Φθινόπωρο στα Ζαγοροχώρια – Μια ωδή στα χρυσαφένια βουνά της ηπείρου

 

Όσες μέρες κι αν αφιερώσετε σε αυτό το ταξίδι στην ομορφιά δεν θα σας φτάσουν. Όμως μην ανησυχείτε: Είναι σίγουρο ότι θα επιστρέψετε - και μάλιστα σύντομα.

Σαρανταέξι χωριά, αμέτρητα αξιοθέατα, γάργαρα νερά και βουνά, βουνά, βουνά. Όποιος έχει επισκεφθεί τα Ζαγοροχώρια έστω και μια φορά, σπεύδει να τα αναφέρει πάντα στην προσωπική του λίστα με τις μεγαλύτερες ομορφιές της Ελλάδας – παρά το γεγονός ότι ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος. Στην πραγματικότητα, βέβαια, κανείς δεν αρκείται σε μια και μόνη επίσκεψη. Άλλωστε, στα βουνά της Ηπείρου, οι εποχές επιβιώνουν ακόμη. Και ανάλογα με τον μήνα που θα απολαύσετε τις διαδρομές σας στα καλντερίμια, τα ποτάμια και τις ξακουστές γέφυρές τους, θα σας περιμένει κι ένα νέο, μεταμορφωμένο τοπίο.

Εμείς προτείνουμε να κάνετε την αρχή το φετινό φθινόπωρο. Θα βρείτε χρυσά, κίτρινα και πορτοκαλιά φύλλα να κρατούν συντροφιά στις παραδοσιακές, παραμυθένιες σκεπές, λαχταριστές ηπειρώτικες πίτες να σας προσφέρουν τη θαλπωρή τους και – για την Ήπειρο μιλάμε – άφθονους βρεγμένους δρόμους.
Χωριά, χωριά κι άλλα χωριά

Είπαμε: όσες μέρες κι αν αφιερώσετε στο ταξίδι σας, 46 χωριά δεν πρόκειται να προλάβετε να δείτε. Δεν πειράζει, για αυτό είναι οι επιστροφές. Στην πρώτη σας απόδραση στα Ζαγόρια, μην παραλείψετε μια επίσκεψη στο Δίλοφο, με την προνομιακή του θέση στα 30 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα, το υψόμετρο 880 μέτρων που του χαρίζει οξυγόνο αρκετό για να πάρετε μαζί και στην Αθήνα και τον πανέμορφο οικισμό του που ανήκει στους πλέον γραφικούς στο σύνολο των «ζωγραφιστών» Ζαγοριών.

Σίγουρα αξίζει μια βόλτα και στους αμφιθεατρικούς Κήπους, που όμως είναι ίσως καλύτερα να τους αφήσετε για τις Απόκριες, όταν τα σοκάκια τους γεμίζουν κόσμο, σουβλάκια και διαλεχτά κρασιά. Σε αυτή την περίπτωση, να είστε προετοιμασμένοι ότι στο δρόμο σας θα συναντήσετε και χιόνια, όμως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας: \

Στο χωριό Βίκος θα απολαύσετε ασύγκριτη θέα στο πιο στενό φαράγγι του πλανήτη – δεν τα λέμε εμείς, τα Ρεκόρ Γκίνες τα λένε -, ενώ δεν πρέπει να κάνετε το λάθος να προσπεράσετε χωριά που σας ακούγονται τουριστικά. Εδώ η λέξη αυτή έχει μια άλλη σημασία, και καταφέρνει να συμπορεύεται ικανοποιητικότατα με την παράδοση και την αυθεντικότητα. Μικρό και Μεγάλο Πάπιγκο, Αρίστη, Άνω και Κάτω Πεδινά, Μονοδένδρι έχουν πολύ καλούς λόγους που είναι διάσημα ακόμη και σε εκείνους που δεν τα έχουν θαυμάσει ακόμη με τα μάτια τους.
Τοπία που κόβουν την ανάσα

Δεν είναι εποχή για βουτιές, αυτό όμως δεν καθιστά λιγότερο υποχρεωτική μια επίσκεψη στο Βοϊδομάτη, ένα από τα διαυγέστερα ποτάμια της Ελλάδας. Τα νερά του είναι τόσο καθαρά που μπορείς κυριολεκτικά να τα πιεις στο ποτήρι, ενώ οι πνιγμένες στα πλατάνια κοίτες του συνθέτουν ένα τοπίο βγαλμένο από πίνακα ζωγραφικής.

Για το φαράγγι του Βίκου τα είπαμε και παραπάνω, αν και αυτή την εποχή είναι προτιμότερο μάλλον να το καμαρώσετε από ψηλά. Το καλοκαίρι, που θα έχετε ήδη νιώσει την ανάγκη να επιστρέψετε, μπορείτε να δοκιμάσετε και να διασχίσετε ένα μέρος του, πάντα υπό την καθοδήγηση έμπειρου οδηγού.

Τριγυρνώντας την περιοχή θα εντυπωσιαστείτε από τη συχνότητα εμφάνισης λιμνών και γραφικών γεφυριών. Φροντίστε να έχετε ελεύθερο χώρο στο κινητό σας, γιατί θα τα φωτογραφίσετε όλα. Κι αν έχετε όρεξη για πεζοπορία, μην παραλείψετε να ακολουθήσετε ένα από τα πέτρινα καλντερίμια για να μετακινηθείτε από το ένα χωριό στο άλλο. Το πιο εντυπωσιακό είναι με σιγουριά η Σκάλα Βραδέτου, στο Κεντρικό Ζαγόρι, που ενώνει το Καπέσοβο και το Βραδέτο από το 1328. Η θέα που σας προσφέρει στα χρυσαφένια φύλλα είναι ασύγκριτη, ενώ θα σας επιτρέψει να απολαύσετε και δυο υπέροχα πέτρινα γεφύρια.
Πίτα, η ηπειρώτικη

Ζαγόρια σημαίνει φαγητό, όσο σημαίνει και φύση. Θα ήταν ύβρις να βρεθείτε εκεί και να μη δοκιμάσετε όσο περισσότερες πίτες αντέχετε, με φύλλο που δεν θα συναντήσετε όπου κι όπου, ανοιγμένο με ζαγορίσιο μεράκι και γεμισμένο με ντόπια ποιοτικά υλικά. Τα εκλεκτά κρέατα της περιοχής θα χαραχτούν στη μνήμη σας για πάντα – παραγγείλετε μοσχαράκι με μελιτζάνα, και θα μας θυμηθείτε και εμάς. Μανιταρόσουπες και κρεατόσουπες, καθώς επίσης και ο τοπικός λαχταριστός τραχανάς θα σας ζεστάνουν μετά την περιπλάνηση στην ηπειρώτικη πάχνη, ενώ το γιουβέτσι και η ψητή μελιτζάνα με σκορδαλιά δεν απογοήτευσαν ποτέ κανέναν.

Κυρίως πίτες όμως, παιδιά. Πίτες.

Καλό ταξίδι, λοιπόν, στις γεύσεις, τα αρώματα και τα αμέτρητα φθινοπωρινά χρώματα της Ηπείρου. Θα είναι η αρχή ενός έρωτα που είναι βέβαιο πως θα κρατήσει για πάντα, παρά τις απαιτητικές φιδογυριστές στροφές που θα βρεθούν στο δρόμο σας.

via

30 αποφθέγματα του Φερνάντο Πεσσόα: «Αν η καρδιά μπορούσε να σκεφτεί, θα σταματούσε.»

Η ποίηση του Πεσσόα χαρακτηρίζεται από βαθιά ενδοσκόπηση και φιλοσοφικό βάθος, παραμένει έμπνευση για συγγραφείς και στοχαστές.Ο Φερνάντο Πεσσόα, μια λογοτεχνική προσωπικότητα του 20ού αιώνα, ήταν Πορτογάλος ποιητής, συγγραφέας και φιλόσοφος, το έργο του οποίου εξακολουθεί να γοητεύει τους αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. Γεννημένος στη Λισαβόνα το 1888, ο Πεσσόα έζησε μια ζωή γεμάτη ενδοσκόπηση και δημιουργική εξερεύνηση. Είναι γνωστός για την έννοια των “ετερώνυμων”, ξεχωριστών λογοτεχνικών alter ego, το καθένα με το δικό του μοναδικό ύφος και προοπτική. Αυτά τα ετερώνυμα του επέτρεπαν να εμβαθύνει σε διάφορα θέματα, διαθέσεις και φωνές, καθιστώντας το έργο του απίστευτα ποικιλόμορφο και πλούσιο.

Το πιο διάσημο ετερώνυμό του, ο Αλμπέρτο Καέιρο, έγραψε ποιήματα εμπνευσμένα από τη φύση που εξυμνούσαν την απλότητα και απέρριπταν την αφηρημένη φιλοσοφία.Από την άλλη πλευρά, ο Álvaro de Campos εξέφραζε μια πιο μοντερνιστική, ταραχώδη κοσμοθεωρία, ενώ ο Ricardo Reis εστίαζε σε κλασικά θέματα και στο στωικισμό.

Το αριστούργημα του Πεσσόα, “Το βιβλίο της ανησυχίας”, είναι μια αποσπασματική και εσωστρεφής εξερεύνηση του ανθρώπινου ψυχισμού και της ύπαρξης, που αντανακλά τον δικό του περίπλοκο εσωτερικό κόσμο. Η γραφή του ξεπερνά τα πολιτισμικά όρια, αγγίζοντας καθολικά θέματα ταυτότητας, ύπαρξης και φύσης της πραγματικότητας.

Αν και ο Πεσσόα απεβίωσε το 1935, η λογοτεχνική του κληρονομιά διαρκεί, με τα έργα του να έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

30 αποφθέγματα του Φερνάντο Πεσσόα:

1.Όλα αξίζουν τον κόπο, αν η ψυχή δεν είναι μικρή.

2.Δεν υπάρχουν κανόνες. Όλοι οι άνθρωποι είναι εξαιρέσεις σε έναν κανόνα που δεν υπάρχει.

3.Η λογοτεχνία είναι η απόδειξη πως η ζωή δεν είναι αρκετή.

4.Με σημαδεύουν οι πληγές από όλες τις μάχες που απέφυγα.

5.Η ψυχή μου είναι μια κρυφή ορχήστρα. Δεν ξέρω τι όργανα, τι έγχορδα και άρπες, τύμπανα και ταμπούρλα ηχούν και συγκρούονται μέσα μου. Το μόνο που ακούω εγώ είναι η συμφωνία.

6.Αν η καρδιά μπορούσε να σκεφτεί, θα σταματούσε.

7.Είναι εύκολο να απομακρύνεις τους ανθρώπους. Αρκεί να μην τους πλησιάζεις.

8.Η ζωή είναι ο δισταγμός μεταξύ ενός θαυμαστικού και ενός ερωτηματικού. Στην αμφιβολία, υπάρχει και η τελεία.

9.Ποτέ δεν είχα αρκετά χρήματα για να μπορέσω να νιώσω όλη την ανία που θα επιθυμούσα.

10.Η ομορφιά είναι Ελληνική. Αλλά η γνώση ότι είναι Ελληνική είναι σύγχρονη.

11.Το παρελθόν μου είναι όλα όσα απέτυχα να είμαι.

12.Για εμένα η ποίηση δεν είναι φιλοδοξία, αλλά τρόπος για να μένω πάντα μόνος.

13.Η ζωή είναι σαν να με χτύπησαν μ’ αυτήν.

14.Να γράφεις σημαίνει να ξεχνάς. Η λογοτεχνία είναι ο πιο ευχάριστος τρόπος να αγνοείς τη ζωή.

15.Πόσο στοιχίζει να είσαι ειλικρινής όταν είσαι ευφυής; Όσο περίπου το να είσαι έντιμος όταν είσαι φιλόδοξος.

16.Το πιο χυδαίο στα όνειρα είναι πως όλοι ονειρεύονται.

17.Δεν είχα προορισμό την πραγματικότητα, όμως ήρθε και με βρήκε η ζωή.

18.Για να είσαι μεγάλος, να είσαι ολόκληρος: τίποτα από τον εαυτό σου μην υπερβάλλεις ή αποκλείεις.

19.Κάθε άνθρωπος που του αξίζει να είναι διάσημος, γνωρίζει ότι δεν αξίζει τον κόπο.

20.Είμαι αυτός που νομίζω; Μα νομίζω πως είμαι τόσο πολλά πράγματα…

21.Το να γίνεσαι κατανοητός σημαίνει να εκπορνεύεσαι.

22.Ο εφευρέτης του καθρέφτη δηλητηρίασε την ανθρώπινη καρδιά.

23.Ξυπνάω συνήθως νωρίς και μου παίρνει αρκετή ώρα να ετοιμαστώ να υπάρξω.

24.Γύρισα όλο τον κόσμο και δεν αντίκρισα παρά τη θαμπή απομίμηση αυτών που είδα χωρίς να ταξιδέψω.

25.Πέρασε πολύς καιρός από τότε που ήμουν ο εαυτός μου.

Θέλω να είμαι ένα έργο τέχνης τουλάχιστον πνευματικά, αφού δεν μπορώ να είμαι σωματικά.

26.Η ιδιοκτησία δεν είναι κλοπή. Δεν είναι τίποτα.

27.Μερικές φορές, όταν ξυπνώ τη νύχτα, αισθάνομαι αόρατα χέρια να υφαίνουν το πεπρωμένο μου.

28.Η ματαιοδοξία είναι πίστη στο αποτέλεσμα της αξίας μας, η κενοδοξία είναι πίστη στην αξία μας.

29. Γιατί η τέχνη είναι ωραία; Επειδή δεν χρησιμεύει σε τίποτα.
Γιατί η ζωή είναι άσχημη; Γιατί είναι όλο ωφέλειες, σκοπιμότητες και προθέσεις.

30. Τα εξόχως αναλυτικά πνεύματα δεν βλέπουν παρά μόνο τα ελαττώματα: όσο πιο δυνατός ο φακός, τόσο πιο ατελές μας φαίνεται το αντικείμενο που παρατηρούμε. Η λεπτομέρεια είναι πάντα αλγεινή.


via

Όλγκα Τοκάρτσουκ: «Η τρυφερότητα είναι η πιο ταπεινή μορφή αγάπης..»

 

«...Η τρυφερότητα είναι η πιο ταπεινή μορφή αγάπης. Είναι το είδος της αγάπης που δεν εμφανίζεται στις γραφές ή στα ευαγγέλια, κανένας δεν ορκίζεται σ’ αυτήν, κανείς δεν την παραθέτει. Δεν έχει ειδικά εμβλήματα ή σύμβολα, δεν οδηγεί σε εγκληματικές πράξεις, ούτε προκαλεί φθόνο.

Εμφανίζεται όποτε κοιτάζουμε από κοντά και με προσοχή μια άλλη ύπαρξη, κάτι που δεν είναι ο «εαυτός» μας.

Η τρυφερότητα είναι αυθόρμητη και ανιδιοτελής· υπερβαίνει κατά πολύ τη συγγενή της ενσυναίσθηση. Αντιθέτως, είναι το συνειδητό, αν και ίσως ελαφρώς μελαγχολικό, μοίρασμα του κοινού πεπρωμένου. Η τρυφερότητα είναι μια βαθιά συναισθηματική ανησυχία για μια άλλη ύπαρξη, για την ευθραυστότητά της, για τη μοναδική της φύση και για την έλλειψη ανοσίας στον πόνο και στις επιπτώσεις του χρόνου. Η τρυφερότητα αντιλαμβάνεται τους δεσμούς που μας ενώνουν, τις μεταξύ μας ομοιότητες και τα κοινά μας. Είναι ένας τρόπος να κοιτάζουμε που δείχνει ότι ο κόσμος είναι ζωντανός, ζων, διασυνδεμένος, συνεργατικός και εξαρτώμενος από τον εαυτό του.

Η λογοτεχνία στηρίζεται στην τρυφερότητα προς οποιαδήποτε ύπαρξη εκτός από τον εαυτό μας. Είναι ο βασικός ψυχολογικός μηχανισμός του μυθιστορήματος. Χάρη σε αυτό το θαυματουργό εργαλείο, το πιο εξελιγμένο μέσο της ανθρώπινης επικοινωνίας, η εμπειρία μας μπορεί να ταξιδέψει μέσα στον χρόνο, φτάνοντας σε εκείνους που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα, αλλά που θα στραφούν κάποια στιγμή σε αυτά που έχουμε γράψει εμείς, στις ιστορίες που είπαμε για τον εαυτό μας και για τον κόσμο μας.»

Απόσπασμα από την ομιλία της Όλγκα Τοκάρτσουκ στη Σουηδική Ακαδημία κατά την τελετή απονομής του Νόμπελ Λογοτεχνίας 2018 (Στοκχόλμη, 7/12/2019)
—μετάφραση από τα αγγλικά για το dim/art: Γιώργος Θεοχάρης—

Πηγή: dimartblog.com

Η Όλγα Ναβόγια Τοκάρτσουκ είναι πολωνή συγγραφέας, ακτιβίστρια και διανοούμενη, η οποία έχει περιγραφεί ως μια από τις καλύτερες και πιο επιτυχημένες συγγραφείς της γενιάς της. Το 2018, κέρδισε το Διεθνές βραβείο Μπούκερ για το μυθιστόρημά της Πτήσεις. Τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το έτος 2018.

Γιατί οι γιαγιάδες νιώθουν περισσότερο δεμένες με τα εγγόνια τους παρά με τα παιδιά τους;

Οι γιαγιάδες μπορεί να νιώθουν πιο δεμένες συναισθηματικά με τα εγγόνια τους παρά με τα παιδιά τους, δείχνει για πρώτη φορά μια νέα μικρή αμερικανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη βρήκε ότι ο εγκέφαλος των γιαγιάδων εκδηλώνει μεγαλύτερη συναισθηματική ενεργοποίηση και εμφανίζει πιο έντονα ίχνη ενσυναίσθησης, όταν αυτές βλέπουν φωτογραφίες των εγγονιών τους, παρά των αγοριών ή των κοριτσιών τους. Αυτό πιθανώς εξηγεί την εμπειρία που έχουν πολλά μεγάλα και παντρεμένα πια παιδιά με οικογένεια. Αυτά βλέπουν τους γονείς τους να νιώθουν μεγαλύτερη χαρά όταν έρχονται σε επαφή με τα εγγόνια τους παρά με τα ίδια τα παιδιά τους.

Τι έδειξε η έρευνα για τις γιαγιάδες

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ανθρωπολογίας Τζέημς Ρίλινγκ του Πανεπιστημίου Έμορι της Ατλάντα έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας επιστημών “Proceedings of Royal Society B“. Σύμφωνα με τη “Γκάρντιαν” μελέτησαν μέσω λειτουργικής μαγνητικής απεικόνισης (fMRI) τους εγκεφάλους 50 γυναικών. Αυτές είχαν τουλάχιστον ένα εγγόνι ηλικίας τριών έως 12 ετών. Οι συμμετέχουσες κλήθηκαν να κοιτάζουν φωτογραφίες των παιδιών, των εγγονιών τους ή αγνώστων την ώρα που ο εγκέφαλος τους παρακολουθείτο.

Όπως ανέφερε ο δρ Ρίλινγκ, “αυτό που πραγματικά ξεχώρισε, είναι η ενεργοποίηση περιοχών του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη συναισθηματική ενσυναίσθηση. Κάτι που δείχνει ότι οι γιαγιάδες είναι ‘καλωδιωμένες’ να νιώθουν αυτό που νιώθουν τα εγγόνια τους, όταν αλληλεπιδρούν μαζί τους. Αν το εγγόνι χαμογελάει, αυτές συμμερίζονται τη χαρά του παιδιού. Και αν το εγγόνι κλαίει, εκείνες νιώθουν τον πόνο και το άγχος του παιδιού”.
Μεγαλύτερη ενσυναίσθηση οι γιαγιάδες παρά οι μπαμπάδες



Ο ίδιος ερευνητής είχε στο παρελθόν μελετήσει τους εγκεφάλους πατέρων που κοιτούσαν φωτογραφίες των παιδιών τους. Διαπίστωσε ότι η ενεργοποίηση στις νευρωνικές περιοχές επεξεργασίας των συναισθημάτων, καθώς επίσης σε αυτές της ανταμοιβής και των κινήτρων, ήταν γενικά πιο έντονη στις γιαγιάδες παρά στους πατέρες. Ωστόσο, ορισμένοι μπαμπάδες είχαν εξίσου έντονη συναισθηματική εγκεφαλική δραστηριότητα.

Από την άλλη, όταν οι γιαγιάδες κοιτούσαν φωτογραφίες των ενηλίκων πλέον παιδιών τους (των γονέων των εγγονιών τους), ενεργοποιούνταν στον εγκέφαλο τους κάπως διαφορετικές περιοχές. Αυτές σχετίζονταν με τη νοητική και όχι τη συναισθηματική ενσυναίσθηση. Δηλαδή φανέρωναν μεγαλύτερη τάση να κατανοήσουν το παιδί τους, παρά να το νιώσουν με άμεσο τρόπο συναισθηματικά.

Όπως διευκρίνισε ο Ρίλινγκ, “συναισθηματική ενσυναίσθηση υπάρχει όταν είσαι ικανός να νιώσεις αυτό που νιώθει ο άλλος. Ενώ νοητική ενσυναίσθηση υπάρχει όταν κατανοείς σε γνωστικό επίπεδο αυτό που κάποιος άλλος νιώθει και γιατί”.

Στη δασκάλα οφείλουμε να δείχνουμε το σεβασμό που περιμένουμε να δείξει στο παιδί μας

 

H πρώτη δασκάλα, η πρώτη αγάπη, έλεγαν οι παλιοί και με αυτόν τον τρόπο περιέγραφαν, με απλά λόγια αυτό που νιώθουν τα παιδιά για τη δασκάλα τους.

Πρόκειται όντως για μια σχέση σημαντική και ιδιαίτερη ισχυρή. Η πρώτη δασκάλα είναι ο άνθρωπος που αντικαθιστά τη μητρική φιγούρα, στο ξένο σχολικό περιβάλλον και που καλείται να καλύψει τις ανάγκες του παιδιού.

Γι΄αυτό άλλωστε θεωρούνται τυχερά τα παιδιά που είχαν καλούς δασκάλους.

Κάθε φορά που τα παιδιά καλούνται να αποχαιρετίσουν τη δασκάλα τους βιώνουν ένα μικρό “πένθος” και ένα “σοκ” στη σταθερότητά τους. Και όπως είναι αναμενόμενο χρειάζονται χρόνο για να “συνέλθουν¨. Εμείς, ως γονείς, έχουμε την ευθύνη να δημιουργήσουμε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για να διευκολύνουμε τα παιδιά. Μπορεί στο δικό μας ενήλικο μυαλό να ακούγεται απλό αλλά στο παιδικό μυαλό ακούγεται πολύ σοβαρό.

Κάτι που θα βοηθήσει πολύ τα παιδιά και θα σηκώσει λίγο από το βάρος που νιώθουν, είναι οι δικές μας σχέσεις με τη δασκάλα τους. Οποιαδήποτε αμφιβολία ή διστακτικότητα από τη μεριά μας, στα μάτια τους θα μεταμορφωθεί σε άρνηση για το νέο πρόσωπο της ζωής τους.

Ας δούμε λοιπόν πως θα πρέπει να συμπεριφερθούμε, από την πρώτη κιόλας γνωριμία μας.
Πηγαίνουμε με καλή διάθεση

Αυτή είναι μια συμβουλή που καλό είναι να ακολουθούμε σε κάθε πρώτη γνωριμία μας. Προφανώς θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί αλλά όχι προκατειλημμένοι. Φτάνουμε στο σχολείο με την πίστη ότι θα γνωρίσουμε έναν εξαιρετικό άνθρωπο. Επίσης, ιδανικά συνοδεύομαστε και από το μπαμπά του παιδιού. Σε περίπτωση διαζυγίου, όποιες κι είναι οι σχέσεις μας, τις αφήνουμε στην άκρη και γινόμαστε ομάδα για το παιδί. Μας αφορά και τους δυο.
Είμαστε ευγενικοί και χαμογελαστοί

Η ευγένεια είναι χάρισμα και συνήθως οι ευγενικοί άνθρωποι πετυχαίνουν πιο εύκολα το σκοπό τους. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι εάν υψώσουμε τη φωνή σας, θα μας φοβηθούν και θα ασχοληθούν μαζί μας. Στο σχολείο πρέπει να πηγαίνουμε με σεβασμό και ηρεμία. Οφείλουμε να έχουμε τη συμπεριφορά που θα θέλαμε να λάβει το παιδί μας.
Είμαστε προετοιμασμένοι





Είναι καλό πριν τη συνάντηση, να έχουμε καταγράψει τις απορίες μας κι όλα όσα θα θέλαμε να μάθουμε. Χωρίς κανένα δισταγμό ζητάμε πληροφορίες για την προϋπηρεσία της και τις ηλικιακές ομάδες που συνήθως διδάσκει. Εάν μας καλύψουν οι απαντήσεις, θα μας προσφέρουν την ασφάλεια που χρειαζόμαστε για να την εμπιστευτούμε.

Ενδιαφερόμαστε για το πρόγραμμα διδασκαλίας

Έχουμε δικαίωμα να ζητήσουμε πληροφορίες για το πρόγραμμα που πρόκειται να ακολουθήσει το παιδί. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί αδιακρισία. Είναι καλό η νέα σχολική χρονιά να σας βρει προετοιμασμένους, Δεν είστε ούτε περίεργοι, ούτε αδιάκριτοι αν τη ρωτήσετε για τη μέθοδο διδασκαλίας που εφαρμόζει. Ζητείστε να μάθετε περισσότερα του τύπου: αν θα δίνει εργασίες στο σπίτι και άλλες λεπτομέρειες.
Προσφέρουμε τη βοήθεια μας

Ζητάμε ενημέρωση για τις δικές μας υποχρεώσεις στο σπίτι. Οι δάσκαλοι εκτιμούν τους γονείς που συμμετέχουν στη διαδικασία, ακόμα κι αν δεν το δείχνουν. Μας θέλουν συμμάχους κι όχι εχθρούς. Ενδεικτικά, μπορούμε να ρωτήσουμε την δική της συμβουλή για τη μελέτη στο σπίτι. Τα πράγματα θα είναι πολύ πιο εύκολο εάν υπάρχει κοινός τρόπος και στόχος. Το παιδί θα είναι ήρεμο και δεν θα μπερδεύεται από τη διαδικασία
Είμαστε ειλικρινείς

Περιγράφουμε την οικογένειά μας με λεπτομέρειες. Ενημερώνουμε για το χαρακτήρα του παιδιού και για γνωστικό του επίπεδο. Επίσης, πληροφορούμε τη δασκάλα, εάν το παιδί είχε αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας ή εάν βιώνει μια έντονη συναισθηματική κατάσταση στο σπίτι. Κανένας δεν θέλει να βρεθεί προ εκπλήξεως!
Διεκδικούμε νέες συναντήσεις

Ζητάτε το πρόγραμμα των συναντήσεων και ενημερώσεων. Είναι πολύ σημαντικό να λαμβάνετε τακτικά πληροφόρηση σχετικά με την πρόοδο και τη συμπεριφορά του παιδιού. Μια ωραία ιδέα είναι να δώσετε το τηλέφωνο ή το email σας στη δασκάλα για να σας βρίσκει, εάν χρειάζεται.

Και τέλος, δεν ξεχνάμε ότι το δάσκαλο του παιδιού τον θέλουμε δίπλα μας, όχι απέναντι μας!
πηγή άρθρου: mommy.gr - διαβάστε περισσότερα

Θεσσαλία: Εκπαιδευτικοί από όλη τη χώρα ξανά στήνουν τα σχολεία από το μηδέν

Ο φετινός Σεπτέμβριος ήταν ο δυσκολότερος μήνας για τη Θεσσαλία, καθώς η κακοκαιρία Daniel προκάλεσε μεγάλες καταστροφές. Πολλές από τις φωτογραφίες που είδαμε να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο θύμιζαν χολιγουντιανή υπερπαραγωγή επιστημονικής φαντασίας, αλλά ήταν η ωμή πραγματικότητα. Χωριά ολόκληρα χάθηκαν μέσα στη λάσπη και, εκτός από τις προσωπικές περιουσίες, πολλά σχολεία θάφτηκαν στην κυριολεξία. Οι κόποι πολλών χρόνων μέσα σε λίγες μέρες σβήστηκαν εντελώς. Όσο δύσκολο είναι να ξαναστηθεί ένα νοικοκυριό, τόσο δύσκολο είναι να ξαναστηθεί και ένα σχολείο, το οποίο έπρεπε εδώ και λίγες μέρες να λειτουργεί.

Στα σχολεία της Θεσσαλίας στις πληγείσες περιοχές δεν ακούστηκαν παιδικές φωνές ακόμα. Το κουδούνι του αγιασμού δεν χτύπησε ακόμη φέτος. Και τώρα που έχει υποχωρήσει η λάσπη, αρχίζει και βγαίνει στην επιφάνεια ο όγκος της καταστροφής. Αρκετά σχολεία και νηπιαγωγεία, τα οποία είναι κυρίως ισόγεια, έχουν μείνει πλέον χωρίς καθόλου εξοπλισμό. Ηλεκτρονικοί υπολογιστές, έπιπλα, παιχνίδια, αναλώσιμα, όλα πλέον έχουν πάει στον κάδο των αχρήστων. Δεν είναι εύκολη δουλειά να μαζέψεις, όσα έχουν χαθεί και οι Έλληνες νηπιαγωγοί το γνωρίζουν αυτό καλά. Η διαμόρφωση του χώρου με τις γωνιές και τα μαθησιακά κέντρα, που θα πρέπει να μετατραπούν μετά το μεσημέρι σε χώρο χαλάρωσης, δεν είναι κάτι που μπορεί να ξαναγίνει εύκολα. Ειδικά όταν έχει αχρηστευθεί σχεδόν το 80% του εξοπλισμού.


Ο φετινός Σεπτέμβριος ήταν ο δυσκολότερος μήνας για τη Θεσσαλία, καθώς η κακοκαιρία Daniel προκάλεσε μεγάλες καταστροφές. Πολλές από τις φωτογραφίες που είδαμε να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο θύμιζαν χολιγουντιανή υπερπαραγωγή επιστημονικής φαντασίας, αλλά ήταν η ωμή πραγματικότητα. Χωριά ολόκληρα χάθηκαν μέσα στη λάσπη και, εκτός από τις προσωπικές περιουσίες, πολλά σχολεία θάφτηκαν στην κυριολεξία. Οι κόποι πολλών χρόνων μέσα σε λίγες μέρες σβήστηκαν εντελώς. Όσο δύσκολο είναι να ξαναστηθεί ένα νοικοκυριό, τόσο δύσκολο είναι να ξαναστηθεί και ένα σχολείο, το οποίο έπρεπε εδώ και λίγες μέρες να λειτουργεί.

Στα σχολεία της Θεσσαλίας στις πληγείσες περιοχές δεν ακούστηκαν παιδικές φωνές ακόμα. Το κουδούνι του αγιασμού δεν χτύπησε ακόμη φέτος. Και τώρα που έχει υποχωρήσει η λάσπη, αρχίζει και βγαίνει στην επιφάνεια ο όγκος της καταστροφής. Αρκετά σχολεία και νηπιαγωγεία, τα οποία είναι κυρίως ισόγεια, έχουν μείνει πλέον χωρίς καθόλου εξοπλισμό. Ηλεκτρονικοί υπολογιστές, έπιπλα, παιχνίδια, αναλώσιμα, όλα πλέον έχουν πάει στον κάδο των αχρήστων. Δεν είναι εύκολη δουλειά να μαζέψεις, όσα έχουν χαθεί και οι Έλληνες νηπιαγωγοί το γνωρίζουν αυτό καλά. Η διαμόρφωση του χώρου με τις γωνιές και τα μαθησιακά κέντρα, που θα πρέπει να μετατραπούν μετά το μεσημέρι σε χώρο χαλάρωσης, δεν είναι κάτι που μπορεί να ξαναγίνει εύκολα. Ειδικά όταν έχει αχρηστευθεί σχεδόν το 80% του εξοπλισμού.

Για αυτό και οι νηπιαγωγοί της υπόλοιπης Ελλάδας ξεκίνησαν μία καμπάνια, για να βοηθήσουν τους συναδέλφους των περιοχών αυτών να ξαναστήσουν τις σχολικές τους μονάδες. Νηπιαγωγοί από όλη την Ελλάδα έχουν αρχίσει και γίνονται ανάδοχοι των νηπιαγωγείων που έχουν πληγεί από την κακοκαιρία και συλλέγουν γραφική ύλη, βιβλία και παιχνίδια, τα οποία θα αποσταλούν από κάθε γωνιά της χώρας.




Στη φωτογραφία απεικονίζεται το 30ο Νηπιαγωγείο Τρικάλων



Μέσα από την ομάδα «Γίνε Ανάδοχος Σχολείου» και το ιστολόγιο «Περί Νηπιαγωγών», με την διαχειρίστρια την Μαρίνα Ζαχαριά, κάθε Νηπιαγωγείο που θέλει να συνδράμει στην προσπάθεια αυτή αναλαμβάνει ένα από τα πληγέντα νηπιαγωγεία και συλλέγει υλικό που μπορεί να βοηθήσει στο να λειτουργήσουν αυτές οι σχολικές μονάδες το συντομότερο δυνατό με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Ήδη από τις πρώτες μέρες που κόπασαν οι πλημμύρες αρκετοί εκπαιδευτικοί χρήστες των social media εξέφρασαν την επιθυμία να βοηθήσουν όπως μπορούν. Οι Νηπιαγωγοί οργανώθηκαν μέσω της παραπάνω ομάδας και πλέον οι πρώτες κούτες άρχισαν να καταφτάνουν στις περιοχές της Καρδίτσας και των Τρικάλων.

Εκτός από νηπιαγωγεία, εκδήλωσαν ενδιαφέρον για αναδοχή και δημοτικά σχολεία, σύλλογοι γονέων και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Μέσα στον χάρτη που έχουν φτιάξει στην ομάδα μπορεί κανείς να δει ότι η βοήθεια θα έρθει από κάθε άκρη της Ελλάδας. Σχολεία από Έβρο, Καστελόριζο, Κω, Κρήτη, Γιάννενα, Κέρκυρα, Αττική, Μακεδονία και άλλες περιοχές έχουν γίνει ανάδοχοι των 21 πληγέντων μονάδων – κυρίως νηπιαγωγείων- που ζήτησαν βοήθεια. Μέχρι στιγμής οι ανάδοχοι είναι 80 και υπάρχει ακόμα μια λίστα με άλλους 100 που αναμένουν οδηγίες για τη βοήθεια που μπορούν προσφέρουν, όπως αναφέρει κι η διαχειρίστρια της ομάδας.

Καλώς εχόντων των πραγμάτων στις 25 Σεπτεμβρίου το κουδούνι για τα σχολεία της Θεσσαλίας θα ηχήσει ξανά. Η δύναμη και το ψυχικό σθένος, που απαιτείται από τους εκπαιδευτικούς για να οργανώσουν από το μηδέν τις αίθουσες, ώστε να υποδεχτούν τους μικρούς μαθητές, είναι τεράστια. Θέλουμε όμως να πιστεύουμε ότι η χείρα βοηθείας που προσφέρουν οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί από κάθε γωνιά της χώρας, θα τους δώσει το κουράγιο και την όρεξη να δημιουργήσουν και πάλι. Ίσως γιατί έχουν μάθει τόσα χρόνια να χτίζουν την Ρώμη μέσα σε μία μέρα με τα ίδια τους τα χέρια, στηριζόμενοι πάντα στις δυνάμεις που σου παρέχει το λειτούργημα του εκπαιδευτικού.



Πηγή εικόνας

Via

WORLD OF ROBOTS THE EXHIBITION Η μεγαλύτερη έκθεση ρομποτικής στην Ευρώπη, στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδείας της έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα!

Η έκθεση World of Robots παρουσιάζεται στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού από τις 22 Σεπτεμβρίου 2023 και προσκαλεί μικρούς και μεγάλους να ανακαλύψουν τον κόσμο των ρομπότ προσφέροντας τους μία συναρπαστική και διαδραστική εμπειρία που θα τους μαγέψει.

Ανακαλύψτε μερικά από τα πιο διάσημα ρομπότ, όπως το Metal Alien και το WALL·E, καθώς επίσης και τα πιο γνωστά ρομπότ από τις αγαπημένες μας ταινίες blockbuster. Περιηγηθείτε στις μοναδικές εφαρμογές Εικονικής Πραγματικότητας και ζήστε μια απόλυτη εμπειρία στη μεγαλύτερη έκθεση ρομπότ που έγινε ποτέ στην Ελλάδα.

Η ρομποτική αποτελεί πια μέρος της καθημερινότητας όλων των ανθρώπων. Στην έκθεση World of Robots παρουσιάζουμε την πορεία και το αποτύπωμα των ρομπότ από το ξεκίνημα τους μέχρι και σήμερα, δείχνουμε την χρησιμότητά τους στην καθημερινή ζωή, αλλά και τη σπουδαιότητά τους στην τεχνολογία και την επιστήμη.

 

Μικροί και μεγάλοι θα γνωρίσουν την περίφημη εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) μέσα από παραδείγματα και απλές εφαρμογές.

Το κοινό θα έχει επίσης την δυνατότητα, μεταξύ πολλών άλλων, να δει από κοντά:

• Εντυπωσιακά αντίγραφα ρομπότ από blockbuster ταινίες που έχουν γράψει ιστορία (Terminator, R2D2, Transformers, Alien, C3PO, Man in Black, κλπ.).

• Την ΚΟΚΟ, το αξιαγάπητο σκυλορομπότ που χορεύει και εκτελεί με απίστευτη ακρίβεια διάφορα κόλπα.

• Τον ΑΟΒΟ, το service robot στον χώρο των νοσοκομείων.

• Την PUDU, το cat robot που αποτέλεσε το πρώτο service robot για την αλυσίδα McDonald’s.

• Διάφορα μοντέλα INFO ROBOTS και τις εφαρμογές τους σε νοσοκομεία, αεροδρόμια, κτλ.

• Βιομηχανικά ρομπότ.

• Συλλεκτικές ρέπλικες και Nano Chip.

• 3D Printers & 3D Hologram innovations.

Το World of Robots είναι μια έκθεση ρομποτικής που μετατρέπεται σε ένα μοναδικό θεματικό πάρκο δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε όλη την οικογένεια να ζήσει μια μοναδική, διαδραστική και ψυχαγωγική εμπειρία!

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Ωράριο Λειτουργίας:

• timetable.hellenic-cosmos.gr

 

Τιμές Εισιτηρίων:

• Γενική Είσοδος: 12€

• Ομαδικά (20 άτομα+): 8€

• Οικογενειακό 3 ατόμων: 33€

• Οικογενειακό 4 ατόμων: 40€

Προπώληση Εισιτηρίων:

• Στα ταμεία του «Ελληνικού Κόσμου», Πειραιώς 254, Ταύρος

• Τηλ. Κρατήσεων:

• 212 254 0000

• 697 361 7926

• http://tickets.hellenic-cosmos.gr/

Πρόσβαση:

• Λεωφορεία:

• 049 (Πειραιάς-Ομόνοια), στάση ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

• 914 (Ομόνοια-Πειραιάς-Παλαιά Κοκκινιά), στάση ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

• Τρένο (γραμμή ΗΣΑΠ): Ηλεκτρικός σταθμός Καλλιθέας

 

Πειραιώς 254, Ταύρος

Τ. 212 254 0000

http://www.hellenic-cosmos.gr/

Διατίθεται δωρεάν χώρος στάθμευσης

Το βιβλίο των θαυμάτων: Δέκα πράγματα που πρέπει να κάνεις πριν από το τέλος του κόσμου Κριτική για τη νέα ταινία της Λίζα Αζουέλος

 
Μια μητέρα χάνει τον κόσμο κάτω από τα πόδια της όταν ένα αυτοκίνητο χτυπάει τον 12χρονο γιο της. Οι θεράποντες γιατροί βάζουν το αγόρι σε τεχνητό κώμα και οι μέρες περνούν χωρίς να καταγράφεται κάποια βελτίωση. Κάποια στιγμή η απελπισμένη μητέρα διαβάζει το ημερολόγιό του και εντοπίζει μια λίστα με πράγματα που ήθελε να πραγματοποιήσει ο γιος της πριν να έρθει «το τέλος του κόσμου, επειδή ποτέ δεν ξέρεις πότε θα συμβεί αυτό».

Τις «bucket lists» με τους δέκα ή περισσότερους στόχους που βάζει κάποιος ώστε να πραγματοποιήσει στη ζωή του, συνήθως στον κινηματογράφο τις συναντάμε από πρόσωπα που βρίσκονται στη δύση της ζωής τους. Από βαριά άρρωστους ηλικιωμένους ή κι από νεότερους που όμως τους απομένει ελάχιστος χρόνος ζωής. Το εύρημα του ευαίσθητου αγοριού που προβληματίζεται για ένα τέλος που ίσως να μην αργήσει και πολύ, γίνεται ιδανικό πρόσχημα για να ξεδιπλωθεί μια απέραντα τρυφερή, ανήσυχη και κατά διαστήματα σοφή ταινία. Η Λίζα Αζουέλος ξέρει πολύ καλά πώς να τρέφει τη συναισθηματική ανάγκη του θεατή. Είτε με τους όρους μιας εναλλακτικής ερωτικής κομεντί («Μια τυχαία συνάντηση» του 2014 με τη Σοφί Μαρσό και τον Φρανσουά Κλιζέ) είτε με τον σχεδιασμό ενός biopic που βασίζεται σε μια συγκλονιστική ζωή («Νταλιντά», 2017), η Γαλλίδα σκηνοθέτρια και σεναριογράφος γνωρίζει πώς να προκαλεί τη συγκίνηση, χωρίς να προβαίνει στην ευκολία κάποιας τυποποιημένης μελό συνταγής. Βέβαια, εδώ το πιασάρικο στόρι από μόνο του αρκεί για να πέσουμε στα πατώματα και να πλαντάξουμε στο κλάμα. Είτε λόγω της τραγικής ιστορίας του ατυχήματος του παιδιού είτε με αφορμή την αγωνία της απελπισμένης μητέρας (πειστική και κυρίως αφοπλιστική η ερμηνεία της Λαμί), το εν λόγω «Βιβλίο» διαθέτει τις αναπόφευκτες συναισθηματικές ταυτίσεις/εμπλοκές για την πλειοψηφία των θεατών. Όμως το σενάριο, που βασίζεται σε μπεστ σέλερ του Ζουλιέν Σαντρέλ, εξυπηρετεί περισσότερο μια ιστορία περιπλάνησης και αυτογνωσίας που απλώνεται σε αρκετά επίπεδα, παρά ένα διδακτικό μελόδραμα για τις κακοτυχίες της ζωής. Η ηρωίδα εντοπίζοντας τα άλλοτε μεγαλεπήβολα κι άλλοτε ασήμαντα σχέδια του γιου της, αποφασίζει να τα πραγματοποιήσει με οποιοδήποτε τίμημα. Η διαδικασία λειτουργεί σαν ξόρκι για εκείνη αφού πιστεύει ότι αν καταφέρει να φέρει σε πέρας την αποστολή της ίσως να επαναφέρει στη ζωή τον γιο της. Κυρίως, όμως, συνειδητοποιεί διαβάζοντας το ημερολόγιό του ότι αγνοούσε ποιος πραγματικά ήταν, και τώρα θα κάνει ό,τι μπορεί για να τον ξανακερδίσει έστω και μέσω της μεταφυσικής οδού. Ατόφια συγκίνηση, μερικές υπέροχες σκηνές λυρισμού (το κολύμπι δίπλα στις φάλαινες), αλλά και λυτρωτικό χιούμορ, όπως φαίνεται στη σεκάνς με την ηρωίδα να αναρωτιέται πώς θα πραγματοποιήσει την επιθυμία του γιου της που ήταν να «πιάσει το στήθος της όμορφης μαθηματικού». Απορεί μάλιστα και σκέφτεται αν είναι φυσιολογικό για έναν 12χρονο να έχει τέτοιου είδους επιθυμίες!

via

3 νέες κυκλοφορίες από τις εκδόσεις Πατάκη

 

Ένας οδηγός για νέους εκπαιδευτικούς, ό,τι πρέπει να ξέρει μία έφηβη για την περίοδο και ένα βιβλίο αφιερωμένο στη Μαρία Κάλλας, με αφορμή το "Έτος Μαρίας Κάλλας" για τον εορτασμό των 100 ετών από τη γέννηση της.

Οι εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τρεις νέους τίτλους βιβλίων των Βασιλική Νίκα, Δέσποινα Μπογδάνη-Σουγιούλ και Άννα Ρουά. 

Οδηγός για νέους εκπαιδευτικούς (Βασιλική Νίκα)

Το βιβλίο απευθύνεται –κυρίως– σε νέους εκπαιδευτικούς που θα υπηρετήσουν στο δημόσιο δημοτικό σχολείο, ή σε εκπαιδευτικούς οι οποίοι έχουν μικρή εμπειρία. Είναι γραμμένο με τρόπο απλό και κατανοητό, συμπυκνώνοντας τις θεωρίες της παιδαγωγικής και επικοινωνίας μέσα από το πρίσμα της εμπειρίας και της βαθιάς γνώσης της σχολικής πραγματικότητας. Οι νέοι εκπαιδευτικοί, που καλούνται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε σχολεία διαφόρων τύπων, συνήθως δεν έχουν τον χρόνο να λύσουν απορίες σχετικά με τη συνολική λειτουργία της σχολικής μονάδας, ενώ συχνά λόγω των παρανοήσεων δημιουργούνται άγχη, αγωνίες και εντάσεις. 

Μέσα από τα δεκατρία κεφάλαια του βιβλίου λύνονται απορίες και παρανοήσεις, δίνονται ιδέες για διαχείριση της τάξης και των μαθητών, προσφέρονται προτάσεις για δημιουργική συνύπαρξη στο σχολείο των νέων και των παλιών εκπαιδευτικών, ενώ στο τελευταίο κεφάλαιο σχολιάζεται σημαντική βιβλιογραφία, απαραίτητη σε κάθε σύγχρονο εκπαιδευτικό.

Μαρία Κάλλας. Ζώντας μόνο για την τέχνη (Δέσποινα Μπογδάνη-Σουγιούλ)

Με αφορμή το "Έτος Μαρίας Κάλλας" για τον εορτασμό των 100 ετών από τη γέννηση της. Η Σεσίλια Σοφία Άννα Μαρία Καλογεροπούλου, γνωστή στο κοινό ως Μαρία Κάλλας, υπήρξε αναμφίβολα η μεγαλύτερη λυρική τραγουδίστρια του 20ού αιώνα. Παιδί μεταναστών, ξεκίνησε το μακρινό της ταξίδι από τη Νέα Υόρκη, όπου γεννήθηκε, για να επιστρέψει στην Ελλάδα. Από εδώ ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο βαδίζοντας στα μαγικά μονοπάτια της μουσικής, έχοντας πάντα στην καρδιά της την αγάπη και το πάθος για το τραγούδι. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να μιλούν γι’ αυτή σε ολόκληρο τον κόσμο με θαυμασμό. Κάθε της εμφάνιση ήταν μεγάλο πολιτισμικό γεγονός. Ωστόσο, η ζωή της υπήρξε ταραγμένη. Ακολουθήστε μαζί μας στο βιβλίο αυτό τα βήματα της Μαρίας Κάλλας. 

Όλα για την περίοδο (Άννα Ρουά)

Η Άννα Ρουά και η Μαντµουαζέλ Καρολίν συνέλαβαν από κοινού την ιδέα αυτού του βιβλίου ως ενός πρακτικού, προσβάσιµου και ζωντανού "χάρτη" για µια ψύχραιµη αντιµετώπιση αυτού του σηµαντικού βήµατος της εφηβείας.

via

Το Δέντρο που Έδινε: Το ωραιότερο παραμύθι που γράφτηκε ποτέ για μεγάλους

 

Το “Δέντρο που Έδινε” του Σελ Σιλβερστάιν εκδόθηκε το 1964. Πρόκειται για ένα από τα πλέον αριστουργηματικά κείμενα που διαβάσατε ποτέ σε “παιδικό” βιβλίο. Σε ελάχιστες προτάσεις, δίνεται μια υπέροχη ιστορία που σε μαγεύει.

Το κείμενο του Σιλβερστάιν απορρίφθηκε στην αρχή από εκδοτικούς οίκους ως πολύ λυπημένο για τα παιδιά και πολύ απλοϊκό για τους ενήλικες. Σήμερα, έχει πουλήσει περισσότερα από 9 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο ενώ σε όλους τους διαγωνισμούς και ψηφοφορίες επιτροπών και ομάδων ανθρώπων εμφανίζεται πάντα στην πρώτη εκατοντάδα με τα καλύτερα παιδικά βιβλία.

Ένα παραμύθι γεμάτο με δυνατά μηνύματα για την προσφορά, τη γενναιοδωρία, την πλεονεξία, την ακόρεστη μανία που οδηγεί στην ανικανοποίηση και αχόρταγη απαίτηση για όλο και περισσότερα, μέχρι που η ζωή φτάνει στο τέλος…

“Μία φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά… και αγαπούσε ένα αγοράκι. Κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της και τα έπλεκε στεφάνι κι έπαιζε τον βασιλιά του δάσους.

Σκαρφάλωνε στον κορμό της κι έκανε κούνια στα κλαδιά της κι έτρωγε μήλα.

Παίζανε και κρυφτό…κι όταν το αγόρι κουραζόταν, αποκοιμιόταν στον ίσκιο της.Το αγόρι αγαπούσε τη μηλιά… πάρα πολύ κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα πέρασαν τα χρόνια και το αγόρι μεγάλωσε. Και πολλές φορές η μηλιά έμενε μοναχή.

Τότε μια μέρα το αγόρι πήγε στη μηλιά κι η μηλιά είπε: «Έλα αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου, να φας μήλα και να παίξεις στον ίσκιο μου από κάτω και να ‘σαι ευτυχισμένο».

«Είμαι μεγάλος πια για να σκαρφαλώνω και να παίζω», είπε το αγόρι. «Θέλω ν’ αγοράσω πράγματα και να καλοπεράσω. Θέλω λεφτά. Μπορείς να μου δώσεις λεφτά;».

«Λυπάμαι», είπε η μηλιά, «μα εγώ δεν έχω λεφτά. Έχω μονάχα φύλλα και μήλα. Πάρε τα μήλα μου, αγόρι, και πούλησέ τα στην πόλη. Έτσι θα ‘χεις λεφτά και θα ‘σαι ευτυχισμένο».

Και τότε το αγόρι σκαρφάλωσε στη μηλιά, μάζεψε τα μήλα της και τα πήρε μαζί του. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί… και η μηλιά ήταν λυπημένη.

Ώσπου μια μέρα το αγόρι ξαναγύρισε κι η μηλιά τρεμούλιασε απ” τη χαρά της κι είπε: «Έλα αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου και να ‘σαι ευτυχισμένο».

«Δεν έχω πια χρόνο να σκαρφαλώνω», είπε το αγόρι. «Θέλω ένα σπίτι που να δίνει ζεστασιά», είπε. «Θέλω γυναίκα και παιδιά, και γι’ αυτό χρειάζομαι ένα σπίτι. Μπορείς να μου δώσεις ένα σπίτι;» «Εγώ δεν έχω σπίτι», είπε η μηλιά.

«Σπίτι μου είναι το δάσος, μα μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου και να χτίσεις ένα σπίτι. Τότε θα ‘σαι ευτυχισμένο». Κι έτσι το αγόρι έκοψε τα κλαδιά της και τα πήρε μαζί του για να χτίσει το σπίτι του.

Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί. Κι όταν γύρισε η μηλιά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε να μιλήσει καλά – καλά δεν μπορούσε.

«Έλα, αγόρι», ψιθύρισε, «έλα να παίξεις».

«Είμαι πια πολύ γέρος και πολύ λυπημένος για να παίζω» είπε το αγόρι. «Θέλω μια βάρκα να με πάρει μακριά.Μπορείς να μου δώσεις μια βάρκα;».

«Κόψε τον κορμό μου και φτιάξε μια βάρκα», είπε η μηλιά. «Έτσι θα μπορέσεις να φύγεις μακριά…και να ‘σαι ευτυχισμένο».

Και τότε το αγόρι έκοψε τον κορμό της έφτιαξε μια βάρκα κι έφυγε μακριά. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη… μα όχι πραγματικά. Κι ύστερα από πολύ καιρό το αγόρι ξαναγύρισε.

«Λυπάμαι, αγόρι », είπε η μηλιά, «μα δε μου απόμεινε τίποτα πια για να σου δώσω… Δεν έχω μήλα». «Τα δόντια μου δεν είναι πια για μήλα», είπε το αγόρι. «Δεν έχω κλαδιά», είπε η μηλιά.

«Δεν μπορείς να κάνεις κούνια…» «Είμαι πολύ γέρος πια για να κάνω κούνια», είπε το αγόρι. «Δεν έχω κορμό», είπε η μηλιά. «Δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις..»

«Είμαι πολύ κουρασμένος πια για να σκαρφαλώνω», είπε το αγόρι.«Λυπάμαι», αναστέναξε η μηλιά. «Μακάρι να μπορούσα να σου δώσω κάτι… μα δε μου απόμεινε τίποτα πια. Δεν είμαι παρά ένα γέρικο κούτσουρο. Λυπάμαι…»

«Δε θέλω και πολλά τώρα πια», είπε το αγόρι, «μονάχα ένα ήσυχο μέρος να κάτσω και να ξαποστάσω. Είμαι πολύ κουρασμένος».

«Τότε», είπε η μηλιά, κι ίσιωσε τον κορμό της, «τότε, ένα γέρικο κούτσουρο είναι ό,τι πρέπει να κάτσεις και να ξαποστάσεις.Έλα, αγόρι, κάτσε. Κάτσε και ξεκουράσου».

Και το αγόρι έκατσε και ξεκουράστηκε. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.”

Απολαύστε το βίντεο:

via

Βρέθηκαν σχολικοί πίνακες, ανέγγιχτοι για σχεδόν 100 χρόνια! (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

Βρέθηκαν ανέγγιχτοι, σχολικοί πίνακες! Όταν τα συνεργεία ξεκίνησαν την ανακαίνιση τεσσάρων αιθουσών διδασκαλίας στο Γυμνάσιο Emerson στην Oklahmoma είχαν μια σαφή αποστολή: να βελτιώσουν το μαθησιακό περιβάλλον. Δεν περίμεναν ότι οι εργασίες τους θα αποκάλυπταν ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της τοπικής ιστορίας.

Οι σχολικοί πίνακες από το 1917! Το αρχικό τους έργο ήταν η αφαίρεση των παλιών μαυροπινακων, αλλά καθώς άρχισαν τις εργασίες τους, έπεσαν πάνω σε μια εκπληκτική αποκάλυψη. Κάτω από τους υπάρχοντες μαυροπίνακες κρυβόταν ένα άλλο στρώμα, ανέγγιχτο για σχεδόν έναν αιώνα. Τα σχέδια και τα γραπτά που ήταν χαραγμένα σε αυτούς τους κρυμμένους πίνακες έμοιαζαν σαν να είχαν δημιουργηθεί μόλις χθες.



Αυτοί οι καλοδιατηρημένοι σχολικοί μαυροπίνακες παρέχουν μια συναρπαστική ματιά στις εκπαιδευτικές πρακτικές του 1917, αναδεικνύοντας παιδαγωγικές τεχνικές που με το πέρασμα των χρόνων έχουν περάσει στην αφάνεια. Αυτό που είναι πραγματικά αξιοσημείωτο, ωστόσο, εκτείνεται πέρα από το περιεχόμενο – είναι η άψογη καλλιγραφία, μια μορφή τέχνης που σήμερα θεωρείται απαρχαιωμένη.Γυμνάσιο Emerson στην Oklahmoma



Το ύφος και η ουσία αυτών των μαθημάτων μπορεί να φαίνονται άγνωστα στους σημερινούς μαθητές, ωστόσο προσφέρουν μια συγκλονιστική σύνδεση με τους προγόνους τους. Για την παλαιότερη γενιά, η θέα αυτών των πινάκων προκαλούσε ισχυρά συναισθήματα.



Οι πίνακες φέρουν δύο διαφορετικές ημερομηνίες: 30 Νοεμβρίου 1917 και 4 Δεκεμβρίου 1917, λειτουργώντας ως παράθυρα σε μια περασμένη εποχή.

Η προέλευση αυτών των σχεδίων, είτε πρόκειται για έργο μαθητών είτε εκπαιδευτικών, παραμένει ένα μυστήριο.



Μέσα από τις απλές αλλά υποβλητικές οδηγίες για την καθαριότητα και την υγιεινή, οι πίνακες αυτοί μας μεταφέρουν έναν αιώνα πίσω στο χρόνο.

Το Γυμνάσιο Έμερσον, που στέκει από το 1895, έχει υποστεί πολλές αλλαγές και ανακαινίσεις με την πάροδο των χρόνων, αλλά τίποτα παρόμοιο με αυτή την αξιοσημείωτη ανακάλυψη δεν έχει έρθει ποτέ στο φως.

via

15 αλήθειες από την Ελένη Αρβελέρ: «Πραγματική απώλεια είναι όταν οι γυναίκες κρύβουν τα χρόνια τους και χάνουν αναμνήσεις…»

 

Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ σημειώνει 15 αλήθειες που θέτουν νέους προβληματισμούς

Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, γνωστή και ως Hélène Ahrweiler στα γαλλικά, γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1926 στην Αθήνα. Είναι Ελληνίδα ιστορικός με ειδίκευση στη βυζαντινή ιστορία και ρίζες από τη Μικρά Ασία. Αξιοσημείωτο είναι ότι το 1967 πέτυχε τη διάκριση να γίνει η πρώτη γυναίκα που κατείχε τη θέση της έδρας στο Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Επιπλέον, έγραψε ιστορία, καθώς έγινε η πρώτη γυναίκα πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, ρόλο που ανέλαβε το 1976, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό ορόσημο στην 700 ετών ιστορία του ιδρύματος. Εκτός από τα ακαδημαϊκά της επιτεύγματα, η Γλύκατζη-Αρβελέρ είναι πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF.

1.Η Παιδεία είναι το μόνο αντίδοτο στην κρίση και ξεκινά από το σπίτι.

2.Μια επιτυχία χωρίς ευτυχία δεν είναι επιτυχία.

3.Φτάνει πια! Οι Έλληνες είναι τόσο ωραίοι, όσο είναι και οι υπόλοιποι άνθρωποι.

4.Η Ελλάδα δεν γνώρισε Διαφωτισμό. Ποιός φταίει; Θα το πω, η εκκλησία.

5.Ο Θεός της Ελλάδας δεν βαρέθηκε την Ελλάδα. Ίσως βαρέθηκε τους Έλληνες

6. Πραγματική απώλεια είναι όταν οι γυναίκες κρύβουν τα χρόνια τους και χάνουν αναμνήσεις. …

7.Αυτογνωσία είναι η δυνατότητα, να ξέρεις πού μπορείς να πας.

8.Αθωότητα σημαίνει εμπιστοσύνη στον άλλο, όποιος και αν είναι αυτός, αλλά και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Η αθωότητα κλονίζεται από την κατάχρηση εμπιστοσύνης.

9.Η μόνη επιστημονική αρετή είναι να ξεχωρίζεις το ουσιώδες από το επουσιώδες, για να μπορείς μετά να το λες και να το δείχνεις.

10.Κάθε γενιά είναι νέα και οι χαμένοι παράδεισοι είναι δικαίωμα των γέρων.

11.Μπροστά στα παιδιά πρέπει να είσαι παραδειγματικός. Γενικότερα, αν μπορείς να έχεις έναν σκοπό στη ζωή σου, είναι να είσαι παραδειγματικός.

12.Αν είχα να δώσω μια συμβουλή στους νέους, θα ήταν να έχουν ένα όνειρο και να το κυνηγήσουν με τα πόδια στη γη και τα μάτια στον ουρανό.

13.Αν υποφέρει από κάτι η παιδεία μας σήμερα, είναι ότι οι μόνοι ήρωές μας είναι οι ποδοσφαιριστές και οι τηλεπαρουσιαστές.

14.Αν θεωρείς τον εαυτό σου σοφό, τότε είσαι βλάκας.

15.Η Παιδεία ξεκινά από το σπίτι και είναι το μόνο αντίδοτο στην κρίση.

via

Η διαστημική έκθεση "Life in Space" προσγειώνεται στο Ολυμπιακό Κέντρο στο Γουδή

Η έκθεση "Life In Space" ("η Ζωή στο Διάστημα"), που έχει ταξιδέψει στα μυστικά του διαστήματος περισσότερους από 3.000.000 θεατές σε όλο τον κόσμο για πρώτη φορά στην Ελλάδα, προσγειώνεται από τη Πέμπτη 19 Οκτωβρίου μέχρι τη Κυριακή 24 Ιανουαρίου στο Ολυμπιακό Κέντρο στο Γουδή. Πρόκειται για μια έκθεση που φέρει την υπογραφή του Giorgio Hereleb σε συνεργασία με το MARSHALL SPACE FLIGHT CENTER” της NASA, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), το "THE U.S. SPACE & ROCKET CENTER” και το Space Camp του και τον Ιταλικό Διαστημικό Οργανισμό (ASI).


Η έκθεση "Life In Space" προσφέρει στους επισκέπτες μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τη συναρπαστική ιστορία της κατάκτησης του διαστήματος από τον άνθρωπο, καθώς και όλη την τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό αυτό. Απίστευτες κατασκευές, ιστορικά αντικείμενα-εκθέματα και μια εμπειρία εικονικής πραγματικότητας θα μαγέψουν μικρούς και μεγάλους και θα δημιουργήσουν μια αξέχαστη εμπειρία ταξιδιού στο διάστημα.




Περισσότερα από 50 μοναδικά εκθέματα θα σας ταξιδέψουν στην ιστορία των διαστημικών πτήσεων. Πρωτότυπα αντικείμενα, αναμνηστικά από τις διάφορες αποστολές και πιστά αντίγραφα σκαφών, μας οδηγούν στα μονοπάτια που ακολούθησαν οι επιστήμονες και οι αστροναύτες, στην πορεία τους προς την επιτυχία. Αυτά περιλαμβάνουν διαστημικούς σταθμούς, μοντέλα πυραύλων και δορυφόρων, διαστημικές στολές, βράχο από τη σελήνη και μια παρουσίαση του έργου του αμερικανού –γερμανικής καταγωγής- μηχανικού, Wernher Von Braun, που θεωρείται πρωτοπόρος της πυραυλικής και διαστημικής τεχνολογίας.





Μέρος της έκθεσης είναι και το Space Camp, όπου οι επισκέπτες μπορούν να βιώσουν τις ίδιες αισθήσεις που ζουν οι αστροναύτες κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης τους, όπως την απουσία βαρύτητας, την απώλεια του "χωρικού" προσανατολισμού ή να εμπλακούν σε προσγείωση με το διαστημικό λεωφορείο κατά την επιστροφή από μια αποστολή. Επιπλέον, μια νέα ISS VR Platform, φέρνει τους επισκέπτες μέσα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, επιτρέποντας τους να ζήσουν μια εντελώς διαφορετική διάσταση εντός της έκθεσης.


Βασικά εκθέματα

- Ασφαλής και ακριβής προσγείωση στη Σελήνη με την τεχνολογία της NASA, Safe and Precise Landing – Integrated Capabilities Evolution (SPLICE).
- Διαστημικά οχήματα (Apollo Capsule, Saturn V, Lunar Rover, Vostok 1, SLS R) σε κλίμακα 1:20
- Διαστημικές στολές
- Δορυφόροι (Sputnik, Explorer, TGO, ROSETTA και Philae)
- Πιλοτήριο διαστημικού λεωφορείου
- Ρεπλίκα Columbus Node - Κλίμακα 1:1
- Το φαγητό στο διάστημα





Στα 1500 τ.μ. της έκθεσης θα βρείτε απαντήσεις σε ερωτήματα όπως:

- Γιατί είναι σημαντική η διαστημική έρευνα;
- Πώς έχει κατασκευαστεί ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός;
- Πώς είναι η ζωή των αστροναυτών στο διάστημα;
- Πώς είναι σχεδιασμένη η τουαλέτα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού;
- Πώς κοιμούνται οι αστροναύτες στο διάστημα;


Extra Interractive Sessions

- Θα επισκεφτείτε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τη βοήθεια της εικονικής πραγματικότητας (VR)
- Θα περπατήστε μέσα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό
- Θα ακούσετε τις συνομιλίες των αστροναυτών








Μια ουσιαστική, αλησμόνητη εμπειρία για μικρούς και μεγάλους θεατές, ταυτόχρονα εκπαιδευτική και διασκεδαστική!



Η διοργάνωση γίνεται από την Πολιτιστική Εταιρία "ΛΑΒΡΥΣ".

Info: Διάρκεια Έκθεσης: 19/09 - 24/01 | Ωράριο Λειτουργίας: Δευ.-Κυρ.: 1 μ.μ.-9 μ.μ. | Τιμές Εισιτηρίων: 12€, προσομοιωτές από 2 έως 5€

Προπώληση εισητιρίων μέσω more.com

via