Ο φετινός Σεπτέμβριος ήταν ο δυσκολότερος μήνας για τη Θεσσαλία, καθώς η κακοκαιρία Daniel προκάλεσε μεγάλες καταστροφές. Πολλές από τις φωτογραφίες που είδαμε να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο θύμιζαν χολιγουντιανή υπερπαραγωγή επιστημονικής φαντασίας, αλλά ήταν η ωμή πραγματικότητα. Χωριά ολόκληρα χάθηκαν μέσα στη λάσπη και, εκτός από τις προσωπικές περιουσίες, πολλά σχολεία θάφτηκαν στην κυριολεξία. Οι κόποι πολλών χρόνων μέσα σε λίγες μέρες σβήστηκαν εντελώς. Όσο δύσκολο είναι να ξαναστηθεί ένα νοικοκυριό, τόσο δύσκολο είναι να ξαναστηθεί και ένα σχολείο, το οποίο έπρεπε εδώ και λίγες μέρες να λειτουργεί.
Στα σχολεία της Θεσσαλίας στις πληγείσες περιοχές δεν ακούστηκαν παιδικές φωνές ακόμα. Το κουδούνι του αγιασμού δεν χτύπησε ακόμη φέτος. Και τώρα που έχει υποχωρήσει η λάσπη, αρχίζει και βγαίνει στην επιφάνεια ο όγκος της καταστροφής. Αρκετά σχολεία και νηπιαγωγεία, τα οποία είναι κυρίως ισόγεια, έχουν μείνει πλέον χωρίς καθόλου εξοπλισμό. Ηλεκτρονικοί υπολογιστές, έπιπλα, παιχνίδια, αναλώσιμα, όλα πλέον έχουν πάει στον κάδο των αχρήστων. Δεν είναι εύκολη δουλειά να μαζέψεις, όσα έχουν χαθεί και οι Έλληνες νηπιαγωγοί το γνωρίζουν αυτό καλά. Η διαμόρφωση του χώρου με τις γωνιές και τα μαθησιακά κέντρα, που θα πρέπει να μετατραπούν μετά το μεσημέρι σε χώρο χαλάρωσης, δεν είναι κάτι που μπορεί να ξαναγίνει εύκολα. Ειδικά όταν έχει αχρηστευθεί σχεδόν το 80% του εξοπλισμού.
Ο φετινός Σεπτέμβριος ήταν ο δυσκολότερος μήνας για τη Θεσσαλία, καθώς η κακοκαιρία Daniel προκάλεσε μεγάλες καταστροφές. Πολλές από τις φωτογραφίες που είδαμε να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο θύμιζαν χολιγουντιανή υπερπαραγωγή επιστημονικής φαντασίας, αλλά ήταν η ωμή πραγματικότητα. Χωριά ολόκληρα χάθηκαν μέσα στη λάσπη και, εκτός από τις προσωπικές περιουσίες, πολλά σχολεία θάφτηκαν στην κυριολεξία. Οι κόποι πολλών χρόνων μέσα σε λίγες μέρες σβήστηκαν εντελώς. Όσο δύσκολο είναι να ξαναστηθεί ένα νοικοκυριό, τόσο δύσκολο είναι να ξαναστηθεί και ένα σχολείο, το οποίο έπρεπε εδώ και λίγες μέρες να λειτουργεί.
Στα σχολεία της Θεσσαλίας στις πληγείσες περιοχές δεν ακούστηκαν παιδικές φωνές ακόμα. Το κουδούνι του αγιασμού δεν χτύπησε ακόμη φέτος. Και τώρα που έχει υποχωρήσει η λάσπη, αρχίζει και βγαίνει στην επιφάνεια ο όγκος της καταστροφής. Αρκετά σχολεία και νηπιαγωγεία, τα οποία είναι κυρίως ισόγεια, έχουν μείνει πλέον χωρίς καθόλου εξοπλισμό. Ηλεκτρονικοί υπολογιστές, έπιπλα, παιχνίδια, αναλώσιμα, όλα πλέον έχουν πάει στον κάδο των αχρήστων. Δεν είναι εύκολη δουλειά να μαζέψεις, όσα έχουν χαθεί και οι Έλληνες νηπιαγωγοί το γνωρίζουν αυτό καλά. Η διαμόρφωση του χώρου με τις γωνιές και τα μαθησιακά κέντρα, που θα πρέπει να μετατραπούν μετά το μεσημέρι σε χώρο χαλάρωσης, δεν είναι κάτι που μπορεί να ξαναγίνει εύκολα. Ειδικά όταν έχει αχρηστευθεί σχεδόν το 80% του εξοπλισμού.
Για αυτό και οι νηπιαγωγοί της υπόλοιπης Ελλάδας ξεκίνησαν μία καμπάνια, για να βοηθήσουν τους συναδέλφους των περιοχών αυτών να ξαναστήσουν τις σχολικές τους μονάδες. Νηπιαγωγοί από όλη την Ελλάδα έχουν αρχίσει και γίνονται ανάδοχοι των νηπιαγωγείων που έχουν πληγεί από την κακοκαιρία και συλλέγουν γραφική ύλη, βιβλία και παιχνίδια, τα οποία θα αποσταλούν από κάθε γωνιά της χώρας.
Στη φωτογραφία απεικονίζεται το 30ο Νηπιαγωγείο Τρικάλων
Μέσα από την ομάδα «Γίνε Ανάδοχος Σχολείου» και το ιστολόγιο «Περί Νηπιαγωγών», με την διαχειρίστρια την Μαρίνα Ζαχαριά, κάθε Νηπιαγωγείο που θέλει να συνδράμει στην προσπάθεια αυτή αναλαμβάνει ένα από τα πληγέντα νηπιαγωγεία και συλλέγει υλικό που μπορεί να βοηθήσει στο να λειτουργήσουν αυτές οι σχολικές μονάδες το συντομότερο δυνατό με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Ήδη από τις πρώτες μέρες που κόπασαν οι πλημμύρες αρκετοί εκπαιδευτικοί χρήστες των social media εξέφρασαν την επιθυμία να βοηθήσουν όπως μπορούν. Οι Νηπιαγωγοί οργανώθηκαν μέσω της παραπάνω ομάδας και πλέον οι πρώτες κούτες άρχισαν να καταφτάνουν στις περιοχές της Καρδίτσας και των Τρικάλων.
Εκτός από νηπιαγωγεία, εκδήλωσαν ενδιαφέρον για αναδοχή και δημοτικά σχολεία, σύλλογοι γονέων και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Μέσα στον χάρτη που έχουν φτιάξει στην ομάδα μπορεί κανείς να δει ότι η βοήθεια θα έρθει από κάθε άκρη της Ελλάδας. Σχολεία από Έβρο, Καστελόριζο, Κω, Κρήτη, Γιάννενα, Κέρκυρα, Αττική, Μακεδονία και άλλες περιοχές έχουν γίνει ανάδοχοι των 21 πληγέντων μονάδων – κυρίως νηπιαγωγείων- που ζήτησαν βοήθεια. Μέχρι στιγμής οι ανάδοχοι είναι 80 και υπάρχει ακόμα μια λίστα με άλλους 100 που αναμένουν οδηγίες για τη βοήθεια που μπορούν προσφέρουν, όπως αναφέρει κι η διαχειρίστρια της ομάδας.
Καλώς εχόντων των πραγμάτων στις 25 Σεπτεμβρίου το κουδούνι για τα σχολεία της Θεσσαλίας θα ηχήσει ξανά. Η δύναμη και το ψυχικό σθένος, που απαιτείται από τους εκπαιδευτικούς για να οργανώσουν από το μηδέν τις αίθουσες, ώστε να υποδεχτούν τους μικρούς μαθητές, είναι τεράστια. Θέλουμε όμως να πιστεύουμε ότι η χείρα βοηθείας που προσφέρουν οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί από κάθε γωνιά της χώρας, θα τους δώσει το κουράγιο και την όρεξη να δημιουργήσουν και πάλι. Ίσως γιατί έχουν μάθει τόσα χρόνια να χτίζουν την Ρώμη μέσα σε μία μέρα με τα ίδια τους τα χέρια, στηριζόμενοι πάντα στις δυνάμεις που σου παρέχει το λειτούργημα του εκπαιδευτικού.
Πηγή εικόνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου