Πέμπτη 28 Ιουνίου 2018

Όλα αυτά που θέλω να θυμάσαι από μένα όταν μεγαλώσεις..


Όλα αυτά που θέλω να θυμάσαι από μένα όταν μεγαλώσεις..
Η μυρωδιά, λένε, είναι μνήμη, το ίδιο και η γεύση, το ίδιο και ένα τραγούδι, ένας ήχος. Και έτσι είναι. Κάπως έτσι θέλω να με θυμάσαι όταν μεγαλώσεις. Δεν με νοιάζει να αναμασάς τσιτάτα και συμβουλές που σου έδωσα κάποτε. Θα βρεις δικούς σου κανόνες, θα δοκιμάσεις στο χρόνο όλα όσα σου έχω πει. Άλλα θα τα πετάξεις, και άλλα θα τα κρατήσεις. Αλλά αυτό δεν θα είμαι εγώ. Θα είσαι εσύ, που απλά τα χρησιμοποίησες με τον δικό σου τρόπο.

Εγώ θέλω να είμαι εικόνες, και μυρωδιές και φαγητά και κακαρίσματα κάτω από τα σκεπάσματα.

Θέλω να είμαι γαργαλητά μέχρι να σου κοπεί η αναπνοή και να φωνάξεις «έλεος» για να σταματήσω, να είμαι «κούκου τσα» πίσω από τοίχους και έπιπλα, η υδατική που βάζω πριν πάω για ύπνο και κάθε φορά που την μυρίζεις κάνεις «αχ αυτό μυρίζει μαμά». Θέλω να είμαι καμένα κουλουράκια στο φούρνο, πετυχημένα τυροπιτάκια, αυτοσχέδιες τούρτες γενεθλίων με μπόλικα «σκουληκάκια» σοκολάτας από πάνω. Να είμαι η μοναδική τόσο παράφωνη και μπάσα φωνή στα γενέθλιά σου και όλες εκείνες, οι αστείες, οι βροντερές, οι ψηλές που έκανα όταν σου διάβαζα παραμύθια.

Αυτά που θέλω να θυμάσαι είναι μια οικογένεια σαν ανοιχτό όστρακο, τη δική μας, ένα σπίτι ζωντανό, με μια γόνιμη ακαταστασία, αυτή των ανθρώπων που δημιουργούν, ζωγραφίζουν, παίζουν, αράζουν και δεν κάνουν εκπτώσεις στις στιγμές τους, στην ίδια τη ζωή για να παραμείνει το πάτωμα γυαλιστερό και οι ξύλινες επιφάνειες λείες. Με πεταμένα βιβλία στο πάτωμα, ανακατεμένα με παιχνίδια, μια κάλτσα που έχασε το ταίρι της για πάντα και άπλυτα μπολ από κορνφλεικς στο νεροχύτη.
Δεν θέλω να λες η μάνα μου «θυσιάστηκε» για μένα, γιατί δεν το έκανα ποτέ.

Κάθε στιγμή που ήμουν μαζί σου δεν έκλεβε τίποτε από την ανεξαρτησία μου, ήταν επιλογή μου. Κρατούσα χώρο για τον εαυτό μου όταν κοιμόσουν, έλειπες στο σχολείο ή για διακοπές στους παππούδες, αλλά και όταν ήμασταν μαζί, στον ίδιο χώρο, κάνοντας διαφορετικά πράγματα.

Θέλω να με θυμάσαι δίπλα σου όποτε με χρειάστηκες, όπως εκείνο το βράδυ που χώρισες και οδήγησα σαν τρελή μέσα στη νύχτα Αθήνα Κομοτηνή (που σπούδαζες) δεν ξέρω κι εγώ πόσες ώρες για να βρεθώ δίπλα σου, να σου κάνω μια αγκαλιά μόνο και να σιωπήσω στον πόνο σου. Γιατί ήξερα πως οι πρώτοι έρωτες καταλήγουν στο παράδεισο, αφού πρώτα περάσουν από την κόλαση.

Δεν θέλω να ξεχάσεις τους καυγάδες μας, τα «όχι» μου, τις μέρες που μου φώναξες ότι με μισείς γιατί δεν σε καταλαβαίνω, γιατί όλες αυτές οι στιγμές τελικά μας πήγαν πιο μπροστά. Γιατί κι εσύ σήμερα κατάλαβες ότι τα όρια ήταν ένδειξη αγάπης, αλλά κι εγώ νιώθω ήρεμη που δεν σου χαρίστηκα σε πολλά, όσο κι αν μέσα μου το μόνο που ήθελα ήταν να σου λέω μόνο «ναι σε όλα».
Κι αν δεν θυμάσαι τίποτα από όλα αυτά που εγώ θέλω, ας θυμάσαι αυτό:

Πως το μόνο όνειρο που έκανα για σένα ήταν να είσαι ευτυχισμένη και γελαστή. Τα υπόλοιπα όνειρα, για το τι θα γίνεις και τι θα κάνεις στη ζωή σου τα άφησα σε σένα, γιατί εσύ και μόνο εσύ ξέρεις καλύτερα απ’ όλους τι σου γεμίζει την ψυχή.

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

Αγάπη


«Το να αγαπάς σημαίνει να δίνεις αυτό που δεν έχεις», έλεγε ο Λακάν. Που σημαίνει να αποδέχεσαι την αδυναμία σου και να τη δίνεις στον άλλο, να δίνεις στον άλλον όχι αυτό που σου ανήκει, αλλά εκείνο που δεν σου ανήκει, εκείνο που είναι πέρα από σένα. Η αγάπη δεν είναι επιταγή προς εξόφληση.

Σάββατο 23 Ιουνίου 2018

Μάρω Βαμβουνάκη: Γιατί ο φόβος της μοναξιάς δημιουργεί τους βαρύτερους συμβιβασμούς στη ζωή μας

Photographic Print: A Dandelion Blowing Seeds in the Wind. by JanBussan : 24x16in
«Όλες οι δυστυχίες του ανθρώπου απορρέουν απ’ την ανικανότητά του να καθίσει σ’ ένα δωμάτιο μόνος και σιωπηλός». – ΠΑΣΚΑΛ
Στους καιρούς μας, η μοναξιά θεωρείται απειλή, ήττα. Στο όνομα τούτου του τρόμου, αποφασίζονται και οι βαρύτεροι συμβιβασμοί. Συμβιβασμοί στη συντροφιά, στη δουλειά, στους φίλους, στις ιδεολογίες, στο γάμο.
Υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να κοιμούνται με τον εχθρό τους, να μοιράζονται την κάθε μέρα τους με κάποιον που περιφρονούν, που τους μειώνει, τους αποδιοργανώνει το χαρακτήρα, παρά να ζήσουν, έστω και για ένα διάστημα, μόνοι.
Λέγεται ότι «φόβος μοναξιάς είναι φόβος εαυτού» ίσως και γι’ αυτό είναι τόσο ισχυρός, ολοκληρωτικός φόβος. Όταν ο ίδιος ο εαυτός μας, μας είναι άγνωστος, απωθημένος, παραποιημένος και ξένος, τον αποφεύγουμε.
Υπάρχουν άνθρωποι που μπορείς να ζεις μέσα τους χωρίς να ζεις μαζί τους. Όπως και άνθρωποι που ενώ ζεις μαζί τους είναι αδύνατον να ζεις μέσα τους, έγραφε ο Γκαίτε.
Με άλλα λόγια, μέσα σε πολυμελή οικογένεια, μέσα σε φασαριόζικη παρέα που γλεντοκοπά, μέσα σε μια ομάδα που εκδράμει, η εσωτερική μοναξιά, η αληθινή γνήσια μοναξιά ενός μέλους μπορεί να φτάνει στην απελπισία. Δεν είναι όλοι γεννημένοι για να παντρευτούν, δεν είναι όλοι γεννημένοι για να γεννούν παιδιά.
Κοινωνικός δεν είναι ο κοσμικός. Κοινωνικός είναι ο άνθρωπος που μπορεί να συμπαθήσει τον άλλο. Να τον ακούσει με βαθιά προσοχή, να του ανοίξει την καρδιά του. Την κοινωνικότητα την ορίζει η ικανότητα της συμπάθειας και της αλληλοκατανόησης, ενώ την κοσμικότητα η σωματική συνύπαρξη για κάποιου είδους υλική συνεργασία: για να φωτογραφηθούμε, για παράδειγμα, σε κάποιο κοσμικό περιοδικό ή για να ανταλλάσσουμε επισκέψεις με σκοπό να παραμείνουμε σε ένα επίπεδο μελών καλής οικονομικής τάξεως κ.λπ.
«Αν και έχω χρόνια να σε δω, δεν έλειψες ποτέ από τη ζωή μου», έγραψε κάποιος σε παλιό του δάσκαλο.
Gotaas!
Αυτές όμως είναι εμπειρίες που μόνο οι θαρραλέοι της μοναξιάς μπορούν να χαρούν. Γιατί η μοναξιά σου ασκεί το κουράγιο, σου εκλεπτύνει τη διαίσθηση, σου στερεώνει την αυτάρκεια και τη σεμνότητα που καταλήγει να επιλέγει κάθε σοβαρός άνθρωπος. Γιατί η μοναξιά είναι το σχολειό της αυτογνωσίας. Και όπως λέει ο Λάο-Τσε: «Αν όλο τον κόσμο γνωρίσεις, γνώρισες πολλά. Αν γνωρίσεις τον εαυτό σου, τα έμαθες όλα».
Προσέξτε ότι οι μοναχικοί άνθρωποι έχουν βλέμμα βαθύ, ικανό να περιπλανηθεί συγκεκριμένο μέσα στον βαθύ τους εαυτό και μέσα στον βαθύ άλλον που κοιτάζουν. Δείχνουν να γνωρίζουν κάτι παραπάνω απ’ όλους όσοι ολημερίς τρέχουν κι ανακατώνονται σε ατελείωτες απασχολήσεις, φλυαρίες και παρέες.
Οι άνθρωποι που δεν αντέχουν τη μοναξιά, είναι εκείνοι που κάνουν τις χειρότερες σχέσεις. Με τους φίλους, με τα παιδιά τους, και κυρίως με τον ερωτικό τους σύντροφο. Αντιθέτως, εκείνοι που τα έχουν βρει με την ψυχή τους, καταφέρνουν τους πιο πλούσιους δεσμούς. Αγαπούν και είναι σε θέση να νοιάζονται.
Κάποιος ρώτησε ένα σοφό γέρο: «Μα γιατί δεν μπορώ τελικά να κρατήσω ένα φίλο κοντά μου, αφού το θέλω τόσο πολύ;» Και ο σοφός του απάντησε: «Ακριβώς επειδή το θες πάρα πολύ». Η λαχτάρα για σχέση φαρμακώνεται από τη λαχτάρα για ταύτιση, για εξάρτηση, για προβολές, για ρούφηγμα, για χρήση εντέλει.
Sparkly pink fairy lights.
Με τέτοιες ανάγκες για στόχους, δε συνδέεσαι. Συνεργάζεσαι μόνο για να ανταλλάσσεις αρρώστιες, παθογόνους ερεθισμούς και προφάσεις. Για να αποφεύγεις την πραγματικότητά σου που τρέμεις. Τέτοιες διαθέσεις σύντομα γίνονται αντιληπτές και κάνουν τον άλλον να ασφυκτιά και να απομακρύνεται.
Winter Photography - Holiday Fairy Lights in Trees, Festive Winter Scene, Fine Art Landscape Photograph, Large Wall Art



Τρίτη 12 Ιουνίου 2018

Ενυδρείο Κρήτης: Μια «βουτιά» στη Μεσόγειο


Το φως διαπερνά το θαλασσινό νερό. Η αντανάκλαση μεταμορφώνει το μουντό γκρι του καρχαρία σε λαμπερό ασημί προσδίδοντάς του εντυπωσιακή στιλπνότητα. Τα συμπλέγματα υφάλων, φαντασμαγορικά. Ισως μια αληθινή βουτιά στον βυθό των Ματάλων και του Βάι της Κρήτης να μη διέφερε από τούτη εδώ την εικόνα. Μόνο που το σκηνικό έχει μεταφερθεί στις μεγάλες δεξαμενές, χωρητικότητας 600 τ.μ. και 400 τ.μ., του Ενυδρείου Κρήτης (CretAquarium). Το ενυδρείο αποτελεί τμήμα του ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών) και, μαζί με τις εγκαταστάσεις των ερευνητικών ινστιτούτων του, απαρτίζει τον «Θαλασσόκοσμο».
Είναι η ώρα που πλησιάζει το μεσημεριανό γεύμα. Η Ασπασία και ο Μιχάλης, σταχτοκαρχαρίας και ταυροκαρχαρίας αντίστοιχα, το γνωρίζουν. Βολιδοσκοπούν το γνωστό σημείο με προσμονή, εκεί όπου οι ενυδρειολόγοι τούς σερβίρουν καθημερινά τα φιλέτα τους με μία μεγάλη τσιμπίδα. Μία ρουτίνα απαραίτητη. Οσο οι απειλητικοί θηρευτές είναι χορτάτοι, τόσο παραμένουν ζωντανοί οι συγκάτοικοί τους: ροφοί, συναγρίδες, σφυρίδες, σμέρνες, λαβράκια. «Τους ταΐζουμε στο στόμα», λέει γελώντας η κ. Θάλεια Πολυχρονάκη, βιολόγος, υπεύθυνη του Τμήματος Εκπαίδευσης και Ενημέρωσης του Ενυδρείου Κρήτης από το ξεκίνημά του, το 2005.
«Στεγάζοντας 60 διαφορετικές δεξαμενές, ανήκουμε πλέον στην κατηγορία των μεγάλων ενυδρείων της Ευρώπης», η εισαγωγή στην ταυτότητα του χώρου: «Ο συνολικός όγκος του θαλασσινού νερού φτάνει τα 1.700.000 λίτρα – μία μικρή θάλασσα! Παρουσιάζονται τα οικοσυστήματα της Μεσογείου κυρίως, η θαυμαστή της βιοποικιλότητα. Φιλοξενούνται περίπου 250 διαφορετικά είδη, πάνω από 2.000 άτομα. Κύριο μέλημά μας, η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του κοινού για τη θάλασσα, το περιβάλλον. Στην ουσία, ως τμήμα του ΕΛΚΕΘΕ, το ενυδρείο είναι το πρόσωπο της επιστήμης προς τον κόσμο, ενώ δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη βιωματική προσέγγιση των επισκεπτών μέσα από ξεναγήσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα».
Υποβλητικός, χαμηλός φωτισμός στην πρώτη ενότητα ενυδρείων. Είδη που ζουν σε σχισμές βράχων. Σπάνια κόκκινα κοράλλια της Μεσογείου, καραβίδες, σελάχια, σκορπιοί. «Τα ζώα αντιδρούν στα ερεθίσματα. Κούνησε το χέρι σου και η περίεργη συναγρίδα θα έρθει να σε επεξεργαστεί. Πλησίασε τον χάνο και θα τον δεις να σπεύδει να προστατέψει τον χώρο του. Κάθε επίσκεψη αποκαλύπτει κάτι διαφορετικό», θα πει η κ. Πολυχρονάκη. Η περιπλάνηση συνεχίζεται στον κόσμο της ανοικτής θάλασσας, τον οποίο διαδέχεται εκείνος του φυτοπλαγκτού. Σκάροι, ιππόκαμποι, ανεμώνες, εχινόδερμα, ανεξάντλητα χρώματα, σχήματα, προσαρμογές για ανεύρεση τροφής και αποφυγή εχθρών. Αέρινο μπαλέτο στο ημίφως, οι διάφανες μέδουσες στην κυκλική δεξαμενή.
Στα παρασκήνια
Στην τελευταία στάση, αποτυπώνεται η «τροπικοποίηση» της Μεσογείου, αποτέλεσμα της μετακίνησης τροπικών ειδών μετά το άνοιγμα της Διώρυγας του Σουέζ. «Η παρακολούθηση είναι συνεχής. Πάντα κάποιος είναι stand by μήπως χτυπήσει συναγερμός», επισημαίνει η βιολόγος καθώς με οδηγεί στο παράλληλο σύμπαν των παρασκηνίων. Θόρυβος δυνατός. Ζέστη έως και αποπνικτική. «Ιση με την έκταση της έκθεσης, η αντίστοιχη στο υπόγειο που την υποστηρίζει». Ακολουθούν οι καραντίνες, οι οποίες προορίζονται για προσαρμογή ζώων, αναπαραγωγή, περίθαλψη, παρατήρηση για επιστημονικούς σκοπούς. «Εδώ φιλοξενούμε τις τραυματισμένες χελώνες μέχρι την απελευθέρωσή τους – να, η Θοδώρα, τρεις φορές έχει έρθει μπλεγμένη σε δίχτυα. Απέναντι, η σουπιά. Προ ημερών, είχαμε γεννητούρια!».
Πρόγραμμα εικονικής πραγματικότητας

Το Ενυδρείο Κρήτης εγκαινιάζει από τον Ιούνιο ένα νέο πρωτοποριακό πρόγραμμα εικονικής πραγματικότητας. Σύμφωνα με την κ. Πολυχρονάκη, «φοράς τα ειδικά γυαλιά και μπαίνεις σε ένα κόσμο 3D. Προσφέρουμε τρεις διαφορετικές εμπειρίες: ένα βυθό με ναυάγιο, όπου μπορείς να περιπλανηθείς, να επεξεργαστείς τα ζώα, να δεις τις αντιδράσεις τους καθώς αλληλεπιδράς με αυτά μέσω τηλεχειριστήριου. Θυμάμαι πόσο ξαφνιάστηκα όταν ένιωσα να με πλησιάζει μία τεράστια φάλαινα! Μια βουτιά σε κοραλλιογενή ύφαλο είναι η δεύτερη εμπειρία για τον επισκέπτη. Η εξερεύνηση του χώρου, μοναδική. Οι ανεμώνες που μαζεύονται μόλις τις αγγίξεις, τα τροπικά ψάρια που κολυμπούν γύρω σου. Τελευταία επίσκεψη, η βαθιά θάλασσα. Σκοτεινή άβυσσος. Θα βρεθείς μέσα στο κουφάρι μιας φάλαινας, ενώ γύρω θα βλέπεις ζώα που εκπέμπουν φως στο σκοτάδι – όπως κάνουν και οι πυγολαμπίδες. Σε τέτοια βάθη δεν κατεβαίνεις παρά μόνο με ειδικό εξοπλισμό!
»Εκτός όμως των νέων προγραμμάτων VR (Virtual Reality), τον Ιούλιο, όπως κάθε χρόνο, ξεκινούν τα καλοκαιρινά προγράμματα εβδομαδιαίας απασχόλησης παιδιών 6-10 ετών. Η θεματολογία τους ποικίλλει: από τέχνη έως επιστήμη, από ζωγραφική μέχρι ανατομία. Η ανταπόκριση, πάντα μεγάλη. Προτεραιότητα, τα παιδιά να αισθάνονται ενταγμένα στο θαλάσσιο περιβάλλον, καθώς αφορά άμεσα και τη δική μας ύπαρξη».

Μακριά απο όσους ρωτάνε αν είσαι καλά θέλοντας να ακούσουν «όχι»

Perfect timing.
Μεγαλώνοντας, οι φιλίες θέλουν περισσότερη προσπάθεια. Όχι γιατί μεγάλωσες, ούτε γιατί όλοι έχουν περισσότερες υποχρεώσεις. Αλλά γιατί οι άνθρωποι φθείρονται και δυστυχώς δεν μπορούν όλοι να κρατήσουν τις σχέσεις τους αγνές και καθαρές, μακριά από συμφέροντα και ζήλιες.
gallery27_01
Και τελικά, ίσως αντί για περισσότερες υποχρεώσεις, όπως νομίζουμε, μερικοί έχουν περισσότερο χρόνο, μα δεν τον χρησιμοποιούν για τη δική τους προσωπική εξέλιξη. Θα βαλθούν να ανακατευτούν στα δικά σου, από περιέργεια, από ζήλια κι εσύ παρ' όλο που θα περιτριγυρίζεσαι από πολλούς, θα νιώθεις πιο μόνος από ποτέ. Γι' αυτό, λοιπόν, να τρέχεις μακριά από όσους σε ρωτάνε αν είσαι καλά και το μόνο που θέλουν να ακούσουν είναι ότι δεν είσαι, ότι δεν πάει καλά εκείνο το νέο σχέδιο που είχες, ότι τα προσωπικά σου πάνε κατά διαόλου.
ocean waves - its 4 AM here...gonna sign off now and try to get one more hour of sleep ok?  will be missing you....
Να φεύγεις από όσους θα βρουν αρνητικά ακόμη και στις πιο μεγάλες σου επιτυχίες, έστω κι αν για εκείνους είναι άπιαστες. Να διαγράφεις όλους όσους σκαλίζουν να βρουν τις αδυναμίες σου, για να σου τις υπενθυμίζουν ακριβώς τη στιγμή που χρειάζεσαι να τις ακούσεις λιγότερο. Εκείνους που κάνουν λίστες με όλα τα λάθη που έκανες μέχρι τώρα, σε μια στήλη δίπλα απ' τα δικά τους και σου πουλάνε δηθενιά και ανωτερότητα. Εκείνους που θεωρούν την ευαισθησία σου γελοία και τα συναισθήματά σου ανώριμα.
Neon signs                                                                                                                                                                                 More
Να φεύγεις από όσους δεν ενδιαφέρονται για ανθρώπινη ειλικρίνεια και καλοσύνη, δεν έχουν μπει ποτέ στον κόπο να βοηθήσουν κανέναν, παρά μόνο τον εαυτό τους. Δεν τη θέλεις την παρέα τους, δεν τη θέλεις την αρνητικότητά τους και κυρίως δε χρειάζεσαι στη ζωή σου την τοξικότητά τους.
Να φεύγεις κι έστω κι αν εκείνοι δεν έχουν πάρει το μάθημά τους, είμαι σίγουρη πως η ζωή θα τους δοκιμάσει χειρότερα. Να τους αφήνεις με τους υπόλοιπους, τους δήθεν φίλους τους, που έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτούς. Να μαζεύονται όλοι μαζί, μα να ?ναι ο καθένας μόνος του.
Beautiful
Να φεύγεις και κάθε φορά να φωνάζεις «φτου ξελευτερία». Γιατί δεν υπάρχει πιο απελευθερωτικό συναίσθημα απ' την ικανότητα μας να λέμε «όχι» και να κλείνουμε πόρτες που δεν οδηγούν σε δρόμους κοινούς με τις αξίες μας. Να πηγαίνεις εκεί που σε θέλουν, εκεί που σε νοιάζονται, εκεί που η χαρά σου θα είναι η ευλογία τους κι η λύπη σου τρεις φορές δική τους.
i love double exposed photography
Να πηγαίνεις εκεί που μπορείς να πας γυμνός, που μπορείς να ξετυλίξεις όλα εκείνα τα στρώματα του εαυτού σου που ξεθάβεις μόνος σου κάθε βράδυ στο κρεβάτι. Εκεί που μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά για τις ανησυχίες σου, για τους φόβους σου για το μέλλον και θα βρεις αφτιά να σε ακούσουν προσεκτικά, μάτια να κρέμονται απ? τα χείλη σου και χείλη που θα θέλουν να σε καθοδηγήσουν στις σωστές αποφάσεις.
I can't control all of the actions that affect my life, but I can control my reactions.
Να ψάχνεις εκείνους που θέλουν να δίνουν απλόχερα, που θα τα παρατήσουν όλα όταν τους χρειαστείς και θα περάσουν μέρες στο προσκεφάλι σου όταν εσύ δεν μπορείς καν να φροντίσεις τον εαυτό σου.
Shine Bright!
Ο καλύτερός σου φίλος είσαι εσύ και κάνε σου τη χάρη να ξεχωρίσεις ποιοι σου κάνουν καλό και ποιοι είναι εκεί απλώς για να κάνουν τις κακές σου μέρες χειρότερες. Να φεύγεις μακριά από τοξικούς ανθρώπους και πρόσεξε, καημένε μου, μην πέσεις στο τριπάκι να τους μοιάσεις.
Να πηγαίνεις εκεί που νιώθεις κάθε κουβέντα σαν μια ζεστή αγκαλιά.
My name is Susette. I'm 27. Germany, My Interests : flowers, art, photography, history, fashion and...

Δεν ξέρω τι περνάς…

Which motivational aspect of Life inspires you to be the individual you already are or want to be?
Δε θα σου πω ψέματα. Δε σε καταλαβαίνω. Δε μπορώ να μπω στη θέση σου. Φοβάμαι. Ούτε ψύλλος στο κόρφο σου δε θα ήθελα να είμαι.
Ξέρω, πως όλοι σου λένε πως σε νιώθουν, πως ξέρουν τι περνάς… Σου δίνουν συμβουλές, σου λένε τι θα έκαναν οι ίδιοι αν ήτανε στη θέση τη δική σου. Σου λένε να είσαι δυνατός, σου λένε να μην σπάσεις…
I_HAVE_ALWAYS_PERCEIVED_BIRDS_TO_BE_FREE._BIRDS_CAN_FLY_AWAY_AND_LEAVE_A_PLACE_WHENEVER_THEY_WANT_TO_YET_MOST_BIRDS_STAY_IN_THE_SAME_PLACE._I_GUESS_IT'S_BECAUSE_THEY'RE_FREE_WHERE_THEY_ARE
Εγώ όμως όχι. Δεν ξέρω. Δεν ξέρω τι πρέπει να σου πω. Δεν ξέρω τι είναι σωστό, τι είναι λάθος. Δεν ξέρω τι είναι καλύτερο να κάνεις.
Εγώ είμαι έξω από το χορό. Στα μαλακά. Εσύ είσαι που τραβάς το ζόρι.
digital collage
Δε θα σου πω ψέματα λοιπόν. Ιδέα δεν έχω για το τι περνάς.
Buy The Deep: 36"x36". Edition #4 of 30, a Digital on Paper by Mallory Morrison from United States. It portrays: Water, relevant to: blue, surreal, underwater, water, white, woman, dark, dream, dress, ethereal, falling, help Underwater photography. The image is printed on archival Canson Platine paper. Trimmed with a 1"-2" boarder for framing. This is a limited edition of 30, signed and numbered on back of print. Certificate of authenticity is numbered and signed.
Θέλω όμως πολύ, κάπως να σε βοηθήσω…
Milky way path
Άσε με μόνο να είμαι δίπλα σου. Δε θα σου μιλάω. Δε θα σε συμβουλεύω. Δε θα σε ενοχλώ.
lsleofskye: “ Sandbank, Ontario ”                                                                                                                                                                                 More
Άσε με μόνο να είμαι δίπλα σου. Έτσι τουλάχιστον, θα ξέρεις πως δεν είσαι μόνος.
Άσε με να μια δίπλα σου. Θα ξέρεις, πως κάποιος, προσεύχεται μαζί σου…
...trying...

Κυριακή 10 Ιουνίου 2018

Πώς να φτιάξεις την πιο εντυπωσιακή τούρτα ουράνιο τόξο!


Όλοι αγαπάμε τις τούρτες και πόσο μάλλον αν είναι από τα χεράκια μας. Θα σου δείξω πως να φτιάξεις μια μοναδική τούρτα ουράνιο τόξο, που θα ξετρελάνει όλους τους καλεσμένους σου. Η φρέσκια κρέμα τυριού που είναι απαλή και το αφράτο παντεσπάνι που λιώνει στο στόμα, είναι στοιχεία που δεν λείπουν από αυτό το πανέμορφο και πεντανόστιμο γλύκισμα.
Οι αναλογίες που σου δίνω, είναι οι ιδανικές για να πετύχεις αυτό το μοναδικό αποτέλεσμα, που θα αγαπήσει ο ουρανίσκος σου και θα λατρέψουν τα μάτια σου με την χρωματική της πανδαισία. Δες παρακάτω τη συνταγή για το πως θα φτιάξεις αυτήν την τούρτα, την οποία μπορείς να την κάνεις είτε με 4 είτε με 5 ή 6 διαφορετικά χρώματα, ανάλογα πόσο ψηλή την θέλεις.

Χρόνος προετοιμασίας: 30 λεπτά

Υλικά για το παντεσπάνι (για 4 κομμάτια διαμέτρου 22 εκατοστά):

350 γρ. φαρίνα
2 κουτ. γλ. μπέϊκιν
350 γρ. ζάχαρη
350 γρ. βούτυρο
2 βανιλλίνες
1 κουτ. αλάτι
6 μεσαία αυγά
Χρώματα ζαχαροπλαστικής
Πως το κάνεις:

Αρχικά κοσκινίζουμε το αλεύρι και προσθέτουμε τις δύο κουταλιές μπέικιν. Έπειτα προσθέτουμε τη ζάχαρη, το βούτυρο κομμένα σε κυβάκια, τις βανιλλίνες, το αλάτι και τα αυγά.

Ανακατεύουμε με το μίξερ μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Χωρίζουμε το μείγμα σε τέσσερα ή περισσότερα μέρη και προσθέτουμε στο καθένα διαφορετικό χρώμα.


Βάζουμε το μείγμα σε ένα ταψί με λαδόκολλα, προαιρετικά μπορούμε να προσθέσουμε λίγο βιτάμ στην λαδόκολλα. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς στον αέρα για 20-30 λεπτά, ανάλογα τον φούρνο το κάθε παντεσπάνι.
Υλικά για την κρέμα τυριού

500 γρ. κρέμα τυριού τύπου Φιλαδέλφεια
400 γρ. άχνη ζάχαρη
180 γρ. βούτυρο
2 βανιλλίνες
Πως το κάνεις:

Αφού ψηθούν τα παντεσπάνια που φτιάξαμε και τα αφήσουμε να κρυώσουν καλά, απλώνουμε την κρέμα σε κάθε στρώση.

Έπειτα με την υπόλοιπη κρέμα, καλύπτουμε όλη την τούρτα. Για πιο εντυπωσιακό και χαρούμενο αποτέλεσμα, μπορούμε να βάλουμε χρωματιστή τρούφα ή χρωματιστά σοκολατάκια.


Πέμπτη 7 Ιουνίου 2018

Αν συναντήσεις ποτέ έναν τέτοιο άνθρωπο, προσπάθησε να τον κρατήσεις…


Έναν άνθρωπο από εκείνους που χαμογελούν ειλικρινά και πλατιά, τους βλέπεις και σου φτιάχνουν τη μέρα. Εκείνους που ακούνε τα όνειρά σου και σε ενθαρρύνουν να κάνεις μεγαλύτερα. Όσους ξέρουν πότε να τσακωθούν σε μια διαφωνία και πότε να προσπεράσουν.
Εκείνους που γυρνούν τον κόσμο όλο με μια τσάντα στον ώμο, όχι για να κάνουν ποστ, αλλά γιατί ζουν κάθε λεπτό με τις αισθήσεις τους και αποτυπώνουν τις εικόνες μέσα τους. Όλους αυτούς που κάθονται στα παγκάκια της πόλης, θα τους πεις την ιστορία σου και θα σ’ ακούσουν. Θα σου πουν κι εκείνοι δικές τους.
Αυτούς που έχουν καταλάβει τους λόγους για τους οποίους αξίζει κανείς να ζει και ξέρουν σε τι να ξοδευτούν. Όσους είναι επιεικείς με τους άλλους.
Αυτούς που αφήνονται στην τύχη και λένε περισσότερα “ναι”… κι αυτό το ναι έχει διάρκεια, χαρά, ενθουσιασμό, τρέλα, ακούγεται αδιάκοπα και επαναλαμβάνεται σαν ηχώ!
Όσους είναι πράοι, αυτάρκεις, ευγενικοί, που δεν κάνουν πολύ θόρυβο γιατί δε θέλουν να τραβούν τα βλέμματα. Αυτούς που ρισκάρουν, που αποφάσισαν με το ένστικτο όταν δεν υπήρχε λογική.
Που τα καλοκαίρια βουτούν σε διάφανα νερά και σε παρασέρνουν, μα όταν αρχίζουν τα κρύα πάλι εξαφανίζονται μακριά, δεν τους ταιριάζει ο χειμώνας.
Που μπαίνουν εύκολα σε τρένα, αεροπλάνα και πλοία για να ‘ρθουν να σε βρουν.
Που παίζουν με τα παιδιά τους, και στις εκδρομές στο βουνό τα κρατούν ανάποδα στην άκρη του γκρεμού, μαθαίνουν και σ’αυτά να ζούν. Εκείνους που η καθημερινότητα δεν έγινε τρόπος ζωής αλλά μέσο επιβίωσης.Εκείνους που επιμένουν να είναι ελεύθεροι, κύριοι του εαυτού τους, χωρίς υλικά για θεούς… και στην πόλη τούτη συνάντησα πολλούς σαν αυτούς…

Αυτούς που φεύγουν…

Αυτούς που μένουν… Όλους όσους θα ‘ρθουν…

20+1 σπουδαίες γυναίκες μίλησαν για τη γυναίκα

8 Μαρτίου σήμερα κι η μέρα έχει κλίμα εορταστικό και άρωμα γυναίκας. Κάθε γυναίκα γιορτάζει για τα δικαιώματά της, από το δικαίωμα ψήφου μ...