Ένα παιδί βλέπει τον κόσμο πολύ πιο διαφορετικά από εμάς...
Όταν βρέχει, θα ήθελα η κόρη μου να φοράει τις γαλότσες της και να μην πατάει, εάν γίνεται, ούτε τις λακούβες με το νερό στον δρόμο!
Όταν βρέχει, θα ήθελε πολύ να παίξει σε μία λακκούβα νερού...Η αιώνια μάχη ανάμεσα στο σωστό και το διασκεδαστικό!Το διασκεδαστικό το έκανα κι εγώ, όταν δεν με έβλεπε η μαμά μου, η δασκάλα μου...απλώς, όταν μεγαλώνεις όλα αλλάζουν.Γι΄αυτό την επόμενη φορά που θα βρέξει, λέω να βάλουμε τις γαλότσες μας, να πάρουμε τα παπάκια μας και να βγούμε στον δρόμο.
Θα τα βάλουμε να κολυμπήσουν στην λιμνούλα που βλέπει με τα μάτια της, η κορούλα μου...όταν της φωνάζω "Πρόσεχε και πρόσεχε!".
Και θα δούμε μαζί, τα παπάκια μας να κάνουν μπάνιο.
Τελικά, μερικές φορές, έχει πολύ πλάκα να βλέπεις τον κόσμο όπως τα παιδιά.
Το άρθρο αυτό το αφιερώνω "στο παιδί" που έχουμε μέσα μας σε κάποιους φίλους που όταν ήμασταν παιδιά, κάναμε μαζί κοπάνα απ΄το μάθημα, για να παίξουμε στην βροχή και φυσικά, στην κόρη μου, το πρώτο φως της Άνοιξης για μένα σε αυτόν τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου