Πάσχα στη Μονεμβασιά: Ατμοσφαιρικά καλντερίμια, φαναράκια και αναμμένα κεριά

Η Μονεμβασιά είναι από τα μέρη που πρέπει να επισκεφτεί κανείς τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Κι αν πρέπει να διαλέξει μια εποχή, αυτή θα είναι η άνοιξη και –γιατί όχι– το Πάσχα, όταν ο καιρός γλυκαίνει και στον βράχο αντηχούν ψαλμωδίες.

Η Μονεμβασιά είναι ατμοσφαιρική όλο τον χρόνο. Είναι το μεσαιωνικό σκηνικό με τα καλντερίμια, τα πέτρινα σπίτια και τον χαμηλό φωτισμό, η θάλασσα, η απουσία αυτοκινήτων και η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε έναν βράχο ο οποίος συνδέεται με την υπόλοιπη Πελοπόννησο με μια γέφυρα, που επιτείνουν αυτή την αίσθηση. Η Μονεμβασιά είναι από τα μέρη που πρέπει να επισκεφτεί κανείς τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Κι αν πρέπει να διαλέξει μια εποχή, αυτή θα είναι η άνοιξη και –γιατί όχι– το Πάσχα, όταν ο καιρός γλυκαίνει και στον βράχο αντηχούν ψαλμωδίες – τη Μεγάλη Πέμπτη στον ναό του Αγίου Νικολάου και τη Μεγάλη Παρασκευή στη Χρυσαφίτισσα και στη Μυρτιδιώτισσα, οπότε η πομπή του Επιταφίου διασχίζει τα καλντερίμια, περνά από τις στοές με τα αναμμένα κεριά και ανεβαίνει στην Άνω Πόλη και στον ναό της Αγίας Σοφίας από τις περίφημες «βόλτες», το πανέμορφο φιδογυριστό καλντερίμι. Φέτος η περιφορά στην Άνω Πόλη θα αποφασιστεί τελευταία στιγμή, αλλά, ακόμη κι αν δεν γίνει, εξίσου μυστηριακή είναι η πορεία στην Κάτω Πόλη. Η πομπή του Επιταφίου, συνοδευόμενη από τη Φιλαρμονική του δήμου, η οποία ψάλλει τα εγκώμια, κοντοστέκεται στις εκκλησίες, στο πιο σημαντικό κτίριο του Κάστρου (τον σημερινό ξενώνα Αρδάμη, που υπήρξε κυβερνείο των Ενετών και διοικητήριο επί Τουρκοκρατίας) και στην κεντρική πύλη. Τότε, η πομπή ξεκινά την πορεία της προς τη Γέφυρα, τον σύγχρονο οικισμό εκτός Κάστρου, συνοδευόμενη από καΐκια με αναμμένα φαναράκια που την ακολουθούν από τη θάλασσα μέχρι να μπει στην πόλη και στον ναό του Αγίου Λεοντίου.

Κατάνυξη στον ναό του Ελκόμενου Χριστού, που φέτος αναστηλώνεται. © VISUALHELLAS.GR

Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, η Μονεμβασιά γιορτάζει την Ανάσταση επίσης κατανυκτικά, δίχως εκκωφαντικές εκρήξεις από δυναμιτάκια, καθώς αυτά απαγορεύονται λόγω του ότι είναι ανακηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος. Η μητρόπολη του Ελκόμενου Χριστού είναι υπό αναστήλωση και τα σκήπτρα θα πάρει φέτος η Χρυσαφίτισσα. Η γοητεία τού να παρακολουθείς τη λειτουργία εντός αληθινών μνημείων είναι πραγματική εμπειρία, πάνω και πέρα από θρησκευτικές πεποιθήσεις. 
Μοναδική εξαίρεση στη γαλήνια ατμόσφαιρα είναι το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα, οπότε η… διατάραξη ησυχίας έχει επιτραπεί για χάρη του εθίμου: στην τάπια της Χρυσαφίτισσας, με θέα στη θάλασσα, εκρήγνυται και καίγεται πανηγυρικά ο Ιούδας.

Γοητευτική η νύχτα, με τα φώτα να ανάβουν εντός των τειχών που οριοθετούν την παλιά πόλη. © VISUALHELLAS.GR

Οι βόλτες στη μεσαιωνική καστροπολιτεία δεν χορταίνονται. Καλντερίμια, «δρομικές» (θολοσκέπαστες διασταυρώσεις), βυζαντινοί ναοί και αρχοντόσπιτα θα σας κάνουν να νιώσετε σαν ήρωες παραμυθιού. Το κεντρικό δρομάκι, όπου είναι συγκεντρωμένα εστιατόρια, καφέ, καταστήματα δώρων και τοπικών προϊόντων, λέγεται Γιάννη Ρίτσου, προς τιμήν του Μονεμβασίτη ποιητή. Το σπίτι του έχει ξεκινήσει να μετατρέπεται σε μουσείο, στο οποίο θα παρουσιάζονται η ζωή και το έργο του μέσα από αυθεντικά αντικείμενα (η Έρη Ρίτσου, κόρη του ποιητή, δώρισε έπιπλα, πίνακες, ποιητικές συλλογές κ.ά. στον δήμο). Το δρομάκι θα σας οδηγήσει και στην κεντρική τάπια με τον σπουδαίο ναό του Ελκόμενου Χριστού του 6ου αιώνα, όπου γίνονται εργασίες (ζητήστε να σας πουν την ιστορία για την πολύπαθη εικόνα της Σταύρωσης), και το πολυφωτογραφημένο κανόνι με τη θέα στη θάλασσα. Στο παρακείμενο τζαμί στεγάζεται η μικρή αλλά ενδιαφέρουσα αρχαιολογική συλλογή της Μονεμβασιάς.

Οι βόλτες στα καλντερίμια σε φέρνουν συχνά αντιμέτωπο με την απεραντοσύνη του Μυρτώου Πελάγους. © ΜΑΡΙΚΑ ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ  

Στα σκαριά είναι επίσης η κατασκευή τελεφερίκ που θα οδηγεί στην Άνω Πόλη. Λέγεται ότι η κατασκευή του θα είναι συμβατή με την ιστορικότητα και τη φυσιογνωμία του Κάστρου, αλλά σε κάθε περίπτωση εσείς αξίζει να ανεβείτε από το φανταστικό καλντερίμι, να θαυμάσετε την όμορφη Αγία Σοφία του 12ου αιώνα και να αγναντέψετε την Κάτω Πόλη και το Μυρτώο Πέλαγος. Μια άλλη εξαιρετική βόλτα εντός των τειχών είναι κατά μήκος του θαλασσινού τείχους. Αρχικά θα σας οδηγήσει στο Πορτέλο, τη θαλασσινή πύλη (αν ο καιρός το επιτρέπει, εδώ μπορείτε να ρίξετε και την πρώτη βουτιά της σεζόν), και κατόπιν στην πύλη των ανατολικών τειχών, όπου μπορείτε να περπατήσετε ως τον αναστηλωμένο φάρο. Η Γέφυρα, στην απέναντι ακτή, είναι ένας σύγχρονος οικισμός, στον οποίο θα πάτε μόνο και μόνο για να δείτε από απόσταση τον εντυπωσιακό βράχο αλλά και για να ψωνίσετε τα περίφημα τοπικά αμυγδαλωτά από το Μορέως Ήδιστα (amigdaloto.gr). Λίγο μακρύτερα, στον δρόμο για Συκιά, θα επισκεφτείτε την Οινοποιητική Μονεμβασιάς, ένα σύγχρονο οινοποιείο όπου η οικογένεια Τσιμπίδη αναβίωσε το ιστορικό γλυκό κρασί Malvasia και διοργανώνει γευσιγνωσίες (monemvasiawinery.gr). Σε κάθε περίπτωση, φροντίστε τη νύχτα να είστε εντός των τειχών, για να περιηγηθείτε εκ νέου στα ατμοσφαιρικά στενά, να απολαύσετε στα εστιατόρια τις τοπικές γεύσεις (ζυμαρικά γκόγκες, χορτοπιτάκια τσαΐτια) και ένα κοκτέιλ στο ταρατσάκι του μπαρ Emvasis (τηλ. 27320-61139).

Ελαιώνες και ανθισμένα αγριολούλουδα συνοδεύουν στις περιηγήσεις πέριξ της Μονεμβασιάς. © Thomas Linkel / laif

ΔΙΑΜΟΝΗ

Kinsterna (τηλ. 27320-66300, kinsternahotel.gr, από 211 ευρώ με πρωινό και ελάχιστη διαμονή δύο νύχτες). Αρχοντικό βυζαντινής εποχής, εντός ενός κτήματος 90 στρεμμάτων που είναι γεμάτο ελαιόδεντρα, πορτοκαλιές, αμπέλια, κήπους και έχει θέα στον βράχο της Μονεμβασιάς και στη θάλασσα. Αναπαλαιώθηκε με γούστο και σεβασμό στην ιστορικότητα του κτιρίου και προσφέρει δωμάτια, σουίτες και αυτόνομες κατοικίες, όλα κομψά διακοσμημένα και με διακριτική πολυτέλεια. Οι πρώτες ύλες στο εστιατόριο και στο πρωινό είναι από τα ιδιόκτητα μποστάνια, ενώ ανάλογα με την εποχή μπορείτε να συμμετέχετε σε αγροτουριστικές εργασίες ή δραστηριότητες – από μάθημα κηροποιίας και γευσιγνωσία μέχρι ποδηλασία και ψάρεμα. 
Αρδάμης (τηλ. 27320-61887, ardamis.gr, από 115 ευρώ χωρίς πρωινό). Σε ένα από τα πιο ιστορικά κτίρια του Κάστρου, όπου στεγαζόταν το κυβερνείο των Ενετών και το διοικητήριο επί Τουρκοκρατίας. Τα δωμάτια και οι σουίτες είναι διαφορετικά μεταξύ τους, διακοσμημένα καλόγουστα, εξοπλισμένα με επώνυμα προϊόντα και τζακούζι. Υπέροχη η βεράντα στο κεντρικό κτίριο με την απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα. 
Moni Emvasis Luxury Suites (τηλ. 27320-62122, moniemvasis.gr, από 190 ευρώ με πρωινό). Τρεις όμορφες σουίτες μέσα στο Κάστρο, με επώνυμα έπιπλα, τζάκι και θέα στη θάλασσα.  
Κελλιά (τηλ. 27320-61520, keliamonemvasia.com, από 95 ευρώ με πρωινό). Όμορφος ξενώνας στο κτίριο όπου γεννήθηκε ο Γιάννης Ρίτσος, με δωμάτια στο ισόγειο και στον όροφο, τα δεύτερα με θέα στη θάλασσα. Επιπλέον, εδώ διοργανώνονται γευσιγνωσίες ελαιολάδου και κρασιού από παραγωγούς της περιοχής. 
Malvasia (τηλ. 27320-61323, malvasiahotel-traditional.gr, από 95 ευρώ, με θέα θάλασσα, από 65 ευρώ τα μικρότερα, όλα με πρωινό). Διαφόρων τύπων και μεγεθών δωμάτια, άλλα με θέα στη θάλασσα, άλλα με μπαλκόνι, άλλα με τζάκι.
Vyzantino (τηλ. 27320-61351, hotelbyzantino.com, από 90 ευρώ με πρωινό). Στο κεντρικό δρομάκι του Κάστρου, σε ωραία θέση, μοιράζεται σε ανεξάρτητα κτίρια και διαθέτει διαφόρων τύπων δωμάτια με σύγχρονες παροχές, τα περισσότερα με θέα στη θάλασσα. Με δικό του καφέ και ελληνικό πρωινό. 
Likinia (τηλ. 27320-61939, likinia.gr, από 120 ευρώ με πρωινό). Σε καλή τοποθεσία, στην τάπια της Χρυσαφίτισσας, με δωμάτια και σουίτες που προσφέρουν σύγχρονες ανέσεις. Τα περισσότερα διαθέτουν τζάκι και θέα στη θάλασσα. 
Λιοτρίβι (τηλ. 27320-53060, liotrivi.info, από 103 ευρώ με πρωινό). Εναλλακτική πρόταση διαμονής στο χωριό Βελιές, σε κτίσμα που αναφέρεται ως το εξοχικό του Ρίτσου. Στους χώρους υπάρχει επισκέψιμο λιοτρίβι-μουσειακός χώρος. Περιποιημένα δωμάτια και σουίτες με θέα στους κήπους με τις ελιές. 

→ Καθώς στο Κάστρο όλες οι κτιριακές επεμβάσεις ελέγχονται από το Υπουργείο Πολιτισμού και ισχύουν αυστηροί κανόνες, οι ξενώνες δεν μπορούν να ανακαινιστούν όπως θα ήθελαν οι ιδιοκτήτες. Έτσι, υπάρχει μεγάλη ανομοιογένεια στα δωμάτια του ίδιου ξενώνα ως προς την αισθητική και το μέγεθός τους. Βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε ποιο δωμάτιο σας περιμένει. 

via

Μακρινίτσα: Το «μπαλκόνι του Πηλίου» θα σε εκπλήξει

\

Η Μακρινίτσα, το «μπαλκόνι» του Πηλίου όπως πολλοί την αναφέρουν, είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς. Με θέα όλον τον Παγασητικό από την κεντρική πλατεία του χωριού, ο καφές εδώ αποκτά άλλη χάρη και γεύση. Τα ψηλά δέντρα σε συνδυασμό με τις πηγές και τα πετρόκτιστα σπίτια αποπνέουν αέρα χαλάρωσης και ηρεμίας. Ότι αναζητά ο κάθε ταξιδιώτης, μπορεί να το βρει σ’ αυτόν τον προορισμό.

Πλατεία της Μακρινίτσας

Η πλατεία της Μακρινίτσας αποτελείται από ψηλά πλατάνια, την εκκλησία του Ιωάννη Προδρόμου και την μαρμάρινη κρήνη που λένε ότι αναβλύζει το αθάνατο νερό . Στην πλατεία της Μακρινίτσας, με το όνομα “Μπράνη” έχετε την δυνατότητα να απολαύσετε τον ελληνικό καφέ σας στο καφενείο ” Θεόφιλος” όπου υπάρχει γνήσια τοιχογραφία από τον ζωγράφο Θεόφιλο. Ο χώρος στάθμευσης των οχημάτων βρίσκεται επίσης στο τελείωμα της πλατείας οπότε δεν χρειάζεται να περπατήσετε πολύ.

Αξιοθέατα

Η Μακρινίτσα έχει αφενός λίγα αξιοθέατα αφετέρου πολύ ενδιαφέροντα. Οι λάτρεις της τέχνης θα πρέπει να επισκεφτούν το καφενείο Θεόφιλος , στο οποίο έχουν τη δυνατότητα να δουν τον γνήσιο πίνακα του Θεόφιλου με τίτλο ” Μάχη στην κρύα βρύση”. Επίσης, το μουσείο λαϊκής τέχνης και ιστορίας του Πηλίου θα τους φανεί πολύ ενδιαφέρον. Για όλους τους υπόλοιπους επισκέπτες, η μαρμάρινη κρήνη που λένε ότι αναβλύζει το αθάνατο νερό, καθώς και η συνοικία της Κουκουράβας με τον Μεσαιωνικό πύργο παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Πανέμορφο νορβηγικό φιόρδ

Τα φιόρδ δημιουργήθηκαν πριν χιλιάδες χρόνια μετά το λιώσιμο των πάγων που ακολούθησε την εποχή των παγετώνων οπότε το νερό της θάλασσας πλημμύρισε τις κοιλάδες της περιοχής όπου αυτά εμφανίζονται. Τα συναντούμε στις δυτικές ακτές της Νορβηγίας και στις ακτές της Χιλής.

Ένα από τα πιο γνωστά είναι το Geirangerfjord στη Νορβηγία, έχει μήκος 15χλμ και είναι παρακλάδι του Μεγάλου Φιόρδ. Το μικρό χωριό Geiranger βρίσκεται στο τέλος του φιόρδ, εκεί που χύνονται τα νερά του ποταμού Geirangelva. Καταρράκτες σχηματίζονται καθώς τα νερά τρέχουν στο φιόρδ με πιο γνωστούς αυτούς με την ονομασία «Επτά αδελφές», μια συστάδα από επτά ροές που καταλήγουν στο ίδιο σημείο.

Το φιόρδ έχει χαρακτηριστεί προστετευόμενη περιοχή από την UNESCO.

via

Πάμε για βουτιές σε λίμνες, ποτάμια και καταρράκτες της Ελλάδας

Ωραία η θάλασσα, η άμμος και η ψάθα, αλλά αν ψάχνετε διαφορετικά μέρη να κάνετε τα μακροβούτια σας φέτος, η λίστα είναι μεγάλη και ενδιαφέρουσα. Αφήστε τις ρακέτες για τους άλλους και πάρτε τα μπανιερά σας σε μέρη μέσα στη φύση, όπου το νερό είναι άκρως παγωμένο και αναζωογονητικό και το μπάνιο σίγουρα θα σας μείνει αξέχαστο. 

Καταρράκτης της Νεράιδας, Κύθηρα

Σίγουρα τα Κύθηρα δεν υστερούν από παραλίες, αλλά δεν γίνεται να φτάσετε ως εκεί και να μην επισκεφτείτε τους καταρράκτες τους. Για να φτάσετε, θα ξεκινήσετε μια μέρα που θα έχετε όρεξη για περπάτημα, θα περάσετε από τον γραφικό Μυλοπόταμο στη δυτική πλευρά του νησιού και θα προχωρήσετε ως τον καταρράκτη της Νεράιδας και πιο πέρα για να βρείτε τους νερόμυλους, τους επόμενους πιο απόμερους καταρράκτες και να δροσιστείτε στα παγωμένα νερά που κυλούν ανάμεσα στα πλατάνια. Το τοπίο είναι μαγικό και υπόσχεται να σας δροσίσει για τα καλά μετά τη μικρή πεζοπορία σας.

Κλείδωση, Σαμοθράκη

Αν ψάχνετε ένα νησί που η φύση να «οργιάζει» και οι βάθρες και καταρράκτες να δίνουν πολλές επιλογές, τότε η μακρινή Σαμοθράκη είναι το μέρος σας. Φουλ βλάστηση, ρυάκια, ποταμάκια, καταρράκτες, βάθρες και πηγές είναι όλα μαζί σήμα κατατεθέν του νησιού, το οποίο προσελκύει πάσης φύσεως φυσιολάτρες και εναλλακτικούς. Οι βάθρες, κάτι σαν μικρές φυσικές πισίνες μέσα στα βράχια, θα φιλοξενήσουν τα μπάνια σας, με πιο ξακουστές τις βάθρες του ποταμού Τσιβδογιάννη, ενώ μπορείτε να κατευθυνθείτε και σε μικρούς και μεγάλους καταρράκτες, όπως αυτόν της Κακιάς Πλάκας, της Καρυάς κ.ο.κ. Οι καταρράκτες του Φονιά είναι από τους πιο διάσημους, με πρώτο καταρράκτη την Κλείδωση, ο οποίος σχηματίζει μια γραφική λίμνη με κρυστάλλινα νερά, ό,τι πρέπει για καλοκαιρινές βουτιές.

Αχέροντας, Ήπειρος

Ο Αχέροντας διασχίζει τους νομούς Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας και Πρέβεζας και είναι πολύ δημοφιλής προορισμός για τους φυσιολάτρες και όχι μόνο, που συνδυάζουν διακοπές με φύση και δραστηριότητες. Μπορεί, επίσης, να αποτελέσει ορμητήριο για εκδρομές στην Πάργα, τα Σύβοτα, την Παραμυθιά, το Νεκρομαντείο, γι’ αυτό και προτιμάται από πολύ κόσμο το καλοκαίρι, από τις πηγές έως και τις εκβολές του. Εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος, στο χωριό Αμμουδιά της Πρέβεζας, όπου σχηματίζει δέλτα, αλλά τα εντυπωσιακά του σημεία είναι πολλά. Στα πέντε τελευταία του χιλιόμετρα μέχρι τις εκβολές του, ο Αχέροντας είναι πλωτός και επιτρέπει τουριστικές διαδρομές με βάρκα, ενώ για να ευχαριστηθείτε μπάνιο, επισκεφτείτε τις πηγές του κοντά στο χωριό Γλυκή.

Βοϊδομάτης, Ζαγόρι

Έχει τη φήμη του ποταμού με τα καθαρότερα νερά της Ελλάδας, οπότε μια βουτιά στα νερά του πρέπει να την κάνετε. Είναι ένας μικρός παραπόταμος του Αώου, με μήκος 15 χιλιομέτρων, αλλά θεωρείται και από τους πιο παγωμένους της Ευρώπης με σταθερή θερμοκρασία στους 4 βαθμούς χειμώνα-καλοκαίρι, γι’ αυτό να είστε προετοιμασμένοι. Στην περιοχή θα βρείτε και μικρές λιμνούλες, κολυμπήθρες ή οβίρες, σύμφωνα με την ντόπια ονομασία, σε ένα τοπίο που θα σας μαγέψει. Μια όμορφη πεζοπορία για να δείτε τις ομορφιές του τόπου είναι από το Γεφύρι της Κλειδωνιάς, όπου ξεκινάει ένα υπέροχο μονοπάτι κατά μήκος του ποταμού, μέχρι τη γέφυρα της Αρίστης, μια απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων, με αρκετή σκιά από πλατάνια.

Πολυλίμνιο, Μεσσηνία

Και λίμνες και καταρράκτες, όλα τα έχει το Πολυλίμνιο, ένα ιδιαίτερο και εντυπωσιακό μέρος κοντά στο χωριό Χαραυγή, 32 χιλιόμετρα από την πόλη της Καλαμάτας. Εκεί θα συναντήσετε ένα σύμπλεγμα από πολλές λίμνες που λόγω του ανώμαλου εδάφους δημιουργούν και καταρράκτες, σε ένα μαγευτικό θέαμα. Συγκεκριμένα, σας περιμένουν 15 μικρές λίμνες, πολλοί μικροί καταρράκτες και φυσικά κρυστάλλινα και πεντακάθαρα νερά. Η βλάστηση της περιοχής είναι πυκνή και το μπάνιο εκεί υπόσχεται να είναι από τα πιο αναζωογονητικά της ζωής σας.

via

Τατόι: Πικνίκ στη σκιά των ανακτόρων

Σκιερά μονοπάτια, ποδηλατικές διαδρομές, οικογένειες σε πικνίκ, καταπράσινα τοπία, εντυπωσιακή αρχιτεκτονική και όμορφα κτίρια που γερνούν ξεχασμένα.

«Μα, δεν είναι ντροπή; Τόσο ωραία κτίρια, και να ρημάζουν έτσι; Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα και αν βρίσκονταν, θα είχαν κάνει τουλάχιστον ένα μουσείο εδώ πέρα. Είναι κομμάτι της Ιστορίας στο κάτω κάτω, δεν είναι;». 

Κυριακή μεσημέρι, έξω από το ανάκτορο, ο εντοπισμός του οποίου έχει αποδειχθεί δυσκολότερος απ’ ό,τι έμοιαζε αρχικά: έχουμε ρωτήσει, από το στρατόπεδο της Δεκέλειας μέχρι εδώ, πέντε διαφορετικούς ανθρώπους, που έχουν πέντε διαφορετικές απόψεις για το πού βρίσκεται. 

Όταν καταφέρνουμε, τελικά, να το εντοπίσουμε, ακούμε σχεδόν τον ίδιο διάλογο κάθε λίγα βήματα: Πόσο αξιοποιήσιμο είναι, πόσο κρίμα τέτοια ομορφιά να πηγαίνει χαμένη, πότε επιτέλους θα γίνει εκείνο το πάρκο που συζητιόταν πριν από λίγο καιρό. 

Κυριακάτικη κοσμοσυρροή 

Μαμάδες με καροτσάκια, ζευγάρια με ποδήλατα, παρέες που απλώνουν τραπεζομάντηλα του πικνίκ κάτω από τα δέντρα, παιδιά που τρέχουν με τα σκυλάκια και τα ποδήλατά τους, ένας ζωγράφος που έχει στήσει το τελάρο του μπροστά από το ανάκτορο, ένας κύριος με τον εννιάχρονο γιο του που μας ρωτά αν είναι ακόμα επισκέψιμοι οι βασιλικοί τάφοι, «είχα έρθει τότε που πέθανε η Φρειδερίκη» λέει. Η μισή Αθήνα μοιάζει να είναι εδώ πάνω, στα μονοπάτια που ξεκινούν από την τριπλοκλειδωμένη κίτρινη καγκελόπορτα και διασχίζουν τα 42.000 στρέμματα των πρώην βασιλικών κτημάτων στο Τατόι. 

Τι και αν χρειάζεται φαντασία για να μαντέψεις ότι η είσοδος βρίσκεται πίσω από μια μισοκατεστραμμένη κορδέλα που γράφει «Ελληνική Αστυνομία» και μία σκουριασμένη καγκελόπορτα, η οποία παραμένει πάντα κλειστή; Τι κι αν πρέπει να κάνεις ακροβατικά, αν είσαι για παράδειγμα μαμά με καροτσάκι, για να περάσεις από την τρύπα στο συρματόπλεγμα, που είναι τώρα πια η επίσημη είσοδος στο Τατόι; Κανείς δε μοιάζει να πτοείται. 

Σε αποζημιώνουν, άλλωστε, οι διαδρομές, τα καταπράσινα τοπία, τα σπάνια δέντρα που φυτεύτηκαν εδώ στα τέλη του 19ου αιώνα για να δημιουργήσουν ένα δάσος σχεδόν εκ του μηδενός, η ησυχία που όσο περισσότερο σκέφτεσαι πως βρίσκεσαι μόλις 18 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα τόσο περισσότερο σε εντυπωσιάζει, και η αρχιτεκτονική των πιο αναπάντεχων κτιρίων –από τους στάβλους μέχρι το οινοποιείο, και από το κτίριο της φρουράς μέχρι τον ξενώνα. «Τατόι» δεν είναι μόνο το ανάκτορο, αλλά σαράντα συνολικά κτίρια, εκ των οποίων τα εικοσιεννιά έχουν ανακηρυχθεί, δικαίως, διατηρητέα. 

Σχέδια και… όνειρα για το Τατόι 

Σύμφωνα με την μελέτη για την οποία πολύς ντόρος γίνεται τελευταία, εκείνη που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας, το Τατόι, που ανήκει από το 2003 στο Ελληνικό Δημόσιο, θα (μπορούσε να) γίνει ένα περιαστικό-μητροπολιτικό πάρκο που θα εκτείνεται σε 23.500 στρέμματα, από το σύνολο των 42.000 του κτήματος. Το πάρκο θα είναι επισκέψιμο όλες τις ημέρες της εβδομάδας, ενώ εντός του προτείνεται να λειτουργήσουν δύο μουσεία: ένα στο κτίριο των ανακτόρων και ένα στο κτίριο της φρουράς των ταφικών μνημείων. 

Προβλέπεται, επίσης, να επαναλειτουργήσει το οινοποιείο που κάποτε λέγεται ότι παρήγαγε ένα από τα καλύτερα κρασιά της Αθήνας, και η μονάδα μεταποίησης γαλακτοκομικών προϊόντων. Στην πρόταση, τέλος, περιλαμβάνεται η λειτουργία και άλλων χώρων αναψυχής με αναβάθμιση των υπαρχόντων, καθώς και η κατασκευή περισσότερων διαδρομών και ποδηλατόδρομων.

Μέχρι να γίνουν όλα αυτά… 

Εμείς βεβαιωνόμαστε πως έχουμε διαθέσιμη μνήμη στη φωτογραφική μηχανή, φορτώνουμε τα καλαθάκια του πικνίκ και τα ποδήλατα στο αυτοκίνητο –οι πιο γενναίοι εξ ημών ξεκινούν την διαδρομή με το ποδήλατο, από τον ηλεκτρικό σταθμό της Κηφισιάς– και ανηφορίζουμε για να απολαύσουμε ένα τοπίο που, παρ’ όλες του τις ελλείψεις και την εγκατάλειψη, παραμένει ό,τι κοντινότερο έχει να επιδείξει η Αθήνα σε εξοχή. 

Την «είσοδο» των κτημάτων θα την βρείτε ανεβαίνοντας από τον κόμβο της Βαρυμπόμπης, και αρκετά αφού περάσετε την αεροπορική βάση της Δεκέλειας στη λεωφόρο Τατοΐου, στο δεξί σας χέρι –θα δείτε είτε την κόκκινη κορδέλα της Ελληνικής Αστυνομίας, είτε την ουρά από παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Εναλλακτικά, συμβουλευτείτε αυτόν τον χάρτη. Μην πτοηθείτε από την επτασφράγιστη με λουκέτο πύλη: κοιτάξτε στα αριστερά, και θα δείτε ένα σημείο όπου το συρματόπλεγμα έχει πέσει –αυτή είναι η επίσημη είσοδος του κτήματος. 

Αν, πάλι, δεν προβλέψετε τα καλαθάκια του πικνίκ, και πεινάσετε βγαίνοντας από τα κτήματα, μία από τις καλύτερες προτάσεις (που διαφέρει από τις κλασικές χασαποταβέρνες οι οποίες παρατάσσονται εκατέρωθεν όλων των λεωφόρων-εισόδων της Πάρνηθας) βρίσκεται στα 10 λεπτά οδήγησης: ο Λάμπρος, στο Κατσιμίδι, σερβίρει τέλεια, ζουμερά παϊδάκια, με τζατζίκι-δυναμίτη και τραγανές, σπιτικές τηγανιτές πατάτες στην σκιερή αυλή του (ή πλάι στο αναμμένο τζάκι, αν ποτέ ο καιρός ψυχράνει), προς περίπου 15-20€ το άτομο.

via