Οι απίθανοι γονείς μου!

Χθες είχα πάει στο πατρικό μου σπίτι και είχα κάτσει στο παιδικό δωμάτιό μου και κοίταζα παλιές οικογενειακές φωτογραφίες. Σαν χθες ήταν που ήμουν παιδί. Και σήμερα, είμαι μαμά.

Σε κάποιες από αυτές τις φωτογραφίες που κοίταζα οι γονείς μου που σήμερα έχουν εγγονή,  ήταν χαρούμενοι, ερωτευμένοι, αστείοι, περίεργοι και πολύ πολύ νέοι. Με έκαναν σε πολύ μικρή - για τα σημερινά δεδομένα - ηλικία. Αλήθεια πώς θα είναι εάν 20 χρόνια μετά, η κόρη μου η Αντριάνα δει τις δικές μας φωτογραφίες, όταν οι γονείς της ήμασταν νέοι; Πώς θα νιώσει; 

Τι θα σκεφτεί όταν με δει να διασχίζω με τα πόδια ένα ορμητικό ποτάμι, χωρίς να σκεφτώ τον κίνδυνο όταν, όταν, πολλά όταν,  και πιστέψτε με, δεν θ' αναφερθώ σε περισσότερες λεπτομέρειες, ίσως και να μην έχει καμία αξία. Φαντάζομαι ο καθένας,  έχει τα δικά του.

Αυτή ήταν και η ιδέα του project “My parents were Awesome“ και από αυτό οι φωτογραφίες που βλέπετε. Δεκάδες παιδιά και εγγόνια, ανεβάζουν εκεί ελεύθερα φωτογραφίες των γονιών τους και των παππούδων τους. 

Άλλες αστείες, άλλες ξεκαρδιστικά γελοίες, άλλες  νοσταλγικές, όλες όμως δείχνουν πόσο “φοβεροί” ήταν οι γονείς τους, την εποχή εκείνη που ήταν νέοι,  δεν είχαν παιδιά, δάνεια, δουλειές, έγνοιες κι υποχρεώσεις!

Θεωρούσα, πάντα, ότι ήμουν ένα πολύ ήσυχο παιδί. Που τα πηγαίνει περίφημα στο σχολείο και δεν δημιουργεί ποτέ πρόβλημα στους γονείς του. Αλλά, τώρα που το σκέφτομαι, ίσως και να μην ήταν ακριβώς έτσι.

Βέβαια, τώρα έχω γίνει μαμά και τα βλέπω πολλά, όπως οι γονείς μου, κάποτε. Σε μερικά, ίσως, να είμαι καλύτερη σε άλλα, όχι και τόσο. Είμαι διαφορετική. Είμαι εγώ και το παιδί μου. Κι αυτό, όλο κι από μόνο του, είναι μοναδικό.Αναρωτιέμαι, λοιπόν τι θα σκεφτεί η κόρη μου για μένα για όλα όσα ένιωθα κι έκανα, όταν ήμουν νέα; Θα είμαι εγώ, δίπλα της, σε όλα αυτά που θα νιώθει, θα περνάει και θα σκέφτεται;

Νομίζω πώς δεν έχω έτοιμη απάντηση. Κι ελπίζω να είμαι δίπλα της, σωστά. Αλλά, όλο αυτό, δεν είναι καθόλου εύκολο. 

Αλλά πάλι, σκέφτομαι ότι αυτή, είναι η μαγεία της μητρότητας. Ανακαλύπτεις τον κόσμο απ΄την αρχή κι αυτό είναι το πιο σημαντικό μέρος της ζωής και εδώ δεν υπάρχει καμία έτοιμη απάντηση. Είμαστε όλοι μαθητευόμενοι στην ζωή.

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)