Χθες το απόγευμα, έπρεπε να πάω στη δουλειά. Η Αντριάνα έπαιρνε ήσυχη τον μεσημεριανό της ύπνο. Είχα ένα τεταρτάκι για να ξεκινήσω…Και αρχίζουμε και λέμε! Τι μπορώ να κάνω σε 15 λεπτά; Να ετοιμάσω το γάλα της; Να κόψω ένα κομμάτι κέικ; Να ανακαλύψω πού βρίσκεται το αγαπημένο της παραμυθάκι που της αρέσει για να το «διαβάζει» μόλις ξυπνάει; Εντάξει όλα έτοιμα. Πάω να την φιλήσω να ξυπνήσει, να την ντύσω και να φύγω.. «Κοιμήθηκες καλά κορούλα μου»; «Ναι, μανούλα». Ούπσσς…Ξέχασα, εκεί, που χύθηκε η πορτοκαλάδα και έχει κολλήσει. Εμπρός, καλά μου χέρια πάρτε τον κουβά, τη σφουγγαρίστρα!
«Έλα Αντριάνα μου να σε φιλήσω, πάω και θα έρθω σύντομα»! «Σ’ αγαπάω μανούλα, μην φύγεις πάλι»… «Μαμά, παντού νερά». «Έχει παντού». «Θα γλιστρήσω. Να σε βοηθήσω να τα μαζέψουμε; Μαμά είσαι ένας μαθητευόμενος μάγος»!
εικόνα από
Σαν το παραμύθι. «Ναι Αντριάνα μου η μαμά τα έκανε θάλασσα». «Δεν πειράζει, μανούλα είσαι Μάγος».
Συμπέρασμα πρώτο: Μια μαμά χωρίς οργάνωση, τα κάνει θάλασσα.
Συμπέρασμα δεύτερο: Είμαι ένας μαθητευόμενος μάγος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου