«Δρόμοι της Αραβίας»: H έκθεση που έκανε τον γύρο του κόσμου έρχεται στο Μουσείο Μπενάκη Παρουσίαση μερικών από τα 300 εκθέματα της σημαντικής έκθεσης, η οποία ξεκίνησε το 2010 στο Λούβρο και ταξίδεψε σε άλλες 14 πόλεις πριν φτάσει στην Αθήνα

Ένα «μουσείο μέσα στο μουσείο» ετοιμάζεται να ανοίξει τις πύλες του σύντομα στο Μουσείο Μπενάκη / Πειραιώς 138,αποκαλύπτοντας μια μεγαλειώδη έκθεση με τίτλο «Δρόμοι της Αραβίας»: H έκθεση που έκανε τον γύρο του κόσμου έρχεται στο Μουσείο Μπενάκη Παρουσίαση μερικών από τα 300 εκθέματα της σημαντικής έκθεσης, η οποία ξεκίνησε το 2010 στο Λούβρο και ταξίδεψε σε άλλες 14 πόλεις πριν φτάσει στην Αθήνα

Γιατί πόσο γνωστά είναι τα ταφικά μνημεία της Μαντάιν Σάλιχ (Έγρα στα ελληνικά), τοποθεσίας που τη χαρακτηρίζουν «Πέτρα της Αραβίας», την οποία, ακόμα και στις μέρες μας, ελάχιστοι την έχουν επισκεφθεί; Οι εντυπωσιακές, λαξεμένες σε βράχους προσόψεις της, όμως, είναι εκείνες που επέλεξε ο γνωστός σκηνογράφος της όπερας να καλωσορίζουν τον επισκέπτη στον χώρο, ενώ φωτογραφίες της ερήμου είναι το κυρίαρχο φόντο αυτής της «υπερπαραγωγής». 

Περισσότερα από 300 εκθέματα αποδεικνύουν ότι όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι πρόσφατα –εφόσον εξακολουθεί να είναι σχεδόν αδύνατο να επισκεφθεί κανείς τη χώρα τουριστικά– ήταν εσφαλμένα.

Τα περισσότερα από 300 εκθέματα της έκθεσης, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε το 2010 στο Λούβρο, στο Παρίσι, και ταξίδεψε σε άλλες δεκατέσσερις πόλεις και τρεις ηπείρους πριν έρθει και στην Αθήνα, αποδεικνύουν ότι όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι πρόσφατα ήταν εσφαλμένα. Πρόκειται για ευρήματα που έχουν συμβάλει καθοριστικά στο να ξαναγραφτεί η ιστορία της Αραβικής Χερσονήσου. Μόλις τα τελευταία 50 χρόνια, από τη δεκαετία του '60 και ύστερα, η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε θησαυρούς και μια ολόκληρη κληρονομιά που πιστοποιεί τον πολυδιάστατο χαρακτήρα της Αραβίας από την προϊστορική εποχή έως τον 20ό αιώνα. 

Έτσι, το γεγονός ότι θεωρούσαμε πως η Αραβία δεν είχε τίποτα σημαντικό όσον αφορά το παρελθόν της, πως επρόκειτο για μια αχανή έκταση όπου ζούσαν νομαδικοί λαοί χωρίς αξιόλογη πολιτιστική δραστηριότητα, ανατρέπεται τελείως. Η έκθεση επικεντρώνεται σε πλούσιες πόλεις-οάσεις που βρίσκονταν επάνω στους εμπορικούς δρόμους που συνέδεαν τον Νότο (την περιοχή της Υεμένης) με την ανατολική Μεσόγειο αλλά και με την Περσία και την Ινδία. Ένα φυσικό περιβάλλον προκλητικό, καθόλου εύκολο, μια ολόκληρη χερσόνησος που από πόλη σε πόλη διαφοροποιείται κλιματικά, γεγονός που επηρέασε τη σχέση και την επικοινωνία της με άλλους λαούς, εκτός χερσονήσου. Η έκθεση ξεκινάει από τους παλαιολιθικούς χρόνους. Πολλά παλαιολιθικά και νεολιθικά εργαλεία προέρχονται από τη Σουαχιτίγια στον Βορρά. 

Όταν ο προϊστορικός άνθρωπος πέρασε από την Αφρική, η χερσόνησος ήταν πράσινη – στο Ομάν, μάλιστα, υπάρχουν βουνά με βλάστηση. Από το Αλ-Μαγκάρ προέρχεται μια εντυπωσιακή ομάδα αντικειμένων με πολλά ζωόμορφα αγαλματίδια. 

Οι Άραβες θεωρούν σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού τους την εξημέρωση του αλόγου, που πάει πολύ πίσω στην Ιστορία. Η καμήλα, βέβαια, ήταν το ζώο και το μέσο που έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στο εμπόριο και στη διάδοσή του, αφού αντέχει τη ζέστη και την πολύωρη μετακίνηση. Στην έκθεση εμφανίζονται τέσσερα αντικείμενα με μορφή καμήλας αλλά και καυστήρες θυμιάματος, κεραμικά, κοσμήματα, επιτύμβιες στήλες, επιγραφές από το παλάτι Κασρ αλ-Χαμρά, όπως επίσης και μια στήλη του Βαβυλώνιου βασιλιά Ναβονίδη που βασίλευσε δέκα χρόνια – λέγεται ότι η Βαβυλωνία έπεσε επειδή μετέφερε όλη του την εξουσία στην Τάυμα. Από το νησί Ταρούτ προέρχονται αρκετά από τα αγάλματα και τα γλυπτά, ενώ τα εντυπωσιακά αγγεία είναι από χλωρίτη. Το εμπόριο, αυτή η δραστηριότητα που πάντα ένωνε τους ανθρώπους, ξεκίνησε στην Αραβία πιθανότατα τον 8ο αιώνα π.Χ., κυρίως για τη μεταφορά του περιζήτητου θυμιάματος, του λιβανιού και του μύρου που χρησιμοποιούνταν στις τελετές. Ακολουθώντας τους δρόμους του θυμιάματος από τον Νότο μέχρι τον Βορρά και επανεκτιμώντας τους σταθμούς στα ταξίδια των καραβανιών, οι αρχαιολόγοι έφεραν στο φως πλούσια ευρήματα που αποδεικνύουν την ευμάρεια των εμπόρων και των νομαδικών λαών της περιοχής που άλλοτε εισήγαν πολυτελή ή χρηστικά αντικείμενα στην Αραβική Χερσόνησο και άλλοτε τα παρήγαν, τεκμηριώνοντας την επαφή με πολιτισμούς της ανατολικής Μεσογείου. 

Τα καραβάνια με τις καμήλες, όμως, δεν μετέφεραν μόνο θυμιάματα αλλά και μπαχάρια, αρώματα, υφάσματα και πολύτιμους λίθους από την Ινδία και τη νοτιοανατολική Ασία στη Μεσοποταμία και στην ανατολική Μεσόγειο, ενώ επέστρεφαν στην Αραβία με λατρευτικά αγαλματίδια, κεραμικά και γυάλινα αντικείμενα. 

Η έκθεση παρουσιάζει μια σειρά από ανάλογα αντικείμενα πολυτελείας αλλά και καθημερινής χρήσης. Πέντε σταθμοί καραβανιών και πλούσιες πόλεις-οάσεις καθορίζουν την έκθεση: το Ταρούτ, νησάκι στον Αραβικό Κόλπο και πέρασμα στην Ινδία, όπου εντοπίστηκαν αγγεία της 3ης χιλιετίας π.Χ., η Τάυμα στη βορειοδυτική Αραβία, με λίθινες στήλες και κεραμικά, η Aλ-Ούλα, πρωτεύουσα του βασιλείου των Λιχυανιτών (η Δαιδάν της Παλαιάς Διαθήκης), όπου βρέθηκαν κολοσσιαία αγάλματα, η Μαντάιν Σάλιχ (η λεγόμενη «Πέτρα της Αραβίας» από την εποχή των Ναβαταίων) και η Καριάτ αλ-Φάου, μία από τις σημαντικότερες εμπορικές πόλεις της νότιας Αραβίας, που κατά την ελληνιστική εποχή είχε ιδιαίτερη ανάπτυξη, με αποτέλεσμα τα ευρήματά της (αγαλματίδια, κεραμικά, γυαλί, κοσμήματα, νωπογραφίες) να προσεγγίζουν την ελληνορωμαϊκή τέχνη. Καθώς προχωράμε στον χώρο, αντικρίζουμε τρία εντυπωσιακά αγάλματα του 3ου-2ου αι. π.Χ. που προέρχονται από την πόλη Aλ-Ούλα. Είναι υπερμεγέθη και παραπέμπουν στους αρχαϊκούς κούρους, αλλά έχουν σαφή ανατολίτικα στοιχεία. Καθώς οι αναφορές των εκθεμάτων είναι ανάλογες του τόπου όπου βρέθηκαν, στο βορειοδυτικό τμήμα της χερσονήσου εντοπίζονται στα τεκταινόμενα στην ανατολική Μεσόγειο ανάμεσα στους αρχαίους Έλληνες, στους Ρωμαίους και στους Ναβαταίους και όχι μόνο, αφού στο παιχνίδι μπαίνουν οι Ασσύριοι, οι Βαβυλώνιοι και οι Σασσανίδες Πέρσες. 

Η πολυπολιτισμικότητα αυτή είναι εμφανής στις επιγραφές, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνονται σφηνοειδείς, περσικές, ναβαταϊκές, αραμαϊκές, παλαιότερες αραβικές, ακόμα και μια λατινική που δείχνει τη σχέση που αναπτύχθηκε με τους Ρωμαίους. Φυσικά, δεν είναι λίγα τα αντικείμενα που πιθανολογείται ότι προήλθαν από την Αλεξάνδρεια, η οποία για αιώνες καθόριζε σημαντικά την επικοινωνία μεταξύ των λαών. Αλλά μέσω των εμπορικών συναλλαγών γινόταν και η εισαγωγή θεοτήτων. Το γεγονός ότι θεωρούσαμε πως η Αραβία δεν είχε τίποτα σημαντικό όσον αφορά το παρελθόν της, πως επρόκειτο για μια αχανή έκταση όπου ζούσαν νομαδικοί λαοί χωρίς αξιόλογη πολιτιστική δραστηριότητα, ανατρέπεται τελείως. Όσο πλησιάζουμε, μάλιστα, στην εποχή του Χριστού, ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων και λαών βρισκόταν ή πηγαινοερχόταν στην Αραβία. Από τα εντυπωσιακότερα εκθέματα είναι τα κτερίσματα από τάφο μικρού κοριτσιού του 1ου αι. μ.Χ. από τη Θατζ (πιθανότατα η αρχαία Γέρρα, όπως αναφέρεται σε κείμενα αρχαίων συγγραφέων). Ένα χρυσό προσωπείο, ένα χέρι (σαν γάντι) επίσης χρυσό, κοσμήματα (βραχιόλια και περιδέραια), επίρραπτα μικρά χρυσά δισκία με τον Δία και την Άρτεμη που κοσμούσαν το ένδυμά της, ένα εξαιρετικής ομορφιάς χάλκινο πόδι κρεβατιού με γυναικεία μορφή. Κι ενώ μέσα από την έκθεση μας συστήνεται κυρίως η προϊσλαμική Αραβία, η πορεία της έκθεσης φτάνει μέχρι το Ισλάμ, και η σκηνογραφία της στο κομμάτι αυτό αναφέρεται στις μορφές της ισλαμικής αρχιτεκτονικής. Στις αρχές του 7ου αι. η άνοδος της νέας θρησκείας αναδεικνύει τη Μέκκα και τη Μεδίνα σε θρησκευτικά κέντρα. Η ανάγκη των πιστών για το καθιερωμένο ετήσιο προσκύνημα («χατζ») μετέτρεψε τους δρόμους του εμπορίου σε προσκυνηματικές οδούς και η εξάπλωση του Ισλάμ από την Ισπανία μέχρι την κεντρική Ασία και την Ινδία προσέλκυσε χιλιάδες πιστούς στην Αραβική Χερσόνησο, οι οποίοι έφεραν μαζί τους αντικείμενα από τις δικές τους κοινωνίες. 

Στην έκθεση περιλαμβάνεται μια μεγάλη πόρτα από την ίδια την Κάαβα (το βασικό προσκυνηματικό σημείο στη Μέκκα) αλλά και πρώιμα κοράνια σε κουφική γραφή, την πρώτη από πολλές μορφές καλλιγραφίας που έχουμε στη διάρκεια των αιώνων, και επιγραφές. Η καλλιγραφία αναπτύσσεται από τους πρώτους αιώνες του Ισλάμ και είναι γνωστό πόσο μεγάλη σημασία έδιναν σε αυτήν, καθώς, σύμφωνα με την παράδοση, μετέφερε τον λόγο του Θεού, όπως τον έλαβε ο Μωάμεθ με τη μορφή προφητικών αποκαλύψεων στην έρημο που αποτέλεσαν τα κεφάλαια του Κορανίου. Επίσης, εκτίθενται αρκετές επιτύμβιες στήλες από βασάλτη με όμορφες επιγραφές από την περιοχή Μαΐν. 

Ένα κομμάτι από ιερό ύφασμα-κέντημα που ονομάζεται κίσουα αποτελεί το κάλυμμα της Κάαβα, που πρέπει να αλλάζει κάθε χρόνο. Όποιος έχει την ευθύνη των δύο ιερών πόλεων, της Μέκκας και της Μεδίνας, έχει και την ευθύνη της ύφανσής του. Από τον 10ο έως τον 16ο αι. την ευθύνη των δύο πόλεων είχαν οι χαλίφηδες του Καΐρου. Με τελετουργικό τρόπο έφευγε το κέντημα με καμήλες και πήγαινε στην Κάαβα. Το παλιό ύφασμα το έκοβαν και το κρατούσαν σαν φυλαχτό. Η κίσουα που περιλαμβάνεται στην έκθεση είναι του 1992 και ανήκει στο Εθνικό Μουσείο του Ριάντ. Ένα άλλο εντυπωσιακό έκθεμα είναι το μεταξωτό γαλάζιο κέντημα που κάλυπτε την πόρτα του ιερού στη Μεδίνα και ανήκει στην οθωμανική περίοδο. Η συνεισφορά του Μουσείου Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης στη συλλογή των εκθεμάτων είναι δύο κηροπήγια από τη Μεδίνα και στη Βιβλιοθήκη του Μουσείου βρέθηκαν σπάνιες εκδόσεις περιηγητών του 18ου και του 19ου αι. Η έκθεση ολοκληρώνεται με ένα αφιέρωμα στην ίδρυση του βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας. Ο κατάλογος περιλαμβάνει άρθρα διεθνών ερευνητών αλλά και ελληνική συμβολή μέσα από κείμενα της Πολύμνιας Αθανασιάδη για τη σχέση των Ελλήνων με τους Άραβες στην ύστερη αρχαιότητα, της Μίνας Μωραΐτου για το Κοράνιο και του Γιώργη Μαγγίνη για τους Ευρωπαίους περιηγητές. Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνδιοργάνωση με τη Σαουδική Επιτροπή Τουρισμού και Αρχαιοτήτων και το Εθνικό Μουσείο του Ριάντ, με την υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών. 

Info «Δρόμοι της Αραβίας. Αρχαιολογικοί Θησαυροί από τη Σαουδική Αραβία» 21/3/19-26/5/19 Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138, www.benaki.gr Η επιμέλεια της έκθεσης είναι της Μίνας Μωραΐτου, υπεύθυνης του Μουσείου Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης

via

Γιατροί συνταγογραφούν επισκέψεις σε μουσεία για ψυχική - σωματική υγεία

Η Γαλλόφωνη Ένωση Ιατρών του Καναδά (MFdC) ξεκίνησε συνεργασία με το Μουσείο Καλών Τεχνών του Μόντρεαλ (MMFA) Μια ομάδα Καναδών γιατρών, μεταξύ αυτών και ψυχιάτρων,έχει αρχίσει να συνταγογραφεί επισκέψεις σε μουσεία και γκαλερί τέχνης για να βοηθήσει τους ασθενείς που υποφέρουν από μια σειρά ασθενειών, να βελτιώσουν τη σωματική και ψυχική υγεία τους.

Μια συνεργασία μεταξύ της Γαλλόφωνης Ένωσης Ιατρών του Καναδά (MFdC) και του Μουσείου Καλών Τεχνών του Μόντρεαλ (MMFA) θα επιτρέψει στους ασθενείς που πάσχουν από διάφορα θέματα σωματικής και ψυχικής υγείας, μαζί με τους αγαπημένους τους, να επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα της τέχνης για την υγεία με δωρεάν επισκέψεις.

Το πιλοτικό έργο είναι παγκοσμίως καινοτόμο, σύμφωνα με τον διοργανωτή του. Το όλο εγχείρημα περιλαμβάνει γιατρούς και ψυχιάτρους που θα μπορούν να συνταγογραφήσουν έως και 50 επισκέψεις στο MMFA κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους, με κάθε «συνταγή» να ισχύει για δύο ενήλικες και δύο ανήλικους.

Μέχρι στιγμής 100 γιατροί έχουν εγγραφεί για να συμμετάσχουν στη διάρκεια ενός έτους, δήλωσε στην εφημερίδα AFP την Πέμπτη η Nicole Parent, επικεφαλής του Ιατρικού Συλλόγου.

Οι αριθμοί των συμμετοχών των γιατρών, παρέχουν την απόδειξη ότι οι γιατροί διαθέτουν ευαισθησία και ανοικτό πνεύμα σε εναλλακτικές προσεγγίσεις, ανέφερε η Parent, αναφέροντας τα επιστημονικά αποδεδειγμένα οφέλη της τέχνης στην υγεία.

Μέχρι στιγμής 100 γιατροί έχουν εγγραφεί για να συμμετάσχουν στη διάρκεια ενός έτους, δήλωσε στην εφημερίδα AFP την Πέμπτη η Nicole Parent, επικεφαλής του Ιατρικού Συλλόγου.

Οι αριθμοί των συμμετοχών των γιατρών, παρέχουν την απόδειξη ότι οι γιατροί διαθέτουν ευαισθησία και ανοικτό πνεύμα σε εναλλακτικές προσεγγίσεις, ανέφερε η Parent, αναφέροντας τα επιστημονικά αποδεδειγμένα οφέλη της τέχνης στην υγεία.

Η Parent ελπίζει ότι και άλλα μουσεία στον Καναδά θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του MMFA, το οποίο από το 2016 έχει καλλιεργήσει την τεχνογνωσία στην τέχνη της θεραπείας για άτομα με ποικίλες ασθένειες υγείας.

Είμαι πεπεισμένη ότι στον 21ο αιώνα, ο πολιτισμός θα είναι αυτό που ήταν η σωματική δραστηριότητα για την υγεία τον 20ο αιώνα, δήλωσε η διευθύντρια του MMFA Nathalie Bondil. Οι πολιτισμικές εμπειρίες θα ωφελήσουν την υγεία και την ευεξία, με τον ίδιο τρόπο που η ενασχόληση με τον αθλητισμό συμβάλλει στην καλή φυσική κατάσταση, ανέφερε η Bondil.

via

Hokusai και άλλοι μεγαλοφυείς Ιάπωνες καλλιτέχνες σε μια μοναδική έκθεση στην Αθήνα

Έργα του «πατέρα» των σημερινών manga θα φιλοξενήσει, ανάμεσα σε πολλά άλλα ιαπωνικά αριστουργήματα, η Πινακοθήκη του δήμου Αθηναίων στο πλαίσιο της έκθεσης «Η Ιαπωνία και το Βιβλίο» 

Μία από τις πλουσιότερες συλλογές ιαπωνικής τέχνης παρουσιάζεται στην Αθήνα από τις 4 Μαρτίου, στην Πινακοθήκη του δήμου Αθηναίων, στο πλαίσιο της έκθεσης «Η Ιαπωνία και το Βιβλίο», με έργα μεγάλων εκπροσώπων του Ukiyo-e, του σημαντικότερου ιστορικά καλλιτεχνικού ρεύματος της Ιαπωνίας. Ενδεικτικά, θα έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε εξαιρετικά εικαστικά έργα του 19ου αιώνα, τις σπάνιες εκδόσεις του Λευκάδιου Χερν και τις εικονογραφήσεις στις φανταστικές ιστορίες, καθώς και manga του Katsushika Hokusai. Τα έργα που θα εκτεθούν στην Αθήνα έρχονται από μια από τις πλουσιότερες παγκοσμίως συλλογές ιαπωνικής τέχνης, του Μουσείου Ασιατικών Τεχνών της Κέρκυρας. Συγκεκριμένα, θα παρουσιαστούν 68 έργα του μουσείου, πρωτότυπες έγχρωμες ξυλογραφίες των μεγάλων εκπροσώπων του ρεύματος Ukiyo-e, με προεξάρχουσα βαρύτητα στο εικαστικό έργο του θρυλικού Katsushika Hokusai (1760-1849), «πατέρα» των σημερινών manga, καθώς και η ιδιαίτερη συνομιλία των δύο πολιτισμών, μέσα από την παρουσίαση του έργου του Έλληνα Λευκάδιου Χερν (Patrick Lafcadio Hearn, 1850-1904), ο οποίος έζησε στην Ιαπωνία τον 19ο αιώνα και είχε τόσο κρίσιμη επιρροή στη διάδοση της ιαπωνικής λογοτεχνίας και τέχνης που αναγνωρίστηκε ως «εθνικός συγγραφέας» της Ιαπωνίας

Τα έργα των εκπροσώπων της Ιαπωνικής σχολής Ukiyo-e προέρχονται από τη Συλλογή Γρηγορίου Μάνου, ο οποίος ίδρυσε το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας, το 1928. Η συλλογή, που συγκροτήθηκε μεταξύ Βιέννης και Παρισιού, στα τέλη του 19ου αιώνα, είναι μια από τις μεγαλύτερες στον κόσμο σε πλούτο, ποιότητα και αριθμό. Ukiyo-e σημαίνει «εικόνες ενός ρέοντος κόσμου», κι αποτέλεσε στην τέχνη του 18ου και 19ου αι. αναφορά φιλοσοφίας ως προς την αέναη ρευστότητα του γήινου κόσμου. Εξέφρασε με την πρωτοποριακή του τομή όλη τη μεταμορφωτική περίοδο της νέας πρωτεύουσας της Ιαπωνίας, του λιμανιού Edo (σημερινού Τόκιο), ίσως της πρώτης διεθνούς μεγαλούπολης στον κόσμο, η κινητικότητα της οποίας εκφράζεται στην τέχνη. 

Έτσι είναι και το καλλιτεχνικό ρεύμα της Ιαπωνίας που εντυπωσίασε βαθιά την Δύση κι άνοιξε τις πύλες συνομιλίας με τη δυτική τέχνη. Η επιρροή του εγγράφεται ευδιάκριτα σε έργα μεγάλων ζωγράφων, όπως ο Βαν Γκογκ, ο Μανέ, ο Κουρμπέ ή ο Τουλούζ Λοτρέκ.

Στην έκθεση θα παρουσιαστούν έργα μεγάλων, κλασικών σήμερα, δασκάλων του είδους, όπως του Utamaro (1753-1806), με την αισθαντικότητα και την ολοζώντανη κίνηση των διάσημων «καλλονών» του, του Hiroshighe (1797-1858), που ξαφνιάζει ακόμα και σήμερα με την απροσδόκητη προοπτική των τοπίων του, του Kunisada (1786-1864), με την αποκαλυπτική ένταση του ρόλου στους ηθοποιούς Kabuki που εξέχουν στην προτίμησή του, του Kiyonaga (1752-1815), με τη μοναδική φυσικότητα των «παλλακίδων» του, του Kuniyoshi (1798-1861), διάσημου για τις «γάτες» του και ενός από τους τελευταίους μεγάλους δασκάλους του είδους κ.ά. 

Ανάμεσά τους, βαρύνουσας σημασίας και προβολής, το έργο του Katsushika Hokusai (1760-1849), εμπνευστή των σημερινών manga, που με την συνάρθρωση λόγου και εικόνας ανανέωσε ριζικά τις διαστάσεις έκφρασης των δύο μέσων. Ως φυσικό ακόλουθο στην έκθεση έρχεται η παρουσίαση του έργου του ελληνικής καταγωγής Ιάπωνα συγγραφέα, Λευκάδιου Χερν (Patrick Lafcadio Hearn, 1850-1904), που κεντρίζει έντονα το ενδιαφέρον τόσο με την απίστευτη πορεία της ζωής του, όσο και με την απόκοσμη, ιδιαίτερη αίσθηση της γραφής του.

Γνωστό στους κινηματογραφόφιλους είναι το κλασικό αριστούργημα Kwaidan του Ιάπωνα σκηνοθέτη Masaki Kobayashi, βασισμένο στο βιβλίο του Χερν, που είχε βραβευτεί το 1965 στις Κάννες. Η εξαιρετική συλλογή των έργων του Χερν ήταν έργο του Τάκη Ευσταθίου, που τη δώρισε στο Μουσείο Ασιατικής Τέχνης της Κέρκυρας, συμβάλλοντας σημαντικά στον σημερινό πλούτο των εκθεμάτων του. Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων, η Αθήνα 2018, Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου δήμου Αθηναίων, μέγας δωρητής της οποίας είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς και το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κερκύρας συνδιοργανώνουν την έκθεση που πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ιαπωνίας στην Αθήνα, στο πλαίσιο του εορτασμού των 120 χρόνων διπλωματικών σχέσεων Ελλάδας-Ιαπωνίας που συμπληρώνονται το 2019.

Την επιμέλεια της μοιράζονται ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, καλλιτεχνικός σύμβουλος και επιμελητής της Πινακοθήκης, Μουσείων και Συλλογών του δήμου Αθηναίων και η Δέσποινα Ζερνιώτη, διευθύντρια του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης της Κέρκυρας.

Info Η Ιαπωνία και το Βιβλίο Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων (Λεωνίδου & Μυλλέρου, Μεταξουργείο) 4/3-3/5 Εγκαίνια: 4/3, 19:30 Ώρες λειτουργίας: Τρ. 10:00-21:00, Τετ.-Σάβ. 10:00-19:00, Κυρ. 10:00-16:00 Είσοδος ελεύθερη 

via

Παραδοσιακές κούκλες και παιχνίδια από την Ιαπωνία στο Μουσείο Μπενάκη Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην Γιορτή των Κοριτσιών Hina Matsuri και στην Ημέρα των Παιδιών Kodomo no hi.

Το Μουσείο Μπενάκη σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιαπωνίας παρουσιάζουν μία συλλογή από ιαπωνικά παραδοσιακά παιχνίδια και κούκλες τα οποία συνδέονται με εθιμικές γιορτές και αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια του πολιτισμού της Ιαπωνίας μέσα στους αιώνες.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην Γιορτή των Κοριτσιών Hina Matsuri και στην Ημέρα των Παιδιών Kodomo no hi.

Κάθε χρόνο στις 3 Μαρτίου, οι οικογένειες που έχουν κορίτσια, τοποθετούν στα σπίτια τους μια σκάλα καλυμμένη με κόκκινο χαλί, για να στολίσουν τις κούκλες hina-ningyō ντυμένες με παραδοσιακά κοστούμια, ως σύμβολο καλής τύχης για την μελλοντική ζωή των κοριτσιών. Οι κούκλες αναπαριστούν το αυτοκρατορικό ζεύγος, τους αυλικούς, τους μουσικούς και τους υπηρέτες του αυτοκρατορικού οίκου κατά την περίοδο Heian.

Στις 5 Μαΐου η ημέρα είναι αφιερωμένη στον σεβασμό της προσωπικότητας των παιδιών και στην ευτυχία τους. Οι οικογένειες των αγοριών στολίζουν τα σπίτια τους με την παραδοσιακή περικεφαλαία των Samurai, Kabuto και τις σημαίες σε σχήμα κυπρίνου koinobori ως σύμβολα δύναμης, ζωτικότητας και θάρρους. Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση σκοπό έχουν να προστατεύουν τα παιδιά από την ατυχία και την ασθένεια.

Η έκθεση πραγματοποιείται με αφορμή τον εορτασμό των 120 χρόνων διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ιαπωνίας το 2019 στo πλαίσιo διαφόρων πολιτιστικών εκδηλώσεων.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ:

22/02/2019 - 30/06/2019

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:

Η έκθεση είναι ανοιχτή τις ημέρες & ώρες λειτουργίας του μουσείου

ΕΙΣΙΤΗΡΙA:

Είσοδος στην έκθεση συμπεριλαμβάνεται στο εισιτήριο γενικής εισόδου του Μουσείου Μπενάκη Παιχνιδιών: € 9, € 7

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:

via

Είκοσι καλλιτέχνες εικονογραφούν το βλέμμα των παιδιών

Η έκθεση πραγματοποιείται στο Κέντρο Τεχνών του δήμου Αθηναίων, από 11 Φεβρουαρίου μέχρι 10 Μαρτίου 2019 και είναι ελεύθερη στο κοινό.Η Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου του δήμου Αθηναίων, μέγας δωρητής της οποίας είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και το ηλεκτρονικό περιοδικό για το βιβλίο και τις τέχνες ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Nεολαίας του δήμου Αθηναίων συνδιοργανώνουν έκθεση εικονογράφησης παιδικού βιβλίου με άξονα την ανανέωση της εικονογραφικής γραφής. Η έκθεση πραγματοποιείται στο Κέντρο Τεχνών του δήμου Αθηναίων, από 11 Φεβρουαρίου μέχρι 10 Μαρτίου 2019 και είναι ελεύθερη στο κοινό.

Οι εικονογράφοι αφουγκράζονται τα κείμενα, πλάθουν νέες εκδοχές τους, σκηνοθετούν τη ματιά του αναγνώστη και καλλιεργούν την αισθητική του. Με την τέχνη τους συνεισφέρουν στον οπτικό γραμματισμό, την κατανόηση και την αποκωδικοποίηση των νοημάτων. Οι εικόνες ως διαθεματικό παιχνίδι, αποκαλύπτουν σε καθέναν που πιάνει ένα βιβλίο στα χέρια του βιώματα και κρυμμένα συναισθήματα, τον σπρώχνουν να αναρωτηθεί για το ποιος, πότε, γιατί, πώς, για ποιον, τον ασκούν στην παρατήρηση, του προκαλούν γόνιμους συνειρμούς.

20 ταλαντούχοι και τολμηροί εικονογράφοι, άλλοι με δεκάδες βιβλία και άλλοι εντελώς νέοι στο χώρο, δίνουν το στίγμα των παιδικών βιβλίων του σήμερα απλώνοντας μπροστά στα μάτια μας τον πλούτο αυτής της τόσο απαιτητικής καλλιτεχνικής δημιουργίας σε μια μεγάλη έκθεση που διοργανώνεται για πρώτη φορά στην Αθήνα.

Επιτροπή διοργάνωσης:

Λεώνη Βιδάλη, Καθηγήτρια Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών

Αγγελική Γιαννικοπούλου, Καθηγήτρια Παιδικής Λογοτεχνίας, ΤΕΑΠΗ, ΕΚΠΑ

Ντένης Ζαχαρόπουλος, Ιστορικός και Κριτικός της Τέχνης, Καλλιτεχνικός Σύμβουλος και Επιμελητής της Πινακοθήκης, Μουσείων και Συλλογών του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ)

Μαρίζα Ντεκάστρο, Κριτικός παιδικού βιβλίου- Μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Βασίλης Παπατσαρούχας, Εικονογράφος- Ζωγράφος

Φοίβος Σακαλής, Συντονιστής Προγράμματος Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου, δημοσιογράφος, μέλος της AICA Hellas

Δημήτρης Χαλκιόπουλος, Γραφίστας- Σχεδιαστής οπτικής επικοινωνίας

Επιμέλεια έκθεσης: Μαρίζα Ντεκάστρο

Στο πλαίσιο της έκθεσης διοργανώνεται στις 6 Μαρτίου 2019 και ώρα 19.00 συζήτηση με θέμα «Τα παιδιά διαβάζουν εικόνες και ιστορίες: Το εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο» με ομιλήτριες τη Λεώνη Βιδάλη, Καθηγήτρια Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, Σοφία Γαβριηλίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Συγκριτικής Παιδικής Λογοτεχνίας, ΤΕΠΑΕ, ΑΠΘ, Αγγελική Γιαννικοπούλου, Καθηγήτρια Παιδικής Λογοτεχνίας, ΤΕΑΠΗ, ΕΚΠΑ.

Επίσης, το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου και 2 Μαρτίου στις 11:00 θα πραγματοποιηθεί το μουσειοπαιδαγωγικό πρόγραμμα «Κόκκινη κλωστή δεμένη…» για παιδιά ηλικίας 6-12 και γονείς (μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 15 παιδιά).

Η συμμετοχή είναι ελεύθερη. Δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ. 210 7248150 και 210 7232604, Δευτέρα- Παρασκευή, 10:00-13:00. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν: Κλαίρη Γεωργέλλη, Μυρτώ Δεληβοριά, Πέρσα Ζαχαριά, Λίλα Καλογερή, Μάρω Κατσίκα, Κελλυ Ματαθία Κόβο, Χρήστος Κούρτογλου, Φρίντα Κριτικού, Αλέξης Κυριτσόπουλος, Στέλιος Λιβανός, Χαρά Μαραντίδου, Κώστας Μαρκόπουλος, Πέτρος Μπουλούμπασης, Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος, Αχιλλέας Ραζής, Ίρις Σαμαρτζή, Σβετλίν Βασίλεβ, Ντανιέλα Σταματιάδη, Σοφία Τουλιάτου, Κατερίνα Χαδουλού

Μαρία-Σμαράγδα Σκούρτα έκθεση Ζωγραφικής- Γλυπτικής "Πομπηία, Μεγεθύνσεις και Μεταμορφώσεις μετά τη φωτιά"

Βλέποντας τα φυτικά μοτίβα, τα πουλιά και τα ζώα της Πομπηίας, οι ονειροπολήσεις αντικαθιστούν τις σκέψεις και οι κτήσεις κρύβουν θεωρήματα.
Επιβεβλημένη η φωτιά μες τους αιώνες, υποσκελίζει τα φαινόμενα ακινητοποιώντας τον χρόνο και τον χώρο. Η Πομπηία πέρασε στον θρύλο μέσα από την εικόνα που σώθηκε κάτω από τις στάχτες.

Τα ανοιγμένα σπίτια υπερβαίνουν την Γεωμετρία, αναπνέουν το άνθος της λάβας, γίνονται κατοικίες του αφανούς, όπου βάλλεται η στερεότητα.[...]

Το έργο, ως μια αισθητική ανθρωπολογία και ζωολογία γεννά μια διαδικασία μέσα στην οποία η πράξη εξελίσσεται και πραγματώνεται ως συνάρτηση του αόρατου κόσμου. Η Πομπηία ανήκε στην εποχή των Μαντείων όπου οι Νύμφες αφύπνιζαν τις εσωτερικές επιταγές και αντίστοιχα η ζωγραφική και η Γλυπτική είναι πρόδρομα μορφώματα των Μουσών. 

Μαρία-Σμαράγδα Σκούρτα

Απόσπασμα από κείμενο της κας. Μαρίας-Σμαράγδα Σκούρτα.

Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών

Εγκαίνια: Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019 ώρα 19:00.

18 Ιανουαρίου 2019 - 15 Φεβρουαρίου 2019

via

Σχετικά με την ιστορία της Πομπηίας:

Η Πομπηία ήταν πόλη της νότιας Ιταλίας, στην πλευρά της Τυρρηνικής θάλασσας, κοντά στη σημερινή Νάπολη. Χτίστηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. από τους Έλληνες στις ακτές της Καμπανίας στους πρόποδες του Βεζούβιου, κοντά στη Ρώμη. Η Πομπηία έπεσε στα χέρια των Ρωμαίων και είχε επηρεαστεί πολύ από τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό. Η τοποθεσία της και το κλίμα της ήταν περίφημα, πράγμα που την έκανε το καλύτερο θέρετρο της αρχαίας Ρώμης. Πολλοί πλούσιοι Ρωμαίοι είχαν χτίσει πάνω στους σκεπασμένους με αμπέλια λόφους της, όμορφες εξοχικές επαύλεις, τις οποίες στόλιζαν με διάφορα έργα τέχνης.

Μια φοβερή έκρηξη του Βεζούβιου, ένα τεράστιο κύμα από στάχτη έθαψε τα πάντα, μέσα σε λίγες ώρες,Ύστερα από το σύννεφο της στάχτης, κατέκλυσε την πόλη μία αφάνταστη καταιγίδα από ηφαιστειακά αναβλήματα και κίσσηρι (ελαφρόπετρα), που την σκέπασαν σε ύψος 3 και περισσότερα μέτρα, πάνω δε σ’ αυτές επικάθησε νέο στρώμα από στάχτη και πέτρες, ώστε η σημερινή επίχωση φτάνει τα 6-7 μέτρα. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 2.000 άτομα τάφηκαν ζωντανά και πέθαναν έτσι από ασφυξία.

Ασύγκριτα μεγάλη είναι η αξία των ερειπίων της Πομπηίας, γιατί μας έδωσε μια ιδέα ρωμαϊκής πόλης στο σύνολό της, μέσα στην άνθηση της ακμής και του πλούτου της. Οι ανακαλύψεις αυτές τράβηξαν το παγκόσμιο ενδιαφέρον, Ποιητές, πεζογράφοι, καλλιτέχνες και γενικά ολόκληρος ο διανοούμενος κόσμος στράφηκε προς την Πομπηία. (Wikipedia)

via

Εγκαίνια: Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019, ώρα 19:30

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11.00- 20.00, Τετάρτη:11.00-18.00 Σάββατο: 11.00 – 15.00

Τοποθεσία:

Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, Ι. Παπαρρηγοπούλου 7, Πλατεία Κλαυθμώνος

Eισιτήρια:

Είσοδος Ελεύθερη

Πληροφορίες / Κρατήσεις:

www.athencitymuseum.gr

Το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, επ’ ευκαιρία της έκθεσης «Πομπηία : Μεγεθύνσεις και Μεταμορφώσεις μετά τη φωτιά», της Μαρίας-Σμαράγδας Σκούρτα, παρουσιάζει την ποιητική και μουσική βραδιά,

ΔΕΚΑ ΑΠΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΜΠΗΙΑ

σε ποίηση της Μαρίας Σμαράγδας Σκούρτα .

Διαβάζει ο ποιητής Γιώργος Χρονάς, ενώ την ποίηση πλαισιώνουν οι μουσικοί Αναστασία Μπούρλα (φλάουτο) και Αλεξάνδρα και Γιάννης Πετρίδης (κιθάρα).

Το μουσικό ρεπερτόριο θα αποτελείται από κλασσικά έργα, από Ελληνες αλλά και Ιταλούς συνθέτες (Luigi Boccherini, Mario Gangi, Κώστας Γρηγορέας, Ρενέ Νικολάου, Δημήτρης Μακρής, Ty Katsarelis).

Θα προηγηθεί ξενάγηση στην Έκθεση "Πομπηία: Μεγεθύνσεις και μεταμορφώσεις, μετά τη φωτιά" στις 19.00-19.30 και στη συνέχεια θα ακολουθήσει η Μουσική και Ποιητική βραδιά.

ΗΜΕΡΑ: Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019
ΩΡΕΣ: 19.00- 21.30.

”THERE IS A LIGHT THAT NEVER GOES OUT” ΣΤΗΝ ΓΚΑΛΕΡΙ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ Η ατομική έκθεση της Άννας Φαφαλιού Προσθήκη στην ατζέντα μου 10 Ιανουαρίου - 02 Φεβρουαρίου 2019

H Γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει, από τις 10 Ιανουαρίου μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου, την ατομική έκθεση της Άννας Φαφαλιού “There is a light that never goes out”. Πρόκειται για μια σειρά από επιγραφές neon και δύο γλυπτά.

Η δουλειά της εξερευνά τη σχέση αντικειμένων, μνήμης και ταυτότητας. Η πρακτική της βασίζεται στην διαστρέβλωση καθημερινών αντικειμένων, υλικών και φόρμας με σκοπό τη δημιουργία νέων διαλόγων μεταξύ αυτών και του θεατή.

Τα neon που παρουσιάζονται προέρχονται από τη σειρά “Few things we left unsaid”, μια ιδέα που προέκυψε κατά τη διάρκεια του residency της Φαφαλιού στο Los Angeles. Τοποθετούμενα στον χώρο, τα neon απεικονίζουν περιορισμούς και όρια, καθώς αναφέρονται στους συναισθηματικούς περιορισμούς και στη δυσκολία να εκφράσει κανείς τα αισθήματά του.

Στη σειρά γλυπτών “bound” και “fold”, η καλλιτέχνης χειρίζεται δύσκαμπτα υλικά σε μια προσπάθεια αλλοίωσης της ταυτότητάς τους, κάνοντάς τα να δείχνουν πιο εύπλαστα και εύθραυστα, όπως ακριβώς και οι μνήμες.

via

Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα: 

Η Άννα Φαφαλιού (γεννημένη το 1987) είναι conceptual artist που δραστηριοποιείται μεταξύ Λονδίνου και Λος Άντζελες. Το 2011 αφού ολοκλήρωσε το ΒΑ από την Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, συνέχισε σε Masters πάνω στο Film and Visual Arts στο University of London. Ακολούθησε διδακτορική έρευνα πάνω στην Performance Art στο Laban Conservatoire of Music & Dance στο Λονδίνο. Δίδαξε ως λέκτορας ως visiting artist σε Πανεπιστήμια στο NYU και στο King’s College.

Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί ανά τον κόσμο σε ινστιτούτα, γκαλερί και φεστιβάλ. Επιλεγμένες εκθέσεις: “Sleep” στην Bangkok Art & Culture Centre (2016), “Concrete Matters” group show στο Whitechapel Gallery / Cass (2016), London, New York Frieze (2016), Art Miami (2016), “Maps” group show στο Scene Art (2015), London. 

Λόγω του ενδιαφέροντος της γύρω από την έννοια της πολιτιστικής μνήμης, έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα artist’s residencies σε Αμερική, Ασία και Ευρώπη. Το 2017 παρουσίασε την πρώτη της σόλο έκθεση στην De Re Gallery του Λος Άντζελες και στην Twelve Twelve Gallery της Χάγης.

Διάρκεια έκθεσης: 10 Ιανουαρίου – 2 Φεβρουαρίου 2019

Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Πλ. Κολωνακίου 20

Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πέ. & Παρ. 11.00 -15.00 &17.00–20.00

Τετ. 11.00-15.00 & Σάβ. 11.00 –14.00

Κυριακή & Δευτέρα κλειστά
Γκαλερί Ζουμπουλάκη

Τρεις πόλεις της αρχαίας Κρήτης ζωντανεύουν στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Η γέννηση, η εξέλιξη και η εγκατάλειψη της Απτέρας, της Ελεύθερνας και της Κνωσού μέσα από 500 μοναδικά εκθέματα

Η έκθεση «Κρήτη. Αναδυόμενες Πόλεις: Άπτερα ― Ελεύθερνα ― Κνωσός. Τρεις αρχαίες πόλεις ζωντανεύουν», άνοιξε τις πύλες της για το κοινό στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στις 12 Δεκεμβρίου. Η έκθεση περιγράφει τη ζωή τριών πόλεων, της Απτέρας, της Ελεύθερνας και της Κνωσού από τη γέννησή τους, το πώς εξελίχθηκαν με το πέρασμα του χρόνου, την εγκατάλειψή τους καθώς και το τι ήρθε στο φως από τις νεότερες ανασκαφές και έρευνες. 

Άπτερα. Πήλινο σκεύος σε μορφή ειδωλίου Σειρήνας. 2ος − 1ος αι. π.Χ. Από τo δυτικό νεκροταφείο της Απτέρας Τελετουργικό σκεύος που συνδυάζει κεφαλή και σώμα νεαρής γυναίκας με φτερά και πόδια πτηνού, αποδίδοντας τη μορφή Σειρήνας. © ΥΠΠΟΑ/Εφορεία Αρχαιοτήτων Χανίων 

Περίπου 500 αρχαιότητες κάθε είδους από τρεις πρωτεύουσες πόλεις της «Εκατόμπολης» Κρήτης, ζωντανεύουν μέσα από νέες ανασκαφές αλλά και παλαιά ευρήματα που για πρώτη φορά βγαίνουν στο φως. Ορισμένες μάλιστα από τις αρχαιότητες αυτές ξεχωρίζουν μέσα από προσωποποιημένες ιστορίες που τις συνοδεύουν. 

Συγχρόνως, είναι η πρώτη φορά που τόσα πολλά αρχαία αντικείμενα φεύγουν από τον γενέθλιο χώρο, την Κρήτη, για μια περιοδική έκθεση. 

Ελεύθερνα. Χρυσό περίαπτο (μενταγιόν) πριν τα μέσα του 7ου αι. π.Χ. Από τη Νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας. Εικονίζεται γυναικεία μορφή, κάτω από την οποία αποδίδονται τρία αγγεία σε σειρά. © Πανεπιστήμιο Κρήτης / Κέντρο Μελέτης, Μουσείο αρχαίας Ελεύθερνας 

 «Η έκθεση αυτή ασχολείται με πόλεις που έπαψαν να ζουν και λησμονήθηκαν, εκτός ίσως από το όνομά τους που έμεινε στη μνήμη, συχνά παραφθαρμένο», αναφέρει μεταξύ άλλων ο διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, καθηγητής Νίκος Σταμπολίδης. «Αυτές που πέθαναν και ξεχάστηκαν αλλά ανασύρθηκαν από τη λήθη μέσα από την αχλύ του μύθου και της ιστορίας, από ανθρώπους που δεν ξεχνούν, από νοσταλγούς που γύρισαν πίσω, που θυμήθηκαν, που αναζήτησαν μέσα από την αγάπη και το ενδιαφέρον τους για το παρελθόν ή για ποικίλους άλλους λόγους: τους χαρτογράφους, τους περιηγητές, τους ιστοριοδίφες, τους φυσιοδίφες. Για ανθρώπους 'αναγεννησιακούς'.» 

Κνωσός. Πήλινο ειδώλιο ένθρονης βρεφοκρατούσας Ίσιδος 31 π.Χ. – 324 μ.Χ. Από Ρωμαϊκό Ιερό. © ΥΠΠΟΑ/ Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηρακλείου 

 Η έκθεση συνδιοργανώνεται από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και τις περιφερειακές διευθύνσεις του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και συγκεκριμένα από τις εφορείες αρχαιοτήτων Χανίων, Ρεθύμνου και είου και θα διαρκέσει ως τις 30 Απριλίου 2019.

via

ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ


Ξεναγήσεις (με το εισιτήριο εισόδου): κάθε Σάββατο & Κυριακή, στις 12.30

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Είσοδος: 7€
Μειωμένη είσοδος: € 3,5
Ομάδες 15 ατόμων και άνω: € 5 (ανά άτομο)
Γενική Είσοδος κάθε Δευτέρα: € 3,5
Φίλοι Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, είσοδος ελεύθερη

Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο: 10.00-17.00,
Πέμπτη: 10.00-20.00,
Κυριακή: 11.00-17.00,
Τρίτη: Κλειστό.

Περισσότερες πληροφορίες στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης κάνοντας κλικ εδώ