Πλησιάζουν γιορτές...

Πλησιάζουν γιορτές. Περπατώ σε μια πόλη που έχει αλλάξει. Σαν να τελείωσε το πάρτι, μας στέλνουν τον λογαριασμό και δεν έχουμε να πληρώσουμε. Και σ'όλο αυτό θύματα όπως πάντα οι πιο αδύναμοι. Και δεν το νιώθω μόνο εγώ αυτό.

Δεν βλέπω συχνά χαμόγελα από μεγάλους και τα παιδιά το νιώθουν αυτό, είναι πιο ανήσυχα, σαν να διαβάζουν τις σκέψεις μας.. Η κρίση μας έχει κάνει όλους, άλλους λιγότερο και άλλους περισσότερο να κουμπωνόμαστε , να είμαστε κλειστοί, απότομοι, να νοιαζόμαστε ακόμα πιο πολύ για τον εαυτό μας και μόνο.  Μα πού πήγε η μαγεία;

 Από τη μία αυτό με φοβίζει. Από την άλλη μέσα σ' αυτό το κλίμα που απλώνεται παντού αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι αυτός που δίνει,παίρνει. Δεν είναι ο χαμένος. Κι αυτό μου δίνει πίστη καθημερινά να ελπίζω, να ονειρεύομαι, να χαμογελάω και να καταλαβαίνω περισσότερο και πιο ουσιαστικά τους άλλους γύρω μου και θέλω να επικοινωνήσω μαζί τους. 

Αρχίζω να μην φοβάμαι την κακία...Κι αρχίζω να πιστεύω πώς την άνοιξη αν δεν την βρεις τη φτιάχνεις. Φέτος, τις γιορτές μην αφήσουμε το αρνητικό κλίμα, να μας επηρεάσει, αυτό θα είναι το μεγαλύτερο στοίχημα που δίνουμε σαν γονείς, σαν άνθρωποι. 

Να ψάχνουμε να βρούμε την χαρά, να δίνουμε και δεν θα είμαστε χαμένοι. Με ρώτησε η κόρη μου τι δώρο θέλω να μου φέρει ο Άγιος - Βασίλης. Για μένα το μεγαλύτερο δώρο στον κόσμο είναι να είναι χαρούμενη. 

Καλές γιορτές σε όλους. Βγείτε εκεί έξω και ψάξτε μέσα σας τι έχετε να δώσετε. Έχετε πολλά. Αγάπη, ελπίδα, έναν καλό λόγο. Μπορεί να νιώσετε κουρασμένοι αλλά μην τα παρατάτε. Είναι η πρώτη φορά που νιώθω πώς είμαστε μόνοι , αλλά όχι όπως πάντα. Κάτι αλλάζει...

Εάν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Τι μας έμαθε ο μικρός πρίγκιπας...

"Ο Μικρός Πρίγκιπας" είναι βιβλίο του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Αν και θεωρείται παιδικό βιβλίο, απευθύνεται σε όλους. Το θέμα του βιβλίου είναι το εξής: ο αφηγητής πέφτει με το αεροπλάνο του -που έχει πάθει βλάβη- στην έρημο. Εκεί συναντά ένα ασυνήθιστο παιδί (το Μικρό Πρίγκιπα), γνωρίζονται και γίνονται φίλοι.

Ο αφηγητής μαθαίνει πολλά από τον καινούργιο του φίλο. Ο καινούργιος του φίλος σιγά-σιγά τού διηγείται την επίσκεψή του σε άλλους πλανήτες, όπου υπάρχουν άνθρωποι ματαιόδοξοι αλλά και κάποιοι (ελάχιστοι) περισσότερο "ανθρώπινοι". 

Δεν ξεχνάει ποτέ και με τίποτα τις ερωτήσεις που έχει υποβάλει, ενώ ο ίδιος, αντίθετα, δεν συνηθίζει ν' απαντάει στις ερωτήσεις των άλλων.Πόσα από αυτά που μας δίδαξε ο μικρός πρίγκιπας τα κάνουμε στην καθημερινή μας ζωή;

Η αγάπη δεν είναι να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο, αλλά να βλέπουμε μαζί προς την ίδια κατεύθυνση.

 Η τελειότητα επιτυγχάνεται όχι όταν δεν υπάρχει τίποτα να προσθέσεις, αλλά όταν δεν υπάρχει τίποτα να αφαιρέσεις.

Κάνε τη ζωή σου ένα όνειρο και το όνειρό σου πραγματικότητα. Αυτό που κάνει την έρημο όμορφη είναι ότι κάπου κρύβει ένα πηγάδι.

Όταν δίνεις όλο σου τον εαυτό, παίρνεις πίσω περισσότερα από όσα δίνεις.Μόνο τα παιδιά ξέρουν αυτό που ψάχνουν.

Ένας στόχος χωρίς σχέδιο είναι απλά μια ευχή.Τα πραγματικά θαύματα κάνουν λίγο θόρυβο.

Αν δεν δίνεις πια, δεν έχεις τίποτα πια να δώσεις.Να αγαπάτε αυτούς που διατάζετε. Αλλά μην τους το πείτε.

Η πραγματική ευτυχία έρχεται από τη χαρά να κάνεις κάτι καλά, από το ζήλο να δημιουργείς καινούργια πράγματα. Ούτε η εξυπνάδα ούτε η κρίση είναι δημιουργοί.

Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος γι’ αυτό που έχεις εξημερώσει.Στη ζωή δεν υπάρχουν λύσεις. Υπάρχουν δυνάμεις σε κίνηση. Πρέπει να τις πλάσεις και οι λύσεις θα ακολουθήσουν.

10 πράγματα που έμαθα όταν σταμάτησα να ουρλιάζω στα παιδιά μου.

1. Όταν σταμάτησα να ουρλιάζω, ένιωσα καλύτερος άνθρωπος.Σταμάτησα να πηγαίνω για ύπνο με έναν κόμπο στο στομάχι, επειδή ένιωθα «η χειρότερη μαμά του κόσμου». Σταμάτησα να ακούω από τα παιδιά μου «είσαι η χειρότερη μαμά του κόσμου». Σταμάτησα να νιώθω ενοχές επειδή ο σύντροφός μου με κοίταζε σαν να ήμουν «η χειρότερη μαμά του κόσμου». Και η χειρότερη σύντροφος και η χειρότερη ερωμένη.

2. Τα παιδιά είναι το (μόνο) κοινό που θέλουμε να μας αποδέχεται. Όλες οι μαμάδες κρύβουμε μέσα μας ένα Δόκτωρ Τζέκιλ και έναν Κύριο Χάιντ. Μπροστά στους ξένους κάνουμε τις καλές και τις υπομονετικές, προκειμένου να μην μας κρίνουν αρνητικά και όταν γυρίζουμε σπίτι γινόμαστε αληθινές μέγαιρες. Ωστόσο αυτό, από τη μια μπερδεύει τα παιδιά από την άλλη μπερδεύει εμάς τις ίδιες. Η συνέπεια στην συμπεριφορά δεν είναι μόνο καλό παράδειγμα για τα παιδιά αλλά θετικό και για εμάς τις ίδιες.

3. Τα παιδιά είναι παιδιά, αλλά επίσης είναι και άνθρωποι. Όπως εγώ, έτσι και τα παιδιά, έχουν τις καλές και τις κακές τους μέρες. Κάποιες μέρες είναι αξιαγάπητα, γλυκά και υπάκουα και άλλες είναι στριμμένα, ανόρεχτα και ανυπάκουα. Άλλωστε αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, είναι ότι τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν μαθαίνουν. Και έχουν δικαίωμα στο λάθος. Και κανείς δε θέλει να του ουρλιάζουν όταν κάνει λάθος. Εσείς θέλετε;

4.Δεν μπορώ να ελέγχω πάντα τις πράξεις των παιδιών μου, αλλά μπορώ πάντα να ελέγχω τις αντιδράσεις μου. 

Αντί κάθε φορά που σκοντάφτω σε ένα lego, να του βάλω τις φωνές, μήπως να πάρω μια βαθιά ανάσα και να του επαναλάβω (για χιλιοστή φορά)….«δεν είπαμε να μαζεύουμε τα παιχνίδια μας;»

5. Τα ουρλιαχτά δεν «πιάνουν».Θα το έχετε διαπιστώσει και εσείς. Όταν ζητάτε κάτι με ευγένεια το αποκτάτε πολύ πιο εύκολα. Αντίθετα όταν ζητάτε κάτι με αγένεια, ο απέναντι σας αντιδράει αρνητικά. Επίσης συνήθως μαζί με την υστερία που μας πιάνει αρχίζουμε και κάνουμε πολύπλοκες τις εντολές μας προς τα παιδιά: «βιάσου, πιες το γάλα σου, δέσε τα κορδόνια σου, πάρε το μπουφάν σου, αργήσαμε…» Κανένα παιδί δε μπορεί να αποθηκεύσει τόσες εντολές. Και να τις ακολουθήσει βέβαια

6. Όταν σταματήσεις να φωνάζεις μπορεί να σου συμβούν υπέροχα πράγματα. Όταν είσαι ήρεμος απολαμβάνεις σαφώς πιο έντονα τις όμορφες στιγμές. Ακόμη και το «μαμά σ’ αγαπώ» παίρνει μια άλλη διάσταση τότε. Θυμηθείτε τις στιγμές που βάζετε τα παιδιά για ύπνο. Αυτές είναι οι καλύτερες στιγμές της ημέρας και οι στιγμές που τα παιδιά μπορούν να μοιραστούν μαζί μας τα πιο όμορφα συναισθήματα. Ξέρετε γιατί; Διότι τότε δεν ουρλιάζουμε. 

7. Κάποιες φορές το να σταματήσεις να φωνάζεις είναι μια πρόκληση, αλλά δεν είναι πάντα εφικτό.

8. Πολύ συχνά το πρόβλημα βρίσκεται σε εμένα και όχι στα παιδιά μου. Είναι μια αλήθεια που συχνά οι μαμάδες τη βιώνουν και ως ενοχή: Φωνάζω στα παιδιά, γιατί είχα στρες στη δουλειά, γιατί «περιμένω περίοδο», ή γιατί με σύγχισε ένας οδηγός στο δρόμο. Φταίει κάποιος άλλος και την πληρώνει κάποιος άλλος. Πόσο άδικο είναι αυτό; 

9. Όταν φροντίζω τον εαυτό μου με βοηθάει να μη φωνάζω. Όταν νιώθετε απίστευτα χαλαρωμένη από τη γιόγκα, όταν έχετε μόλις βγει από ένα ζεστό μπάνιο, όταν έχετε γυρίσει μόλις από το κομμωτήριο, ή από μια έξοδο με τις φίλες σας, έχετε προσέξει πως δεν έχετε όρεξη για φωνές; Απόλυτα φυσιολογικό. Όταν φροντίζετε μόνο τους άλλους και αφοσιώνεστε σε αυτούς ψυχή και σώμα, είναι φυσικό να έχετε νεύρα και κάποιες φορές να ξεσπάτε άσχημα. Όταν φροντίζετε και τον εαυτό σας είναι φυσικό να νιώθετε πιο ήρεμη, πιο χαλαρή και πιο αξιαγάπητη. Τα παιδιά σας θα συμφωνήσουν σ’ αυτό.

10. Όταν δε φωνάζω νιώθω υπέροχη. Εκτός από πιο ήρεμη, πιο αξιαγάπητη και πιο χαλαρή, νιώθω και πιο λαμπερή. Πηγαίνω για ύπνο χωρίς ενοχές και ξυπνάω πιο χαρούμενη. Νιώθω πιο όμορφη και πιο καλή. Και τα παιδιά μου το βλέπουν. Και μ’ αγαπούν γι’ αυτό.

Στο άρθρο της Amy McCready, που δημοσιεύθηκε στους New York Times Shouting Is the New Spanking (Οι Φωνές είναι το Νέο Ξύλο) η οικογενειακή σύμβουλος και ιδρύτρια του συμβουλευτικού site για γονείς Positive Parenting Solution μας εξηγεί ότι σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, οι υστερικές φωνές και τα ουρλιαχτά, έχουν αντικαταστήσει σήμερα το παραδοσιακό «ξύλο, που βγήκε από τον παράδεισο».

Εάν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Η Μαλάλα διεκδικεί το δικαίωμα όλων των παιδιών του κόσμου στην εκπαίδευση.

Θυμάστε τη Μαλάλα Γιουσαφσάι; Είναι το 16χρονο σήμερα κορίτσι από το Πακιστάν που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τους Ταλιμπάν τον Οκτώβρη του 2012. Η Μαλάλα βρίσκεται μέσα στα 100 πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο σύμφωνα με την λίστα του περιοδικού Time.

12 Ιουλίου, ανήμερα στα γενέθλιά της θα μιλήσει δημόσια στη Νέα Υόρκη, σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από τον Γκόρντον Μπράουν, ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ για την παγκόσμια εκπαίδευση. 

Ο αριθμός των παιδιών που δεν πηγαίνουν σχολείο σοκάρει...ή τουλάχιστον θα έπρεπε σε έναν κόσμο "πολιτισμένων". 51 εκατομμύρια είναι και βρίσκονται παντού. Σ΄ολόκληρο τον πλανήτη.

Η Μαλάλα είναι σπουδαία διεκδικεί το δικαίωμα όλων των παιδιών του κόσμου στην εκπαίδευση. H Μαλάλα μας λέει ότι μέρα με τη μέρα είναι καλύτερα λόγω των προσευχών του κόσμου και ότι ο Θεός της έδωσε μια νέα δεύτερη ζωή. 

Δεν νομίζω πώς έχω να πω πολλά. Δεν ξέρω σε ποιο Θεό πιστεύετε. Και νομίζω πώς δεν έχει σημασία. Γιατί ο δικός της Θεός είναι η αγάπη. Μεγαλώνω κι εγώ μια κόρη σε δύσκολους καιρούς. Νιώθω οργή για όσα συμβαίνουν γύρω μου κάποιες φορές φόβο.

Είμαστε πλούσιοι ή φτωχοί; Έχουμε τα πάντα ή τίποτα; Επισκεφτείτε αυτήν την σελίδα Global Rich List και θα πάρετε την δική σας απάντηση. Τα παιδιά λένε είναι το μέλλον. Απέναντι, σ'όλα αυτά που συμβαίνουν νομίζω πώς μόνο η εκπαίδευση θα βγάλει τους λαούς από το σκοτάδι.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φτώχεια από την άγνοια. Την ιστορία αυτή την έγραψα για όλους εμάς που φοβόμαστε και νομίζουμε πώς χάνουμε τον κόσμο με την πρώτη δυσκολία...

Πασχαλινό Bazaar από το xeblogarisma

Mια ομάδα bloggers που βοηθάει τις μαμάδες που βρίσκονται φυλακισμένες στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας μαζί με τα παιδιά τους. Το ξεblogαρισμα συνεργάζεται με τις κοινωνικές λειτουργούς των φυλακών και στο blog αυτό θα διαβάζετε για τις δράσεις  τους  αλλά και για όσα τους προβληματίζουν.

Για το ξεblogαρισμα έμαθα από μία αγαπημένη μου blogger την Kapa, την οποία εάν και δεν έχω γνωρίσει προσωπικά την εκτιμώ γιατί καταθέτει την δική της αλήθεια, πράγμα, σπάνιο και ωραίο  εάν το συναντήσεις. Αφορμή, στάθηκε το άρθρο της Γεννήθηκα Γυναίκα όπου ο λόγος της είναι χειμαρρώδης και μεταξύ άλλων αυτό  που κράτησα από αυτά που λέει είναι συγκλονιστικό..."Μαμάδες και παιδιά, θα ζήσουν μαζί μόνο τρία χρόνια κι ύστερα θα χαθούν για καιρό…ίσως για πάντα…" 

Κι εκείνη την ώρα ήθελα να είχα την δύναμη να πάρω κάτι και να σβήσω την πραγματικότητα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φυλακή από το μυαλό μας... Δεν υπάρχει μεγαλύτερη λευτεριά από τα όνειρα...

Όσοι από εσάς θέλετε να βοηθήσετε είτε ως εθελοντές είτε προσφέροντας κάποια είδη πρώτης ανάγκης αξίζει να πάτε, αύριο, Κυριακή στο Πασχαλινό μπαζάρ για την ενίσχυση των άπορων κρατουμένων και των παιδιών που ζουν με τις φυλακισμένες μητέρες τους στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας.

Στο μπαζάρ, θα διατίθενται έργα κρατουμένων, πασχαλινές λαμπάδες, χειροποίητα είδη δώρων, παραδοσιακά προϊόντα, ρούχα, βιβλία και πολλά άλλα, σε συμβολικές τιμές όπως: λαμπάδες και πασχαλινά είδη από 2.50 ευρώ, μεταχειρισμένα ρούχα με 2 ευρώ, καινούργια βρεφικά και παιδικά σετ με 3 ευρώ, χειροποίητα κεριά με 2 ευρώ, βιβλία από 0,50-5 ευρώ κ.ά. 

Στη διάρκεια του μπαζάρ θα συλλέξουν είδη πρώτης ανάγκης για τις φυλακισμένες και τα παιδάκια όπως: πάνες, είδη παιδικής περιποίησης, σαμπουάν, αφρόλουτρα, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες, σερβιέτες, χαρτί υγείας, απορρυπαντικό για πλύσιμο ρούχων, υγρό καθαρισμού χώρου, σαπούνια, τηλεκάρτες κ.ά.

 Το μπαζάρ θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό κέντρο Αγ. Νικολάου Ραγκαβά και οι ώρες λειτουργίας θα είναι το Σάββατο από τις 10 το πρωί ως τις 9 το βράδυ και την Κυριακή από τις 10 το πρωί ως τις 8 το απόγευμα. Περισσότερες πληροφορίες  εδώ. Αξίζει να πάμε...

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Απολαύστε την μαγεία!

Τα λόγια είναι περιττά.Εάν κι εσείς θέλετε να γνωρίσετε όλο τον κόσμο ακολουθώντας την καρδιά σας  απολαύστε την μαγεία. 

Σούπερ - ήρωες καθαρίζουν τα τζάμια νοσοκομείου για παιδιά στην Αμερική!

Στο νοσοκομείο παίδων Le Bonheur στο Μέμφις του Τένεσι οι καθαριστές  φόρεσαν κουστούμια, μεταμφιέστηκαν σε σούπερ ήρωες και άρχισαν να καθαρίζουν τα τζάμια και να σκορπίζουν χαμόγελα στα παιδιά που νοσηλεύονταν εκεί...

courtney.newsblur.com/site/21652/ //9gag.com/gag/6459782

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)