φωτογραφία από
Ήταν, λέει μια φορά ένα παιδάκι τοσοδούλη και όμορφο... Αλλά, εκείνη την μέρα ήταν κακόκεφο.Η μαμά και ο μπαμπάς ήταν πολύ κουρασμένοι και δεν έπαιζαν μαζί του.
Τότε, εκείνο, κλείστηκε στο δωμάτιό του κι άρχισε να στριφογυρίζει και ν’ αναποδογυρίζει όλα τα πράγματα. Και τα παιχνίδια τα πετούσε!Και γκρίνιαζε…Κι όταν γκρινιάζουμε...ξέρετε...αλλάζει ο κόσμος χρώματα...
Του λέει, τότε, η μαμά του. «Μα τι έχεις πάθει, σήμερα»;
«Είμαι λυπημένο και νιώθω μοναξιά και θέλω να γκρινιάζω».
«Μικρό μου, εγώ θα σ’ αγαπώ όπως κι αν είσαι». «Χαλάει ποτέ η αγάπη»; Mόνο ανθίζει...
«Εγώ θα σ’αγαπάω πάντα».
«Έλα, τώρα, στην αγκαλιά μου.Κοίτα τ΄αστεράκια πώς λάμπουν στον ουρανό. Ξέρεις ότι πολλά έχουν πεθάνει πριν εκατομμύρια χρόνια αλλά το φως τους είναι εκεί…Έτσι είναι και η αγάπη της μανούλας.Και λάμπει και φωτίζει τα σκοτάδια και διαλύει κάθε φόβο».
Θα σ΄αγαπώ ότι κι αν γίνει. Γιατί, εσύ είσαι το πιο φωτεινό αστέρι στον ουρανό μου…
Εάν νιώθετε πιεσμένοι μια μέρα, βρείτε το κουράγιο να τους πείτε αυτήν την ιστορία και όλα θα αλλάξουν…
Μόλις διάβασα και την τελευταία αράδα συγκινήθηκα... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζίνα
νέα μαμά
Το ταξίδι της μητρότητας είναι ένα μαγικό ταξίδι! Καλώς ήρθες στην παρέα μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή