Ο Γρηγόρης Λαμπράκης θα έμοιαζε ξένος στο σημερινό τοπίο – γι’ αυτό και έχουμε ανάγκη ανθρώπους με το δικό του ηθικό ανάστημα

61 χρόνια πριν ο Γρηγόρης Λαμπράκης αψήφησε τις απειλές και τις προειδοποιήσεις που του είχαν γίνει από διάφορες πλευρές να μην μιλήσει στην εκδήλωση που είχε προγραμματιστεί στη Θεσσαλονίκη. Και αυτό παρότι ήξερε ότι η Αστυνομία όχι μόνο δεν είχε καμία πρόθεση να τον προστατεύσει αλλά και έκανε ό,τι μπορούσε για να εμποδίσει την πραγματοποίηση μιας συγκέντρωσης που αντικείμενο είχε την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό. Την ίδια ώρα παρακρατικοί, με την ανοχή της Αστυνομίας ξεδίπλωναν το δικό τους σχέδιο που περιλάμβανε όχι μόνο «αντισυγκέντρωση» αλλά και επίθεση σε βάρος του.


Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο Λαμπράκης βγαίνοντας από τη συγκέντρωση και με την αστυνομία να παρακολουθεί ατάραχη θα είναι θύμα επίθεσης ενός παρακρατικού, του Εμμανουηλίδη που θα τον χτυπήσει από την καρότσα ενός τρίκυκλου που οδηγούσε ένας άλλος παρακρατικός ο Γκοτζαμάνης. Βαριά τραυματισμένος θα μεταφερθεί στο νοσοκομείο, όπου θα αφήσει την τελευταία του πνοή μετά από λίγες μέρες.

Η δολοφονία του θα συγκλονίσει τη χώρα. Η κηδεία του θα είναι μια τεράστια πολιτική διαδήλωση. Τα γεγονότα θα επιταχύνουν την επιλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή να παραιτηθεί και να φύγει από τη χώρα. Η ανάκριση θα αποκαλύψει τους στενούς δεσμούς των παρακρατικών με τον κρατικό μηχανισμό και ιδίως τα σώματα ασφαλείας. Η ίδια δίκη το 1966 θα δείξει ότι το μετεμφυλιακό κράτος επεδίωκε τη συγκάλυψη. Άλλωστε, ο μηχανισμός για να φτάσουμε στη δικτατορία είχε ήδη τεθεί σε κίνηση.

Όμως, δεν είναι μόνο ο τραγικός θάνατος του Λαμπράκη που τον έκανε σύμβολο. Για να το πω διαφορετικά ο Λαμπράκης ήταν ένας άνθρωπος – σύμβολο, ήδη πριν την δολοφονία του. Ένα μήνα πριν τη δολοφονία του είχε συμμετάσχει μόνο αυτός στην απαγορευμένη Μαραθώνια Πορεία για την Ειρήνη. Η φωτογραφία του να βαδίζει μόνος κρατώντας το σύμβολο της ειρήνης έγινε συνώνυμη με το σθένος, την αγωνιστικότητα, την αποφασιστικότητα απέναντι στη βία τη εξουσίας. Αλλά και όλη του η απήχηση είχε κυρίως να κάνει με το ηθικό χνάρι που άφηνε.

Εύλογα αναρωτιέται κανείς εάν σήμερα υπάρχει χώρος για τέτοιες μορφές, για πολιτικούς που είναι διατεθειμένοι για τις απόψεις και τις ιδέες τους να αμφισβητήσουν την εξουσία και ακόμη και να δώσουν τη ζωή τους.

Θα μου πείτε άλλοι καιροί τότε. Ίσως, αλλά και πάλι το ηθικό σθένος ξεχωρίζει. Και σήμερα σπανίζει σε ένα πολιτικό τοπίο όπου κυριαρχούν οι επαγγελματίες της δημοσιότητας και όσοι απλώς θέλουν να κάνουν καριέρα. Και που εάν βρουν τα δύσκολα απλώς θα μεταπηδήσουν στον ιδιωτικό τομέα. Το βλέπει κανείς στην ευκολία με την οποία αλλάζουν πολιτικές τοποθετήσεις, στη διαρκή προσαρμοστικότητα προς την κυρίαρχη πολιτική, στη ρευστότητα των θέσεων και ιδεών, στο «στρογγύλεμα» απόψεων και αιχμών.

Όμως, η ιστορία δεν προχωράει έτσι. Η ιστορία πραγματικά προς τα εμπρός μόνο με Λαμπράκηδες πηγαίνει. Με ανθρώπους που βγαίνουν στην «πρώτη γραμμή». Που βάζουν το κεφάλι τους στον τορβά. Που συγκρούονται για να ανοίξουν νέους δρόμους. Που αμφισβητούν. Που δεν φοβούνται να αναλάβουν το όποιο κόστος. Που αντιλαμβάνονται τι θα πει θυσία.



Και οι σκέψεις αυτές γίνονται ακόμη πιο μελαγχολικές μέσα σε ένα πολιτικό τοπίο όπου κυριαρχεί ο υπολογισμός, ενίοτε δε και ο κυνισμός, αλλά και μέσα σε έναν κόσμο όπου ο πόλεμος και η βαναυσότητα είναι στην ημερήσια διάταξη, όπου στην Ουκρανία οι φαντάροι – και από τις δύο πλευρές – είναι «κρέας για κανόνια» και στη Γάζα η ανθρωπιά όλων μας δολοφονείται καθημερινά.

Όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ένα πράγμα. Ο Λαμπράκης στο τέλος ήταν ο πραγματικός νικητής. Τον σκότωσαν, αλλά δεν ηττήθηκε. Γιατί το δίκιο, το δικαίωμα των ανθρώπων να ζουν με ειρήνη και αξιοπρέπεια, δεν μπορεί να ηττηθεί πραγματικά ποτέ.

Να μην ξεχάσουμε τον Λαμπράκη. Να μην ξεχάσουμε ποτέ ότι είμαστε άνθρωποι.

ΥΓ: «Στο πρόσωπο του άξιου γιου της Ελλάδας Γρηγόρη Λαμπράκη, ζήτησαν να σκοτώσουν την ειρήνη, την λεβεντιά, την ανθρωπιά. Μα σκοτώνεται ποτέ ο ήλιος;» Διδώ Σωτηρίου



Ειδήσεις Σήμερα:

Πάσχα στην Αθήνα: Αρχίζουν εκδηλώσεις και μουσικές παραστάσεις για όλη την οικογένεια

 

 Ο Δήμος Αθηναίων υποδέχεται στους χώρους πολιτισμού του από 22 Μαρτίου έως 16 Απριλίου τα παιδιά με τους γονείς τους με δωρεάν πασχαλινές δράσεις.

Τις δράσεις έχει επιμεληθεί ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων, οι οποίες συνδυάζουν την τέχνη, τη δημιουργικότητα και την ελεύθερη έκφραση και αναδεικνύουν τα ήθη και έθιμα του Πάσχα.

Δωρεάν Πασχαλινές δράσεις για όλους

Μικροί και μεγάλοι θα ζήσουν μοναδικές στιγμές δημιουργίας, συμμετέχοντας σε προγράμματα και εργαστήρια κατασκευών, εικαστικής, κεραμικής, μουσικοκινητικής και θεατρικής αγωγής εμπνευσμένα από την πασχαλινή παράδοση, τα οποία θα πραγματοποιηθούν στην Πινακοθήκη, το Κέντρο Τεχνών, το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη», το Ψηφιακό Μουσείο Ακαδημίας Πλάτωνος, το Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», τα Κέντρα Δημιουργικής Μάθησης και το Κέντρο Πηλού του Δήμου Αθηναίων.

Επίσης, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει δύο μοναδικές μουσικές παραστάσεις στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό θέατρο «Μαρία Κάλλας», με ελεύθερη είσοδο, οι οποίες πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του 3ου Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής. Θα παρουσιαστούν στις 13 Απριλίου 2025 η παράσταση «Κερουμπίνι, Ρέκβιεμ» με τη Συμφωνική Ορχήστρα και τη Χορωδία Δήμου Αθηναίων, το Ρέκβιεμ σε ντο ελάσσονα του Λουίτζι Κερουμπίνι, ένα από τα σημαντικότερα έργα θρησκευτικής μουσικής του 19ου αιώνα, ενώ στις 14 και 15 Απριλίου 2025 η παιδική όπερα «Μπρίττεν, Ο κατακλυσμός του Νώε» του Άγγλου συνθέτη Μπέντζαμιν Μπρίττεν, με την Underground Youth Orchestra, την Ορχήστρα Νέων El Sistema Greece και την Παιδική Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Το πρόγραμμα των Πασχαλινών δράσεων αναλυτικά:

 Σάββατο 5 Απριλίου 2025

10:30 | Κέντρο Τεχνών (Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας)

«Πασχαλινά καλαθάκια»

Εικαστικό εργαστήρι για οικογένειες με παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών.

Τα παιδιά μαζί με τους γονείς τους θα κατασκευάσουν πασχαλινά καλαθάκια από χαρτόνι, θα τα ζωγραφίσουν και στη συνέχεια θα τα διακοσμήσουν με διάφορα στοιχεία.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 7232604 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 14:00).

11:00 - 12:00 & 12:00 - 13:00 | Κέντρο Δημιουργικής Μάθησης Νορντάου (Νορντάου 7)

«Ζωγραφική για το πασχαλινό τραπέζι»

Εικαστικό εργαστήρι για παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών.

Ζωγραφίζουμε και πλαστικοποιούμε σουβέρ για να διακοσμήσουμε το πασχαλινό τραπέζι.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 6433128 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 18:00).

Εικαστικές δράσεις και μουσικές παραστάσεις για όλη την οικογένεια εμπνευσμένες από την πασχαλινή παράδοση,

με ελεύθερη συμμετοχή

Κυριακή 6 Απριλίου 2025

10:30 | Κέντρο Τεχνών (Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας)

«Πασχαλινά καλαθάκια»

Εικαστικό εργαστήρι για οικογένειες με παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών.

Τα παιδιά μαζί με τους γονείς τους θα κατασκευάσουν πασχαλινά καλαθάκια από χαρτόνι, θα τα ζωγραφίσουν και στη συνέχεια θα τα διακοσμήσουν με διάφορα στοιχεία.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 7232604 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 14:00).

11:00 - 13:00 | Κέντρο Δημιουργικής Μάθησης Βαφειοχωρείου

(Βαφειοχωρίου & Καρολίδου 2)

«Καλώς μας ήρθες άνοιξη»

Εργαστήρια μουσικοκινητικής και εικαστικής αγωγής για παιδιά ηλικίας από 6 έως 10 ετών.

Οι μικροί κηπουροί φέρνουν την άνοιξη και ανθίζουν τον τόπο, φυτεύοντας λουλούδια.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 6427770 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 18:00).

11:30 | Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων

(Λεωνίδου και Μυλλέρου, Πλατεία Αυδή, Μεταξουργείο)

«Κυνήγι πασχαλινού θησαυρού στην Πινακοθήκη - πιάσε τον λαγό!»

Εικαστικό εργαστήρι για οικογένειες με παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών.

Τα παιδιά καλούνται να δημιουργήσουν με την τεχνική του μπαλονιού, μεγάλα λαγουδάκια που θα τα χρωματίσουν και θα ανακαλύψουν μαζί με αυτά, τους πασχαλινούς θησαυρούς. Στόχος είναι οι συμμετέχοντες να λάβουν μέρος σε μια βιωματική και interactive δράση ψυχαγωγικού και επιμορφωτικού χαρακτήρα.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 5202420 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 14:00).

Ο Δήμος Αθηναίων υποδέχεται στους χώρους πολιτισμού του από 22 Μαρτίου έως 16 Απριλίου τα παιδιά με τους γονείς τους με δωρεάν πασχαλινές δράσεις

Τρίτη 8 Απριλίου 2024

17:00 - 18:00 & 18:00 - 19:00 | Κέντρο Δημιουργικής Μάθησης Ευελπίδων

(Ευελπίδων 18)

«Ζωγραφική για το πασχαλινό τραπέζι»

Εικαστικό εργαστήρι για παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών.

Ζωγραφίζουμε και πλαστικοποιούμε σουβέρ για να διακοσμήσουμε το πασχαλινό τραπέζι.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 8840520 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 18:00).

Σάββατο 12 Απριλίου 2025

11:00 | Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» (Ηρακλειδών 66Α και Θεσσαλονίκης, Θησείο)

Ελληνικό Πάσχα για όλη την οικογένεια στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα»

Εκπαιδευτική δράση για οικογένειες με παιδιά από 5 έως 12 ετών.

Τι σημαίνει για εσάς το Πάσχα;

Με ανοιξιάτικη διάθεση, φαντασία, χρώματα, παλέτες κ.α. δημιουργούμε μια αναστάσιμη σύνθεση σε καμβά.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 3414466 (Δευτέρα - Παρασκευή, 11:00 -14:00).

11:00 - 12:00 & 12:00 - 13:00| Κέντρο Δημιουργικής Μάθησης Κυψέλης

(Καλογερά 18)

«Ζωγραφική για το πασχαλινό τραπέζι»

Εικαστικό εργαστήρι για παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών.

Ζωγραφίζουμε και πλαστικοποιούμε σουβέρ για να διακοσμήσουμε το πασχαλινό τραπέζι.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 8821428 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 18:00).

11:30 | Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων

«Τέχνη και διάστημα, μια πασχαλινή ιστορία!»

Δράση για οικογένειες με παιδιά ηλικίας από 7 έως 12 ετών.

Ανήμερα του εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας της Πτήσης του Ανθρώπου στο Διάστημα, η Πινακοθήκη θα συνδυάσει τα έργα του Απόστολου Φανακίδη με τη στιγμή που ο άνθρωπος για πρώτη φορά περπάτησε στο διάστημα. Ένα ιστορικό γεγονός που άνοιξε το δρόμο για την εξερεύνηση του διαστήματος. Άλλωστε και πίσω στο μακρινό 1961, όταν ετοιμαζόταν η πρώτη πτήση στο διάστημα ήταν ημέρες πασχαλινές.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 5202420 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 14:00).

12:00 | Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη»

(Αγγελικής Χατζημιχάλη 6, Πλάκα)

«Μικρές Λαζαρίνες στο Μουσείο»

Πασχαλινό πρόγραμμα για όλη την οικογένεια.

Για τέταρτη χρονιά στολίζουμε το καλάθι της «Λαζαρίνας» και τραγουδάμε τα κάλαντα της ανάστασης του Λαζάρου.

Δηλώσεις συμμετοχής στα τηλ. 210 3243987 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 14:00).

12:00 - 13:00 & 13:00 - 14:00 | Κέντρο Δημιουργικής Μάθησης Νέου Κόσμου (Σωστράτου 5)

«Ζωγραφίζοντας το Πάσχα»

Δημιουργικό εικαστικό εργαστήρι για παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών.

Τα παιδιά θα δημιουργήσουν πασχαλινά μοτίβα με διάφορα υλικά.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 9247036 (Δευτέρα - Παρασκευή, 11:00 - 18:00).

Κυριακή 13 Απριλίου 2025

11:30 | Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων

«Πολύχρωμες πασχαλινές πινελιές»: Δημιουργώ το δικό μου έργο τέχνης με την τεχνική ασαμπλάζ και ζωγραφίζω επάνω σε αυτό!

Εικαστικό εργαστήρι για οικογένειες με παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών.

Τα παιδιά αφού περιηγηθούν στον εκθεσιακό χώρο με την μουσειοπαιδαγωγό και έρθουν σε επαφή με τα έργα τέχνης, θα φιλοτεχνήσουν ένα δικό τους έργο με την τεχνική ασαμπλάζ (assemblage‎‎), δηλαδή ένα τρισδιάστατο κολλάζ με αντικείμενα (παιχνίδια και διακοσμητικά) από ανακύκλωση.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 5202420 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 14:00).

20:00 | Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» (Ακαδημίας 59)

«Κερουμπίνι, Ρέκβιεμ»

Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία Δήμου Αθηναίων

Το Ρέκβιεμ σε ντο ελάσσονα του Λουίτζι Κερουμπίνι (Luigi Cherubini), γραμμένο το 1816, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα θρησκευτικής μουσικής του 19ου αιώνα. Ένα αριστούργημα που γεφυρώνει τη θρησκευτική παράδοση με τη ρομαντική ευαισθησία και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από μεγάλους συνθέτες.

Μουσική διεύθυνση: Άλκης Μπαλτάς

Διεύθυνση χορωδίας: Σταύρος Μπερής

Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του 3ου Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής.

Μεγάλη Δευτέρα 14 Απριλίου 2025

11:00| Ψηφιακό Μουσείο Ακαδημίας Πλάτωνος (Μοναστηρίου και Κρέοντος 1, Ακαδημία Πλάτωνος)

«Πασχαλινές Σκιτσογραφίες!»

Πασχαλινή δράση για παιδιά ηλικίας από 7 έως 13 ετών.

Δοκιμασίες ζωγραφικής με ένα ζάρι και πολύ γέλιο!

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 5142138 (Δευτέρα - Παρασκευή, 10:00 - 15:00).

17:30 | Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας»

«Μπρίττεν, Ο κατακλυσμός του Νώε»

Underground Youth Orchestra, Ορχήστρα Νέων El Sistema Greece, Παιδική Χορωδία Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Παιδική όπερα του Άγγλου συνθέτη Μπέντζαμιν Μπρίττεν (Benjamin Britten), που παρουσιάζει η Εθνική Λυρική Σκηνή για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Το έργο, γραμμένο ως μουσικοπαιδαγωγική πρωτοβουλία για παιδιά και νέους στην Αγγλία τη δεκαετία του 1950, βασίζεται σε ένα μεσαιωνικό θεατρικό έργο που εξιστορεί με γλαφυρό και συχνά κωμικό τρόπο την πασίγνωστη ιστορία για τον κατακλυσμό και την κιβωτό του Νώε.

Μουσική διεύθυνση: Κυριακή Κουντούρη, Σκηνοθεσία: Θέμελης Γλυνάτσης, Εικαστική ταυτότητα παράστασης: Χριστίνα Δημητρά, Κινησιολογία: Κατερίνα Γεβετζή, Σχεδιασμός φωτισμών: Δημήτρης Κουτάς, Διευθύντρια Ορχήστρας Νέων: Κυριακή Κουντούρη, Διευθύντρια Παιδικής Χορωδίας Εθνικής Λυρικής Σκηνής: Κωνσταντίνα Πιτσιάκου, Βοηθοί σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεβετζή - Γιάννης Μεγάλου

Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του 3ου Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής.

Μεγάλη Τρίτη 15 Απριλίου 2025

16:00 - 17:30 & 18:00 - 19:30 | Κέντρο Πηλού (Φανοσθένους & Σφιγγός)

«Μια ωραία πεταλούδα στην Ανάσταση»

Εργαστήριο γνωριμίας με τον πηλό και την κεραμική για όλη την οικογένεια με πλάσιμο πήλινης πεταλούδας.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 9247031 (Δευτέρα & Παρασκευή: 15:00 - 20:00 & Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη: 10:00 - 15:00).

17:30 | Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» (Ακαδημίας 59)

«Μπρίττεν, Ο κατακλυσμός του Νώε»

Underground Youth Orchestra, Ορχήστρα Νέων El Sistema Greece, Παιδική Χορωδία Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Παιδική όπερα του Άγγλου συνθέτη Μπέντζαμιν Μπρίττεν (Benjamin Britten), που παρουσιάζει η Εθνική Λυρική Σκηνή για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Το έργο, γραμμένο ως μουσικοπαιδαγωγική πρωτοβουλία για παιδιά και νέους στην Αγγλία τη δεκαετία του 1950, βασίζεται σε ένα μεσαιωνικό θεατρικό έργο που εξιστορεί με γλαφυρό και συχνά κωμικό τρόπο την πασίγνωστη ιστορία για τον κατακλυσμό και την κιβωτό του Νώε.

Μουσική διεύθυνση: Κυριακή Κουντούρη, Σκηνοθεσία: Θέμελης Γλυνάτσης, Εικαστική ταυτότητα παράστασης: Χριστίνα Δημητρά, Κινησιολογία: Κατερίνα Γεβετζή, Σχεδιασμός φωτισμών: Δημήτρης Κουτάς, Διευθύντρια Ορχήστρας Νέων: Κυριακή Κουντούρη, Διευθύντρια Παιδικής Χορωδίας Εθνικής Λυρικής Σκηνής: Κωνσταντίνα Πιτσιάκου, Βοηθοί σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεβετζή - Γιάννης Μεγάλου

Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του 3ου Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής.

Μεγάλη Τετάρτη 16 Απριλίου 2025

16:00 - 17:30 & 18:00 - 19:30 | Κέντρο Πηλού (Φανοσθένους & Σφιγγός)

«Μια ωραία πεταλούδα στην Ανάσταση»

Εργαστήριο γνωριμίας με τον πηλό και την κεραμική για όλη την οικογένεια με πλάσιμο πήλινης πεταλούδας.

Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 9247031 (Δευτέρα & Παρασκευή: 15:00 - 20:00 & Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη: 10:00 - 15:00).

*Το πρόγραμμα ενδέχεται να τροποποιηθεί.

via

Συναυλία στο «Σπίτι του Ελύτη» - «Δος μοι τούτον τον ξένον»

   

 Η Ποίηση των Ιερών κειμένων της Μεγάλης Εβδομάδας συναντά την πνευματικότητα της Μουσικής, σε ένα ξεχωριστό πρόγραμμα ψυχικής συμμετοχής, στοχασμού και κατάνυξης.Το πρόγραμμα, το οποίο αποτελείται από δύο μέρη, παρουσιάζεται δύο φορές: Μεγάλη Τρίτη και Μεγάλη Τετάρτη στις 19:00.

Α’ Μέρος

ΓΙΟΧΑΝ ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ ΜΠΑΧ

«Η θρησκευτική σκέψη υπήρξε το διάπυρο κέντρο της ζωής του Μπαχ» γράφει η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου, μοναδική ερμηνεύτρια της μουσικής του. Κείμενα από τις Ακολουθίες του Θείου Πάθους διαλέγονται με τη μουσική.

Πιάνο: Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου
Απαγγελία: Ιουλίτα Ηλιοπούλου

Β’ Μέρος

ΔΟΣ ΜΟΙ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΞΕΝΟΝ

ΩΔΗ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΥΡΟΥΠΟΥ για βαρύτονο, αφηγητή και οργανικό σύνολο

Πρώτη εκτέλεση

Η σπαρακτική ικεσία του Ιωσήφ για την αποκαθήλωση και ταφή του εσταυρωμένου Χριστού, μέσα από το νέο έργο του Γιώργου Κουρουπού, αναφορά στον Πάσχοντα Ιησού, αλλά και στον κάθε διπλανό μας ξένο.

Τραγούδι: Άγγελος Χονδρογιάννης
Αφήγηση: Ιουλίτα Ηλιοπούλου
Τρομπέτες: Σπύρος Αρκούδης, Χρήστος Αρμενιάκος.
Κόρνα: Αντώνης Λαγός, Άκης Μπουχάγιαρ
Τρομπόνι: Χρήστος Γιάκας
Κρουστά: Θοδωρής Βαζάκας,Μιχάλης Διακογιώργης

Εισιτήριο: 10 ευρώ
Πληροφορίες: www.elytishousemuseum.gr

Ο Θέσπις και η γέννηση της τραγωδίας

Ο Θέσπις, (6ος αιώνας π.Χ., Αθήνα), Έλληνας ποιητής, λέγεται ότι γεννήθηκε στο δήμο της Ικαρίας. Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, ο Θέσπις ήταν ο πρώτος ηθοποιός στο ελληνικό δράμα. Συχνά ονομαζόταν εφευρέτης της τραγωδίας και καταγράφηκε ως ο πρώτος που έκανε μια τραγωδία στα Μεγάλα (ή Πόλη) Διονύσια (περίπου το 534 π.Χ.). Οι μελετητές διαφωνούν ως προς τα λιγοστά στοιχεία σχετικά με τον Θέσπη και τον ρόλο του στην ανάπτυξη του ελληνικού δράματος. Σύμφωνα με τον Έλληνα ρητορικό Θεμιστή (4ος αιώνας μ.Χ.), ο Αριστοτέλης είπε ότι η τραγωδία ήταν εντελώς χορωδία έως ότου ο Θέσπις εισήγαγε τον πρόλογο και τις εσωτερικές ομιλίες.

Αν ναι, ο Θέσπις ήταν ο πρώτος που συνδύασε το χορωδιακό τραγούδι με τις ομιλίες ενός ηθοποιού, και ξεκίνησε ο τραγικός διάλογος όταν ο ηθοποιός αντάλλαξε λόγια με τον αρχηγό του χορού.

Αρχαίες πηγές μαρτυρούν ακόμα πως ο Θέσπις πρόσθεσε στα διθυραμβικά τραγούδια τον πρόλογο και τις ρήσεις, δηλαδή τα πρώτα ομιλητικά μέρη, και πως επινόησε τις υφασμάτινες μάσκες. Και αν ακόμα οι παραπάνω νεωτερισμοί είχαν προετοιμαστεί ή προεξοφληθεί από τη φυσική εξέλιξη του διθυράμβου, ο Θέσπις ήταν που διαμόρφωσε την πρώιμη τραγωδία και καθιέρωσε τις τραγικές παραστάσεις ως οργανικό μέρος της αθηναϊκής λατρείας του Διονύσου.

Από τα έργα του μας σώζονται τέσσερις τίτλοι και πέντε μικρά αποσπάσματα, που όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι είναι δικά του.

Πιο Αναλυτικά

Κατά τον 6ο και 7ο αιώνα στον ελλαδικό χώρο από τα τελεστήρια αναδύεται η μορφή των θεάτρων, ενώ ο Θέσπις  εξελίσσει τα θεατρικά και σκηνικά μέσα. Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι ένας από τους πιο σημαντικούς ευρετές του θεάτρου είναι ένας άνθρωπος γνωστός για τις περιοδείες. Έτσι λοιπόν, λέγεται ότι ο Θέσπις, που πρώτος συνέδεσε τ’ όνομά του με την τέχνη του θεάτρου, ταξίδευε μαζί με τον χορό του ξεκινώντας από την Ικαρία (περιοχή της Αττικής), κουβαλώντας τις αποσκευές του σ’ ένα κάρο. Ο Οράτιος, ο οποίος γράφει 500 χρόνια μετά την εμφάνιση του Θέσπη -υπολογίζεται ότι ο Θέσπις δίνει παραστάσεις ήδη από το 560 π.Χ.- είναι ο πρώτος που καταγράφει την ιστορία του και ισχυρίζεται ότι έκανε περιοδείες, ενώ είναι πιθανό -αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις- ότι ταξίδευε και έξω από την Αττική. Αντίστοιχη αναφορά συναντάμε και στον Οβίδιο: «Ο Θέσπις πρώτος, μουτζουρωμένος με τρυγιά/ γύριζε με τούτη την εύθυμη τρέλα στα χωριά» Το κάρο, που προαναφέρθηκε, με το οποίο κουβαλούσε τις αποσκευές του δεν αποτελούσε μόνο μέσο μεταφοράς, αφού «το πίσω μέρος και το πάτωμά του […] μπορούσε να μετατρέπεται σε αυτοσχέδια σκηνή»

Μέσα από αυτή την σκηνική εξέλιξη προκύπτουν τα δύο πιο βασικά συστατικά στοιχεία του θεατρικού χώρου: η σκηνή και το προσκήνιο. Η πρώτη λειτουργεί ως αναπαραστατικός χώρος και το δεύτερο ως χώρος δράσης των ηθοποιών. Εξ’ άλλου, η λέξη σκηνή στην ελληνική γλώσσα σημαίνει επίσης αντίσκηνο, δηλαδή κάτι το οποίο στήνεται εύκολα και γρήγορα και μετακινείται με την ίδια ευκολία.  Άλλοι μελετητές υποστηρίζουν ότι το περίφημο άρμα ήταν περισσότερο μία κινούμενη κατασκευή για να τιμηθούν οι θεοί παρά ένα καραβάνι περιοδευόντων ηθοποιών.

Σύμφωνα με πληροφορίες που συλλέγουμε απ’ τον Διοσκορίδη, τον Πλούταρχο, τον Κλήμη, τον Ευάνθιο κι ακόμ’ απ’ τον Αθήναιο, τον Διογένη τον Λαέρτιο και τη Σούδα, πρέπει να θεωρήσουμε ότι ο Θέσπις υπήρξε ο πατέρας της τραγωδίας και πιο συγκεκριμένα :
1) Ανακάλυψε το τραγικό είδος και δημιούργησε το τραγικό άσμα.
2) Επινόησε πρώτος τους σατύρους.
3) Χορογράφησε ο ίδιος τα έργα του.
4) Καθιέρωσε τον Πρώτο Υποκριτή.
5) Έβαψε το πρόσωπό του με φυσικές χρωστικές ουσίες και μετά έφτιαξε Προσωπεία από πανί, δηλαδή υφασματένιες μάσκες.
6) Πρόσθεσε στα διθυραμβικά τραγούδια τον πρόλογο και τις ρήσεις, δηλαδή τα πρώτα ομιλητικά μέρη.
Τη θεατρική του σταδιοδρομία την άρχισε πριν απ’ το 600 π.Χ.
Ο Σόλων, γέρος πια, τον κατηγόρησε ότι η θεατρική του τέχνη βασίζεται στο ψέμα. Έτσι τουλάχιστον μας λεει ο Πλούταρχος.

Αν και ο Αριστοτέλης δεν τον αναφέρει καθόλου ούτε κι οι παλιότεροι συγγραφείς, όμως ο Αριστοφάνης στο τελευταίο επεισόδιο στους Σφήκες τον αναφέρει ως εκπρόσωπο της παλιάς τραγικής τέχνης.
Τίτλοι και αποσπάσματα απ’ τα έργα του Θέσπη φτάσαν σε μας, αλλά σίγουρα όχι γνήσια. Κατά τη Σούδα είναι: Άθλα Πελίου ή Φορβάς, Ιερείς, Ήμίθεοι, Πενθεύς. Για το πόσο σημαντικός ήταν ο Θέσπις μπορεί να το καταλάβει κανείς από το γεγεονός ότι κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα κυκλοφορούσαν με τ’ όνομά του νόθα έργα.

Οταν σε όλη του την ιστορία το ανθρώπινο είδος με διάφορες μεθόδους, μαγικού χαρακτήρα στους προϊστορικούς και πρώιμους ιστορικούς χρόνους, προσπαθούσε να εξαγνισθεί με πολλών ειδών καθαρμούς και ενώ κάποιοι άλλοι λαοί επινόησαν τον  αποδιοπομπαίο τράγο**,  οι Ελληνες επινόησαν  για κάθαρση την τραγωδία:

Ο Αριστοτέλης, στην Ποιητική του, καθορίζοντας τα ιδεώδη χαρακτηριστικά της τραγωδίας, δίνει τον εξής ορισμό: “Τραγωδία ουν εστίν μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας, μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω χωρίς εκάστω των ειδών εν τοις μορίοις, δρώντων και ου δι’ απαγγελίας, δι’ ελέου και φόβου περαίνουσα, την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν”.

Η τραγωδία είναι μίμηση, ελεύθερη αναπαράσταση μίας αξιόλογης πράξης, η οποία έχει αρχή, μέση και τέλος και χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μελωδίας. Όλα όμως αυτά τα στοιχεία δεν είναι τυχαία και ανομοιόμορφα διασκορπισμένα, αλλά ακολουθούν μία συγκεκριμένη αλληλουχία. Κυρίαρχο γνώρισμα είναι η δράση, δηλαδή δεν περιορίζεται στην απλή απαγγελία αλλά προχωρά στην μίμηση των ηρώων. Μέσα από τις καταστάσεις του ελέου και του φόβου, επέρχεται η κάθαρση, μία έννοια πολυσύνθετη και πολυδιάστατη. Σύμφωνα με την ευρύτερα παραδεκτή άποψη, η κάθαρση είναι η λύτρωση, η ψυχική ανακούφιση στην οποία φτάνουν οι θεατές με το να συμπάσχουν, να ταυτίζονται και να αγωνιούν για την τύχη των ηρώων.

Ο Θέσπις ήταν ο πρώτος από τους χορευτές του Διθυράμβου που βγήκε από τον κύκλο του χορού και αποκρίθηκε στους χορευτές. Έτσι είχαμε την αρχή ενός διαλόγου και την μετάβαση από την αφήγηση στην δράση. Ο Θέσπις κατασκεύασε ένα άρμα και μαζί με τους “χορευτές” του περιόδευσε σ’ όλη την Αττική παίζοντας τα Δράματα που ίδιος έγραφε.

Ο παροιμιώδης όρος αποδιοπομπαίος τράγος κατάγεται από μια τελετουργία που περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη, το Γιομ Κιπούρ, την Ημέρα της Εξιλέωσης. Δύο τράγοι παραδίδονται από την κοινότητα στον ιερέα ως θυσία εξαγνισμού. Ο ιερέας ρίχνει κλήρους για τους δύο τράγους στο ιερό προορίζοντας τον ένα για τον Γιαχβέ και τον άλλο για τον Αζαζέλ. Εκείνος του Γιαχβέ θυσιάζεται με τον κανονικό τρόπο, ο άλλος του Αζαζέλ στήνεται ζωντανός μπροστά στο ναό και ο ιερέας ακουμπάει τα δύο του χέρια στο κεφάλι του τράγου και εξομολογείται τις αμαρτίες του Ισραήλ. Μετά ο τράγος παραδίδεται σε έναν άνθρωπο που τον πηγαίνει στην έρημο -μακριά από τους εύφορους αγρούς, τα έργα των ανθρώπων..

Πέρα από μεταγενέστερες αναπαραστάσεις του άρματος του Θέσπη και τις μεταγενέστερες γραπτές αναφορές, δεν υπάρχουν πρωτογενή τεκμήρια που να αποδεικνύουν τις πληροφορίες που έφτασαν ως εμάς. Όμοια με όλες τις άλλες γνώσεις που έχουμε για την προκλασική περίοδο, οι ιστορήσεις σχοινοβατούν ανάμεσα στον μύθο και την ιστοριογραφία. Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι ακόμα και αν όσα αποδίδονται στον Θέσπη δεν αποτελούν τελικά την πραγματικότητα, δεν μειώνεται αναγκαστικά η εγκυρότητα των πληροφοριών γύρω από την πρακτική του θεάματος που περιοδεύει ανά την Ελλάδα κατά τα χρόνια της γέννησης του θεάτρου. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε, λοιπόν, με αρκετή ασφάλεια, ότι ακόμα και μετά τον Θέσπη και την καθιέρωση της θεατρικής τέχνης, όπως και του θεατρικού χώρου στον Ελλαδικό χώρο, συνεχίζει η πρακτική της περιοδείας από θεατρικά σχήματα. Δεν γνωρίζουμε εάν παρουσίαζαν ολοκληρωμένα έργα, ενδέχεται να συνέχιζαν την παράδοση των διθυραμβικών χορών με αφορμή διάφορες θρησκευτικές γιορτές. Την πρώτη ημέρα των Εν Άστει Διονυσίων, γινόταν μία μεγάλη πομπή στην πόλη των Αθηνών, όπου λάμβαναν μέρος και οι υποκριτές φορώντας τα κοστούμια τους χωρίς όμως τις μάσκες τους.

Αυτού του είδους οι πρακτικές ενισχύουν την πεποίθηση που έχουμε σήμερα ότι το θέατρο της αρχαιότητας δεν χάνει ποτέ στην πορεία του τον δεσμό του με τις θρησκευτικές γιορτές, οι οποίες περιλαμβάνουν πολύ έντονα το στοιχείο της θεατρικότητας σε συνδυασμό με την κίνηση: την αναπαράσταση του θεού και της ζωής του και την διάδοση του μηνύματος αυτού σε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται μέσα από την κίνηση.

 

Πηγές και Βιβλιογραφία

Πέτρος Μαρτινίδης, Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου, Νεφέλη, Αθήνα, 1999, σ. 139.

Brockett-Hildy, Ιστορία του Θεάτρου

Ovide, «Ars Poetica», v.275-277, ψαλμός ΙΙΙ, στο: Νικολά Μπουαλώ, Ποιητική Τέχνη, εισ.-μτφ.-σχ. Φανή Παιδή, Αθήνα, Στιγμή, 2010, σ. 55.

Φίλις Χάρτνολ, Ιστορία του Θεάτρου, μτφ. Ρούλα Πατεράκη, Υποδομή, Αθήνα, 1980, σ.11

Βαφειάδη Κ.  Ζητήματα χώρου στο περιοδεύον θέατρο, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 2018

 via

Χριστουγεννιάτικα δέντρα με μαλλί

 

Σήμερα θα μοιραστώ μια εύκολη ιδέα για χριστουγεννιάτικη χειροτεχνία για μικρούς και μεγάλους. Χριστουγεννιάτικα δέντρα με μαλλί!!! Είναι μία σούπερ εύκολη αλλά τόσο όμορφη χειροτεχνία !!

Έκοψα από χαρτόνι τρίγωνα δεντράκια. Δεν χρειάζεται να είναι ολόισια.. Αυτό έχει και τη χάρη του άλλωστε.

Και μετά η διαδικασία είναι πανεύκολη. Απλά τυλίγω γύρω γύρω το μαλλί. Και όταν καλύψω την επιφάνεια που θέλω, δένω από την πίσω πλευρά. Επίσης δεν είναι απαραίτητο να το καλύψετε ολόκληρο.

Εγώ χρησιμοποίησα πράσινο και άσπρο μαλλί..

Μπορείτε να αξιοποιήσετε οτιδήποτε έχετε στο σπίτι!!

• Κουμπιά
• Πομ πομ
• Αυτοκόλλητα
• Πούλιες
• Χάντρες
• Χάρτινα αστέρια
• Στολίδια από τσόχα

via

Χριστουγεννιάτικο σπίτι από ρολό χαρτιού υγείας

Μια πανεύκολη και πανέμορφη κατασκευή που μπορειτε να φτιαξετε με τα παιδια σας. Τα υλικα ειναι ηδη στο σπίτι μας! Καλη επιτυχία

\

Via

Φθινοπωρινές κατασκευές με φύλλα!

Πόσο όμορφη ιδέα για να περάσουμε δημιουργικό χρόνο με το παιδί μας.  Φτιαχνεται με ένα μόλις φθινοπωρινό φύλλο και λίγα κομμάτια από χαρτια! Καλή επιτυχία!

via

Πέθανε ο Χρήστος Γιανναράς: Έσβησε η τελευταία φλόγα της ελληνικής φιλοσοφίας

Ο Χρήστος Γιανναράς έφυγε απ' τη ζωή, αφήνοντας μια πιο φτωχή Ελλάδα.

Ο Χρήστος Γιανναράς , εξέχων σύγχρονος Έλληνας φιλόσοφος και συγγραφέας, απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών. Ο γιος του μοιράστηκε την είδηση ​​του θανάτου του στο Facebook. 

Ο Γιανναράς είχε λάβει την υποτροφία του Ιδρύματος Alexander von Humboldt στη Γερμανία και ήταν μέλος τόσο της  Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών  όσο και της Διεθνούς Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Επιστημών στις Βρυξέλλες. Επί 13 χρόνια αρθρογραφούσε τακτικά στην εφημερίδα «Το Βήμα» για κοινωνικά και πολιτικά θέματα, ενώ από το 1993 ήταν ο αρθρογράφος της «Καθημερινής». Εκτός από το συγγραφικό του έργο, εμφανιζόταν στην τηλεόραση και διετέλεσε διευθυντής του περιοδικού « Σύνορο»,  το οποίο κυκλοφόρησε από το 1964 έως το 1967.

Από το 1982 έως το 2002 ήταν καθηγητής φιλοσοφίας στο  Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα,  όπου δίδασκε φιλοσοφική ορολογία, πολιτική φιλοσοφία και πολιτιστική διπλωματία. Δίδαξε επίσης ως επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμια του Παρισιού, της Γενεύης, της Λωζάνης και της Κρήτης. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 10 ευρωπαϊκές γλώσσες.

Ο Γιανναράς αφήνει πίσω του ένα σημαντικό έργο επικεντρωμένο στις διακρίσεις μεταξύ της ελληνικής και της δυτικοευρωπαϊκής φιλοσοφίας και της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης. Το βιβλίο του «Η ελευθερία της ήθους» έχει ιδιαίτερη επιρροή, θεωρείται συχνά ως το θεμέλιο αυτού που έγινε γνωστό ως «νεοορθοδοξία» και έχει παρομοιαστεί με τον «Μάη του '68» στην ορθόδοξη θεολογία και ηθική .     

Καλό ταξίδι δάσκαλε!

Χρήστος Γιανναράς: 6 αγαπημένα μας αποφθέγματα

1. Σὲ κάθε ἔρωτα ξαναζεῖ ἡ ἐμπειρία τῆς γεύσης τοῦ παραδείσου καὶ τῆς ἀπώλειας τοῦ παραδείσου. Σπουδάζουμε τὸν ἔρωτα μόνον ἐξόριστοι ἀπὸ τὴν πληρότητα τῆς ζωῆς ποὺ αὐτὸς χαρίζει.
2. Ο έρωτας είναι το σημαντικότερο πράγμα με το οποίο ερχόμαστε αντιμέτωποι, αλλά και το πιο επικίνδυνο
3. Στὴν ἐμπειρία τοῦ ἔρωτα εἴμαστε ὅλοι πρωτόπλαστοι.
4. Γνωρίζουμε τον έρωτα μόνο στην απόσταση της αποτυχίας. Πριν την αποτυχία δεν υπάρχει γνώση· η γνώση έρχεται πάντα μετά τη βρώση του καρπού. Σε κάθε έρωτα ξαναζεί η εμπειρία της γεύσης του παραδείσου και της απώλειας του παραδείσου. Σπουδάζουμε τον έρωτα μόνον εξόριστους από την πληρότητα της ζωής που αυτός χαρίζει.
5. Εύχομαι να ξεπεράσεις τα σημερινά παιδιά ότι Έλληνας δε γεννιέσαι, γίνεσαι…
6. Οι άνθρωποι σήμερα δεν ξέρουν να σχετίζονται...

via