Μια νέα έρευνα έδειξε ότι τα δελφίνια «τραγουδούν» στα μικρά τους όταν βρίσκονται στη μήτρα τους.
Τα δελφίνια χρησιμοποιούν «σφυρίγματα-υπογραφές» για να εντοπίζει το ένα το άλλο και να επικοινωνούν μεταξύ τους. Όπως εμείς οι άνθρωποι χρησιμοποιούμε τα ονόματα.
Οι μητέρες δελφίνια έχει παρατηρηθεί ότι επινοούν ένα σφύριγμα-υπογραφή για το μωρό τους, μήνες πριν τη γέννηση του και έως δύο εβδομάδες μετά.
Αυτό έχει μελετηθεί στο παρελθόν, αλλά αυτή η νέα έρευνα εξέτασε τα ποσοστά αυτών των σφυριγμάτων και αν αλλάζουν μετά τη γέννηση. Η Audra Ames, καθηγήτρια Συμπεριφοράς Θαλάσσιων Θηλαστικών και επικεφαλής του εργαστηρίου Νόησης στο Πανεπιστήμιο του Southern Mississippi, παρουσίασε μερικά από τα ευρήματά της στο ετήσιο συνέδριο του American Psychological Association, όπως αναφέρει το Live Science.
«Υποτίθεται ότι αυτό είναι μέρος μιας διαδικασίας αποτύπωσης», δήλωσε η Ames στο Live Science κατά τη διάρκεια του συνεδρίου.
«Εμείς βλέπουμε ότι τα ανθρώπινα μωρά αναπτύσσουν μια προτίμηση για τη φωνή της μητέρας τους κατά το τελευταίο τρίμηνο της κύησης. Δεν ξέρω αν αυτό είναι κάτι που συμβαίνει εδώ στην περίπτωση των δελφινιών, αλλά θα μπορούσε να είναι κάτι παρόμοιο», πρόσθεσε.
Οι επιστήμονες κατέγραψαν 80 ώρες ήχου – δύο μήνες πριν και δύο μήνες μετά τον τοκετό – σε μια δεξαμενή στο Six Flags Discovery Kingdom στο Vallejo της Καλιφόρνια.
Η κατασκευή ήταν η κατοικία ενός κοπαδιού δελφινιών, συμπεριλαμβανομένου ενός 9χρονου θηλυκού που ήταν έγκυος (το μωρό της αργότερα ονομάστηκε Mira).
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η μητέρα επινόησε ένα νέο σφύριγμα που εντάθηκε γύρω από τη γέννηση και στη συνέχεια άρχισε να μειώνεται κατά τους μήνες μετά τη γέννηση.
Βρήκαν επίσης ότι τα άλλα δελφίνια στην περιοχή, παρέμειναν πιο ήσυχα σε αυτό το χρονικό διάστημα, κάτι το οποίο οι επιστήμονες θεωρούν ότι ήταν μια συνειδητή προσπάθεια τους να μην μπερδέψει τους ήχους το μικρό και να διασφαλισθεί ότι «δεν θα αποτυπώσει λάθος σφύριγμα-υπογραφή».
"Κι εγώ έλεγα παραμύθια, πολλά παραμύθια στην κόρη μου πριν να γεννηθεί...κι εκείνη στροβιλίζονταν πολύ ευτυχισμένη όταν τα άκουγε...Και μόλις σταματούσα έκανε ασταμάτητα σβούρες να της πω κι άλλο, κι άλλο...Μήπως είμαι, τελικά, δελφίνι;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου