Γευστικά σνακ για τα παιδιά μας!

Νόστιμα, εύκολα και γευστικά σνακ για τα παιδιά μας! Η εμφάνιση του είναι απλά υπέροχη! Έχουν φρούτα, είναι νόστιμα και φτιάχνονται πολύ εύκολα! Τι λέτε θα δοκιμάσουμε να φτιάξουμε μερικά από αυτά;

via

Μικραίνει ο αριθμός δωρητών στην Ελλάδα. Πώς η κρίση έχει επηρεάσει αρνητικά τη δωρεά οργάνων -Μύθοι και αλήθειες για τις μεταμοσχεύσεις

Μικραίνει ο αριθμός των δοτών οργάνων στην Ελλάδα, τη στιγμή που 1500 άτομα περιμένουν για μεταμόσχευση νεφρού, 130 για μεταμόσχευση ήπατος, 30 για μεταμόσχευση καρδιάς και 130 για κερατοειδούς.

«Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τις μεταμοσχεύσεις και αυτό οφείλεται αφενός στις κλειστές Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, πράγμα που δυσχεραίνει την ανίχνευση των υποψηφίων δοτών οργάνων και αφετέρου στη μείωση της χρηματοδότησης του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (μπείτε σήμερα όλοι στην σελίδα του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, κάντε Like και προσκαλέστε φίλους σας να κάνουν το ίδιο.Μαζί μπορούμε πολλά...) Μόνο στη Θεσσαλονίκη, το 2011 και το 2012 είχαμε 40 και 45 δότες αντίστοιχα, ενώ το 2014 -μέχρι σήμερα- είχαμε μόνο 23. 

Η ιδιαιτερότητα των μεταμοσχεύσεων οφείλεται στο γεγονός ότι η ανάπτυξη και η διάδοσή τους, δεν εξαρτάται μόνο από την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, αλλά κυρίως από την ευαισθητοποίηση και συμμετοχή των κοινωνικών φορέων και όλου του κοινωνικού συνόλου» επισημαίνει η συντονίστρια μεταμοσχεύσεων στο Περιφερειακό Γραφείο ΕΟΜ Βορείου Ελλάδος Δήμητρα Ζαχαρούδη, μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, με αφορμή την 1η Νοεμβρίου που είναι η Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τις μεταμοσχεύσεις;

Όπως εξηγεί η κα Ζαχαρούδη, δωρητής οργάνων μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε άντρας ή γυναίκα κάθε ηλικίας, ενώ ο θεράπων γιατρός είναι αυτός που θα κρίνει, αν τα όργανα είναι κατάλληλα για μεταμόσχευση ή όχι.

Τα όρια ηλικίας που είχαν τεθεί παλαιότερα έχουν ξεπερασθεί από τις εξελίξεις της ιατρικής. Για τη λειτουργική κατάσταση του οργάνου που πρόκειται να αφαιρεθεί και να μεταμοσχευτεί, σημαντική είναι η βιολογική και όχι η χρονολογική ηλικία. Η παρουσία κάποιου προβλήματος υγείας δεν αποτελεί πάντα αντένδειξη για να γίνει κανείς δωρητής οργάνων. Πραγματοποιείται έλεγχος σε όλους τους δυνητικούς δότες για να αποκλειστούν μεταδιδόμενες ασθένειες, όπως το ΗΙV (AIDS) και η ηπατίτιδα, καθώς επίσης και κακοήθεια. Η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη και γνωστοποιείται στην οικογένεια του δότη.

Η απόφαση για το αν τα όργανα είναι κατάλληλα για μεταμόσχευση ή όχι λαμβάνεται μόνο από τον θεράποντα ιατρό. Τα όργανα μπορούν να αφαιρεθούν μόνο από ασθενείς που νοσηλεύονται σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και έχει γίνει διάγνωση εγκεφαλικού θανάτου, που έχει πιστοποιηθεί από τρεις γιατρούς (θεράπων, νευρολόγος ή νευροχειρουργός, αναισθησιολόγος) οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τους γιατρούς της ομάδας μεταμοσχεύσεων.

Ο υποψήφιος δότης μπορεί να καθορίσει ποια όργανα θέλει να δωρίσει και να το συζητήσει με την οικογένειά του, γιατί αυτοί θα μεταφέρουν την επιθυμία σου, αν και εφόσον έρθει εκείνη η ώρα. Η κατανομή των μοσχευμάτων στους υποψήφιους λήπτες του Εθνικού Μητρώου διενεργείται αναλόγως με το όργανο που μεταμοσχεύεται και βάσει αυστηρών κριτηρίων, όπως η ομάδα αίματος, η ιστοσυμβατότητα, το ιατρικώς πιστοποιούμενο επείγον της επέμβασης, ο χρόνος αναμονής, η ηλικία, το σωματικό βάρος, η εγγύτητα του τόπου λήψης του μοσχεύματος προς τον τόπο μεταμόσχευσης. Το Εθνικό Μητρώο Ληπτών τηρείται σε μια ειδική βάση δεδομένων στον ΕΟΜ και είναι απόρρητο και ασφαλές.

Η ταυτότητα του νεκρού δότη δεν αποκαλύπτεται στον λήπτη και στην οικογένειά του. Δεν αποκαλύπτεται, επίσης, η ταυτότητα του λήπτη στην οικογένεια του νεκρού δότη. Τα αρχεία των ληπτών περιέχουν "ευαίσθητα δεδομένα" που προστατεύονται από τον νόμο. Ωστόσο, ο μεταμοσχευμένος ασθενής που θέλει να μάθει ποιος ήταν ο δότης, μπορεί να στείλει επιστολή στον ΕΟΜ, ο οποίος με τη σειρά τη μεταβιβάζει στους οικείους του δότη και εφόσον επιθυμούν, θα επικοινωνήσουν μαζί του.

Μύθοι και πραγματικότητες

«Δεν αφήνουν κανένα να πεθάνει, επειδή ξέρουν ότι θέλει να γίνει δωρητής οργάνων γιατί προέχει η επιβίωση του ασθενούς και όλες οι προσπάθειες εστιάζονται σ' αυτό, γιατί η εκπαίδευση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού βασίζεται στην αρχή ότι "η δωρεά οργάνων έρχεται πάντα δεύτερη μετά τους βασικούς ιατρικούς χειρισμούς", γιατί η έναρξη της διαδικασίας της μεταμόσχευσης προϋποθέτει την πιστοποίηση του εγκεφαλικού θανάτου και γιατί κανείς δεν γνωρίζει εκ των πρότερων τους συμβατούς, με τον δότη, λήπτες. Η αφαίρεση των οργάνων από τον νεκρό δότη γίνεται με σεβασμό στο σώμα του νεκρού κάτω από κατάλληλες συνθήκες. Η διαδικασία αφαίρεσης των οργάνων γίνεται από χειρουργούς και εκπαιδευμένο προσωπικό με μεγάλη προσοχή έτσι ώστε να μην παραμορφώνεται το σώμα ή η όψη ή τα χαρακτηριστικά του νεκρού δότη. Η Εκκλησία δεν είναι αντίθετη με τις μεταμοσχεύεις και, σύμφωνα με τις θέσεις της Ιεράς Συνόδου, τις αντικρίζει ως και κάθε τι σχετιζόμενο με την υγεία του ανθρώπου και την πάλη του με τον θάνατο, μετά ιδιαίτερης συμπάθειας και κατανόησης» εξηγεί η κα Ζαχαρούδη.

Παράλληλα, τονίζει ότι κανείς δεν πρέπει να φοβάται, αλλά θα πρέπει να γνωρίζει ότι:

Κανένας δωρητής οργάνων δεν κινδυνεύει. Είναι τόσο πολύπλοκες οι διαδικασίες και για να πετύχει μια μεταμόσχευση εμπλέκονται τόσοι εξειδικευμένοι επαγγελματίες, που αποκλείεται μια μεταμόσχευση οργάνων να γίνει κρυφά ή παράνομα.

Οι «αστικοί μύθοι» που κυκλοφορούν κατά καιρούς περί απαγωγών και άλλων περίεργων καταστάσεων, δεν ευσταθούν και καταρρέουν έπειτα από ελάχιστη έρευνα. Είναι αυτονόητο ότι καλό είναι να μην αναπαράγονται ούτε να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.

Με τον όρο «εμπόριο οργάνων» νοείται οργανωμένη αγοραπωλησία οργάνων, που πραγματοποιείται σε τριτοκοσμικές χώρες, χωρίς νομικό πλαίσιο που να την απαγορεύει. Σε καμία περίπτωση κάτι ανάλογο δεν συμβαίνει στην Ελλάδα.

Ο εγκεφαλικός θάνατος ισοδυναμεί με θάνατο, είναι μη αναστρέψιμη κατάσταση και ποτέ στα ιατρικά χρονικά δεν έχει επανέλθει άνθρωπος που το στέλεχός του έχει υποστεί βλάβη. Ο εγκεφαλικός θάνατος καμία σχέση δεν έχει με το κώμα ή το «φυτό».

Προσθέτει ακόμη ότι πρέπει να θυμόμαστε ότι:

Τα όργανα από πολλούς δυνητικούς δότες δεν αξιοποιούνται επειδή δεν είχαν συζητήσει ποτέ εν ζωή με την οικογένειά τους τη θετική του στάση απέναντι στη δωρεά.

Η δωρεά οργάνων πραγματοποιείται μόνο από εγκεφαλικά νεκρούς ανθρώπους, που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ και όχι από ανθρώπους που καταλήγουν στο σπίτι ή π.χ. σε ένα τροχαίο ατύχημα.

Πάντα ζητείται η συναίνεση των συγγενών. Είναι προτιμότερο να «χαθεί ένας δότης παρά να ακουστεί κάτι αρνητικό που θα βλάψει την ιδέα της δωρεάς».

Ο ΕΟΜ είναι ο αρμόδιος κρατικός φορέας που ελέγχει, συντονίζει, διαμεσολαβεί και διασφαλίζει όλες τις διαδικασίες από το δότη στο λήπτη.

Η πιθανότητα να χρειαστεί κανείς σε κάποια στιγμή της ζωής του ένα μόσχευμα είναι πολύ μεγαλύτερη από το να καταλήξει υπό συνθήκες που θα μπορεί να δωρίσει τα όργανά του μετά θάνατον.

via

Μουσείο Παιχνιδιών Μπενάκη στο Παλαιό Φάληρο Ενας πύργος για 20.000 παιχνίδια

Λεωφόρος Ποσειδώνος 14 και Τρίτωνος 1 στο Τροκαντερό. Ποιος από εμάς– είτε ανεβαίνοντας προς Αθήνα, είτε κατεβαίνοντας προς την παραλιακή – δεν έχει θαυμάσει περνώντας από εκεί, τον υπέροχο πύργο Κουλούρα ή αλλιώς «Ο λευκός Πύργος των Αθηνών»;

Το μουσείο παιχνίδιών Μπενάκη φιλοξενεί τις εκθέσεις του σε κτήριο που χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα, είναι εκλεκτικιστικού ρυθμού με επιρροές γοτθικής αρχιτεκτονικής με αναφορές στον Ευρωπαϊκό Μεσαίωνα και στοιχεία μπαρόκ, κλασσικά και Art Nouveau.

Δύο οκταγωνικοί πύργοι φρουριακής μορφής με επάλξεις, δεσπόζουν στο κτήριο κληροδότημα Αθανασίου και Βέρας Κουλούρα στο Μουσείο Μπενάκη.

Είναι κτισμένο σε οικόπεδο συνολικής επιφάνειας 1042,20 τ.μ. επί της Λεωφόρου Ποσειδώνος 14 και Τρίτωνος 1 στο Παλαιό Φάληρο. Το κτήριο αποτελείται από υπόγειο 291,20 τ.μ., ισόγειο 218,85τ.μ., καθώς και από όροφο 146,14 τ.μ. 

Η οικία Κουλούρα, σύμφωνα με το ευρύτερο πρόγραμμα κτηριολογικής αναβάθμισης του Μουσείου Μπενάκη, κρίθηκε το καταλληλότερο για να στεγάσει τη συλλογή των παιχνιδιών που δωρήθηκε στο Μουσείο από τη Μαρία Αργυριάδη το 1992.

Πυρήνα του Τμήματος Παιχνιδιών, το οποίο ιδρύθηκε το 1991, αποτελεί η δωρεά της Μαρίας Αργυριάδη.

Στις συλλογές του περιλαμβάνονται 20.000 παιχνίδια και αντικείμενα της παιδικής ηλικίας, προερχόμενα από τον ελλαδικό χώρο και την ευρύτερη περιφέρεια του Ελληνισμού – από την αρχαιότητα μέχρι το 1970 – καθώς και από την Ευρώπη, την Αμερική, την Αφρική και από χώρες της Ανατολής.

Σκοπός του Τμήματος είναι να καλύψει όλες τις εκφράσεις και πτυχές του θέματος Παιδί και Παιχνίδι, ερευνώντας τόσο το παιχνίδι στην Ελλάδα και την Ευρώπη, όσο και την καθημερινή ζωή του παιδιού στην παραδοσιακή και αστική ελληνική κοινωνία.

Η ενότητα της ελληνικής συλλογής περιλαμβάνει βρεφικά και παιδικά αντικείμενα και παιχνίδια από τους αρχαίους, τους ρωμαϊκούς και τους βυζαντινούς χρόνους, χειροποίητα παραδοσιακά ελληνικά παιχνίδια και αντικείμενα του 18ου-20ού αι., λαϊκά πανηγυριώτικα και αστικά εμπορικά του 20ού αι., ομαδικές παιδιές, επιτραπέζια παιχνίδια, καθώς και εθιμικά εποχιακά παιχνίδια.

Ξεχωριστό σύνολο αποτελούν οι ανακατασκευές λαϊκών παιχνιδιών των αρχών του 20ού αι., από μέλη των Κ.Α.Π.Η. (Κέντρων Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων).

Η ενότητα της ευρωπαϊκής συλλογής αποτελείται από κούκλες και παιχνίδια, αστικά και λαϊκά, της περιόδου από τον 17ο έως τον 20ό αι., τα οποία προέρχονται κυρίως από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, καθώς και από ευρωπαϊκές κούκλες του 19ου και 20ού αι. με φορεσιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

Βιβλία-μελέτες που αφορούν το Παιδί και το Παιχνίδι, αρχειακό υλικό, φωτογραφίες, στοιχεία για Έλληνες κατασκευαστές παιχνιδιών, 3.000 βιβλία παιδικής λογοτεχνίας και εκπαίδευσης ή γενικά πληροφοριακά, συνθέτουν μια εξειδικευμένη βιβλιοθήκη για κάθε ενδιαφερόμενο.

Η συλλογή, καθώς και το πλούσιο αρχειακό υλικό, στεγάζεται στο κτήριο της οικίας Κουλούρα.

Περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις για εκπαιδευτικές επισκέψεις στην σελίδα του Μουσείου Παιχνιδιών και στην σελίδα του στο facebook εδώ.

Διαβάστε ακόμα στο Παίζουμε μαζί ένα εξαιρετικό άρθρο για τις μεταμοσχεύσεις στην Ελλάδα σήμερα εδώ.

Δείπνο αγάπης - Οι φύλακες άγγελοι της σκοτεινής Αθήνας

Κάθε Τρίτη βράδυ εδώ και 2,5 χρόνια στο Θησείο μια ομάδα ανθρώπων ξεκινάει ένα «ταξίδι ζωής και αγάπης» στις πιο σκοτεινές γωνιές της Αθήνας μοιράζοντας φαγητό, γλυκά, νερό, ρούχα και παπούτσια στους άστεγους συμπολίτες μας.

Πρόκειται για το «Δείπνο Αγάπης» (μπορούμε όλοι να κάνουμε Like στην σελίδα τους στο facebook εδώ) μια ιδιωτική πρωτοβουλία που εμπνεύστηκε η Μαριάννα Πέππα και ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2014, «αργά» όπως λέει η ίδια στον Αθήνα 9.84. «Θα έπρεπε να το είχα ξεκινήσει νωρίτερα. Δεν μπορούσα πια να προσπερνώ στον δρόμο, αυτούς τους ανθρώπους, που συνεχώς ο αριθμός τους αυξάνονταν και έτσι ξεκίνησε η ιδέα να υλοποιείται».

Σήμερα έχει 13 μέλη στην ομάδα της και κάθε Τρίτη φορτωμένοι με τουλάχιστον 70 μερίδες φαγητό, ψωμί, τυρόπιτες, γλυκά, σοκολάτες, νερό, τροφές για τα αδέσποτα σκυλάκια και γάτες, και ό,τι είδη ρουχισμού και υπόδυσης τους ζητούν οι άστεγοι, ξεκινούν την «διαδρομή ζωής», όπως την χαρακτηρίζουν οι ίδιοι: Θησείο, Μοναστηράκι, Ερμού, Αθηνάς, Ευαγγελιστρίας, Αγίας Ειρήνης, Κλαυθμώνος, Σταδίου, Ομόνοια, Μάρνη, Πατησίων.

Κάθε Τρίτη βράδυ εδώ και 2,5 χρόνια στο Θησείο μια ομάδα ανθρώπων ξεκινάει ένα «ταξίδι ζωής και αγάπης» στις πιο σκοτεινές γωνιές της Αθήνας μοιράζοντας φαγητό, γλυκά, νερό, ρούχα και παπούτσια στους άστεγους συμπολίτες μας.

Πρόκειται για το «Δείπνο Αγάπης» μια ιδιωτική πρωτοβουλία που εμπνεύστηκε η Μαριάννα Πέππα και ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2014, «αργά» όπως λέει η ίδια στον Αθήνα 9.84. «Θα έπρεπε να το είχα ξεκινήσει νωρίτερα. Δεν μπορούσα πια να προσπερνώ στον δρόμο, αυτούς τους ανθρώπους, που συνεχώς ο αριθμός τους αυξάνονταν και έτσι ξεκίνησε η ιδέα να υλοποιείται».

Σήμερα έχει 13 μέλη στην ομάδα της και κάθε Τρίτη φορτωμένοι με τουλάχιστον 70 μερίδες φαγητό, ψωμί, τυρόπιτες, γλυκά, σοκολάτες, νερό, τροφές για τα αδέσποτα σκυλάκια και γάτες, και ό,τι είδη ρουχισμού και υπόδυσης τους ζητούν οι άστεγοι, ξεκινούν την «διαδρομή ζωής», όπως την χαρακτηρίζουν οι ίδιοι: Θησείο, Μοναστηράκι, Ερμού, Αθηνάς, Ευαγγελιστρίας, Αγίας Ειρήνης, Κλαυθμώνος, Σταδίου, Ομόνοια, Μάρνη, Πατησίων.

Την χθεσινή τους διαδρομή ακολούθησε ο Αθήνα 9.84. Οι εικόνες ήταν συγκλονιστικές και τα συναισθήματα αντιφατικά. Τα γελαστά και γεμάτα ενέργεια και ευγένεια πρόσωπα των εθελοντών από τη μία και τα σκυθρωπά ταλαιπωρημένα πρόσωπα των ανθρώπων, που ζουν στους δρόμους και στα πάρκα σε άθλιες συνθήκες, από την άλλη.

Συγκίνηση προκαλούν οι σχέσεις, που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των μελών της ομάδας και των αστέγων, και οι μεν και οι δε περιμένουν με χαρά το βράδυ της Τρίτης. Γνωρίζονται μεταξύ τους με τα μικρά τους ονόματα και έχουν το εβδομαδιαίο ραντεβού τους.

Η κ. Ελένη, που ζει στο πάρκο του Θησείου περίμενε με αγωνία το φαγητό για την ίδια, αλλά και την τροφή για τις γάτες της. Ζήτησε παπούτσια καινούργια γιατί αυτά που της είχαν δώσει ήταν μικρά και της πλήγωσαν τα πόδια. Ο Κυριάκος, που ζει στην Ηρακλειδών σε αναπηρικό καροτσάκι, περίμενε την Ρία που είναι νοσηλεύτρια και μέλος της ομάδας να του καθαρίσει τις πληγές στα πόδια. Ο Γιώργος, στην Σταδίου να ακούσει νέα για μια θέση εργασίας που του είχαν υποσχεθεί, ο Γιώργος, στην Ευαγγελιστρίας να πάρει ένα μπουφάν, ο Γιάννης, στην Σταδίου καινούργια παπούτσια.

«Την πρώτη φορά που συμμετείχα στην ομάδα έκλαιγα σε όλη την διαδρομή», μας λέει η Ιωσηφίνα «τώρα περιμένω πότε θα έρθει η Τρίτη και όταν τελειώνουμε το μοίρασμα παρ όλη την κούραση είμαι γεμάτη ενέργεια και χαρά».

«Είναι θαυμάσιο το συναίσθημα όταν ακούς, ευχαριστώ πολύ ή όταν σου χαμογελάνε», συμπληρώνει η Αγγελική κόρη της Ιωσηφίνας και συνεχίζει «είναι αξιοθαύμαστο ότι παίρνουν μόνο ό,τι και όσο χρειάζονται και μας προτρέπουν να δώσουμε και στους άλλους».

«Είμαστε και πολύ δυνατή και δεμένη ομάδα σημειώνει η Ειρήνη επίσης κόρη της Ιωσηφίνας προσθέτοντας, «η ανταμοιβή μας είναι η χαρά στα πρόσωπά τους».

«Αυτή η ομάδα και το έργο της με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο», λέει με περηφάνια η Ζέφη.

Ο Σωτήρης τονίζει ότι, «όταν προσφέρεις σε κάποιον που βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα από σένα και η ανταμοιβή σου είναι ένα χαμόγελο είναι θαυμάσιο συναίσθημα. Με γεμίζει». Η Έλενα που συμμετέχει για πρώτη φορά δηλώνει συγκινημένη και με αντιφατικά συναισθήματα, επισημαίνοντας ότι, η δράση την έκανε να εκτιμήσει αυτά που έχει. Η Ρία συμπληρώνει «έχω γνωρίσει υπέροχους ανθρώπους και αυτό που κάνουμε είναι κάτι μοναδικό». Ο Αντώνης και η Αλεξάνδρα οι οποίοι έμαθαν για την δράση από το facebook και αποφάσισαν να συμμετάσχουν νιώθουν ικανοποιημένοι και συγκινημένοι.

Ο Φούρνος του Μπούγια στο Πειραιά, ο «Φούρνος μου» στο Περιστέρι, ο Φούρνος του Βενέτη στο Μοναστηράκι, το μεζεδοπωλείο «Ημεροβίγλι» στην Πειραϊκή, το εστιατόριο «Ψάριστον», το Κτηνιατρικό Κέντρο Πειραιά είναι οι χορηγοί τροφίμων, της ομάδας.

Η Μαριάννα Πέππα η ψυχή της ομάδας και δημιουργός της δράσης ελπίζει «να μεταδοθεί ατή η προσπάθεια να παρακινηθούν και άλλοι να γίνουμε περισσότεροι. Είναι πολύ σημαντικό» λέει «η δυναμική της ομάδας, είμαστε πια 13 άτομα, όταν ξεκίνησα ήμουν μόνη μου με 5 πακέτα μακαρόνια, τώρα αυτοί οι άνθρωποι έχουν εντάξει στη ζωή τους την δράση μας κάθε Τρίτη με πολύ αγάπη και συνέπεια, είμαστε φίλοι πια με κοινό στόχο και όραμα. Όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν άπειρα χαμόγελα, άπειρα «ευχαριστώ» και αυτά ήταν και είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή όλων» καταλήγει.

via

Ιδέες για να φάνε πιο εύκολα τα παιδιά, φρούτα και λαχανικά -Πώς θα φτιάξετε ζωάκια [εικόνες]

Η Μίντι Ζαλντ είναι μια μαμά, από την Αυστραλία. Και ο γιόκας της, δύο χρόνων, δεν ήθελε να φάει φρούτα, ούτε λαχανικά, έπρεπε, όμως, να τρώει. Έσπαγε το κεφάλι της να βρει λύση. Και τη βρήκε μια μέρα που έκοβε μπανάνα και φράουλες για τον αγαπημένο της μικρούλη.

«Ήταν τόσο βαρετό (γι' αυτόν), που σκέφτηκα ότι αν η παρουσίαση στο πιάτο μετράει τόσο πολύ για τους ενήλικες, πιθανά μετράει και για τα παιδιά. Του έφτιαξα ένα σαλιγκάρι από μπανάνα, άρχισε να γελάει κι είπα, ωραία, πρέπει να το κάνω πιο συχνά» εξήγησε η Μίντι.

Δεν πέρασε πολύς καιρός, κι η εφευρετική μαμά άρχισε να μεταμορφώνει όλα τα σνακ του γιόκα της σε καβούρια, σκυλάκια, καμηλοπαρδάλεις και βατραχάκια. Κι ο γιος της τα λάτρευε.

«Συνειδητοποίησα ότι ήταν ώρα εκπαίδευσης, κι άρχισα να τα κάνω και να τον ρωτάω «Τι ζώο βλέπεις; Τι τρόφιμα βλέπεις; Πόσα κομμάτια είναι στο πιάτο; Τι ήχο κάνει αυτό το ζώο;».

Καμιά φορά, αναρτούσε φωτογραφίες των δημιουργημάτων της στον λογαριασμό της στο Intagram. Ήταν τέτοια η προσοχή φίλων και συγγενών, που εδώ και λίγους μήνες δημιούργησε έναν λογαριασμό αποκλειστικά για τις κρεασιόν της, τον @ThePlatedZoo, σαν να λέμε «Ζωολογικό κήπο στο πιάτο».

Επέκτεινε τη γκάμα της. Άρχισε να μεταμορφώνει φρούτα και λαχανικά σε αγαπημένους τηλεοπτικούς ήρωες του γιου της, τα Χελωνονιντζάκια, τον Μίκι Μάους, κι άλλους. «Το σχήμα του κάθε φρούτου τού δίνει τον ξεχωριστό του χαρακτήρα, άρα όσες φορές κι αν κάνω ένα ζωάκι κάθε φορά είναι διαφορετικό» λέει η Μίντι.

Ονειρεύεται να τα κάνει, μια μέρα, βιβλίο. Προς το παρόν, απολαμβάνει τις αντιδράσεις του γιου της και το ότι πολλοί από τους followers της εμπνέονται από τα σνακ της και ετοιμάζουν δικές τους εκδοχές για τα δικά τους σπλάχνα (και τις ποστάρουν στους λογαριασμούς τους στο Instagram).

«Ένας τύπος κάνει τα πάντα για την κορούλα του – έχει κάνει τον βάτραχο και το πρόβατο – και ποστάρει φωτογραφίες του εαυτού του την ώρα που δημιουργεί και φωτογραφίες των αντιδράσεων της κόρης του. Το λατρεύω αυτό» εξομολογείται η Μίντι Ζαλντ.

via