Τα νεογέννητα παπάκια να με παίρνουν από πίσω...
Τα ανοιξιάτικα ζαχαρωτά της γιαγιάς...
Να βάφω με την κόρη μου αυγά...
Την νηστεία και την γλυκιά προσμονή της σοκολάτας...
που είναι Άνοιξη και βλέπω τα λιβάδια των ονείρων μου, ξύπνια...
Την Αντριάνα να χοροπηδάει ψηλά ψηλά με τα καινούργια, κατακόκκινα πασχαλινά της παπουτσάκια!
Το πασχαλινό αυγό και την γλυκιά προσμονή τι δώρο έχει μέσα...
την Ελλάδα μας...
να πιάσω στα χέρια μου το Άγιο Φως...κι ύστερα...
"φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη, πέστε Χριστός ανέστη, εχθροί και φίλοι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου