Περπατάμε με την κορούλα μου την Αντριάνα που είναι τέσσερα και πηγαίνουμε στην θάλασσα μια βόλτα. Της λέω πώς έχουμε εκλογές και τα σχολεία θα κλείσουν. "Γιατί, μαμά, με ρωτάει; "
Τα σχολεία είναι για να μαθαίνουμε, όχι, να κλείνουν". "Γίνονται, εκλογικά κέντρα. Θα βάλουν μέσα τις κάλπες" της απαντάω.
Και μου λέει με πολύ σοβαρό, όμως, ύφος...."Μαμά, αυτός που θα γίνει αρχηγός της χώρας, δε φτάνει μόνο να είναι αρχηγός. Πρέπει να είναι και σοβαρός. " "Δηλαδή τι εννοείς κόρη μου, σοβαρός";"Να κάνει τους ανθρώπους να χαμογελούν". Και τι κάνει;
Όταν η τηλεόραση είναι ανοιχτή, πάει και κοιτάει τους υποψήφιους όταν μιλούν και παρατηρεί εάν χαμογελούν. Μετά τους κρίνει εάν είναι σοβαροί από το εάν χαμογελούν.Κι όταν νιώθεις ότι δεν υπάρχει συνέχεια σε ένα δρόμο; Νιώθω, πώς βαδίζουμε στα τυφλά...
Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια μας...Τότε είναι που την κοιτάω και σκέφτομαι αξίζουν τα παιδιά μας ένα πολύ καλύτερο μέλλον.
Πόσο δίκιο έχεις Ζέφη.. Δυστυχώς όμως, κατά την γνώμη μου, θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε στα τυφλά.. θα συνεχίσουμε να καταστρέφουμε το μέλλον και τη ζωή των παιδιών.. Να την χαίρεσαι την Αντριάνα σου, να συνεχίσεις να την μεγαλώνεις σωστά, όσο δύσκολες μέρες και να έρθουν.. Υπομονή και επιμονή! Φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ...ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΓΙΑΤΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΩΡΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ
ΑπάντησηΔιαγραφή