«Μανούλα χύθηκε το γαλατάκι μου»! Μια υπέροχη αταξία, γέννησε κάποτε τον γαλαξία μας!

Απόψε, όπως κάθε βράδυ,  η Αντριάνα πριν να πέσει στο κρεβατάκι της για να κοιμηθεί, κάθισε στο τραπέζι της κουζίνας για να πιει το γαλατάκι της. Ήμουν πολύ κουρασμένη…Της φώναζα  να κάνει γρήγορα να το πιει ….Άρχισε τότε να κάνει μπουρμπουλήθρες. «Αντριάνα, θα σου το πάρω». Και της το τράβηξα για να το πάρω.

 «Μανούλα, χύθηκε»! 

 «Δεν πειράζει, κορούλα μου…θα το μαζέψουμε» «Δηλαδή δεν έκανα αταξία»; «Εσύ  είσαι κουρασμένη, να σε βοηθήσω να το μαζέψεις»; Και τότε, η καρδιά μου φωτίστηκε από το φως της…και η κούραση, μαγικά, εξαφανίστηκε…

«Έλα κοντά μου να σου πω ένα παραμύθι».

Μια φορά και έναν καιρό ήταν η Ήρα. Η μαμά Ήρα  θήλαζε τον Ηρακλή για να γίνει αθάνατος. Όταν, όμως, ανακάλυψε την απάτη του Δία, θύμωσε και σταμάτησε απότομα να δίνει στον Ηρακλή το γάλα. Και  το γάλα χύθηκε  και φτιάχτηκαν τ’ αστέρια και ο γαλαξίας μας…

Μια υπέροχη  αταξία,  γέννησε κάποτε τον γαλαξία μας!

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)