Η Μαλβίνα Καραλή, μια εξαιρετική μορφή της ελληνικής δημοσιογραφίας, γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1952, με το αρχικό όνομα Μαρία Ελένη Σακκά, στον Πειραιά. Παντρεύτηκε τρεις φορές, με τον Βαγγέλη Καραλή, τον Γιώργο Πάτσα και τον Διονύση Χαριτόπουλο, και ήταν μητέρα τριών παιδιών.
Η Μαλβίνα είναι σαρωτική και γίνεται το κέντρο της προσοχής με κάθε της απόφθεγμα. Στα αξιοσημείωτα έργα της περιλαμβάνονται η σειρά βιβλίων μαγειρικής “Η κουζίνα της Μαλβίνας – Μαλβίνα” και η βιογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη με τίτλο “Γλυκό κορίτσι”. Επιπλέον, έλαβε δύο φορές το Κρατικό Βραβείο Σεναρίου για τη συμβολή της στις ταινίες “Ξενία” (1989) και “Κρυστάλλινες Νύχτες” (1992). Με τραγικό τρόπο, απεβίωσε το καλοκαίρι του 2002 λόγω καρκίνου.
Η φράση “Με συγχωρείτε, ήταν τυχαίο” θα μπορούσε ίσως να συμπυκνώσει καλύτερα τον αξιοζήλευτο αυθορμητισμό της Μαλβίνας Καραλή.
Απομακρυνόμενη από τους συμβατικούς θεωρητικούς, η Μαλβίνα διακρίθηκε εκφράζοντας με ειλικρίνεια την εσωτερική της ταραχή, χρησιμοποιώντας ένα αφιλτράριστο ύφος που τιμωρούσε και άφηνε ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή του αναγνώστη. Αυτές οι βαθιές εντυπώσεις γέννησαν μια νέα μορφή δημοσιογραφίας, διαμορφώνοντας ουσιαστικά μια νέα σχολή. Οι συνθέσεις της κοσμούσαν τις σελίδες διαφόρων εντύπων, όπως η Απογευματινή, η Ελευθεροτυπία, το Φαντάζιο, τα Επίκαιρα, τα Γυναίκα, το Κλικ, το Ο1 και το Σύμβολο, απευθυνόμενες σε ένα ποικίλο αναγνωστικό κοινό.
Ποια είναι λοιπόν η Μαλβίνα;
Είναι ταυτόχρονα καυστική και σαρωτική, προοδευτική και συντηρητική, λαϊκίστρια και αιρετική, εθνικίστρια και σνομπ. Η προσωπικότητά της είναι αφοπλιστική αλλά και διορατική, νευρική και μποέμ. Η Μαλβίνα είναι ταυτόχρονα προκλητική και προσβλητική, ενίοτε χυδαία και βέβηλη, αλλά αναμφισβήτητα πανέξυπνη. Ενσαρκώνει ένα μοναδικό μείγμα εγωισμού και σταρ, ενώ ταυτόχρονα είναι και αντι-σταρ. Γνωστή για την ενασχόλησή της με αυτό που ορισμένοι θεωρούν “ροζ” λογοτεχνία, εμβαθύνει συχνά σε ερωτικά μυθιστορήματα για να ικανοποιήσει τις πρόσκαιρες απολαύσεις του αναγνωστικού της κοινού, αν και μερικές φορές έρχεται σε αντίθεση με τα λογοτεχνικά πρότυπα. Μέσα από αυτό, καταφέρνει να διατηρεί τον αυθορμητισμό της, ενώ παίζει επιδέξια με τις λέξεις.
Μερικά από τα βιβλία της:
«Αθώος σαν αγαπημένος» (1989),
«Τα κορίτσια στη σαβάνα» (1991),
«Πιο πολύ, πιο πολλοί» (2000)
«Σαββατογεννημένη» (που κυκλοφόρησε το 2005, μετά τον πρόωρο θάνατό της)
20 αποφθέγματα από τη Μαλβίνα:
«Είμαι πάνω από όλους και κάτω από αυτόν.»
«Αυτό που επιζητεί μία γυναίκα από τη σχέση με έναν άντρα είναι η άλωση. Το να χαθεί μέσα σε άλλον. Που σημαίνει ότι αν μία γυναίκα πάει με άλλον άντρα έχει χαθεί ο προηγούμενος.»
«Ή είμαι εpωτευμένη και δυστυχώς με τρόπο αστείο, ή είμαι λογική και πλήττω θανάσιμα.»
«Εγώ τον έpωτα τον αντιλαμβάνομαι σαν την πιο φοβερή χειραψία προς τη ζωή.»
«Πρώτη απ’ όλους εγώ το ξέρω πως κάνω την έξυπνη και πως είμαι τσάμπα μάγκας και πάντα θα είμαι τσάμπα μάγκας.»
«Αν είναι κακό να σκοτώνεις τον πλησίον σου δίχως λόγο, είναι χίλιες φορές πιο κακό να εpωτεύεσαι και να αγαπάς τον πλησίον σου δίχως λόγο.»
«Kάθε θηλυκό πλάσμα έχει τη μοιραία σφραγίδα της μάνας του. Και καμιά δεν γλιτώνει τον κανόνα.»
«Όταν ζηλεύω γίνομαι έξυπνη. Και όταν γίνομαι έξυπνη, τα καταστρέφω όλα.»
«Γιατί τα κάνεις αυτά; Γιατί είμαι αδύναμη, κακομαθημένη και σ’ αγαπάω.»
«Άντρας είναι ένας, ο άντρας μου. Ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει.»
«Θα ευχηθώ αυτό που εύχομαι πάντα. Να γίνει το καλύτερο για σένα και να είμαι κι εγώ εκεί κοντά. Και πιο κοντά να μη γίνεται.»
«Μόνο αυτούς που με τρόμαζαν αγάπησα. Ίσχυε για μένα το αρχαιοελληνικό ”είναι τρομερό να πέσεις στα χέρια ζωντανού Θεού”. Aπό την άλλη μεριά, ήταν και οι μόνοι που με ενδιέφεραν.»
«Τα μαύρα μαλλιά υποδηλώνουν ανδρισμό, θάρρος, ευθύτητα και δραστηριότητα. Αν τα μαύρα μαλλιά γίνουν μόδα ο κόσμος θα ζήσει καλύτερα.»
«Άνδρας που δεν είναι τώρα, δεν ήταν ποτέ.»
«Ο άντρας πρέπει να έχει αντίληψη του κόσμου για να συνεχίζεις εσύ να ζεις ξέγνοιαστα. Αυτή είναι, ίσως, η πιο φεμινιστική αρχή.»
«Σπάστηκα με την ατάκα σου ”Κοίτα να διασκεδάσεις”. Δε γουστάρω να περνάω καλά χωρίς εσένα. Θέλω να λες από μέσα σου να είναι όλα μαύρα εκεί που πάει χωρίς εμένα. Γιατί έτσι λέω κι εγώ. Τι να σου κάνω ανωτερότητες; Γιατί είμαστε έτσι φτιαγμένοι να μη μας αρέσει να περνάει καλά ο άλλος χωρίς εμάς.»
«Στον έρωτα όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές την χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον διαφορετικά είσαι βλάκας.»
«Όταν φεύγεις, ακόμη κι αν φύγεις με ξύλο, το πρώτο πράγμα που κερδίζεις είναι η απάλειψη της ντροπής σου.»
«Έχω έμμονες ιδέες. Που για μένα δεν είναι άλλο παρά αβλαβή τσιμπούρια της σκέψης.»
«Οι άνθρωποι όταν είναι να ξεπεραστούν, ξεπερνιούνται όπως οι μόδες.»
