Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Θέλω να πάω εκεί τώρα!


Είναι μέρη μαγικά! Τα κοιτάζω...και τα ξανακοιτάζω. Θέλετε να πάμε;Μου αρέσουν πολύ τα παιχνίδια του μυαλού.Έστω, με την φαντασία μας. 
Κάμπινγκ πάνω στα δέντρα!Πώς το βρίσκετε; Συναρπαστικό, ακραίο; Μου αρέσει πολύ! Αλλά δεν είμαι σίγουρη εάν θα μπορούσα να κοιμηθώ.
Μία σπηλιά, κάτω από μία παγωμένη λίμνη, στην Ισλανδία! Το φως του ήλιου περνάει κάτω από τον πάγο...Δεν έχω λόγια!
Η ήρεμη θάλασσα στην Πορτογαλία...Μέρος βγαλμένο από παραμύθι...
Η λίμνη των κρυστάλλων στο Μεξικό...
Νομίζω εάν περπατούσα εκεί, και οι  πατούσες μου ήταν πλάι στις πατούσες της κόρης μου, θα έβλεπα τον κόσμο με άλλα μάτια.Υπάρχουν, όμως και στην ζωή μας τέτοια περάσματα...τα βλέπουμε, όμως;
Ένα υπέροχο φαράγγι...στην Καλιφόρνια. Χάνομαι στα κρυστάλλινα νερά...Γυρνώ το βλέμμα μου ψηλά...να δω το φως.
Απόλαυση στην Αλβέρτα του Καναδά!
από
Τι λέτε ανεβαίνουμε, τώρα, μέχρι τις στέγες...των ονείρων; Βαρκελώνη των χρωμάτων!  
Πόλη ονειρική! Από ψηλά, βλέπεις τον κόσμο διαφορετικά...
Βενετία...Παιχνίδια στο νερό!
Ιρλανδία. Χαμένοι στο πράσινο...Ο κόσμος μας, ένα υπέροχο μέρος ν΄ανακαλύψεις!
Παλαιοκαριά.Τρίκαλα...Η Ελλάδα μας.
Βρείτε κι εσείς το δικό σας μαγικό πέρασμα....
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :) 

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Σκέψεις που κάνω πριν να κοιμηθώ...


Όταν αποκτάς ένα παιδί, τα πάντα αλλάζουν.
Πριν και μετά δύο κόσμοι εντελώς διαφορετικοί.
Μπήκα κρυφά στο δωμάτιο της και την κοιτάω καθώς κοιμάται...
Λίγο πριν καθόμουν και διάβαζα ένα βιβλίο στο σαλόνι.Ένιωσα ένοχη κι ήρθα στο κρεβατάκι σου.
Να τι σκεφτόμουν.Τα έβαλα μαζί σου κόρη μου γιατί την ώρα που ντυνόσουν έπαιζες και καθυστερούσες να φορέσεις το φόρεμά σου. Επειδή δεν έπλυνες καλά τα χέρια σου. Επειδή έφυγες με βρώμικα παπούτσια. 
Σου φώναξα όταν κάτι σου έπεσε από το χεράκι σου. Όταν λέρωνες το τραπεζομάντηλο.Όταν μπουκωνόσουν με πολλές τσίχλες. Στην παιδική χαρά, σου φώναξα πολύ μπροστά στις φίλες σου επειδή έσπρωξες μία καθώς ανέβαινες...αλλά εσύ το είχες κάνει κατά λάθος.

Θυμάσαι, αργότερα, όταν διάβαζα που μπήκες μέσα με μία πληγωμένη έκφραση στο βλέμμα; Όταν σήκωσα τα μάτια μου, εκνευρισμένη από την διακοπή, στάθηκες διστάζοντας."Τι συμβαίνει"; σου φώναξα...
Κι εσύ δεν είπες τίποτα, παρά μόνο έτρεξες καταπάνω μου με φίλησες και μ' αγκάλιασες και τα μικρά σου χεράκια μ' έσφιξαν με τόση τρυφερότητα, όση μπορούσε να βάλει ο Θεός στην καρδούλα σου. Νιώθω ενοχές...

Η συνήθεια να βρίσκω λάθη παντού, να κατηγορώ τους άλλους - μήπως δεν έκανα τα ίδια όταν ήμουν μικρή; Όχι, πως δεν σε αγαπάω κορούλα μου...είσαι τα πάντα για μένα...αλλά είναι που χάνω το μέτρο και περιμένω πολλά από ένα τόσο δα μικρό κοριτσάκι. 
Η μικρή σου καρδιά είναι πελώρια και γεμάτη τρυφερότητα και καλοσύνη. Ήρθα μέσα στο σκοτάδι, πλάι στο κρεβάτι σου...μετανιωμένη. Αύριο θα παίξω μαζί σου...θα υποφέρω όταν πονάς, θα γελάω όταν γελάς...θα προσπαθώ να δαγκώσω την γλώσσα μου όταν ανεβαίνουν στο στόμα μου απότομες κουβέντες. Θα λέω, συνέχεια, μέσα μου "Μα είναι ένα μικρό κοριτσάκι -  μόνο ένα κοριτσάκι!"

Σε βλέπω μαζεμένο κουβαράκι στο κρεβατάκι σου, να κοιμάσαι αδύναμη...είσαι ακόμα, μωράκι. Σας χθες ήταν που ακουμπούσες το κεφαλάκι σου, αδύναμη στον ώμο μου.Σου ζήτησα πολλά, πάρα πολλά...


Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)

Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Ποιος είναι ο δρόμος για την ευτυχία;


 Να ξυπνάω και να βλέπω τον ήλιο...
Να στέκομαι στα πόδια μου και να περπατάω...
από
Να ταξιδεύω...
Να παρατηρώ την ομορφιά σε πολύ απλά και μικρά πράγματα.
Να μείνω με τον εαυτό μου και να σκεφτώ...
Να χαζεύω τα σύννεφα!
από
Να ονειρεύομαι...
Να ζήσω μια όμορφη γιορτή.
Να βλέπω την δύναμη και την ομορφιά...
Να βλέπω το παιδί μου ευτυχισμένο, να τρέχει στα λιβάδια της χαράς!
Δεν ξέρω πόσα χεράκια κάνουν για εσάς την ευτυχία...Για να είναι όλα αυτά όμορφα, θέλω να είμαστε μαζί...
Αλλά εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου, να την βρείτε!
από
Φεύγουν όλα και πετούν και χάνονται τόσο γρήγορα...

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)


Βλέπω Lego παντού!


Της κόρης μου, της αρέσει πολύ να παίζει με τα τουβλάκια Lego! Και ποιο παιδί δεν ξετρελαίνεται να παίζει με αυτά;
Με τα τουβλάκια Lego εκτός από πύργους μπορούμε να κάνουμε ένα σωρό πράγματα! 
Ας πούμε... πρόσθεση αριθμών!
από
Ή αφαίρεση!
Να φτιάξουμε υπέροχα κοσμήματα!
Για μας ή το παιδί μας!
Να φτιάξουμε ένα ουράνιο τόξο!
Μετά, απ΄όλα αυτά, ίσως, ανακαλύψουμε ότι τα Lego είναι παντού!
Σε κάθε μας βήμα!
Ακόμα, μπορούμε τα φορέσουμε ! Και να ταξιδέψουμε στην χώρα του παραμυθιού! 
Όσο περισσότερο παίζεις, τόσο ανακαλύπτεις και φτιάχνεις τον κόσμο απ΄την αρχή!
Δεν συμφωνείτε; 
Το παιχνίδι σε ταξιδεύει....Εκεί που θέλεις να πας....
Και ζεις όπως στα  παραμύθια με καλό τέλος....
Λατρεύω να παίζω σαν παιδί, με το παιδί μου....
Γιατί μαζί της, πετάω σ'έναν κόσμο μαγικό!

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, παρακαλώ μοιραστείτε το. Θα το εκτιμούσα. :)


Πέθανε ο Χρήστος Γιανναράς: Έσβησε η τελευταία φλόγα της ελληνικής φιλοσοφίας

Ο Χρήστος Γιανναράς έφυγε απ' τη ζωή, αφήνοντας μια πιο φτωχή Ελλάδα. Ο Χρήστος Γιανναράς , εξέχων σύγχρονος Έλληνας φιλόσοφος και συγγ...