Ο γολγοθάς της υιοθεσίας στην Ελλάδα

φωτογραφία από

Σήμερα, θα σας μιλήσω για έναν διαφορετικό Γολγοθά. Τον γολγοθά της υιοθεσίας στην Ελλάδα. Έως και 3 χρόνια περιμένουν οι ανάδοχοι γονείς για να καταφέρουν τελικά να υιοθετήσουν ένα παιδί, χρονικό διάστημα κατά το οποίο τα παιδιά παραμένουν σε ιδρύματα, με τον εγκλεισμό να έχει τραγικές συνέπειες στην υγεία τους. Η γραφειοκρατία συχνά ωθεί τους γονείς στην ιδιωτική υιοθεσία, όπου οι διαδικασίες, ωστόσο, δεν είναι ξεκάθαρες και ορισμένες φορές... παράνομες. 

Παρά το νόμο του υπουργείου Δικαιοσύνης 3719/2008, που έδινε ελπίδα στους ανάδοχους γονείς για επίσπευση των διαδικασιών υιοθεσίας, δύο χρόνια μετά, ειδικοί στον τομέα των υιοθεσιών τονίζουν πως η κατάσταση παραμένει σχεδόν ίδια. Ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας» για τις υιοθεσίες υπογραμμίζει πως το τοπίο σε ό,τι αφορά τις χρονοβόρες καθυστερήσεις παραμένει θολό και γκρίζο, τη στιγμή που υπολογίζεται ότι γίνονται κάθε χρόνο πάνω από 500 υιοθεσίες παιδιών στην Ελλάδα. Οι αιτήσεις για ιδιωτική υιοθεσία εκδικάζονται στα κατά τόπους πρωτοδικεία, αφού προηγουμένως έχουν επιληφθεί τα τμήματα Πρόνοιας των Νομαρχιών, ενώ άγνωστο παραμένει τώρα ποιες αρμοδιότητες θα περάσουν στις περιφέρειες.

Έχοντας επίγνωση των καθυστερήσεων των δικαστηρίων και της γραφειοκρατίας, οι υποψήφιοι γονείς, αφού έχουν εξαντλήσει όλες τις άλλες εναλλακτικές, στρέφονται προς την ιδιωτική υιοθεσία. Η διατύπωση του νόμου 3719/08 περί συναίνεσης της βιολογικής οικογένειας του παιδιού, όπως εξηγεί στην «Ελευθεροτυπία», η δικηγόρος Σοφία Νικηφόρου-Αναστασιάδου από τη Θεσσαλονίκη, ορισμένες φορές μπερδεύει τα δικαστήρια, που ερμηνεύουν κατά το δοκούν, σε σημείο να γίνουν πιο περίπλοκα τα πράγματα και στις ιδιωτικές υιοθεσίες.

Ως μοναδικό θετικό στοιχείο της ελεύθερης υιοθεσίας εκτιμάται ότι είναι η διευκόλυνση όσων είναι χωρίς σύντροφο, παρ' ότι συνήθως δεν προτιμώνται από τα κρατικά ιδρύματα. «Αν υπάρχει ένα ζευγάρι κι ένας μόνος που θέλουν να υιοθετήσουν ένα παιδί, σαφέστατα θα προτιμήσουμε το ζευγάρι, ώστε να υπάρχουν και τα δύο πρότυπα στο παιδί», σημειώνουν από το Κέντρο Βρεφών «Μητέρα». 

Παρά το γεγονός ότι ο νόμος απαγορεύει ρητά τη δωροληψία για την απόκτηση ενός παιδιού, ανάμεσα σε βιολογική και θετή οικογένεια, οι ιδιωτικές υιοθεσίες είναι επιρρεπείς στην παρανομία, καθώς αρκετές φορές εμπλέκονται κυκλώματα κυρίως από τη Βουλγαρία, που εκμεταλλεύονται συστηματικά εγκύους.

Θύματα της γραφειοκρατίας δεν είναι μόνο οι υποψήφιοι γονείς βεβαίως, αλλά και τα ίδια τα παιδιά, τα οποία μέχρι την υιοθεσία τους αναγκάζονται να παραμείνουν έγκλειστα στα ιδρύματα από 2 έως και 3 χρόνια. Όπως σημειώνει το ρεπορτάζ, στο Κέντρο Βρεφών «Μητέρα» υπάρχουν και μωρά που παρουσιάζουν μικροπροβλήματα στην ανάπτυξη, εξαιτίας της παρατεταμένης παραμονής στο Ίδρυμα, ώσπου ν' απελευθερωθούν νομικά. 

Έτσι, ακόμη κι αν ένα μωρό είναι υγιές αλλά λόγω των χρονοβόρων δικαστικών διαδικασιών παραμείνει πολύ καιρό μέσα στο Ίδρυμα, έχοντας πολύ λιγότερες ελπίδες τελικά να υιοθετηθεί, καθώς το μωρό μεγαλώνει και οι περισσότεροι γονείς ζητούν στις αιτήσεις τους συνήθως παιδιά έως 1,5 έτους. Αλλά και στη συνέχεια κάποιοι θα το απορρίψουν λόγω προβλημάτων υγείας, που ενδέχεται ν' αντιμετωπίζει εξαιτίας του εγκλεισμού.

Όταν ένα μωρό εγκαταλείπεται στο μαιευτήριο χρειάζεται χρόνος και συνδρομή της Αστυνομίας, ώστε να βρεθεί η βιολογική τους μητέρα. Με εξαίρεση τις περιπτώσεις κακοποίησης του παιδιού, οι υπηρεσίες επιδιώκουν πάντοτε ν' αποκατασταθεί η σχέση με τον βιολογικό γονιό. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε χρειάζεται δικαστική απόφαση ότι ο βιολογικός γονιός δεν μπορεί ή δεν πρέπει να πάρει το παιδί του πίσω, με αποτέλεσμα να περνά ένα τρίμηνο. Στο Κέντρο Βρεφών «Μητέρα», που αποτελεί σήμερα τον μεγαλύτερο ελληνικό δημόσιο φορέα για υιοθεσίες βρεφών και παιδιών, τελειώνουν τώρα τις αιτήσεις υιοθεσίας για υγιή μωρά, που κατατέθηκαν την περίοδο 2006-7! 

«Συχνά μας κατηγορούν ότι δεν δίνουμε παιδιά στον κόσμο», δηλώνει στην εφημερίδα ο πρόεδρος του Κέντρου Βρεφών «Μητέρα», Δημήτρης Βεζυράκης. «Χρειάζεται πρώτα ν' αποκλειστεί η πιθανότητα να επιστρέψουν στη φυσική τους οικογένεια, ώστε να δοθούν για υιοθεσία. Εάν ένας γονιός είναι τοξικομανής κι ενταχθεί σε πρόγραμμα απεξάρτησης, δεν μπορείς να του στερήσεις το δικαίωμα ν' ανακτήσει το παιδί του. Έχουμε μεγάλη ευθύνη να βρούμε κατάλληλους γονείς, ώστε τα παιδιά να μην ταλαιπωρηθούν ξανά και υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στα δικαστήρια, ώσπου να πάρουμε την επιμέλεια. Υπάρχουν παιδιά που είναι ελεύθερα νομικά, έτοιμα προς υιοθεσία, όμως αντιμετωπίζουν μικροπροβλήματα ή μεγαλύτερα προβλήματα υγείας (ανάπτυξη, νοητική υστέρηση, κινητικά). Άμα ζητηθεί μάλιστα ένα τέτοιο παιδί, τότε οι διαδικασίες επισπεύδονται. Συνήθως όμως στις αιτήσεις τους οι Έλληνες ζητούν υγιή παιδιά», προσθέτει.

Τα προβλήματα στη διαδικασία της υιοθεσίας εντοπίζονται, ωστόσο, και στη μείωση του προσωπικού των Κέντρων Βρεφών, αφού πτυχιούχοι σε προνοιακές δομές είχαν προσληφθεί μέσω Stage. Ο νόμος προβλέπει τη δυνατότητα υιοθεσιών κι από τα 13 Κέντρα Παιδικής Μέριμνας ή άλλους φορείς που υπάρχουν σ' όλη την Ελλάδα, κάτι που στην πράξη δεν εφαρμόζεται, μεταξύ άλλων, διότι οι υπηρεσίες δεν διαθέτουν επαρκές προσωπικό, συνεπώς δεν θα μπορούσαν να οργανώσουν τις διαδικασίες της υιοθεσίας.

Αντίστοιχο και χειρότερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι προνοιακές υπηρεσίες των Νομαρχιών, όπου προσφεύγουν όσοι προχωρούν σε ιδιωτικές υιοθεσίες...

Πηγή:tvxs 

ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ...