Δείπνο αγάπης - Οι φύλακες άγγελοι της σκοτεινής Αθήνας

Κάθε Τρίτη βράδυ εδώ και 2,5 χρόνια στο Θησείο μια ομάδα ανθρώπων ξεκινάει ένα «ταξίδι ζωής και αγάπης» στις πιο σκοτεινές γωνιές της Αθήνας μοιράζοντας φαγητό, γλυκά, νερό, ρούχα και παπούτσια στους άστεγους συμπολίτες μας.

Πρόκειται για το «Δείπνο Αγάπης» (μπορούμε όλοι να κάνουμε Like στην σελίδα τους στο facebook εδώ) μια ιδιωτική πρωτοβουλία που εμπνεύστηκε η Μαριάννα Πέππα και ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2014, «αργά» όπως λέει η ίδια στον Αθήνα 9.84. «Θα έπρεπε να το είχα ξεκινήσει νωρίτερα. Δεν μπορούσα πια να προσπερνώ στον δρόμο, αυτούς τους ανθρώπους, που συνεχώς ο αριθμός τους αυξάνονταν και έτσι ξεκίνησε η ιδέα να υλοποιείται».

Σήμερα έχει 13 μέλη στην ομάδα της και κάθε Τρίτη φορτωμένοι με τουλάχιστον 70 μερίδες φαγητό, ψωμί, τυρόπιτες, γλυκά, σοκολάτες, νερό, τροφές για τα αδέσποτα σκυλάκια και γάτες, και ό,τι είδη ρουχισμού και υπόδυσης τους ζητούν οι άστεγοι, ξεκινούν την «διαδρομή ζωής», όπως την χαρακτηρίζουν οι ίδιοι: Θησείο, Μοναστηράκι, Ερμού, Αθηνάς, Ευαγγελιστρίας, Αγίας Ειρήνης, Κλαυθμώνος, Σταδίου, Ομόνοια, Μάρνη, Πατησίων.

Κάθε Τρίτη βράδυ εδώ και 2,5 χρόνια στο Θησείο μια ομάδα ανθρώπων ξεκινάει ένα «ταξίδι ζωής και αγάπης» στις πιο σκοτεινές γωνιές της Αθήνας μοιράζοντας φαγητό, γλυκά, νερό, ρούχα και παπούτσια στους άστεγους συμπολίτες μας.

Πρόκειται για το «Δείπνο Αγάπης» μια ιδιωτική πρωτοβουλία που εμπνεύστηκε η Μαριάννα Πέππα και ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2014, «αργά» όπως λέει η ίδια στον Αθήνα 9.84. «Θα έπρεπε να το είχα ξεκινήσει νωρίτερα. Δεν μπορούσα πια να προσπερνώ στον δρόμο, αυτούς τους ανθρώπους, που συνεχώς ο αριθμός τους αυξάνονταν και έτσι ξεκίνησε η ιδέα να υλοποιείται».

Σήμερα έχει 13 μέλη στην ομάδα της και κάθε Τρίτη φορτωμένοι με τουλάχιστον 70 μερίδες φαγητό, ψωμί, τυρόπιτες, γλυκά, σοκολάτες, νερό, τροφές για τα αδέσποτα σκυλάκια και γάτες, και ό,τι είδη ρουχισμού και υπόδυσης τους ζητούν οι άστεγοι, ξεκινούν την «διαδρομή ζωής», όπως την χαρακτηρίζουν οι ίδιοι: Θησείο, Μοναστηράκι, Ερμού, Αθηνάς, Ευαγγελιστρίας, Αγίας Ειρήνης, Κλαυθμώνος, Σταδίου, Ομόνοια, Μάρνη, Πατησίων.

Την χθεσινή τους διαδρομή ακολούθησε ο Αθήνα 9.84. Οι εικόνες ήταν συγκλονιστικές και τα συναισθήματα αντιφατικά. Τα γελαστά και γεμάτα ενέργεια και ευγένεια πρόσωπα των εθελοντών από τη μία και τα σκυθρωπά ταλαιπωρημένα πρόσωπα των ανθρώπων, που ζουν στους δρόμους και στα πάρκα σε άθλιες συνθήκες, από την άλλη.

Συγκίνηση προκαλούν οι σχέσεις, που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των μελών της ομάδας και των αστέγων, και οι μεν και οι δε περιμένουν με χαρά το βράδυ της Τρίτης. Γνωρίζονται μεταξύ τους με τα μικρά τους ονόματα και έχουν το εβδομαδιαίο ραντεβού τους.

Η κ. Ελένη, που ζει στο πάρκο του Θησείου περίμενε με αγωνία το φαγητό για την ίδια, αλλά και την τροφή για τις γάτες της. Ζήτησε παπούτσια καινούργια γιατί αυτά που της είχαν δώσει ήταν μικρά και της πλήγωσαν τα πόδια. Ο Κυριάκος, που ζει στην Ηρακλειδών σε αναπηρικό καροτσάκι, περίμενε την Ρία που είναι νοσηλεύτρια και μέλος της ομάδας να του καθαρίσει τις πληγές στα πόδια. Ο Γιώργος, στην Σταδίου να ακούσει νέα για μια θέση εργασίας που του είχαν υποσχεθεί, ο Γιώργος, στην Ευαγγελιστρίας να πάρει ένα μπουφάν, ο Γιάννης, στην Σταδίου καινούργια παπούτσια.

«Την πρώτη φορά που συμμετείχα στην ομάδα έκλαιγα σε όλη την διαδρομή», μας λέει η Ιωσηφίνα «τώρα περιμένω πότε θα έρθει η Τρίτη και όταν τελειώνουμε το μοίρασμα παρ όλη την κούραση είμαι γεμάτη ενέργεια και χαρά».

«Είναι θαυμάσιο το συναίσθημα όταν ακούς, ευχαριστώ πολύ ή όταν σου χαμογελάνε», συμπληρώνει η Αγγελική κόρη της Ιωσηφίνας και συνεχίζει «είναι αξιοθαύμαστο ότι παίρνουν μόνο ό,τι και όσο χρειάζονται και μας προτρέπουν να δώσουμε και στους άλλους».

«Είμαστε και πολύ δυνατή και δεμένη ομάδα σημειώνει η Ειρήνη επίσης κόρη της Ιωσηφίνας προσθέτοντας, «η ανταμοιβή μας είναι η χαρά στα πρόσωπά τους».

«Αυτή η ομάδα και το έργο της με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο», λέει με περηφάνια η Ζέφη.

Ο Σωτήρης τονίζει ότι, «όταν προσφέρεις σε κάποιον που βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα από σένα και η ανταμοιβή σου είναι ένα χαμόγελο είναι θαυμάσιο συναίσθημα. Με γεμίζει». Η Έλενα που συμμετέχει για πρώτη φορά δηλώνει συγκινημένη και με αντιφατικά συναισθήματα, επισημαίνοντας ότι, η δράση την έκανε να εκτιμήσει αυτά που έχει. Η Ρία συμπληρώνει «έχω γνωρίσει υπέροχους ανθρώπους και αυτό που κάνουμε είναι κάτι μοναδικό». Ο Αντώνης και η Αλεξάνδρα οι οποίοι έμαθαν για την δράση από το facebook και αποφάσισαν να συμμετάσχουν νιώθουν ικανοποιημένοι και συγκινημένοι.

Ο Φούρνος του Μπούγια στο Πειραιά, ο «Φούρνος μου» στο Περιστέρι, ο Φούρνος του Βενέτη στο Μοναστηράκι, το μεζεδοπωλείο «Ημεροβίγλι» στην Πειραϊκή, το εστιατόριο «Ψάριστον», το Κτηνιατρικό Κέντρο Πειραιά είναι οι χορηγοί τροφίμων, της ομάδας.

Η Μαριάννα Πέππα η ψυχή της ομάδας και δημιουργός της δράσης ελπίζει «να μεταδοθεί ατή η προσπάθεια να παρακινηθούν και άλλοι να γίνουμε περισσότεροι. Είναι πολύ σημαντικό» λέει «η δυναμική της ομάδας, είμαστε πια 13 άτομα, όταν ξεκίνησα ήμουν μόνη μου με 5 πακέτα μακαρόνια, τώρα αυτοί οι άνθρωποι έχουν εντάξει στη ζωή τους την δράση μας κάθε Τρίτη με πολύ αγάπη και συνέπεια, είμαστε φίλοι πια με κοινό στόχο και όραμα. Όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν άπειρα χαμόγελα, άπειρα «ευχαριστώ» και αυτά ήταν και είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή όλων» καταλήγει.

via

Ιδέες για να φάνε πιο εύκολα τα παιδιά, φρούτα και λαχανικά -Πώς θα φτιάξετε ζωάκια [εικόνες]

Η Μίντι Ζαλντ είναι μια μαμά, από την Αυστραλία. Και ο γιόκας της, δύο χρόνων, δεν ήθελε να φάει φρούτα, ούτε λαχανικά, έπρεπε, όμως, να τρώει. Έσπαγε το κεφάλι της να βρει λύση. Και τη βρήκε μια μέρα που έκοβε μπανάνα και φράουλες για τον αγαπημένο της μικρούλη.

«Ήταν τόσο βαρετό (γι' αυτόν), που σκέφτηκα ότι αν η παρουσίαση στο πιάτο μετράει τόσο πολύ για τους ενήλικες, πιθανά μετράει και για τα παιδιά. Του έφτιαξα ένα σαλιγκάρι από μπανάνα, άρχισε να γελάει κι είπα, ωραία, πρέπει να το κάνω πιο συχνά» εξήγησε η Μίντι.

Δεν πέρασε πολύς καιρός, κι η εφευρετική μαμά άρχισε να μεταμορφώνει όλα τα σνακ του γιόκα της σε καβούρια, σκυλάκια, καμηλοπαρδάλεις και βατραχάκια. Κι ο γιος της τα λάτρευε.

«Συνειδητοποίησα ότι ήταν ώρα εκπαίδευσης, κι άρχισα να τα κάνω και να τον ρωτάω «Τι ζώο βλέπεις; Τι τρόφιμα βλέπεις; Πόσα κομμάτια είναι στο πιάτο; Τι ήχο κάνει αυτό το ζώο;».

Καμιά φορά, αναρτούσε φωτογραφίες των δημιουργημάτων της στον λογαριασμό της στο Intagram. Ήταν τέτοια η προσοχή φίλων και συγγενών, που εδώ και λίγους μήνες δημιούργησε έναν λογαριασμό αποκλειστικά για τις κρεασιόν της, τον @ThePlatedZoo, σαν να λέμε «Ζωολογικό κήπο στο πιάτο».

Επέκτεινε τη γκάμα της. Άρχισε να μεταμορφώνει φρούτα και λαχανικά σε αγαπημένους τηλεοπτικούς ήρωες του γιου της, τα Χελωνονιντζάκια, τον Μίκι Μάους, κι άλλους. «Το σχήμα του κάθε φρούτου τού δίνει τον ξεχωριστό του χαρακτήρα, άρα όσες φορές κι αν κάνω ένα ζωάκι κάθε φορά είναι διαφορετικό» λέει η Μίντι.

Ονειρεύεται να τα κάνει, μια μέρα, βιβλίο. Προς το παρόν, απολαμβάνει τις αντιδράσεις του γιου της και το ότι πολλοί από τους followers της εμπνέονται από τα σνακ της και ετοιμάζουν δικές τους εκδοχές για τα δικά τους σπλάχνα (και τις ποστάρουν στους λογαριασμούς τους στο Instagram).

«Ένας τύπος κάνει τα πάντα για την κορούλα του – έχει κάνει τον βάτραχο και το πρόβατο – και ποστάρει φωτογραφίες του εαυτού του την ώρα που δημιουργεί και φωτογραφίες των αντιδράσεων της κόρης του. Το λατρεύω αυτό» εξομολογείται η Μίντι Ζαλντ.

via

Μιγκέλ Ντε Θερβάντες: Από σκλάβος πειρατών, μεγάλος λογοτέχνης

– Με στοιχεία από τη σπάνια βιογραφία των εκδόσεων «ΔΕΛΤΑ» με επιμελητή ύλης τον Ακαδημαϊκό Σπύρο Μελά 

Οι βιογραφίες ήταν πάντα ένα από τα αγαπημένα μου αναγνώσματα, καθώς μεταδίδουν το ανακουφιστικό αίσθημα ότι οι πιο μεγάλες ιδιοφυΐες υπήρξαν κατά βάθος άνθρωποι θνητοί, με πάθη και αδυναμίες. 

Κάπως έτσι, ανακάλυψα πρόσφατα στη βιβλιοθήκη μου μία σπάνια αχρονολόγητη έκδοση με μαύρο δερματόδετο εξώφυλλο, που φέρει τον τίτλο Οι Μεγάλοι Λογοτέχναι Σειρά 10ηκαι η οποία στον «επίλογο του εκδότου» στην τελευταία σελίδα σημειώνει: «Οι διάσημοι λογοτέχναι είναι πολλοί. Προσπαθήσαμε να συμπεριλάβουμε στον τόμο αυτόν βιογραφίες σύντομες αλλά περιεκτικές, επιμένοντας περισσότερο στην ανάπτυξη της προσωπικότητας καθενός κι όχι στα περιστατικά εκείνα που εύκολα βρίσκει κανείς σε οποιοδήποτε εγκυκλοπαιδικό λεξικό». Αυτό το τελευταίο είναι, νομίζω, και το στοιχείο εκείνο που διαφοροποιεί μία ουσιώδη βιογραφία, από μία απλή και πρόχειρη προσπάθεια ενός σύντομου βιογραφικού σημειώματος.

Ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα γεννήθηκε πριν από 470 έτη, στις 29 Σεπτεμβρίου 1547 στην Ακαλά ντε Χινάρος, τριάντα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Μαδρίτης. Ήταν το τέταρτο στη σειρά από τα εφτά παιδιά της φτωχής οικογένειάς του και θα έμενε στην ιστορία ως ο περίφημος συγγραφέας του «Δον Κιχώτη», που ο Φλωμπέρ συνήθιζε να αποκαλεί «το γιγάντιο βιβλιαράκι», το οποίο μέχρι και σήμερα συνιστά ένα από τα πιο οικουμενικά αναγνώσματα, αλλά κι ένα από τα πιο αινιγματικά, επίσης, ποιητικά κείμενα.

Εξώφυλλο της τέταρτης έκδοσης του Δον Κιχώτη (1605)

Κανείς δε γνωρίζει με βεβαιότητα για τις πρώτες σπουδές του. Μόνο διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για άνθρωπο με βαθιά παιδεία, που πιθανώς έμαθε τα πρώτα γράμματα στη Μαδρίτη και στη Σεβίλλη από τους Ιησουίτες που τα δίδασκαν συνήθως, αλλά φαίνεται πως «σε όλη του τη ζωή ήταν μέγας αναγνώστης βιβλίων», όπως επίσης και ότι διατήρησε την αγάπη του για την ποίηση. Εκείνος, ωστόσο, στο «Ταξίδι στον Παρνασσό» ομολογεί ότι «όσο κι αν προσπαθούσα να γίνω ποιητής, μου έλειψε το χάρισμα, («η γκράτσια») που μου αρνήθηκε ο Θεός». Από την εφηβική, επίσης, ηλικία διατηρεί μία ανάμνηση, αυτή του αγαπημένου του συγγραφέα και ηθοποιού Λόπε ντε Ρονέδα που είδε να παίζει στο θέατρο, και η οποία, όπως εξομολογείται στον πρόλογο των θεατρικών έργων που δημοσίευσε το 1615, έμεινε «βαθιά χαραγμένη». Από τότε, σημειώνει ο βιογράφος, «μπορούμε να υποθέσουμε ότι άρχισε να διαμορφώνεται μέσα του μια από τις πιο επιτυχημένες φόρμες του θεάτρου του».

«Προτιμούσε να πεθάνει πολεμώντας παρά να φυλαχτεί»

Εντούτοις, την εποχή εκείνη κανείς σχεδόν δεν μπορούσε να ζήσει αποκλειστικά από την ποίηση ή το θέατρο. Πρόκειται για την πιο ένδοξη περίοδο της ισπανικής ιστορίας, οπότε η Ισπανία έχει συνείδηση της αποστολής της και μετά την εγκατάστασή της στο Νέο Κόσμο, χύνει το αίμα της και το χρυσάφι στα πεδία των μαχών της Ευρώπης, για να επεκτείνει ή να διατηρήσει την κυριαρχία της. Έτσι, το 1509 περνά τις Άλπεις ως στρατιώτης. Είναι είκοσι δύο ετών και βρίσκεται στην Ιταλία όπου κυριαρχεί η ισπανική επιρροή. Συμμετείχε μάλιστα στην ένδοξη μάχη του Λεπάντε κι αργότερα στη μάχη της Ναυπάκτου. Το 1578 ο πατέρας του συγκέντρωσε μαρτυρίες που αφορούν στη στάση του ποιητή: «Όταν ο λοχαγός του – λέγει ο υπολοχαγός Σαντιστεβάν – εγώ ο ίδιος αλλά και άλλοι φίλοι τον συμβουλέψαμε την ώρα της μάχης να μείνει στο δωμάτιο της γαλέρας, γιατί ήταν άρρωστος με πυρετό, μας αποκρίθηκε πως θα λέγανε γι’ αυτόν ότι δεν έκανε το καθήκον του και ότι προτιμούσε να πεθάνει πολεμώντας παρά να φυλαχτεί». Εν τέλει, ένα τραύμα στο αριστερό χέρι στάθηκε η αιτία να του αποδοθεί το παρατσούκλι «ο κουλός του Λεπάντε».

Όλα αυτά με ωθούν να αναλογιστώ ότι ο Δον Κιχώτης τελικά είναι ο ίδιος ο Θερβάντες, ο οποίος μέσα από το έργο αυτό ψέγει μάλλον τη δίψα των ανθρώπων να καταξιωθούν μέσα από τον πόλεμο και τον ηρωισμό, όταν στο τέλος γίνεται αντιληπτό ότι όλα συνιστούν μία καλοστημένη φάρσα της ζωής, της οποίας οι «πρωταγωνιστές» αποδεικνύονται αιθεροβάμονες.

«Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου»

Έπειτα, μια σειρά άτυχων συγκυριών γίνονται η αιτία ο Θερβάντες να καταλήξει σκλάβος πειρατών στο Αλγέρι για πέντε ολόκληρα χρόνια. Ο «κουλός Ισπανός» θεωρείται ο πιο επικίνδυνος αιχμάλωτος και φρουρείται αυστηρά, αφού προσπάθησε να δραπετεύσει τουλάχιστον τρεις φορές. Η αιχμαλωσία του αυτή βέβαια, σημειώνει ο Σ. Μελάς, «έδωσε όλο το μέτρο του χαρακτήρα του». Το αίσθημα της τιμής το θέτει πια στην υπηρεσία των συντρόφων της δυστυχίας του, τους οποίους αρνείται να αποκαλύψει όταν συλλαμβάνεται λίγο πριν την τρίτη του προσπάθεια να δραπετεύσει. «Αντί να τον πικράνουν ή να τον καταβάλουν τα χρόνια που πέρασε στο Αλγέρι, τον εξυψώνουν. Ξέρει πολύ καλά τι κίνδυνο διατρέχει και όταν τον συλλαμβάνουν μιλά με παρρησία. Χάρη στην ευγενική του απλότητα και την ευστροφία των επιχειρημάτων του, βγαίνει μια γοητεία. Δίχως αυτήν δεν εξηγείται πώς δεν τον κρέμασαν ή δεν τον έκαψαν ζωντανό».

«Μέσα στα χειρότερα παθήματά του, διαμορφώνονται τα καλύτερα έργα του»

Μετά από τόσες περιπέτειες η ανταμοιβή για όλα αυτά ήταν μόνο μια μεγάλη απογοήτευση που ακολούθησε την πρώτη χαρά της επιστροφής. Αντί να λάβει το αξίωμα του λοχαγού, σύντομα κατάλαβε πως «η πίστωση ενός ανάπηρου εξαντλείται γρήγορα». Στις 21 Μαΐου 1581, ο Φίλιππος Β΄ υπέγραψε μία διαταγή να πληρώσουν στον Θερβάντες μόλις εκατό δουκάτα. Παράλληλα, την Αναγέννηση είχε διαδεχτεί η Αντιμεταρρύθμιση που διατηρούσε τα σημάδια του Μεσαίωνα: «Η Ιερά Εξέταση ασκούσε μία επίβλεψη ολοένα και πιο στενή στον τομέα της σκέψης». Απογοητευμένος, αρχίζει να γράφει και να εκδίδει έναντι πενιχρού τιμήματος τα πρώτα του ποιητικά και θεατρικά έργα, ώσπου πάλι παρασύρεται από την ηρωική του διάθεση και συμμετέχει σε μία πολεμική επιχείρηση, όπου εμπλέκεται άδικα σε μία διαμάχη με την καθολική εκκλησία. Τότε αναγκάζεται να επικαλεστεί τη βασιλική διαταγή για να αποφύγει τις επικίνδυνες συνέπειες της καταδίκης των εκκλησιαστικών αρχών. Έπειτα, πάλι, για μια ασήμαντη αμέλεια στους λογαριασμούς του, φυλακίζεται στη Σεβίλλη. Μέσα στα χειρότερα παθήματά του, διαμορφώνονται τα καλύτερα έργα του. «Όλες αυτές οι περιπλανήσεις στην Ανδαλουσία, του χάρισαν τη γνώση της χώρας και του ισπανικού λαού. Οι καυγάδες με τους δημάρχους και τους χωροφύλακες, οι δοσοληψίες με τους μουλαράδες και τους καροτσιέρηδες, ακόμα και η αιχμαλωσία στη Σεβίλλη, του παρουσίασαν θέματα που τα εκμεταλλεύτηκε γραφικότατα. Πώς να μην ακονίσει εξάλλου το πνεύμα του σε ένα περιβάλλον όπου, όπως σ’ έναν παραμορφωτικό καθρέφτη, έβρισκε τη γελοιογραφία των κοινωνικών αξιών και διακρίσεων;»

«Δον Κιχώτης»

Το κλίμα αυτό της απογοήτευσης, της προσωπικής ταλαιπωρίας, μα και της συνειδητοποίησης των καταστάσεων, τον ωθεί να γράψει το μεγάλο του αριστούργημα. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1604 δημοσιεύεται ο «Δον Κιχώτης». Ο αθάνατος ιππότης της Μάντσας, με μόνο σύντροφο τον πιστό του ιπποκόμο, ανταποκρίθηκε σε όλες τις προσδοκίες. Μόλις παρουσιάστηκε, προκάλεσε την πιο αυθόρμητη ευθυμία. «Έκανε τον κόσμο να γελά δίχως να πάψει να τον εκτιμά. Κι έκανε τους ανθρώπους να σκέφτονται, δίχως να πάψει να είναι διασκεδαστικός». Στο δεύτερο βιβλίο του, όπου ολοκληρώνει την ιστορία, με το ψευδώνυμο Θίδε Χαμέτι, γράφει: «Για μένα μονάχα γεννήθηκε ο Δον Κιχώτης κι εγώ γι’ αυτόν». Λίγο καιρό μετά, στα 1616, πεθαίνει στη Μαδρίτη και θάβεται σε ένα μοναστήρι καλογραιών.

via

30 σοφές φράσεις του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, που θα εμπλουτίσουν την ζωή σας.

Η παρακάτω φράση είναι χαραγμένη στον τάφο του Έρνεστ Χέμινγουει: “Περισσότερο από όλα αγαπούσε την πτώση…τα κίτρινα φύλλα πάνω στις λεύκες, τα φύλλα που επιπλέουν στο ποτάμι, και πάνω από τους ψηλούς λόφους τον μπλε ουρανό…Τώρα θα είναι μέρος τους για πάντα.”

Δείτε παρακάτω τις 30 πιο σοφές φράσεις του “Papa”. Του Χέμινγουει δεν του άρεσε να τον φωνάζουν με το μικρό του όνομα, αντίθετα προτιμούσε το ‘Papa”, δηλαδή όπως τον φώναζαν οι γιοι και οι θαυμαστές του. Η ζωή δεν πρέπει να σας αποθαρρύνει. 

Ποτέ μην αποθαρρύνεστε. Είναι το μυστικό της επιτυχίας μου. Δεν έχω πτοηθεί ποτέ. Ποτέ μην δείχνετε αποθαρρυμένοι μπροστά σε άλλους. Πάντα να κάνετε νηφάλιοι αυτά που λέτε, ότι θα κάνετε μεθυσμένοι. Αυτό θα σας διδάξει να κρατάτε το στόμα σας κλειστό. 

Ποτέ μην ταξιδεύετε με κάποιον που δεν αγαπάτε. Κάθε μικρή πράξη καλοσύνης που μπορείτε να κάνετε, αξίζει να την κάνετε. 

Ποτέ μην κρίνετε έναν άνθρωπο από τους φίλους. Να θυμάστε, ότι οι φίλοι του Ιούδα ήταν άψογοι. 

Κοιτάζοντας φωτογραφίες χωρίς προκατάληψη και διαβάζοντας βιβλία με ανοιχτό μυαλό, θα έχετε την ζωή που θέλετε. 

Ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε αν μπορείτε να εμπιστευτείτε κάποιον είναι να τον εμπιστευτείτε. Μπορείτε να αγοράσετε είτε ρούχα είτε πίνακες ζωγραφικής. Είναι τόσο απλό. 

Κάποιος που δεν είναι πλούσιος δεν μπορεί να κάνει κανένα από τα δυο. 

Μην δίνετε σημασία στην μόδα και αγοράστε ρούχα που σας βολεύουν και είναι ανθεκτικά. Μετά θα έχετε λεφτά για πίνακες. 

Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που μπορεί να γελάει, αν και έχει τους λιγότερους λόγους για να το κάνει. Υπάρχουν 2 είδη ανθρώπων: αυτοί που είναι εύκολο να είσαι μαζί τους, αλλά εξίσου εύκολο να είσαι χωρίς αυτούς και αυτοί που είναι δύσκολο να είσαι μαζί τους, αλλά αδύνατο να ζήσεις χωρίς αυτούς.

 Ένας έξυπνος άνθρωπος είναι υποχρεωμένος μερικές φορές να μεθάει και να περνάει χρόνο με την ηλιθιότητα του. 

Αν επιτρέπεις στον εαυτό σου κάνει αστεία, οι άνθρωποι δεν σε παίρνουν στα σοβαρά. Αλλά αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είναι που δεν καταλαβαίνουν, ότι στην ζωή υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν θα αντέχαμε χωρίς την αίσθηση του χιούμορ. 

Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για την ήττα. Ένας άνθρωπος μπορεί να καταστραφεί, αλλά όχι να νικηθεί. Η ευτυχία των έξυπνων ανθρώπων είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω. 

Ένας άντρας δεν αξίζει να αποκαλείται άντρας, αν δεν πολεμήσει για τους αγαπημένους του, που υποφέρουν. Ένας άνθρωπος μόνος του, άσχετα από το πόσο μόνος του είναι, δεν έχει καμία ελπίδα. 

Το καλύτερο δώρο για έναν καλό συγγραφέα είναι ένας ενσωματωμένος και ανθεκτικός στα χτυπήματα ανιχνευτής βλακείας. 

Όλα τα βιβλία είναι περίπου τα ίδια: φαίνονται πιο αληθινά από την ίδια την ζωή. Τι μπορεί να βλάψει έναν συγγραφέα; Η πολιτική, οι γυναίκες, η φιλοδοξία, το χρήμα και τα ποτά. Επίσης, η έλλειψη πολιτικής, γυναικών, φιλοδοξίας, χρήματος και ποτού. Ο συγγραφέας πρέπει να γράφει αυτά που θέλει να πει, όχι να τα λέει. 

Γράψε μεθυσμένος, επεξεργάσου νηφάλιος. Η ευτυχία δεν είναι τίποτα παραπάνω από καλή υγεία και κακή μνήμη. Η ζωή δεν είναι δύσκολη, όταν δεν έχει τίποτα να μάθεις. Είναι καλύτερο να μην έχεις ιδεολογία από το να μην έχεις δουλειά. 

Υπάρχουν πράγματα χειρότερα από τον πόλεμο: η δειλία, η προδοσία και η ιδιοτέλεια. Αν νικήσουμε εδώ, μπορούμε να νικήσουμε οπουδήποτε. Είμαστε ισχυρότεροι στα σημεία που έχουμε ήδη σπάσει. 

Να θυμάστε, όποιος επιδεικνύει τις γνώσεις του, στην ουσία δεν έχει γνώσεις. Δεν ήθελα να μάθω περί τίνος πρόκειται. Ήθελα απλά να μάθω πως να ζω μέσα σε αυτό. Ίσως, αν μάθουμε να ζούμε μέσα σε αυτό, να μάθουμε και περί τίνος πρόκειται. 

Ο κόσμος είναι ένα τέλειο μέρος για το οποίο αξίζει να παλέψεις και μισώ το ότι θα πρέπει να τον αφήσω κάποια στιγμή.

via

Επιστημονικές ανακαλύψεις από την Κίνα στο Θησείο

Ένα μεγάλο μέρος των εκθεμάτων του Μουσείου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας στο Πεκίνο μετακομίζει μέχρι τα τέλη Απριλίου 2018 στα δύο κτίρια του Μουσείου Ηρακλειδών παρουσιάζοντας για πρώτη φορά στην Ελλάδα μερικά από τα πιο περίφημα τεχνολογικά επιτεύγματα του κινεζικού πολιτισμού.

Η έκθεση «Αρχαία κινεζική επιστήμη και τεχνολογία» πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Έτους Πολιτιστικών Ανταλλαγών Ελλάδας – Κίνας το οποίο σκοπεύει να αναδείξει τα κοινά μεταξύ των δύο λαών που χωρίς να έχουν καμία επικοινωνία ανέπτυξαν παράλληλα την επιστημονική τους σκέψη και έγιναν πνευματικά πρωτοπόροι στην Δύση και την Ανατολή αντίστοιχα.

Χωρισμένη σε τέσσερις θεματικές ενότητες («Αστρονομία και Μέτρηση του χρόνου», «Ναυσιπλοΐα και Προσανατολισμός», «Υφαντουργία και Κέντημα», «Κατασκευή χαρτιού και Εκτύπωση») και με τη μορφή του δράκου να κυριαρχεί σχεδόν σε κάθε έκθεμα, η έκθεση αποτελεί από μόνη της μία ξενάγηση στην πλούσια ιστορία της Κίνας αλλά και μια γνωριμία με όλο το φάσμα των επιστημών, από τα μαθηματικά, τη φυσική και την αστρονομία μέχρι τη γεωφυσική και τη μηχανολογία.

Η πυξίδα, το χαρτί, ο σεισμογράφος αλλά και πολλές ακόμα σημαντικές τεχνολογικές εφευρέσεις του κινεζικού λαού ανακατασκευάζονται σύμφωνα με αρχαία συγγράμματα και καταγεγραμμένες περιγραφές και συστήνουν την πολύπλοκη και πρωτοπόρα κινεζική επιστημονική σκέψη, ενώ μια σειρά από βιωματικές δραστηριότητες και επιδείξεις όπως η κατασκευή του χαρτιού και η τεχνική της παραδοσιακής κινεζικής τυπογραφίας διδάσκει στους επισκέπτες τη σημασία της κινεζικής αντίληψης στη διάδοση του ανθρώπινου πολιτισμού.

Επίδειξη κατασκευής χαρτιού

Με αφορμή την έκθεση, το Μουσείο Ηρακλειδών οργανώνει ειδικά σχεδιασμένες εκπαιδευτικές δραστηριότητες οι οποίες δίνουν στα παιδιά την ευκαιρία να συγκρίνουν και να γνωρίσουν καλύτερα την επιστημονική σκέψη των αρχαίων πολιτισμών της Ελλάδας και της Κίνας.

Εκπαιδευτικά προγράμματα

Η κινεζική τέχνη του διάτρητου χαρτιού 

Για παιδιά νηπιαγωγείου - λυκείου 

Τα παιδιά παίρνουν χαρτιά διαφορετικών χρωμάτων, γεωμετρικά όργανα και ψαλίδια και αφού διπλώσουν το χαρτί με συμμετρία σχεδιάζουν πάνω του παραδοσιακά κινέζικα μοτίβα. Όταν τα μοτίβα αυτά κοπούν αποκαλύπτεται μια διάτρητη δημιουργία δύο ή τριών διαστάσεων στην οποία συνυπάρχει η τέχνη και τα μαθηματικά.

Η γεωμετρία του κινεζικού δράκου 

Για παιδιά νηπιαγωγείου - λυκείου 

Η χάρτινη κατασκευή του θρυλικού πλάσματος της κινεζικής μυθολογίας και λαογραφίας γίνεται αφορμή για μια γνωριμία με τους μύθους γύρω από το σύμβολο δύναμης, εξουσίας και τύχης του κινεζικού λαού.

Κεκλειμένος αργαλειός και αργαλειός Ζακάρ

Κινεζική υφαντική και αριθμητικά μοτίβα 

Για παιδιά νηπιαγωγείου - λυκείου 

Χρησιμοποιώντας χαρτί αντί για νήμα, τα παιδιά φτιάχνουν τη δική τους «υφαντή» δημιουργία με βάση την κινεζική λαϊκή τέχνη και μέσα από μια σειρά δεξιοτήτων ανακαλύπτουν γεωμετρικές έννοιες, αριθμητικά μοτίβα, αλλά και το αριθμητικό τρίγώωνο του Yang Hui, αντίστοιχο του Pascal.

Κινεζικός άβακας και αριθμητικοί υπολογισμοί 

Για μαθητές Α΄ δημοτικού - λύκειο 

Τα παιδιά γνωρίζουν τον κινεζικό άβακα, κατανοούν την υπολογιστική μεθοδολογία του και μέσα από μια σειρά δεξιοτήτων ανακαλύπτουν τους αλγορίθμους των τεσσάρων βασικών πράξεων.

Πυξίδα Σινάν

Στον προσανατολισμό της πυξίδας 

Για μαθητές Β΄ δημοτικού – λύκειο 

Με τα απαιτούμενα υλικά τα παιδιά κατασκευάζουν μια μαγνητική πυξίδα υγρής μορφής και στη συνέχεια γνωρίζουν περισσότερα για την ιστορία της εφεύρεσης αυτής αλλά και τη μαθηματική καταγραφή και απεικόνιση των συμπερασμάτων της παρατήρησης.

Η συνάντηση δυο πολιτισμών πάνω σε ένα θεώρημα 

Για μαθητές ΣΤ΄ δημοτικού - λύκειο 

Μέσα από μια ανασκόπηση της ιστορικής διαδρομής της πυθαγόρειας σχέσης, τόσο στα αρχαία ελληνικά κείμενα όσο και στα κινεζικά, τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν την έννοια «Θεώρημα» όπως αυτή προκύπτει από την έννοια της «Απόδειξης» και να διατυπώσουν και αποδείξουν πλέον ορθά το Πυθαγόρειο Θεώρημα.

Ο κινεζικός πολιτισμός στον «αστερισμό» του Σύμπαντος 

Για μαθητές Ε΄ δημοτικού - λύκειο 

Τα παιδιά κατασκευάζουν τα δικά τους αστρονομικά όργανα παρατήρησης και συνειδητοποιήσουν τον ρόλο των μαθηματικών για την εγκυρότητα της μελέτης του σύμπαντος, που περνά μέσα από τις μετρήσεις, τη Γεωμετρία και την Τριγωνομετρία.

Τα ηλιακά ρολόγια στον κινεζικό πολιτισμό 

Για μαθητές Β΄ δημοτικού – λύκειο 

Τα παιδιά μελετούν την έννοια του χρόνου στον φυσικό κόσμο και ιδιαίτερα στον κόσμο του ουρανού και κατανοούν τον ρόλο του πολικού αστέρα για τον υπολογισμό του ημερήσιου χρόνου. Κατασκευάζουν τα δικά τους ηλιακά ρολόγια και πραγματοποιούν μετρήσεις χρησιμοποιώντας τη Γεωμετρία, την Αριθμητική και την Τριγωνομετρία για να αξιοποιήσουν τα δεδομένα αυτά και να προβούν σε συμπεράσματα.

Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες για τα εκπαιδευτικά προγράμματα.

Ινδιάνικα αποφθέγματα σοφίας

Προχώρα με θάρρος. Όταν έχεις αμφιβολίες, μείνε ακίνητος και περίμενε. Όταν οι αμφιβολίες πάψουν να υπάρχουν τότε προχώρα με θάρρος. Όσο σε περιτριγυρίζει ομίχλη, μείνε ακίνητος, μείνε ακίνητος μέχρι το φώς να διώξει την ομίχλη, που σίγουρα θα το κάνει, τότε πράξε με θάρρος. -Ponca Chief Λευκός Αετός

Το μεγάλο Πνεύμα βρίσκεται σε όλα τα πράγματα : είναι στον αέρα που αναπνέουμε. Το μεγάλο Πνεύμα είναι ο Πατέρας μας, αλλά η Γη είναι η Μητέρα μας. Μας φροντίζει, για αυτό ότι βάζουμε στο έδαφος, μας το επιστρέφει πίσω. – Μεγάλος Κεραυνός (Bedagi) Wabanaki Algonquin

Το πρώτο κομμάτι, που είναι πιο σημαντικό, είναι αυτό που έρχεται στις ψυχές των ανθρώπων όταν ανακαλύπτουν τη σχέση τους, τη μοναδικότητά τους με το σύμπαν και όλες τις δυνάμεις του και τότε καταλαβαίνουν ότι στο κέντρο του σύμπαντος κατοικεί το μεγάλο πνεύμα και το κέντρο του είναι παντού, είναι μέσα στο κάθε ένα από εμάς. Μαύρη Ιτιά – Oglala Sioux

Μόνο όταν το τελευταίο δέντρο πεθάνει και το τελευταίο ποτάμι δηλητηριαστεί και το τελευταίο ψάρι πιαστεί, θα καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να φάμε χρήματα. –Cree Indian Proverb

Το ανθρώπινο είδος δεν έχει υφαίνει το δίχτυ της ζωής. Εμείς είμαστε αυτοί που υφαίνονται μέσα σε αυτό. Οτιδήποτε και να κάνουμε στο δίχτυ, το κάνουμε και στον εαυτό μας. Όλα τα πράγματα δένονται μεταξύ τους. Όλα τα πράγματα συνδέονται. -Chief Seattle

Να γεμίζουν τα λουλούδια τη καρδιά σου με ομορφιά, η ελπίδα να σου παίρνει πάντα τα δάκρυα μακριά. Και πάνω από όλα, η ησυχία να σε κάνει πιο δυνατό. -Chief Dan George

Πριν οι λευκοί αδερφοί μας φτάσουν για να μας κάνουν πολιτισμένους ανθρώπους, δεν είχαμε κανένα είδος φυλακής. Και για αυτό το λόγο δεν είχαμε και παραβάτες. Χωρίς φυλακή, δεν υπάρχουν παραβάτες. Δεν είχαμε κλειδαριές ούτε κλειδιά πριν, και για αυτό δεν είχαμε ανάμεσά μας και ληστές. Όταν κάποιος ήταν τόσο φτωχός που δεν μπορούσε να πάρει ένα άλογο, μια σκηνή, μια κουβέρτα, τότε θα μπορούσε να τα λάβει ως δώρο. Ήμασταν τόσο απολίτιστοι για να δώσουμε τεράστια σημασία στη πολιτισμένοι ιδιοκτησία. 

Δεν ξέραμε κανένα είδος χρήματος, η αξία ενός ανθρώπου δεν καθοριζόταν από τον πλούτο του. Δεν είχαμε γραφτούς νόμους να μας λένε τι να κάνουμε, δεν είχαμε πολιτικούς, δεν είχαμε δικηγόρους, και για αυτό δεν μπορούσαμε να κοροϊδέψουμε και να εξαπατήσουμε ο ένας τον άλλον. Είχαμε όντως τα χάλια μας πριν έρθουν οι λευκοί και δεν ξέρω πώς να εξηγήσω, πως μπορούσαμε να διαχειριστούμε αυτά τα βασικά πράγματα που μας έλεγαν ότι χρειάζονται για μια πολιτισμένη κοινωνία. –John (Fire) Lame Deer Sioux Lakota

Ω μεγάλο Πνεύμα, βοήθησέ με να μιλάω πάντα με την αλήθεια σιωπηλά, να ακούω με ανοιχτό μυαλό όταν οι άλλοι μιλάνε, και να θυμάμαι ότι η ειρήνη μπορεί να βρεθεί στη σιωπή. – Προσευχή των Cherokee

Η ειρήνη και η ευτυχία είναι διαθέσιμα κάθε στιγμή. Η ειρήνη είναι κάθε βήμα. Προχωράμε χέρι χέρι. Δεν υπάρχουν πολιτικές λύσεις σε πνευματικά προβλήματα. 

Θυμήσου : Αν ο Δημιουργός την έβαλε εκεί, τότε είναι στη σωστή θέση. Η ψυχή δεν θα είχε ουράνιο τόξο αν τα μάτια δεν είχαν δάκρυα. –An Indian Chief