Μια σύγχρονη Κιβωτός του Νώε «λειτουργεί» στη Νορβηγία

Στο νορβηγικό αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ στον Αρκτικό Κύκλο, βαθιά μέσα σε ένα βουνό, φιλοξενείται το παγκόσμιο απόθεμα σπόρων και φυτών. Έχει σχεδιαστεί για να καλύψει τις ανάγκες της ανθρωπότητας, σε περίπτωση του εφιαλτικού σεναρίου μιας παγκόσμιας καταστροφής. Ονομάζεται Παγκόσμιο Θησαυροφυλάκιο Σπόρων του Σβάλμπαρντ ή αλλιώς Κρύπτη της Αποκάλυψης.

Όλα βρίσκονται παγωμένα σε βάθος 130 μέτρων και μπορούν να μείνουν ανέπαφα για 200 χρόνια, ακόμη και κοπεί το ρεύμα. Το θησαυροφυλάκιο αυτό άνοιξε το 2008 και μέχρι στιγμής έχουν τοποθετηθεί 860.000 δείγματα από 4000 διαφορετικά φυτά από όλο τον κόσμο.

Και έχει ήδη λειτουργήσει. Στα τέλη του 2015, ερευνητές από την Συρία, έχουν αποσύρει τους σπόρους που είχαν καταθέσει, έτσι ώστε να μπορέσουν να αποκαταστήσουν τις ελλείψεις που υπήρχαν, εξαιτίας των μεγάλων καταστροφών που επέφερε ο πόλεμος.

Ήταν η πρώτη ανάληψη από την Τράπεζα της Αρκτικής. Χιλιάδες σπόροι μεταφέρθηκαν μυστικά στο Μαρόκο και τον Λίβανο.

Το θησαυροφυλάκιο χρηματοδοτήθηκε από την νορβηγική κυβέρνηση και τον οργανισμό Crop Trust. Ανοίγει μόνο τρεις με τέσσερις φορές κάθε χρόνο για να γίνουν νέες καταθέσεις.

Εδώ κάθε χώρα έχει το χώρο της, παρά τις διεθνείς σχέσεις. Ακόμη και η Βόρεια Κορέα έχει τη δική της κατάθεση:

«Προφανώς τους ενδιέφερε πολύ για να κάνουν αυτή την κατάθεση. Αυτό αποδεικνύει την αληθινή παγκόσμια λειτουργία αυτού του θησαυροφυλακίου σπόρων. Όσον αφορά αυτή την κρύπτη, η πολιτική δεν έχει καμιά σημασία. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η ασφάλεια των σπόρων» δήλωσε ο Μπράιαν Λάινοφ, εκπρόσωπος της Crop Trust.

Οι τελευταίες αφίξεις ήταν από την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Αυστραλία είναι η τέταρτη σε ποσότητα συνεισφοράς χώρα του κόσμου, καθώς έχει αποθηκεύσει περισσότερους από 10.000 ποικιλίες σπόρων. Υπάρχουν πέντε πόρτες με ειδικούς κωδικούς που καθιστούν απροσπέλαστη την κρύπτη:

«Έχουμε όλους αυτούς τους ελέγχους, εάν κάποιος προσπαθεί να εισβάλλει μέσα. Δεν έχει συμβεί όμως ποτέ κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάποιος θέλει να διαρρήξει την κρύπτη. Δεν υπάρχει αυτή η μορφή παραβατικότητας εδώ» εξήγησε η Μπέντε Νέβερνταλ, διευθύντρια του Παγκόσμιου Θησαυροφυλακίου Σπόρων.

Η κρύπτη έχει φτιαχτεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να αντέχει σεισμούς αλλά και κάθε είδους άλλη φυσική καταστροφή.

Υπάρχει αρκετός χώρος στο θησαυροφυλάκιο για να αποθηκευτούν 4,5 εκατομμύρια δείγματα, δηλαδή περισσότεροι από 2 δις σπόροι. Μοιάζει σαν μια μοντέρνα εκδοχή της Κιβωτού του Νώε, που έχει στόχο να διαφυλάξει το μέλλον της ανθρωπότητας.

via

Telegraph: Η πόλη που αποτελεί την ελληνική «απάντηση» στο Παρίσι [εικόνες]

Μπορεί μία ελληνική πόλη να... κοντράρει το Παρίσι; Ο Αντονι Χόροβιτς το πιστεύει, έπειτα από την επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη.

Ο Βρετανός συγγραφέας ταξίδεψε εκεί παρακινημένος από το βιβλίο «The Thread» της Βικτόρια Χίσλοπ καθώς, όπως σημειώνει, τα γραπτά της μπορούν να κάνουν κάποιον φιλέλληνα.

«Δεν ήμουν σίγουρος τι να περιμένω», παραδέχεται ο Χόροβιτς, σε άρθρο του στην Telegraph, ενώ οι πρώτες εντυπώσεις του ήταν η υπερβολική κίνηση στους δρόμους. «Τότε όμως, ξαφνικά, έφτασα στη λεωφόρο Νίκης, στην παραλία και εκείνη τη στιγμή όλα άλλαξαν. Η πόλη είναι ιδανικά τοποθετημένη, στην άκρη της θάλασσας. Ο κόλπος του Θερμαϊκού είναι απέραντος και απολαυστικός, με υπέροχα ηλιοβασιλέματα, ένα τεράστιο φεγγάρι και την αίσθηση ηρεμίας και κενότητας. Ολα αυτά είναι μία εξαιρετική αντίθεση με το χάος που άφησες πίσω», γράφει.

Ο Χόροβιτς σημειώνει ότι πολλά από τα κτίρια που χτίστηκαν μετά τη μεγάλη πυρκαγιά δεν είναι ακριβώς όμορφα, αλλά το πλεονέκτημά τους είναι ότι έχουν παρόμοιο ύψος, που δίνει στη Θεσσαλονίκη μία αίσθηση ομοιομορφίας. «Ο Ερνέστ Εμπράρ, ο σπουδαίος Γάλλος αρχιτέκτονας, έφερε επίσης έναν παριζιάνικο αέρα στη νέα μητρόπολη, με μεγάλες λεωφόρους, πεζόδρομους, πλατείες και πολλά δέντρα, που παρέχουν σκιά και βοηθούν στην ποιότητα του αέρα», σημειώνει ακόμη, αναφερόμενος στον αρχιτέκτονα που δούλεψε για την ανοικοδόμηση της Θεσσαλονίκης έπειτα από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917.

Αυτή η πόλη περπατιέται εύκολα, σχολιάζει ο Χόροβιτς, σημειώνοντας ότι ο πεζόδρομος που περνά από τον Λευκό Πύργο έχει αρκετό χώρο για ποδηλάτες και πεζούς. «Τα νέα γλυπτά, όπως οι πολυφωτογραφημένες ''Ομπρέλες'' είναι ευφυή και ελκυστικά. Σχεδόν κάθε μήνα υπάρχει ένα διαφορετικό φεστιβάλ, φαγητού, μουσικής, κρασιού, κινηματογράφου. Γίνονται εκθέσεις βιβλίων και το Pride Parade», αναφέρει ακόμη ο συγγραφέας.

Και βέβαια, δεν θα μπορούσε παρά να μάθει και την πιο χαρακτηριστική λέξη στη Θεσσαλονίκη κατά την επίσκεψή του. Το «χαλαρά», που- όπως σημειώνει- το νιώθεις πραγματικά όταν αρχίζεις να εξερευνάς την πόλη.

Τέλος, ο Χόροβιτς δεν παρέλειψε να επισκεφθεί και το Φρούριο του Επταπυργίου, το οποίο περιγράφει ως πολύ ατμοσφαιρικό.

via

Πέθανε το γηραιότερο πάντα -Η Μπάσι, διάσημη μασκότ των Αγώνων του Πεκίνου το 1990 [εικόνα]

Σε ηλικία 37 χρόνων, η οποία αντιστοιχεί σε 100 χρόνια για τον άνθρωπο, πέθανε η Μπάσι το γηραιότερο πάντα στον κόσμο. 

Η Μπάσι πέθανε εξαιτίας διαφόρων προβλημάτων υγείας, μεταξύ των οποίων κίρρωση του ήπατος και νεφρική ανεπάρκεια στο κέντρο έρευνας και προστασίας για τα γιγάντια πάντα στη Φουτζόου, πρωτεύουσα της επαρχίας Φουτζιάν της ανατολικής Κίνας.

Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος του κέντρου Τσεν Γιουτσούν, το σώμα της θα εκτεθεί στο Μουσείο Μπάσι το οποίο κατασκευάζεται για να την θυμούνται οι άνθρωποι και να μοιράζονται το κοινό πνεύμα της αρμονικής συμβίωσης του ανθρώπου με την φύση.

Η Μπάσι αρρώστησε τον Ιούνιο και οι γιατροί έκαναν αλλεπάλληλες προσπάθειες να παρατείνουν τη ζωή της. 

Το 1990 η Μπάσι επιλέχθηκε ως μοντέλο για τη Μασκότ των Ασιατικών Αγώνων του Πεκίνου και έκτοτε έγινε διάσημη σε όλους.

Τον Ιανουάριο γιόρτασε τα 37ης γενέθλια και τον Αύγουστο τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες την καταχώρησαν ως το πιο ηλικιωμένο πάντα στον κόσμο.

Ήταν πολύ ταλαντούχα, της άρεσε να σηκώνει βάρη, να κάνει ποδήλατο και να παίζει μπάσκετ.

Γεννήθηκε στην άγρια φύση το 1980. 

Σε ηλικία τεσσάρων χρόνων έπεσε σε ένα παγωμένο ποτάμι και διασώθηκε από τους ντόπιους χωρικούς από το φαράγγι Μπάσι στην νοτιοδυτική επαρχία Σιτσουάν. Εκτοτε οι κάτοικοι την ονόμασαν Μπάσι, από το συνώνυμο φαράγγι, και την έστειλαν στο κέντρο της Φουτζόου όπου έζησε ως το τέλος της ζωής της.

Ξεπέρασε αρκετές σοβαρές ασθένειες χάρις στις φροντίδες του αφοσιωμένου φύλακά της Σι Φέινινγκ, ο οποίος πέθανε το 2016 σε ηλικία 44 χρόνων.

Ο Σι φρόντισε την Μπάσι για 27 χρόνια, ειδικά στη διάρκεια ανάρρωσής της από προβλήματα που της προκάλεσε η υψηλή αρτηριακή πίεση και μετά από επέμβαση καταρράκτη.

Η μέση διάρκεια ζωής των άγριων πάντα είναι συνήθως 15 χρόνια, ενώ τα πάντα που ζουν σε συνθήκες αιχμαλωσίας συνήθως ζουν περισσότερο χάρις στην καλύτερη διατροφή και στις συνθήκες διαβίωσης.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το γεγονός ότι η Μπάσι έζησε τόσα πολλά χρόνια ενώ έμενε στο Φουτζόου, ένα μέρος πολύ διαφορετικό από τον φυσικό βιότοπο των πάντα, έχει σημαντική επιστημονική αξία.

Το Φουτζόου 'βράζει' το καλοκαίρι. Το κέντρο προστασίας για τα γιγάντια πάντα παρέχει κλιματισμό και πάγο για να δροσίζονται τα ζώα.

Το συγκεκριμένο κέντρο επένδυσε 20 εκατ. γιουάν (3 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) για να κατασκευάσει ένα θέρετρο για τα πάντα στα Guling Hill στο Φουτζόου, όπου η μέση καλοκαιρινή θερμοκρασία είναι μικρότερη από 30 βαθμούς Κελσίου.

Φέτος όμως η Μπάσι ήταν πολύ ηλικιωμένη, δεν μπορούσε να κουνηθεί και έτσι δεν πήγε στο θέρετρο.

«Αναπαύσου εν ειρήνη. Θα γίνεις άλλος ένας μύθος σε έναν άλλο κόσμο», ανήρτησε ένα χρήστης του διαδικτύου.

«Σου εύχομαι να είσαι καλά στον Πλανήτη των Πάντα» έγραψε ένας άλλος.

Η Μπάσι πέθανε χωρίς να γεννήσει ποτέ. Ο χαμηλός αριθμός γεννήσεων αποτελεί έναν από τους κύριους παράγοντες που απειλούν την επιβίωση των γιγάντιων πάντα, καθώς και η έλλειψη χώρου διαμονής.

Τα γιγάντια πάντα, από τα πλέον απειλούμενα είδη παγκοσμίως, ζουν κυρίως στα βουνά του Σιτσουάν και στις γειτονικές επαρχίες Σαανσί και Γκανσού. Στο τέλος του 2013 ο αριθμός των πάντα που ζούσαν στην άγρια φύση ήταν μικρότερος από 2.000 και περίπου 400 αυτά που ζούσαν σε συνθήκες αιχμαλωσίας, σύμφωνα με στοιχεία της Κρατικής Δασικής Υπηρεσίας της Κίνας.

Στο μεταξύ, η επαρχία Σαανσί, διάσημη για τα πάντα της, βλέπει τα τελευταία 15 χρόνια να αυξάνεται προοδευτικά ο αριθμός των άγριων πάντα από 274 που ήταν το 2003 σε 345 σήμερα, με μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης άνω του 2%, όπως δήλωσε ο Γκούο Νταοτζόνγκ, εκπρόσωπος της δασικής υπηρεσίας της επαρχίας.

Ο Γκούο απέδωσε την αύξηση του πληθυσμού των γλυκύτατων αυτών θηλαστικών στην αύξηση της βλάστησης και στα μέτρα προστασίας του οικοσυστήματος των πάντα.

Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας αναπαραγωγής, ο αριθμός των γιγάντιων πάντα που ζουν σε συνθήκες αιχμαλωσίας στο Σαανσί έχει αυξηθεί σε 23.

via

Τεράστιες χρωματιστές μπάλες στο κέντρο της Αθήνας - Γιατί ομορφαίνει η πόλη [εικόνες & βίντεο]

Εκπληκτοι έμειναν χιλιάδες Αθηναίες και Αθηναίοι πολίτες από νωρίς το πρωί όταν αντίκρισαν στο κέντρο της Αθήνας, επτά τεράστιες χρωματιστές μπάλες.

Στην πλατεία Κλαυθμώνος, στην καρδιά της Αθήνας, επτά τεράστιες χρωματιστές μπάλες έχουν πάρει τη θέση τους από το πρωί της Δευτέρας (18/9), δίνοντας ζωντάνια στο κέντρο της πρωτεύουσας.

Οι περαστικοί σταματούν για να αγγίξουν τις μπάλες και προσπαθούν να καταλάβουν από τι υλικό είναι φτιαγμένες, ενώ παράλληλα αναρωτιούνται ποιος τις τοποθέτησε εκεί.

Δεν δείχνουν, ωστόσο, να προβληματίζονται και πολύ. Μια φωτογραφία μπροστά από τις μπάλες και ένα post στα social media, είναι αρκετά για να γεμίσει η μέρα με χρώματα και η βόλτα στο κέντρο να γίνει πιο διασκεδαστική.

via

Αγάπα αν τολμάς

Αγάπα τους ανθρώπους

που έχουν μια καλή κουβέντα πάντα να πουν

που επιμένουν να βλέπουν την ομορφιά μες στην ασχήμια

που εργάζονται για καλό σκοπό

που δέχονται το διαφορετικό

που εκτιμούν τους ανθρώπους γι’ αυτό που είναι όχι γι’ αυτά που έχουν

που φανερώνουν την ευαλωτότητα τους και δε φοβούνται να πουν

συγγνώμη, σ΄αγαπώ ή με πλήγωσες

που ξέρουν τη δύναμη τους αλλά δεν την εκμεταλλεύονται

που αγαπούν τα λάθη τους, το δάκρυ και το γέλιο τους

που αποζητούν να ακούσουν τις αληθινές ιστορίες των ανθρώπων

που προστατεύουν τη φύση γιατί νιώθουν κομμάτι της

που συγκινούνται από τις τέχνες γιατί είναι άνθρωποι

λεπτοί, ευαίσθητοι, όχι αδύναμοι.

Τολμάς να αγαπήσεις έναν τέτοιο άνθρωπο;

Τολμάς; 

via

Και όμως οι ναζί ευθύνονται για τη δημιουργία των «ντισκοτέκ» και την ύπαρξη των ντι τζέι. Όλα ξεκίνησαν από τον καλλιτεχνικό διωγμό της «νέγρικης μουσικής»...

Ο Αδόλφος Χίτλερ μισούσε τη τζαζ μουσική και, όπως και πολλοί συντηρητικοί της εποχής, τη θεωρούσαν «μουσική των Νέγρων» και καταστροφική για τα ήθη της νεολαίας. Όταν οι Ναζί κατέλαβαν το Παρίσι, το 1940, μία απ’ τις πρώτες κινήσεις τους ήταν να απαγορεύσουν τη τζαζ. 

Η γαλλική πρωτεύουσα μέχρι τότε είχε συγκεντρώσει κάποιους από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της εποχής, όπως ο Άρθουρ Μπριγκς, ο Ντέξτερ Γκόρντον, ο Μπένι Κάρτερ και η ασυναγώνιστη χορεύτρια Τζόζεφιν Μπέικερ. Μαγαζιά έκλεισαν, συγκροτήματα διαλύθηκαν και πολλοί Αμερικάνοι καλλιτέχνες της τζαζ έφυγαν τρέχοντας για την πατρίδα τους. 

Αλλά οι Παριζιάνοι δεν εγκατέλειψαν τόσο εύκολα την αγαπημένη τους μουσική. Για κάθε νυχτερινό μαγαζί που έκλειναν οι κατακτητές, άλλα δέκα άνοιγαν κρυφά σε υπόγεια. Το να έχουν συγκροτήματα να παίζουν ζωντανά μουσική, ήταν πολύ ριψοκίνδυνο. Γι’ αυτό οι πανούργοι Γάλλοι έφερναν τζαζ δίσκους κατευθείαν από τις Η.Π.Α. και τους έπαιζαν στα παράνομα μαγαζιά τους. «Ντισκοτέκ» ήταν το πρώτο μαγαζί αυτού του είδους, που άνοιξε το 1941, στην οδό Huchette του Παρισίου. Το όνομά του προήλθε απ’ την ένωση δύο λέξεων: «disque», δηλαδή δίσκος και την κατάληκη της λέξης«bibliotheque», δηλαδή βιβλιο-θήκη. Ήταν κατά λέξη μία «δισκοθήκη», όπου μουσική δεν έπαιζαν οι καλλιτέχνες, αλλά οι dj, δηλαδή «Disc Jockeys», που άλλαζαν τους δίσκους. Μετά το τέλος του πολέμου, η μόδα εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Βοήθησε κιόλας το ότι οι δίσκοι ήταν πολύ φθηνότεροι από ένα κανονικό συγκρότημα. Μετά από λίγο καιρό, το κοινό συνήθισε στην ηχογραφημένη μουσική και προτιμούσε να ακούει πολλά στιλ από διαφορετικούς καλλιτέχνες. Το 1961 άνοιξε η πρώτη «ντίσκο» στη Νέα Υόρκη, η «Πέπερμιντ Λάουντζ». Έως το 1965, πάνω από 5.000 ντισκοτέκ είχαν ανοίξει σε όλη την Αμερική.... 

via

Ποιο είναι το «Γκραντ Κάνιον της Ελλάδας», που μπήκε στο βιβλίο Γκίνες; Ένα υπέροχο ελληνικό τοπίο...

Το υπέροχο δάσος βρίσκεται στο βαθύτερο φαράγγι του κόσμου, σύμφωνα με το βιβλίο Γκίνες! Σύμφωνα με τις μετρήσεις, είναι το φαράγγι με το μικρότερο άνοιγμα παγκοσμίως, ενώ το βάθος του, που ξεπερνά τα 1.000 μέτρα, το καθιστά το βαθύτερο φαράγγι του πλανήτη. Το δάσος στο φαράγγι έχει περισσότερα από 40 διαφορετικά είδη θάμνων και δέντρων! 

Μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα, τα βότανα της περιοχής χρησιμοποιούνταν από πρακτικούς γιατρούς, τους λεγόμενους «Βικογιατρούς», για θεραπευτικούς σκοπούς. Πρόκειται για το μεγαλύτερο φαράγγι παγκοσμίως, σύμφωνα με το βιβλίο Γκίνες και ξεκινάει από τη γέφυρα του Κόκορου και τελειώνει στη γέφυρα του Βοϊδομάτη. Είναι το φαράγγι του Βίκου στην Ήπειρο και το αποκαλούν το «Γκραντ Κάνιον της Ελλάδας»!  

 via