Όμως δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα. Άδικα περιμένουμε.
Ούτε όλα τα προβλήματα μας θα λυθούν ούτε κάτι φοβερό θα γίνει.
Η ζωή είναι μικρά πολύ μικρά καθημερινά πράγματα. Εκεί είναι η ομορφιά της.
Μαθαίνουμε λοιπόν να μην αναβάλουμε την χαρά, περιμένοντας την μεγάλη στιγμή και μεταμορφώνουμε με απλές κινήσεις και επιλογές την καθημερινότητα μας.
Η χαρά είναι κρυμμένη στο πρωινό ξύπνημα, στο καφέ ή τσάι που φτιάχνεις και πίνεις.
Στο νερό που αγγίζει το δέρμα σου.
Στα πρώτα βήματα που ορίζουν την γή σου.
Στην προσευχή που θυμίζει την αιώνια καταγωγή σου.
Σε λόγια και σκέψεις ευχαριστίας για την ύπαρξη σου.
Σε ένα καντήλι που θα ανάψεις, σε ένα λιβάνι που θα μυρίσεις, στο φαγητό που ετοιμάζεις για σένα ή την οικογένεια σου.
Στην δουλειά που κάνεις ή μοιράζεσαι με άλλους ανθρώπους.
Στον περίπατο με έναν φίλο ή με το αγαπημένο σου ζωο.
Στην βροχή που σε πλένει, στην γη που σε κρατά, στον αέρα που σε σκορπά, στην φωτιά που μέσα σου κεντά.
Στην χειραψία που είσαι παρών. Στην αγκαλιά που δεν είσαι απών. Στο φιλί που λαχταράς, στην ψυχή που αγαπάς στο έρωτα που δεν ρωτά.
Πάψε να τα αναβάλεις όλα για "μετά". Το "μετά" υπάρχει μόνο στον νου σου. Τώρα αποφάσισε να ζήσεις το δώρο της ύπαρξης. Είσελθε στο "παρόν" και ζήσε το ως αιωνιότητα.
Θα μου πεις "ναι αλλά τώρα δεν νιώθω καλά". Αλήθεια είναι, αλλά ακόμη κι εάν το παρόν σου δεν είναι το καλύτερο σήμερα είναι το μόνο πάνω στο οποίο μπορείς να κτίσεις ένα καλύτερο αύριο.
