Καλοκαιρινές διακοπές

Αύγουστος... 

 Αυτή είναι η θέα που βλέπω όταν ξυπνάω.

Σκέτη μαγεία.

Καθόμαστε με την κόρη μου και ζωγραφίζουμε πέτρες.

 Μας αρέσει πολύ να φτιάχνουμε παραμύθια. 

 Οι μέρες περνούν τόσο γρήγορα...

Δεν θέλω να τελειώσει το καλοκαίρι.

 Στις διακοπές μαθαίνουμε πώς να ζούμε καλά. 

 Να παρατηρούμε τα κύματα. 

 Να τα ακούμε...

 Να ονειρευόμαστε.

Και οι διακοπές συνεχίζονται ...

Σε λίγες μέρες θα φύγουμε για την Μονεμβασιά...

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Περπατήστε μέσα στο Ουράνιο Τόξο!

Θέλατε όταν ήσασταν μικροί να περπατήσετε μέσα στο ουράνιο τόξο; Κι όμως τι θα λέγατε ότι αυτό, γίνεται! 

Αυτό είχε, μάλλον, στο μυαλό του ο Ισλανδός καλλιτέχνις Olafur Eliasson όταν του ανατέθηκε να κατασκευάσει την ταράτσα του Μουσείου Τέχνης ARoS στην πόλη Aarhus της Δανίας. 

Την δημιουργία ενός… ουράνιου τόξου στην κορυφή του κτιρίου! Το «Your Rainbow Panorama» είναι ένα κυκλικό χρωματιστό γυαλί που χρησιμοποιείται ως «μονοπάτι» περιπάτου.

Βρίσκεται στην κορυφή του κτιρίου και δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να κάνουν μια βόλτα 360 μοιρών, έχοντας στα πόδια τους την πολύχρωμη θέα της πόλης!

«Κάνοντας έναν περίπατο στο Your Rainbow Panorama, οι άνθρωποι αφήνουν πίσω τους για λίγο την άχρωμη και μουντή εικόνα του αστικού κέντρου και μεταφέρονται νοητά μέσα σε πολύχρωμες εικόνες, που εναλάσσονται διαρκώς. Αυτός ήταν εξαρχής ο στόχος μου!

Να βρεθεί ο κόσμος στα ουράνια, περιτριγυρισμένος, μάλιστα, από τα μαγικά χρώματα του ουράνιου τόξου, και όχι μόνο μετά τη βροχή…», εξηγεί ο καλλιτέχνης.

Ωραία ιδέα! Να το κάναμε και στην Αθήνα μας. 

Είναι λουσμένη στο φως... 

Να την βλέπαμε και με χρώματα!

Είναι πράγματι πολύ εντυπωσιακό! 

Και το βράδυ έχει φως! Δεν είναι υπέροχο;

Θα ήθελα πολύ να το περπατήσω.

Μαγικό να βλέπεις την ζωή με χρώματα...

Όταν όλα τα φώτα σβήνουν, η πόλη φωτίζεται από τα χαρούμενα χρώματά του.   

Σκέτη μαγεία!

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Το Πρώτο Laptop του παιδιού μου!

Η κόρη μου με  κοιτάζει να γράφω στον υπολογιστή.  Και φυσικό είναι να θέλει να κάνει το ίδιο. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι καλό ήταν να την φέρω σε επαφή με την τεχνολογία όσο το δυνατόν με έναν πιο δημιουργικό τρόπο. Και να πάρει από αυτήν, τα θετικά της.

Η κόρη μου γράφει και ζωγραφίζει σε έναν ξύλινο υπολογιστή που έχει οθόνη μαυροπίνακα. Και της αρέσει πραγματικά πολύ! Μάθημα πρώτο από την Ανδριάνα και η μαμά, μαθήτρια! Πώς ανοίγει και πώς κλείνει ο υπολογιστής. 

Είναι ένα πραγματικό καταπληκτικό παιχνίδι που οξύνει την σκέψη και την δημιουργικότητα. Και σ΄αυτόν τον υπολογιστή τα πάντα σχεδιάζονται από εμάς. Αυτό μας αρέσει πολύ! Θα τον βρείτε στο Amazon κάνοντας κλικ εδώ.

Ο υπολογιστής αυτός την βοηθάει να φτιάξει τα δικά της σχέδια, τα πρώτα γραμματάκια και τα δικά της παραμύθια. 

Κι ενώ εγώ γράφω στο Παίζουμε μαζί,  η κόρη μου γράφει στον δικό της υπολογιστή. Το αστείο είναι ότι καθώς μιλάει χρησιμοποιεί ορολογία των υπολογιστών. Ακούει εμένα και τον μπαμπά της και μας μιμείται. 

Η Ανδριάνα θα πάει, φέτος, νήπιο και δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τα γράμματα. Μου ζήτησε, λοιπόν, να της υπαγορεύσω ένα ένα για να τα γράψει στο πληκτρολόγιό της. 

Κι ύστερα παίξαμε πώς είναι δασκάλα και μου κάνει μάθημα υπολογιστών. Και με έμαθε πώς γράφεται η λέξη ρόδι. 

Το καλό μ΄ αυτόν τον υπολογιστή είναι πώς κλείνει και μεταφέρεται πανεύκολα παντού, οπότε σκέφτομαι, σοβαρά να τον πάρουμε μαζί και στις διακοπές μας. 

Σ΄αυτόν, φτιάχνουμε παραμύθια με γοργόνες και πειρατές.

Ζωγραφίζουμε και γράφουμε το όνομά μας! 

Μαθαίνουμε λέξεις που μας αρέσουν! 

Και δημιουργούμε, αυτό που θέλουμε! 

Την θετική ανάδραση μας δίνει η μαμά και μας αρέσει πολύ. 

Γράφουμε αριθμούς και κάνουμε πράξεις.

Παίζουμε τρίλιζα! 

Της αρέσει πολύ γιατί την αφήνω να με νικάει! 

Φτιάχνουμε τα αγαπημένα μας παραμύθια. 

Μας αρέσει πολύ να παίζουμε στον υπολογιστή! 

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Η μαμά μιας αθλήτριας των Special Olympics!

H Kerry Hincka είναι μαμά της αθλήτριας των Special Olympics, Molly Hincka. Όλοι μας ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με δυσκολίες, λίγοι, όμως, με δυσκολίες σαν κι αυτές. Η Molly δεν περπατούσε, δεν μιλούσε.

"Κοιτώντας την Molly και πόσο μακριά έχει πάει...και καθώς σκέφτομαι τους γιατρούς που μας έλεγαν ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να κάνει αυτά τα πράγματα, που αισθάνονταν ότι ποτέ δεν θα περπατούσε...

"Ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να μιλήσει, θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου...Όχι, δεν το πιστεύω αυτό και δεν θα το αφήσω να συμβεί".

"Ποτέ δεν είδα, τα πράγματα που το παιδί μου δεν μπορούσε να κάνει. Το μόνο που φανταζόμουν είναι αυτά που μπορούσε να κάνει". Όταν μιλάει η ψυχή, εμείς σωπαίνουμε...

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)