Χριστούγεννα 2011!

Φέτος, τα Χριστούγεννα περάσαμε πολύ όμορφα στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού! Όλα ήταν στολισμένα πολύ γιορτινά και χαρούμενα!

Σ' αυτό το σπίτι έχω περάσει τα παιδικά μου χρόνια και έχω τόσες αναμνήσεις, γεμάτες, παιχνίδι, ανεμελιά και χαρά!

Τα στολίδια του δέντρου είναι τα ίδια που στολίζαμε κάθε χρόνο από τότε που ήμουν παιδί!

Πίσω από αυτές τις κουρτίνες έχω κρυφτεί τόσες φορές και έχω κρύψει σοκολάτες για να τις φάω με την ησυχία μου, μετά!

Αυτό είναι το παράθυρο, στην τραπεζαρία που βλέπει στην αυλή μας! Από εκεί, έβλεπα το ηλιοβασίλεμα και το βράδυ το πιο φωτεινό αστέρι τ' ουρανού κι ονειρευόμουν.

Από εκεί, έβλεπα τα λουλούδια στις γλάστες μας ν'ανθίζουν, τις παπιες μας, την κούνια που μου είχε φτιάξει ο μπαμπάς μου! Παρατηρούσα τα κίτρινα σταφύλια, τις γάτες μας να κάνουν ακροβατικά και τον σκύλο μας να τρέχει χαρούμενος πάνω κάτω ή να σκάβει για να θάψει τα κόκαλά του, στο χώμα!

Το σπίτι, σήμερα, μοσχομύριζε! Η γαλοπούλα ήταν πεντανόστιμη γιατί ήταν με αγάπη, μαγειρεμένη! Και κάθε τραπέζι που είναι φτιαγμένο με αγάπη είναι πλούσιο!

Παρατήρησα πώς η μαμά μου είχε στολίσει το αγγελάκι που έπαιζα μικρή στον καθρέφτη! Μαγικό!

Όταν ήμουν μικρή,  μου άρεσε πολύ να παίζω με τ' ασημικά και κάποιες γυάλινες βεντούζες για το κρύωμα κι έκανα τον γιατρό.

Οι γονείς μου με άφηναν να πειραματίζομαι. Τις έσπασα όλες, έμεινε μόνο μία...η αγάπη μου, όμως για κάθετι παλιό, έμεινε για πάντα. 

Θα με δείτε, όσοι, ξυπνάτε Κυριακή πρωί, στο Μοναστηράκι, στην αγορά με τις αντίκες, στα παλαιοπωλεία,  να ψάxνω την αλήθεια μου, στον χρόνο και να χαζεύω σαν παιδί.  

 Της κορούλας μας της αρέσει τόσο να παίζει με όλα τα αντικείμενα στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού! Και βέβαια, εκεί, όλα επιτρέπονται! 

Και βέβαια, όταν είσαι παιδί, η γιορτή δεν τελειώνει ποτέ! Η φλόγα της χαράς, της αγάπης, της ελπίδας είναι πάντα αναμμένη! Γι ' αυτό και εμείς πήγαμε στο θείο της Αντριάνας για να γιορτάσουμε κι εκεί! Περάσαμε κι εκεί πολύ όμορφα! Τους πήγαμε δώρο ένα μπουκάλι κρασί! Την ετικέτα και τις ευχές πάνω του, τα είχε προσωπικά, επιμεληθεί η κόρη μου, η Αντριάνα!

Με τα ξαδελφάκια της έπαιξαν τόσα όμορφα με τα δωράκια τους. Αλλά, το  καλύτερο παιχνίδι που έπαιξαν, ήταν ο μαξιλαροπόλεμος στο κρεβάτι! Η χαρά είναι το πιο  ανεκτίμητο δώρο στον κόσμο!

Χρόνια καλά! 

Να έχετε πάντα ένα παράθυρο ορθάνοιχτο στην αγάπη...Με όσες δυσκολίες και να ερχόμαστε αντιμέτωποι η  ζωή είναι όμορφη! 

 
 Έχει φως κι έχει ελπίδα... Καλές γιορτές! 

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)