επισκέπτες πώς υφαίνονταν και πλένονταν τα ρούχα παλαιότερα.

Μην φοβάστε. Παρά την πυκνή βλάστηση και τα δεκάδες μονοπάτια δεν θα χαθείτε. Έχουν φροντίσει γι αυτό οι κάτοικοι που φροντίζουν κι ανανεώνουν το πάρκο διαρκώς. Η ονοματοδότηση των διαδρομών αν και ευφάνταστη δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες: «ohlala, έχει απ΄ όλα τα καλά, καταρράκτες και νερά», «υδρα... βλάξ = αυλάκι που έχει δημιουργήσει το νερό» και τόσα πολλά ακόμα που αποκαλύπτουν το πηγαίο χιούμορ των κατοίκων της Παύλιανης.

Μην ξεχάσετε ότι μπορείτε να πάρετε μαζί σας τα απαραίτητα εφόδια για να κάνετε εκεί πικ νικ. Υπάρχει χώρος για να ψήσετε, τα ποτά σας θα παγώνουν φυσικά στο ποτάμι και οι πάγκοι είναι έτοιμοι για να σερβίρετε επάνω τα φαγητά σας. Άλλωστε το πάρκο μοιάζει ατελείωτο και μπορείτε να μείνετε για παιχνίδι και πεζοπορία κυριολεκτικά όλη την ημέρα.

Πρέπει να ξέρετε όμως ότι οι κοντινές ταβέρνες που είναι όλες εξαιρετικές σερβίρουν γίδα βραστή, πίτες και ψητά που θα σας ικανοποιήσουν στο έπακρο.

Διασχίζοντας το μονοπάτι, όπου το φως του ήλιου φιλτράρεται μέσα από τις πυκνές φυλλωσιές των δένδρων και το τοπίο γίνεται μυθικό, θα συναντήσετε καταπράσινα πλατάνια, κισσούς αλλά και τεράστια πλατιά φύλλα που μοιάζουν να επιπλέουν στην επιφάνεια του ποταμού κι εντυπωσιάζουν.

Πρέπει να γνωρίζετε όμως ότι και μια δεύτερη εξίσου εκπληκτική διαδρομή δίπλα στο ποτάμι σας περιμένει και στη δεξιά πλευρά του δρόμου. Αν και όχι τόσο παιχνιδιάρα αυτή η διαδρομή, δεν έχει να ζηλέψει σε φυσικό πλούτο. Πρόκειται για το μονοπάτι του «άγνωστου καλλιτέχνη» που θα σας παρασύρει με την δυνατή ενέργεια των καταρρακτών, τη δροσιά, τα ξύλινα γεφυράκια. Κι εδώ οι ευχάριστες εκπλήξεις δεν είναι λίγες. Μέχρι και σάκο του μποξ θα συναντήσετε να κρέμεται από τα δέντρα σε περίπτωση που θέλετε να εξασκηθείτε. Θα συναντήσετε φυσικά αιώρες, δεντρόσπιτα κι άλλα πολλά.

Ο εθνικός δρυμός

Από την Άνω Παύλιανη ξεκινούν χωματόδρομοι που θα μας ανεβάσουν στην Οίτη, ένα από τα μεγαλύτερα βουνά της Ρούμελης με υψόμετρο 2.152 μ. Από τα βόρεια και τα ανατολικά έχει πλαγιές απόκρημνες και δύσβατες με βαθιές χαράδρες και άγριο ανάγλυφο αλλά σε ψηλότερα επίπεδα το βουνό γίνεται εξαιρετικά ομαλό με καταπράσινα λιβάδια, μικρές λιμνούλες, καταβόθρες, καταρράκτες και χιλιάδες αγριολούλουδα. Καλύπτεται ψηλά από εκτεταμμένα δάση κεφαλληνιακής ελάτης, ενώ χαμηλότερα συναντούμε πλατάνια, καστανιές, βελανιδιές, κέδρους, κουμαριές, αγριολωτούς, πουρνάρια, φράξους, σφενδάμια, γαύρους και άλλα 1250 είδη χλωρίδας μεγάλης οικολογικής αξίας, γιαυτό και έχει ιδρυθεί ο Εθνικός Δρυμός Οίτης. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο κάποια αγριόγιδα, μερικά ζαρκάδια, λίγα ελάφια, αγριογούρουνα, αλεπούδες, λαγοί, σκιουράκια, ασβοί, κουνάβια κλπ.

Φτάνοντας στο οροπέδιο Λιβαδιές θα βρούμε και μια μικρή λίμνη στα νερά της οποίας καθρεφτίζεται η κορυφή Γρεβενό. Δίπλα ακριβώς στη λίμνη μπορούμε να ξεδιψάσουμε σε μια πέτρινη βρύση, έργο του π. Γερμανού, ηγούμενου της Μ.Αγάθωνος. Το λιβάδι προς το τέλος της άνοιξης είναι γεμάτο νάρκισσους, βιόλες, τούφες, πανσέδες και αγριοκυκλάμινα αλλά αξίζει να βρεθεί κανείς εδώ τον Ιούνιο για να απολαύσει το σπάνιο κόκκινο κρίνο ή Λείριον το Χαλκηδονικό.

Η ιστορία της Παύλιανης

H Παύλιανη είναι γνωστή από τους αρχαίους χρόνους. Kοντά στην Παύλιανη και σε υψόμετρο 1800 μ. υπάρχουν τα ερείπια από τον αρχαίο ναό αφιερωμένο στον Hρακλή.

Στην είσοδό του στην Παύλιανη, ο επισκέπτης θα συναντήσει το μνημείο όλων εκείνων - Eλλήνων και Iταλών - που έπεσαν νεκροί στη μάχη της Παύλιανης τον Iούνιο του 1942.

Μία θεωρία για την ονομασία του χωριού αναφέρει ότι το όνομά της το οφείλει στους πρώτους της κατοίκους, οι οποίοι ήταν οι πρώτοι που πίστεψαν στα διδάγματα του Αποστόλου Παύλου. Πιο πιθανή εκδοχή όμως είναι να οφείλεται σε Σλαβική ονομασία.

Επισκεφτείτε ακόμα
-Την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου του 19ου αιώνα, με παλαιές εικόνες.
-Τα ερείπια της αρχαίας πόλης στη θέση Τσάμη
-Το καταφύγιο Καταβόθρες και την κορυφή Γρεβενό στην Οίτη.
Τι θα αγοράσετε
Φεύγοντας μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε και να αγοράσετε ρουμελιώτικα εδέσματα , όπως φασολάκια, μήλα, κρεατικά, παραδοσιακά γλυκά και μοναδικές πίτες.

Πώς θα πάτε

Η Παύλιανη απέχει από την Αθήνα 240 χιλιόμετρα ή 2 ώρες διαδρομής, μέσω εθνικής οδού από τον κόμβο των Θερμοπυλών και από τη Θεσσαλονίκη 340 χιλιόμετρα μέσω της νέας εθνικής οδού Θέσ/νίκης - Λαμίας.

Η πρόσβαση από Πάτρα γίνεται μέσω Ναυπάκτου - Ερατινής - Ιτέας - Άμφισσας - Μπράλου - Παύλιανη (160 χλμ.).

Που θα μείνετε

Ξενώνας Πέτρινο & Ξενώνας Εποχές. Τηλ. 2231083111.

Ο ξενώνας της Κατερίνας. Τηλ. 2231083009.

Ενοικ. δωμάτια Αγ. Παπαδημητρίου. Τηλ. 2231083019.

Ταβέρνες

ΚΑΤΩ ΠΑΥΛΙΑΝΗ 

Ταβέρνα Μαρία Αναστασίου. Γουρουνόπουλο, κοκορέτσι, γίδα βραστή κ.ά. Η ταβέρνα ανήκει στους ιδιοκτήτες των ξενώνων "Πέτρινο" και "Εποχές". Τηλ. 2231083111. 

ΑΝΩ ΠΑΥΛΙΑΝΗ 

Ταβέρνα Έλατος. Η κα Καλλιρόη σερβίρει παραδοσιακές ρουμελιώτικες λιχουδιές. Τηλ. 2231081850 & 6973590802. 

Ψησταριά Παπαμανώλης. Όλες οι σούβλες στα κάρβουνα. Έχει και κυνήγι. Τηλ. 2231083194 & 6972148642. 

Ο Ξενώνας της Κατερίνας. Πίτες, κόκορας κρασάτος, ζυγούρι στο φούρνο, κατσικάκι γιουβέτσι, κεφτεδάκια τηγανητά, φασολάκια κ.ά. Τηλ. 2231083009. 

Ταβέρνα Λίτσα. Έχει πολύ καλό σπιτικό φαγητό, αλλά λειτουργεί μόνο τα Σαβ/κα. Τηλ. 2231083039, 2231096175 & 6946220273. 

Ψησταριά Γιώργος Ρηγάκης. Χορτόπιτα, κόκορας στιφάδο, λουκάνικο χωριάτικο, μπιφτέκι και παϊδάκια στα κάρβουνα. Τηλ. 2231083099 & 6944466252. 

Παντοπωλείο-Καφενείο-Ταβέρνα Αθαν. & Γιώτα Κατσίμπα. Τσίπουρο, ομελέτα, λουκάνικο και κεφλοτύρι σαγανάκι. Σερβίρει και γαλακτομπούρεκο. Δίπλα ακριβώς στον Ξενώνα της Κατερίνας. Τηλ. 2231083004. 

via